مشاهده مطالب کاربر

تعداد مطالب : 304

تعداد نظرات : 26

زمان آخرین مطلب : 4660روز قبل

رمضان

فضیلت اعمال مستحبى ماه رمضان دعا و استغفار

الحدیث:

قال على بن ابیطالب(ع):

»علیكم فى شهر رمضان بكثرة استغفار و الدعاء فاما الدعا فیدفع عنكم به البلاء و اما الاستغفار فتمحى به ذنوبكم. ⁽¹⁾

ترجمه: بر شما باد در ماه رمضان به استغفار و دعاى زیاد. اما دعاهاى شما دافع بلا از شماست. و اما استغفار شما از بین برنده گناهان است.

توضیح:

از وظایف روزه داران در این ماه، دعا و درخواست‏حوایج از حضرت حق است كه بنده احساس نیاز به پیشگاه بى نیاز كرده، و دستهاى احتیاج خویش را به درگاه او دراز مى‏كند.

يکشنبه 23/5/1390 - 13:44

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

رمضان

شیطان در ماه رمضان

گفته مى‏شود كه در ماه رمضان، شیطان به زنجیر كشیده مى‏شود، پس دلیل گناهان ما در این ماه چیست؟ اصولاً چرا خداوند به شیطان مهلت داده ما را به گناه بكشاند تا مجبور باشیم با این همه سختى، خود را از شرّ او رهایى بخشیم؟ این سؤال، پرسشى بنیادین است كه براى هر اندیشمند مسلمان رخ مى‏نماید و پاسخ به آن در گرو كاویدن جنبه‏هاى مختلف آن است. در این پرسش سه طرف، یعنی خداوند، انسان و شیطان قرار دارند كه به طور مختصر به بررسى آنها مى‏پردازیم: 1ـ هدف خداوند از آفرینش انسان، رساندن او به كمال است. 2ـ تبلور كمال انسان، در شناخت خداوند است و معرفت، در گرو عبادت اوست. خداوند خود مى‏فرماید: «ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ ؛ جن و انس را تنها براى عبادت خود آفریدم»؛ زیرا با عبادت و شناخت او، كمال انسان تحقق مى‏یابد. 3ـ انسان عبادت‏گر را تنها در صورتى مى‏توان در حال حركت به سوى كمال دید كه آگاهانه و با اختیار، این مسیر را انتخاب كرده باشد؛ نه آنكه همانند فرشتگان به صورت تكوینى به عبادت بپردازد و قدرت بر عصیان و نافرمانى خداوند نداشته باشد. «بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ لا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ» و چه زیبا سروده است خواجه شیراز در این باره: جلوه‏اى كرد رُخت دید ملك عشق نداشت عین آتش شد ازین غیرت و بر آدم زد 4ـ خداوند به همین جهت انسان را موجودى مختار آفرید و انتخاب راه سعادت و شقاوت را در اختیار او نهاد؛ چنانكه مى‏فرماید: «إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبِیلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُورا؛ ما راه را به انسان نشان دادیم، حال یا سپاسگزار است و یا ناسپاس.» 5ـ از اینجاست كه مسئله امتحان، به عنوان یكى از اهداف واسطه‏اى آفرینش انسان، مطرح مى‏شود؛ زیرا امتحان، تبلور اختیار انسان است و جاى شگفتى ندارد كه در آیات فراوانى، طرح این مسئله را به گونه‏هاى مختلف مى‏بینیم؛ چنانكه مى‏فرماید: «اِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَهٍ أَمْشاجٍ نَبْتَلِیهِ ؛ ما انسان را از نطفه‏اى آمیخته آفریدیم تا او را بیازماییم.» 