نور پردازی سه نقطه ای

نور پردازی سه نقطه ای آنقدر در عکاسی و به خصوص فیلمبرداری مورد استفاده قرار می گیرد که فرا گرفتن آن برای هر کسی که در این حرفه کار می کند امر بدیهی به نظر می رسد.

نور سه نقطه شامل: نور کلیدی، نور پر کننده و نور پشتی است.

نور کلیدی نور اصلی شماست، معمولا در زاویه 45 درجه نسبت به سوژه عکاسی قرار می گیرد و رو به پایین است. همانطور که از نام آن پیداست نور اولیه شماست که بیشتر روشنایی سوژه شما را فراهم می کند و چون نور شدیدی است سایه های پر رنگی هم روی سوژه ایجاد می کند.

نور پر کننده با زاویه 45 درجه از سوژه در جهت مخالف نور کلیدی قرار می گیرد و معمولاً سه حالت برای تنظیم شدت نور دارد. وظیفه نور پرکننده جلوگیری از بوجود آمدن سایه های تیره است.

نور پشتی که از پشت سر و بالا رو به پایین به سمت سر و شانه های سوژه شما می تابد. البته اگر با زاویه ای تا 45 درجه نسبت به سوژه قرار گیرد مقداری هاله های نورانی ایجاد می کند که سوژه شما را از پشت سر جدا می کند و به اصطلاح سوژه از پشت زمینه می کند. و حتی اگر پشت زمینه خوبی دارید می توانید نور پشتی را به سمت آن بچرخانید. به خصوص اگر پشت زمینه شما دارای برجستگی ها و فرو رفتگی هایی باشد نتیجه خوبی خواهد داشت. و برای فیلمبرداری از یک مصاحبه معمولا نورپردازی را به این روش انجام می دهند تا فرد مصاحبه کننده راحت باشد چون در این گونه مواقع راحتی سوژه به زیبایی صحنه اولویت دارد. با تنظیم درست نور پشت زمینه و مقداری خلاقیت می توانید در یک انبار شلوغ یا گاراژ منزل خود عکس های زیبایی بگیرید.

یکی از جاهایی که لزوم وجود نور پشت زمینه بیشتر احساس می شود هنگامی است که از یک فرد با موهای تیره رنگ و با پشت زمینه تیره عکس می گیرید بدون نور پشت زمینه موها در پشت زمینه محو خواهد شد و چهره فرد در تصویر جلوه لازم را نخواهد داشت.

نور را متمرکز یا پراکنده استفاده کنیم؟ در گذشته از نور هایی با شدت زیاد و به صورت متمرکز استفاده می شد که درخشندگی زیادی در یک ناحیه ایجاد می کرد ولی امروزه معمولا از پخش کننده ها استفاده می کنند تا نور یکنواخت تری داشته باشیم و صحنه ملایم تر شود بعضی ها نور کلیدی را در پشت یک چتر سفید قرار می دهند و کار هایی از این قبیل تا نور ملایم تری فراهم شود. اما این  خلاقیت شماست که کلید اصلی یک نور پردازی زیبا و هدف مند است.

جمع آوری و ترجمه: علی یزدی مقدم

  این مقاله اختصاصاً برای یاد بگیر دات كام تهیه شده است و استفاده از آن فقط با ذكر نام نویسنده یا مترجم و نام یاد بگیر دات كام همراه با لینك آن مجاز  است

انتخاب زاویه دید

انتخاب زاویه دید و محل قرار گرفتن دوربین نسبت به موضوع عكاسی یكی از مهمترین قسمتهای خلق یك عكس خوب است. ولی افراد كمی به آن توجه می كنند. وقتی از گروهی از دوستان عكس می گیرید، چقدر موقعیت خود را تغییر می دهید تا بهترین زاویه را پیدا كنید؟

اولین تغییر آشكاری كه با عوض كردن زاویه دید مشاهده می كنید. در پشت زمینه تصویر است. اگر سوژه عكاسی را نمی توانید به آسانی جابجا كنید، بهترین راه حل تغییر زاویه دید است یعنی شما به عنوان عكاس باید آنقدر جابجا شوید تا موقعیت مناسب را پیدا كنید.

