«اِنَّ الصَّمتَ بابٌ مِن اَبوابِ الحِکمَة»

«لَیْسَتِ الْعِبَادَةُ کَثْرَةُ الصِّیَامِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّمَا الْعِبَادَةُ کَثْرَةُ التَّفَکُّرِ 
فِی أَمْرِ اللهِ»

تا شمع نسوخت، شعله و نور نشد

 بی سختی و رنج، گنج میسور نشد

فرمود : عبادت خداوند ودود

 هرگز به نماز و روزه محصور نشد

«لایَخَافَ عَبْدٌ اِلّا ذَنْبَهُ وَ لایَرْجُوَ اِلَّا رَبَّهُ»

دل بر دو سه دم گرمی بازار مبند

 امید به هیچ کس بجز یار مبند

از غیر گناه خود ز چیزی نهراس

 دل جز به خدای حی دادار مبند

«مِنْ عَلَامَاتِ الْفِقْهِ الْحِلْمُ وَ الْعِلْمُ وَ الصَّمْتُ »

ای آنکه لباس علم را می پوشی

 در جاده ی فقه و راه دین می کوشی

شرط است که با تلاش همراه کنی

 گنجینه ی حلم و دانش و خاموشی

«مَنْ لَمْ یَصِلْ رَحِمَهُ لَمْ یَتَّقِ اللهَ عَزَّوَجَلَّ»

دلتنگی پر شکستگان را دریاب

 با سایه ی لطف، خستگان را دریاب

می خواهی اگر خدا تو را گیرد دست

 از بهر خدای، بستگان را دریاب

«اَلْعِلْمُ خَزَائِنُ وَ مَفَاتِیحُهُ السُّؤَالُ »

گر رنگ طلب به حس و حالت بدهند

 گنجینه ای از علم و کمالت بدهند

بر گنج فرو بسته ی دانش ای دوست

 باید که کلیدی از سوالت بدهند

«مَنْ رَضِیَ شَیْئاً کَانَ کَمَنْ أَتَاهُ»

 فرمود رضا- بلند بادا نامش-

- نفرین زده باد دشمن ناکامش-

چون راضی و خشنود زکاری گردی

 انگار که داده ای خودت انجامش

«اِیَّاکُمْ وَ مُشَاجَرَةَ النَّاسِ فَاِنَّهَا تُظْهِرُ الْغِرَّةَ وَ تُدْفِنُ الْعِزَّةَ»

هر کس که گلاویز رفیقان گردد

 بازار گرانقدری اش ارزان گردد

جنگ و جدل افتادن سنگی است به حوض

 هر چه گل و لای آن نمایان گردد