6ـ برقرارى یك «امتحان عادلانه»، تنها در گرو وجود شرایط و امكانات براى گزینش مسیر خیر یا شرّ به وسیله انسان است. اما خداوند از آن رو كه انسان را گل سر سبد مخلوقات خود مى‏داند و تنها براى آفرینش او به خود تبریك مى‏گوید: «فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِینَ»؛ در جهت انتخاب مسیركمال و خیر، امكانات فراوانى را در اختیار او گذاشته است. این ابزار و امكانات عبارت است از: 1ـ آفرینش بر اساس فطرت و گرایش ذاتى به خداوند: «فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِى فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها» 2ـ رهبرى و هدایت الهى به سوى حق به وسیله خود خدا: «قُلِ اللَّهُ یَهْدِى لِلْحَقِّ» 3ـ الهام خوبى‏ها و بدى‏ها به انسان به منظور گزینش آگاهانه او:‌‌«فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها» 4ـ محبوب قرار دادن ایمان به خداوند در نهاد انسان‏ها: «حَبَّبَ إِلَیْكُمُ الْإِیمانَ وَ زَیَّنَهُ فِى قُلُوبِكُمْ» 5ـ یارى رساندن ویژه به مؤمنان در مسیر زندگانى: «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا فِى الْحَیاهِ الدُّنْیا» 6ـ گشودن راه‏هاى هدایت به تناسب تلاش انسان: «وَالّذیِنَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ» 7ـ‌ حال با وجود این همه امكانات در جانب خیر، بودن نیرویى در جانب شرّ، موجب مى‏شود كه آزمایش الهى از حالت صورى درآید؛ یعنى، وجود نیروهایى كه انسان را به سوى شرّ وسوسه مى‏كنند، باعث مى‏شود انسان واقعاً در میان دو راهى‏ها، قرار گیرد و خود با اراده و عزم خویش، مسیرى را انتخاب كند. به عبارت دیگر وسوسه‏هاى شیطانى، باعث مى‏شود كه انسان به مبارزه برخیزد و با استمداد از عنایت‏هاى الهى، نبردى سهمگین را آغاز كند. به این وسیله نفس او پرورش و تكامل مى‏یابد و عالى‏ترین مدارج كمال ممكن را كسب مى‏كند و چون در این صورت امتحان جدى صورت گرفته است، حقیقت شخصیت او ـ خواه مثبت و ملكوتى یا منفى و منحط ـ بروز مى‏نماید؛ یعنى انسان نهان خود را نشان مى‏دهد. از اینجا بود كه با نافرمانى ابلیس و رانده شدن او از درگاه الهى و سپس تقاضاى او براى اغواى نوع انسانى، خداوند با تقاضاى او موافقت كرد و به او مهلت داد تا در مقابل نیروهاى الهى، وسوسه‏گر انسان به سمت شرّ باشد. اما در عین حال قدرت او در این زمینه را محدود ساخت و هیچ سلطه‏اى را براى شیطان به طور مستقل بر انسان‏ها قرار نداد: «وَ ما كانَ لَهُ عَلَیْهِمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَنْ یُؤْمِنُ بِالْآخِرَهِ مِمَّنْ هُوَ مِنْها فِى شَكٍّ» 8ـ اغواگرى شیطان، تنها در انسان‏هایى مؤثر است كه جانب شرّ را بر خیر ترجیح مى‏دهند؛ اما خالصان و خداجویان حقیقى، گزندى از او نمى‏بینند. چنان كه شیطان خود بر ناتوانى خویش در این زمینه