با تغییر زاویه دید نسبت به سوژه عكاسی شما می تواند كاملاً متفاوت به نظر برسد. با انتخاب یك زاویه درست می توانید كاری كنید كه عكس های شما كاملاً پویا به نظر برسند. برای این منظور سعی كنید از زوایای مختلف از سوژه خود عكس بگیرید. مخصوصاً برای عكس های ورزشی سعی كنید تعداد بیشتری عكس بگیرید زانو بزنید و تا می توانید به زمین نزدیك شوید.

همینطور با این تغییرات پرسپكتیو شما می تواند به شدت تغییر حالت دهد، بخصوص اگر از لنزهای Wide استفاده كنید. اگر از فردی در حالت ایستاده و تمام قد عكس می گیرید و از یك لنز Wide استفاده كنید. در این صورت سر فرد نسبت به بدن او بزرگتر دیده می شود. و اگر زانو بزنید و با همین لنز از پایین عكس بگیرید به طوریكه دوربین هم سطح با كمر كسی كه از او عكس می گیرید باشد مشاهده خواهید كرد عكس شما تناسب بیشتری با بدن فرد دارد.

وقتی كه در فضای آزاد و در طبیعت عكاسی می كنید مشاهده خواهید كرد كه با تغییر زاویه دید دوربین اثر تابش آفتاب هم بر سوژه شما تغییر می كند. این وضعیت یكی از محدودیت های زاویه دید است كه خود یك یحث كامل را می طلبد.

در اینجا چند مثال ارائه شده است كه اثر زاویه دید در تصویر را نشان می دهد.

دو عكس تمام قد بازاویه افراط شده و یك لنز Wide معمولی می تواند تأثیر زیادی در افزایش حالت پرسپكتیو در عكس داشته باشد. در هر دو تصویر مشاهده می شود كه استفاده از زوایای متفاوت یك پشت زمینه یكنواخت به ما هدیه كرده است.

این دو تصویر از زوایایی شبیه به زوایای قبلی گرفته شده است با این تفاوت كه كمی در آنها از زوم اوپتیكال دوربین استفاده شده است. همانطور كه می بینید، از حالت پرسپكتیو عكس كمی كاسته شده است ولی به عكس احساس زنده بودن را بخشیده است.

وقتی عكس هایی می گیرید كه در پشت زمینه آن آسمان با درخشندگی های خاص خود قرار دارد باید به exposure دوربین خود توجه بیشتری نشان دهید. و اگر دوربین را در حالت اتومات قرار داده باشید چهره شخص بسیار تیره می شود. با تغییر exposure چند عكس بگیرید تا بهترین وضعیت را پیدا كنید.

این عكس ها از همان وضعیت ولی از بالا سمت راست گرفته شده است و همان وضعیت كاهش اثر پرسپكتیو در وضعیت زوم كردن دیده می شود. نكته ای كه در این تصویر مشاهده می شود این است كه ارتفاع ظاهری دوربین با تغییر زاویه سر فرد متغیر است.

نكاتی در عكاسی (قسمت اول)

عكاسان خوب هم بخاطر رعایت تكنیكهای عكاسی و هم برای رعایت نكات ظریف است كه عكاسان خوبی هستند. عكس های با ارزش زیادی به خاطر تكنیك ضعیف ضایع می شوند در اینجا چند نكته یاد آوری می شود كه در زمان گرفتن عكس بهتر است مورد توجه قرار گیرند.

1ـ نزدیكتر شوید:

بیشتر آماتورها در زمان عكاسی از موضوع خود خیلی دور می شوند از داخل لنز نگاه كنید! این واقعآ مهم است مخصوصاً زمانی كه از مردم عكس می گیرید. عكاسان حرفه ای از لنزهای 85 تا 105 میلیمتری برای عكاسی چهره استفاده می كنند. بیشتر دوربینهای غیر حرفه ای لنزهای 35mm دارند.

2ـ گنجاندن افراد در عكسها:

افزودن افراد به عكسها مفهوم و فضا می دهد. این كار رابطه بر قرار كردن با عكس را آسان می كند و بعضی مواقع به ما یك مفهوم از بزرگی و كوچكی یا مقیاس می دهد.