اعتراف كرده، مى‏گوید: «فَبِعِزَّتِكَ َأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ إِلاَّ عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ» بنابراین وسوسه‏گرى شیطان، پس از روى‏گردانى انسان از نداى فطرت و الهامات رحمانى است. چنین كسانى كه با اختیار و انتخاب خود كفر ورزیدند. و قابلیت محبت و همراهى با پاك‏ترین انسان‏هاى روى زمین را از دست داده‏اند، سزاوار آن هستند كه به وسوسه‏هاى شیطانى گرفتار شوند و این خود نوعى مجازات الهى نسبت به آنان در همین دنیاست: «أَ لَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّیاطِینَ عَلَى الْكافِرِینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا؛ ‌ آیا ندانستى كه ما شیطان‏ها را بر كافران گماشته‏ایم، كه آنان را شدیداً تحریك كنند؟» 9ـ خداوند متعال به جهت عنایت ویژه‏اش به مؤمنان، زمان‏ها، مكان‏ها و وسایطى براى آنها قرار داده است تا بتوانند از آنها استمداد جسته و در جهت حفظ و تقویت بعد معنوى خویش، تلاشى پیگیر داشته باشند. ماه رمضان ـ به ویژه شب قدر ـ بهترین زمان‏ براى این جهت است. خداوند در این ماه، قدرت شیطان را محدود ساخته است (كه از این محدودیت، به زنجیر كشیده شدن او تعبیر مى‏شود)؛ لكن این تنها زمینه خوبى براى حركت به سوى كمالات معنوى است كه به خواسته انسان مشروط است و اگر انسان نخواهد در مسیر تكامل ایمانى قرار گیرد؛ اگر چه روزه هم بگیرد لكن در ترك گناهان نكوشد روزه تأثیرى ژرف در جان او نگذاشته، تنها تكلیفى را از او ساقط مى‏كند. اگر در شب قدر، مقدرات معیّن مى‏گردد؛ پس تلاش و اختیار انسان چه معنا دارد؟ اینكه مى‏گویند: در شب قدر همه مقدرات تقدیر مى‏شود؛ بدین معناست كه قالب معین و اندازه خاص هر پدیده، به طور روشن اندازه‏گیرى مى‏شود. البته این اندازه‏گیرى، بر اساس شرایط و موانعى است كه پیش مى‏آید و با ملاحظه اختیار و قابلیت انسان شكل مى‏گیرد. با توجه به مقدمه یادشده، رابطه شب قدر و تعیین سرنوشت بندگان و كردار اختیارى آنان، روشن مى‏شود. قدر؛ یعنى، پیوند و شكل گرفتن هر پدیده و هر حادثه با سلسله علل خود و در شب قدر، این پیوند به دقّت اندازه‏گیرى مى‏شود؛ یعنى اولاً، براى امام هر زمان این پیوند معلوم و تفسیر مى‏شود. ثانیاً، رابطه این پدیده‏ها با علل خود روشن مى‏گردد. از یك سو خداوند متعال، بر اساس نظام حكیمانه جهان، چنان مقدّر كرده است كه بین اشیاء، رابطه‏اى خاص برقرار باشد. براى مثال بین عزت و دفاع از كیان و ذلّت و پذیرش ستم، هر كس از كیان خود دفاع كند، عزیز مى‏شود و هركس تسلیم زور و ستم شود، ذلیل مى‏گردد! این تقدیر الهى است. مثال دیگر اینكه بین طول عمر و رعایت بهداشت و ترك بعضى از گناهان (مثل قطع صله رحم و دادن صدقه)، رابطه وجود دارد. بر این اساس هر كس طول عمر مى‏خواهد، باید در این قالب قرار گیرد. آن‏كه این شرایط را مهیا كرد، طول عمر مى‏یابد و آنكه در این امور كوتاهى كرد، عمرش كوتاه مى‏گردد. پس در افعال و كردار اختیارى بین عمل و نتیجه ـ كه همان تقدیر الهى است ـ رابطه مستقیم وجود دارد. انسان تا زنده است، جاده‏اى دو طرفه در برابرش قرار دارد: یا با حسن اختیار، كمیل بن زیاد نخعى مى‏گردد و یا با سوء اختیار حارث بن زیاد نخعى، قاتل فرزندان مسلم مى‏شود؛ دو برادر از یك پدر و مادر: یكى سعید و دیگرى شقى. پس تقدیر الهى، یعنى، آنكه با حسن اختیار خود به جاده مستقیم رفت، كمیل مى‏شود و آنكه با سوء اختیار خود، به بیراهه گناه و انحراف پا گذاشت، حارث مى‏گردد. از سوى دیگر در شب قدر، معین مى‏شود كه هر انسان، بر اساس انتخاب و اختیار خود، كدام راه را انتخاب خواهد كرد و با توجه به دعاها، راز و نیازها و تصمیم‏ها، قابلیت چه نعمت‏ها و یا حوادثى را خواهد داشت. پس بین تقدیر الهى و اختیار آدمى، هیچ منافاتى وجود ندارد؛ زیرا در سلسله علل و شرایط به ثمر رسیدن كار و ایجاد حادثه، اراده آدمى یكى از علل و اسباب است. آنكه با حسن اختیار خود، كردار نیك انجام مى‏دهد یا مخلصانه دعایى مى‏خواند، نتیجه آن را در این جهان مى‏بیند و آنكه بر اثر سوء اختیار گناهى مرتكب مى‏شود، نتیجه تلخ آن را مى‏چشد. پس اینكه در شب قدر، امور بندگان، اعم از مرگ و زندگى، ولادت و زیارت و... تقدیر مى‏شود، همگى با حفظ علل و شرایط و عدم موانع است و «اختیار» یكى از علت‏ها و شرایط آن به شمار مى‏آید. به این جهت سفارش شده، در آن شب به شب زنده‌دارى و عبادت و دعا بپردازید، تا این عمل در آن شب خاص، كه از هزار شب برتر است، ‌شرایط نزول فیض الهى را فراهم آورد. نكته آخر اینكه خداوند مى‏داند، هر چیزى در زمان و مكان خاص، به چه صورت و با توجّه به كدام شرایط و علل تحقق مى‏یابد و مى‏داند كه فلان انسان ‏با اختیار خود، كدام كار را انجام مى‏دهد. فعل اختیارى انسان، متعلق علم خداوند است كه در شب قدر، حدود آن مشخص مى‏شود. این امر با اختیار منافات ندارد و حتى بر آن تأكید مى‏كند؛ براى مثال معلم كاردان و مجرب، به خوبى‏ مى‏داند كدام یك از دانش‏آموزانش، به دلیل تلاش فردى و استعداد لازم، با رتبه بالا قبول مى‏شود و كدام یك به دلیل تلاش یا استعداد كمتر، در حد متوسط نمره مى‏آورد و یا تجدید مى‏شود. علم معلم، از راه دانش او به علت‏هاست و نفى‌كننده تلاش دانش‏آموزان نیست. در شب قدر همه كردار اختیارى انسان، اندازه‏گیرى و قالب‌بندى مى‏شود. خداى عالم به علت‏ها، بر اساس نظم موجود در میان اشیاى این جهان، برنامه‏ریزى مى‏كند و «اختیار» انسان یكى از علت‏هاى مؤثر است. از این جهت تأكید شده است كه شب نوزدهم، بیست و یكم و بیست و سوم ماه مبارك رمضان را به عبادت، دعا و شب‏زنده‏دارى مشغول باشیم، تا این اعمال خیر، زمینه آمادگى و توان برتر ما شود و بتوانیم فیض الهى را درك كنیم. اگر عنصر اختیار در میان نبود و هر چه ما مى‏كردیم در سرنوشت ما تأثیر نداشت، هیچ دلیلى بر این همه تأكید بر شب‏زنده‏دارى و عبادت نبود.