3ـ حركتها را شكار كنید:

بگذارید افراد در حال حركت باشند و از لحظه ها عكس بگیرید.

4ــ ساختار را ساده نگه دارید:

تركیب ساده فهم و درك را ساده تر می كند. یك زمینه ( back ground ) ساده كمتر بیننده را گیج می كند و به آنها اجازه تمركز روی موضوع را می دهد.

استفاده از فلاش در عکاسی اکشن

زمانیکه در فضای آزاد از جنب و جوش ها و حرکات ورزشی مانند دوچرخه سواری کوهستان یا اسکیت کردن عکس می گیرید به خاطر داشته باشید بهترین ابزاری که می توانید با خود همراه داشته باشید فلاش است.

شاید فکر کنید در نور شدید روز فلاش دوربین چه تاثیری می تواند داشته باشد گذشته از این نور شدید روز خود باعث درخشندگی زیاد می شود پس چرا باید از فلاش استفاده کنید؟

اول اینکه به این ترتیب از تیرگی سایه ها کاسته می شود و تصویر واضح تر و ملایم تری خواهید داشت. دوم اینکه هنگام عکاسی در حالت اکشن یا ورزشی سرعت بسته شدن شاتر افزایش می یابد و زمان کمتری برای عبور نور از لنز دوربین تا سنسور های آن وجود خواهد داشت بنابراین با استفاده از فلاش می توانید سنسور ها را در معرض نور بیشتر قرار می دهید تا از تیرگی تصویر جلوگیری کنید

اگر در روی فلاش دوربین خود کنترل دارید ( بعض  از فلاش های دوربین های دیجیتال امروزی و بیشتر فلاش های قابل نصب را می توان در چند درجه تنظیم نمود ) حتما درجات مختلف فلاش دوربین خود را آزمایش نمایید.

احتمالا برای اینکه عکسی طبیعی خلق کنید به فلاش با حداکثر شدت نیاز ندارید.

4 فن خلاقانه برای عکاسی اکشن با فلاش

در اینجا 4 فن برای گرفتن عکس هایی با فلاش بیان شده است:

از شاتر با سرعت پایین تر همراه با فلاش استفاده کنید

هنگامی که از فلاش استفاده می کنید می توانید سرعت شاتر را پایین تر بیاورید به این ترتیب در عین حال که لحظه ها را ثبت می کنید می توانید احساس حرکت و سرعت را هم در تصویر بگنجانید.

سعی کنید به دوربین حرکت بدهید

همراه با سرعت شاتر پایین با دوربین سوژه را تعقیب کنید تا تصویری با پشت زمینه مات داشته باشید و در لحظه سوژه را شکار کنید.

هنگام عکس گرفتن زوم کنید

هنگام عکس گرفتن سعی کنید به نزدیک یا دور زوم کنید تا احساسی از حرکت را القا کنید. فراموش نکنید فلاش دوربین در حالت آماده به کار باشد.

با فلاش خاموش آزمایش کنید

اگر می خواهید خلاقیت خود را در عکاسی تقویت کنید بهتر است با فلاش خاموش هم عکاسی کنید و زاویه های مختلف را برای استفاده از نور طبیعی آزمایش کنید.

ترجمه: علی یزدی مقدم

 این مقاله اختصاصاً برای یاد بگیر دات كام تهیه شده است و استفاده از آن فقط با ذكر نام نویسنده یا مترجم و نام یاد بگیر دات كام همراه با لینك آن مجاز  است

1. مدل مو و آرایش در پرتره :
   
   متاسفانه آرایش های برمودایی و سرخپوستی و ... كه این روزها مد شده ، به عكس های پرتره لطمه زیادی وارد میكنه . عروس و داماد رو برای داشتن یك آرایش ساده توجیه كنید . بهتره با آرایشگاهی كار كنید كه تا حد ممكن با عكاسی آشنا باشه و یا حداقل توجیه شده باشه.
   
   مدل مو : آنچه كه اهمیت داره ، یك نگاه كلاسیكه . باید از مدل های فشن اجتناب كرد . چرا كه این مدل ها فقط در زمان و یا شرایط خاصی مد میشن و بعد از نظر میافتن . از مدل هایی كه روی صورت میافتند و سایه ایجاد میكنن و یا مدل هایی كه روی چشم رو میگیرن ، اجتناب كنید
   
   پیشنهاد میشه كه زن ها هنگام آرایش موها از یك نور برای پشت سر خود استفاده كنند تا ببینند كه موهای اونها هنگام عكاسی چطور دیده میشه و تارهای مجعد موهای خودشون رو اصلاح كنند
   
   
   آرایش :
   آرایش یك باید است اما نباید توجه رو به خودش جلب كنه . آرایش در صورت و گردن باید یكنواخت باشه . ریمل برای ابرو و مژه حتی برای كسانی كه آرایش نمیكنند واجبه . و یك رژ لب براق برای بهتر به نظر رسیدن لب ها . سایه چشم هم باید با چشم هماهنگی داشته باشه .
   
   
   همیشه موقع عكاسی سوژه رو نزدیك به دوربین و دور از پس زمینه نگه دارید . و مكان هایی رو انتخاب كنید كه با لباس هماهنگی داشته باشند
   
   

عکسبرداری پرتره

پرتره از آغاز اختراع عکاسی تاکنون تغییرات فراوانی پیدا کرده است. برای گرفتن یک پرتره خوب باید موارد زیر را مد نظر داشته باشید:
1-صورت و خصوصیات صورت مدل را تجزیه و تحلیل کرده و بهترین حالت صورت را برای عکاسی درنظر بگیرید. برای این کار مدل را بررسی کنید، اول با او صحبت کرده تا بتوانید بهترین حالتی که معایب او به نظر نرسد را انتخاب کنید. به عنوان مثال اگر کسی دارای چانه چاق می‌باشد نباید سر خود را به پایین بیاورد.
2-یکی از مهمترین وسایلی که برای عکسبرداری پرتره مورد نیاز است استفاده از عدسی‌های خاص پرتره می‌باشد که ویژگی‌ نرم‌کردن تصویر را دارا می‌باشند. این ویژگی را نباید با واضح نبودن عکس به دلیل نامیزان بودن عدسی اشتباه گرفت. این عدسی‌ها خطوط چهره مثل چین و چروک را محو می‌کنند. البته لازم به توضیح است که گاهی اوقات عکاس پرتره ممکن است بخواهد به عمد، چین و چروک پوست را بیشتر هم نشان بدهد.

تاثیر فیلتر نرم کننده یا (Soft Focus)

عدسی‌های نرم‌کننده قابل کنترل بوده و می‌توان شدت نرمش را کنترل کرد. این عدسی ها بیشتر در دوربین‌های قطع بزرگ قابل استفاده می‌باشند. اگر از دوربین‌های قطع کوچک استفاده می‌کنید برای اعمال این ویژگی از شیشه‌های مخصوصی استفاده کنید که مانند فیلتر بر روی عدسی بسته می‌شوند و با شکست نور نرمی را ایجاد می‌کنند. به این شیشه‌ها ((فیلتر نرم‌کننده)) یا پخش کننده می‌گویند.
3-گرفتن پرتره در فاصله نزدیک باعث اعوجاج و کج‌شکلی می‌شود. لذا نباید بیشتر از 5/1 متر به مدل نزدیک شد. بنابراین باید از عدسی‌هایی استفاده کنید که فاصلة کانونی بلندتری دارند تا بدون نزدیک‌شدن به مدل، ‌نمای درشتی از چهره‌اش بردارید. بهترین لنز برای عکاسی پرتره، لنزی است که فاصله کانونی آن دو برابر فاصله کانونی لنز نرمال ‌باشد. به عنوان مثال در یک دوربین 35 میلیمتری، یک عدسی با فاصلة کانونی 85 تا 135 میلی‌متر برای پرتره مناسب است.

تاثیر لنز واید در عکسبرداری پرتره

4-نوع و اندازه دوربین برای عکاسان حرفه‌ای که عکس را روتوش می‌کنند بسیار مهم است. در کادرهای کوچک مانند دوربینهای 135 امکان روتوش نگاتیو براحتی وجود ندارد. همچنین هنگام استفاده از دوربینهای دیجیتال، هرچه رزولوشن سنسور بیشتر باشد، برای عکاسی پرتره مناسبتر است.
5-زمینه باید متناسب با موضوع باشد.
6-دوربین باید در جایی تعبیه شود که بتواند مناسب‌ترین زاویه‌ها را دارا باشد.
7-فاصله طوری تنظیم شود و دیافراگم تا جایی بسته شود که نقاط اصلی موضوع که مد نظر عکاس است، در داخل میدان وضوح واقع شود.