يکشنبه 23/5/1390 - 13:42

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

رمضان

بیماران قلبی روزه بگیرند

بیماران قلبی روزه بگیرند * کسانی که از ناراحتی های قلبی در رنج هستند می توانند روزه بگیرند ؟
ـ تمامی بیماران قلبی از جمله بیمارانی که در بخش خارجی قلب دچار عارضه هستند و یا آن گروه از بیمارانی که رگ های قلب آن ها دچار انواع بیماری از جمله تنگی است ، توصیه اکید می شود ، به هیچ وجه خوردن داروهای خود را در ساعات مقرر ترک نکرده و از گرفتن روزه جدا خودداری کنند .
معمولا قرص های این گونه بیماران ، آسپرین های زیر زبانی نیتروگلسیرین است که باید به فواصل منظم خورده شود .
* بیماران قلبی که در سال های گذشته عمل جراحی بر روی قلب خود داشته اند اما در حال حاضر هیچ گونه عارضه قلبی در آن ها مشاهده نمی شود می توانند روزه بگیرند ؟
ـ به تمام بیماران قلبی از جمله بیماران قلبی که با دارو به درمان خود می پردازند و یا بعد از عمل جراحی ، دارو مصرف می کنند ، توصیه می شود به دلیل احتمال تشدید بیماری قلبی و یا وجود خطر برای سلامتی آن ها ، حتماً قبل از روزه گرفتن ، با پزشک خود مشورت کنند .
بدیهی است بسیاری از پزشکان قلب ، به دلیل احتمال خطر برای سلامتی بیمارشان ، هیچ گونه فشار بدنی از جمله گرسنگی یا تشنگی طولانی مدت را به بیماران خود توصیه نخواهند کرد .
بهتر است این گونه بیماران برای بقای عمرشان و کوتاه شدن مدت درمان خود ، داروهای خود را به طور مرتب و سر وقت مصرف کنند و به توصیه های پزشکی و رژیم غذایی خود به دقت توجه نمایند .
* آیا بیماران قلبی مادرزادی نیز که به نحوی دچار عارضه در دریچه های قلبی هستند ، نمی توانند روزه بگیرند؟
ـ این گونه بیماران به دلیل وجود سوراخ در بین دو بطن و یا دهلیز قلب خود و یا تنگی و یا گشادی دریچه شریان ریوی ، دچار قلبی معیوب هستند و اجازه روزه گرفتن ندارند .
* بیماران آریتمی ( نامنظمی ) قلب می توانند روزه بگیرند یا خیر؟
ـ در این بیماران به دلیل تنگی دریچه میترال و نامنظم شدن تدریجی قلب ، احتمال لخته شدن خون و در نتیجه سکته مغزی بسیار زیاد است . این گونه بیماران حتماً باید تحت نظر پزشک بوده و رژیم غذایی خود را کاملاً حفظ کنند ، قرص های خود را به طور مرتب مصرف کرده ، کارهای سنگین انجام ندهند و به هیچ وجه روزه نگیرند .
* کسانی که بیماری قلبی آن ها ، پرولاپس میترال قلب تشخیص داده شده ، می توانند روزه بگیرند؟
ـ به دلیل اینکه پرولاپس میترال قلب ناشی از شل بودن دریچه میترال یا افتـادگی این دریـچه است ، تنها یک تا دو درصد زنان و مردان به این عارضه مبتلا هستند و جزو بیماری های شایع قلبی محسوب نمی شود .
به این گونه بیماران توصیه می شود بعد از یک اکوی خوب و مطلع شدن از حالت معمولی یا پیشرفته آن و مشورت با پزشک خود ، اقدام به روزه گرفتن کنند .
روزه گرفتن برای افرادی که پرولاپس طبیعی میترال قلب دارند مانعی ندارد ، اما برای نوع پیشرفته آن اکیدا توصیه نمی شود .

مهم ترین عواملی که به « کبد » یا همان « جگر » انسان آسیـب می رسانند ، شامل موارد زیر است :
1 . دیر خوابیدن در شب و دیر بیدار شدن در صبح ؛
2 . ادرار نکردن در موقع بیدار شدن از خواب ؛
3 . زیاد غذا خوردن ؛
4 . با عجله صبحانه خوردن ؛
5 . مصرف بیش از حد داروها « بخصوص داروهای شیمیایی » ؛
6 . مصرف بیش از اندازه رنگ های مصنوعی موجود در مواد غذایی مثل آدامس های رنگی ، پاستیل و ... ، قندهای مصنوعی ، ادویه جات و بطور کلی استفاده از چیزهایی که موجب از دست رفتن مواد مغذی مفید از بدن شود ؛
7 . مصرف نامناسب روغن « بهتر است مصرف روغن را در غذاهای خود کاهـش دهیـد ، حتی روغن هایی که جزو بهترین روغن ها شناخته شده اند ، مثل روغن زیتون » ؛
8 . مصرف بیش از اندازه غذاهای آماده و سرخ شده و همچنین کم مصـرف کردن سبـزیجات و میوه های خام .

دندان پزشکان می گویند بهترین سن برای جراحی دندان عقل زیر سن ۲۰سالگی است ، چرا که عوارض و درد کمتری دارد . دندان عقل به سومین دندان آسیاب بزرگ اطلاق می شود . این دندان کمی دیرتر از دندان های دیگر رشد می کند و در سنین ۱۷ تا ۲۱ سالگی می روید . با رشد انسان و کوچک شدن فک ، فضا برای رشد دندان عقل محدود شده و در نتیجه دندان عقل خود را به شکل نهفته و نیمه نهفته نشان می دهد . تحقیقات انجام شده در زمینه دندان های عقـل نشـان می دهد که این دندان ها در بسیاری از موارد ، مشکل ساز بوده و به جـراحی ختـم شده اند . دندان های عقل بعد از پوسیدگی ، موجب پوسیدگی دندان های مجاور و عفونت در اطراف می شود و گاهی نیز با بستری شدن در بیمارستان و جراحی همراه است . از طرفی دندان عقل با توجه به اینکه در آخرین ردیف دندان ها رشد می کند و جای کمی برای رشد آن وجود دارد ، به دندان های مجاور فشار آورده و سبب کج قرار گرفتن دندان های دیگر می شود . همچنین این دندان ها باعث بروز دردهایی در ناحیه مفصل فک ، گوش ، چشم و سر می شود و برای مقابله با پیدایش چنین دردهایی ، بهتر است که دندان های عقل توسـط پزشـک متخـصص کشیـده شـود . درآوردن دندان های عقل در سنین سالمندی ممکن است این مشکلات را به همراه داشته باشد :
با افزایش سن ریشه ها قطورتر شده و ممکن است کشیدن دندان را سخت تر کند ، التیام ضعیف تر بعد از کشیدن دندان ، پوسیدگی دندان های مجاور ، احتمال فک جوش شدن دندان ، احتمال شکسته شدن استخوان در افراد پیر در حین جراحی و درآوردن دندان ، کاهش تحمل بیمار به دلیل شرایط سنی و درمان های پزشکی از قبیل مصرف داروهای قلبی ، ریوی و ...
توجه کنید که اگر این دندان تصمیم به رویش و قرار گرفتن در محیط دهان را داشته باشد ، پیش از اینکه شما تولد ۲۰ سالگی را جشن بگیرید ، سر و کله اش در دهانتان پیدا می شود . بنابراین اگر تا این سن خبری از دندان عقلتان نشده است ، باید به فکر جراحی آن و خارج کردنش باشید .
اگر سن شما از ۴۰ سالگی گذشته است و هیچ مشکلی با دندان عقل تان ندارید ، بهتر است دیگر به فکر خارج کردن آن نباشید ، چون بعید به نظر می رسد بعد از این نیز دچار بیماری های لثه ، پوسیدگی و یا تغییرات کیستیک در اطراف این دندان شوید . فقط کافی است هر ۱ یا ۲ سال یک بار ، یک عکس رادیوگرافی از دندانتان تهیه کنید تا مطمئن شوید هیچ عارضه جانبی وجود ندارد.
* ردپای عفونت دور دندان عقل
گاهی در پشت دندان عقل تان ، یک تکه از مخاط قرار دارد که گاهی روی سطح دنـدان عقـل را می پوشاند که با فشار دندان های بالا زخمی می شود . گاهی هم مواد غذایی زیر این گوشت اضافی گیر می کند و میکروب ها هم به این محل هجوم می برند ، بنابراین چیزی نمی گذرد که در اطراف دندان عقل تان یک عفونت دردناک و بدبو ایجاد می شود . در این شرایط شما باید به دندان پزشک مراجعه کنید تا زیر این بافت اضافی را شستشو داده و باقیمانده مواد غذایی را پاک کند ، ولی برای اینکه پس از این دیگر با این مشکل روبرو نشوید ، باید با جراحی دندان عقل و خارج کردن آن ، این محل تجمع خرده های غذایی و میکروب ها را برای همیشه از بین ببرید .
* وقتی عقل راهش را گم می کند
گاهی دندان عقل شما کاملاً به صورت افقی در استخوان فک قرار گرفته است و به جای اینکه عمودی بالا بیاید به سمت جلو ، حرکت می کند . در این شرایط ریشه دندان آسیای دوم را قربانی حرکت نادرست خود می کند . اگر شما در این شرایط برای جراحی دندان عقل تان اقدام نکنید ، پس از مدتی ریشه دندان آسیای دومتان تحلیل می رود و باید ریشه این دندانتان را نیز درمان کنید . بنابراین با گرفتن یک عکس رادیوگرافی ، از رویش صحیح دندان عقلتان مطمئن شوید .
* عقل فدای ارتودنسی
گاهی ممکن است شما فضای کمی برای حرکت دادن دندان ها و مرتب کردنشان داشته باشید . در این شرایط گاهی متخصص ارتودنسی قبل از شروع درمان ارتودنسی به شما توصیه می کند دندان عقـل تان را با جـراحی از دهان خارج کنید ؛ به ویژه هنگامی که لازم است برای مرتب کردن دندان هایتان ، دندان های آسیاب را عقب بکشید . همچنین گاهی شما دندان هایتان را ارتودنسی می کنید و همه دندان ها پس از خاتمه مدت درمان مرتب می شوند ، ولی هنوز مقداری شلوغی در دندان های جلوی فک پایین باقی است . در این مورد نیز ممکن است دندان پزشکتان به شما توصیه کند که دندان عقلتان را جراحی کنید تا این بی نظمی اندک باقی مانده نیز برطرف شود .

يکشنبه 23/5/1390 - 13:41

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

رمضان

فواید روحی و جسمی روزه

روزه فواید جسمی و روحی فراوان دارد، شفابخش جسم و توان بخش جان است، پاک کننده آدمی از رذایل حیوانی است، در ساختن فرد صالح و اجتماع بسامان بسیار موثر بوده و در تذهیب و تزکیه نفس و رهاندن انسان از روزمره پگی و واماندگی در نیاز های تن تأثیر بسزایی دارد.
روزه یکی از احکام انسان ساز اسلام است، که آگاهی از همه فواید و پی بردن به فلسفه کامل آن همچون سایر احکام الهی برای انسان عادی ممکن نیست، دانش محدود بشر نمیتواند راهگشای همه اسرار نهفته باشد و اندیشه را به پاسخ همه مجهولات رهنمون شود، شاید روزی دانش انسان به حدی از کمال برسد که دریچه تازیای بر روی بشر بگشاید و حکمتها و دستورات اسلام را باز شناسد..... .
بنابراین ندانستن فلسفه احکام الهی نباید ما را از انجام آن باز دارد و موجب نا فرمانی و عصیان شود، چرا که این اطاعت کورکورانه نیست، بلکه بر علم و یقین تکیه دارد زیرا مسلمانان میدانند که خدای جهان بر همه چیز دانا و از همه چیز آگاه است و نقص و نیازی در ذات متعال او نیست که از اعمال سودی بخواهد یا از زیانی بهراسد، خدای مهربان بسیار مهربانست و برای بندگان خود جز خیر و سعادت نمیخواهد، پس اگر به چیزی فرمان میدهد خیر و سعادت ما در آن است و کمال و تعالی ما بدان بستگی دارد و هر چیزی را نهی میفرماید برای ما زیان بخش است و بر مصالح مادی و معنوی ما لطمه میزند.
فواید طبی و بهداشتی روزه که از سودمندیهای کوچک این فریضه انسان ساز است بحدی است که شاید نیاز به توضیح و تکرار نداشته باشد و بیشتر مردم کم و بیش از آن آگاهند. ما به اختصار به گوشه ای از این فواید انسان ساز اشاره میکنیم: معده و دستگاه گوارش از اندام پرکار بدن آدمی است، با سه وعده غذا که معمول مردم است؛ تقریباً در همه ساعات دستگاه گوارش به هضم و تحلیل و جذب و دفع مشغول است. روزه باعث میشود از یکسو این اعضا استراحت کنند و از فرسودگی مصون بمانند و نیروی تازه ای بگیرند و از سوی دیگر ذخایر چربی که زیانهای مهلکی دارند تحلیل رفته و کاسته شوند.
در روایات اسلامی حتی به فواید جسمی روزه نیز تصریح شده تا برخی از سست عنصران، اگر نه با ایمان کامل لااقل با توجه به فواید بهداشتی روزه این فریضه ثمر بخش را بجای آورند و از سودمندیهای گوناگون آن در حد خود بهره ور شوند. پیامبر گرامی اسلام (ص) در همین رابطه فرموده اند: «صوموا تصحوا» روزه بگیرید تا سالم بمانید. و نیز در روایات بسیاری پیشوایان گرامی اسلام فرموده اند: « معده آدمی خانه بیماریهای اوست و پرهیز از غذا درمان آن است»
بدیهی است آنگاه فواید بهداشتی روزه بهتر به دست میآید که روزه دار امساک روز را با زیاده روی در شب تلافی نکند، که پر خوری خود موجب زیانهای چشم گیری برای دستگاه گوارش است. با پیشرفت دانش پزشکی، برخی از پزشکان و متخصصان دریافته اند که امساک از خوردن و آشامیدن، عالی ترین روش درمانی است، یکی از پزشکان میگوید: « طرح درمان به وسیله روزه بسیار چنان معجزه آساست که بکار بستن آن مسیر، طرحها و برنامه های طب عملی و جراحی را تغییر خواهد داد، زیرا روزه راه تازه ای به روی دانش پزشکی میگشاید؛ و سلاح موثری برای مبارزه با بیماریها به این دانش میبخشد، سلاتحی که میتوان آن را از راههای گوناگون مورد استفاده قرار داد تا انسان را در مبارزه با علت بیماریها برای بهبود بیماران به نتیجه مطلوب و آشکار رسانند. »
با روزه و امساک میتوان بیماریها را بهبود بخشید و معالجه کرد. البته در صورتی که با اعتدال و زیاده روی مقرون باشد و در هنگام سحر و افطار در خوردن و آشامیدن افراط نشود. بررسی فواید بهداشتی و طبی روزه در این مختصر نمی گنجد، آنانکه به توضیح بیشتر علاقمندند میتوانند به کتابهایی که در این زمینه تألیف شده است مراجعه نمایند. باید توجه داشت، بر خلاف تصور کوتاه اندیشان، روزه هیچگونه ضرری برای افراد سالم مکلف ندارد و اگر کسی بیمار باشد و نتواند روزه بگیرد و با این کار بیمار تر شود و یا روزه باعث گردد که بیماریش ادامه یابد کار حرامی مرتکب شده و روزه اش نزد خدا پذیرفته نیست، بیماری که روزه برای او ضرر دارد نباید روزه بگیرد و فقط لازم است در روزهای دیگر قضای آن را بجا آورد و جبران کند.
افراد سالم باید بدانند که روزه نه تنها زیانی برایشان ندارد بلکه چنان که گفتیم، موجب تندرستی و صحت مزاج است و بگفته برخی شکم پرستان که خود روزه نمیگیرند و دیگران را نیز از روزه باز میدارند و تلقین میکنند که روزه موجب زخم معده میشود، نباید اعتنا کرد، اینگونه دروغها تنها بهانه افراد سست عنصری است که که اسیر شکم خویشند و از عزم و اراده انسانی در آنان خبری نیست. « روزه باعث استراحت معده است و در حال روزه اسید معده بجای غذا به وسیله صفرا خنثی میشود و زخم ایجاد نمیگردد»
روزه عامل باز دارنده از گناه
روزه، بویژه روزه ماه مبارک رمضان که در اسلام بر همه مسلمین مکلف که بتوانند روزه بگیرند واجب است، واجب است، عامل مؤثری است در ایجاد و تقویت روحیه تقوی و پرهیز کاری؛ قرآن مجید این فایده بزرگ را با جمله « لعلکم تتقون » یاد آور میشود و این عبادت را عامل مهم تقوی میشمارد. تقوی و پرهیز کاری در تربیت و سازندگی و شخصیت اسلامی یک مسلمان نقش بسیار مهمی دارد و برای رسیدن به همین اثر پر ارزش است که بهترین عبادت در ماه صیام و در حال روزه اجتناب از گناه است. پیامبر بزرگوار (ص) در خطبه ای فضیلتهای ماه رمضان را برای مسلمانان بیان فرمود علی (ع) پرسید: بهترین اعمال در این ماه چیست؟ پیامبر پاسخ دادند: «الورع عن محارم الله» اجتناب و پرهیز از گناهان.
روزه دار با بکار بستن این دستور الهی که شرط کمال روزه است، روحیه تقوی را در خود زنده میکند و این مراقبت ثمر بخش در ماه مبارک رمضان و در حال روزه بسیار آسان تر است چرا که گرسنگی و تشنگی و دیگر محدودیتهای روزه شعله های سرکش غرایز حیوانی و هوسها را تا حد چشمگیری خاموش میسازد و حتی اگر موقت هم باشد گریبان عقل و جان را از چنگال شهوت رها میسازد و برای روزه دار زمینه ای آماده برای تمرین تقوی و پرهیزگاری فراهم میشود و با مراقبت و تمرین پیاپی در یکماه نیروی بازدارنده از گناه در او به وجود میآید و خصلت خودداری در او ریشه میگیرد و رشد میکند و او با گذراندن این برنامه یکماهه توفیق می یابد که پس از ماه روزه نیز پرهیزکار باقی بماند. بدین ترتیب به مقام پر ارج تقوی که به تعبیر قرآن و فرموده پیشوایان معصوم ما کرامت انسان بدان وابسته است برای همیشه نایل آید.

يکشنبه 23/5/1390 - 13:40

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]