تاثیر تغییر عمق میدان وضوح

8-سوژه نباید تا آماده‌ شدن عکاس تکان بخورد. در زمان‌های قدیم که حساسیت شیشه‌های عکاسی کم بود از آلاتی برای نگهداری و ثابت نگه‌داشتن موضوع استفاده می‌کردند. باید دقت کرد که سوژه با تکان‌خورد از میدان وضوح خارج نشود. در صورت استفاده از دوربین‌های انعکاسی سوژه دائماً در منظره یاب دیده می‌شود و تغییر وضوح آن مشخص است.
9-نورسنجی از مواردی است که دقت بسیار زیادی را می‌خواهد. نور باید به قدر کافی به فیلم بتابد. اگر موضوع نمی‌تواند بی‌حرکت باشد بهتر است با دیافراگم بازتری عکس گرفت تا با سرعت عکسبرداری بالا از تکان‌‌خوردگی موضوع جلوگیری شود؛ مانند پرترة کودکان.
10-نور بی‌شک از مهمترین مسئله‌ای است که عکاس با آن روبروست.
به‌طور کلی دو نوع نور وجود دارد.
1-نور عمومی که همه‌جای مدل را در روشنایی لطیف قرار می‌دهد.
2-نور اختصاصی که فقط به نقاط لازم تابانده می‌شود.
نور عمومی به تنهایی موضوع را تخت و مسطح نشان می‌دهد. بهتر است نور اختصاصی برای القای عمق و بُعد استفاده ‌شود. می‌توان به وسیلة کاغذ یا پارچة سفید سایه‌ها و انعکاس‌های دلخواه را به وجود آورد. قابل ذکر است که در عکاسی سیاه و سفید تلفیق دو نور مصنوعی و نور طبیعی مانعی ندارد. اما در عکاسی رنگی به علت تأثیرات آبی و زرد موجود در این نورها باید نورسنجی بسیار دقیقی انجام شود و از یک نوع نور (مصنوعی یا طبیعی با کلوین یکسان) استفاده شود.

نورپردازی پرتره:
1-نور روبرو: تصویری کاملاً مسطح و بی‌عمق ایجاد می‌کند.

نور روبرو

2-نور مایل: برجستگی‌ها را بهتر نشان می‌دهد ولی قسمتی ازچهره در تاریکی است.

نور مایل

3-نور مماس: برای برخی از حالت‌های چهره در وضع نور مایل می‌توان چنان پیش رفت تا نیمی از صورت را روشن کند و با آن مماس شود.

نور مماس

4-نور پایین: از پایین به موضوع می‌تابد و حالت خاصی را به چهره می‌بخشد که بیشتر برای ایجاد جلوه های ویژه نوری کاربرد دارد. در این حالت سوژه کمی ترسناک بنظر می رسد..

شرایط موضوع:
صورت گرد یا چاغ: سوژه را نسبت به دوربین در حالت سه چهارم ‌رخ قرار دهید، از نورپردازی کوتاه استفاده نمایید، زاویه دوربین را کمی بالا ببرید.
صورت لاغر: سوژه را تمام رخ قرار دهید.
صورت پرچین: از نورپردازی مات و روبرو استفاده نمایید.
صورت لک‌دار یا با اثر سوختگی: نواحی دارای مشکل را در سایه قرار دهید یا موقعیت سوژه را طوری قرار دهید که مشکل در عکس دیده نشود.
بینی بزرگ: کمی چانه را بالا ببرید، لنز دوربین را در راستای بینی قرار دهید.
بینی کوچک: لنز دوربین را نسبت به بینی با زاویه نگه دارید.
فک مستطیلی: از حالت سه چهارم ‌رخ استفاده کنید، زاویه دوربین را بالاتر ببرید.
غبغب: گردن را بکشید، سر سوژه را به طرف دوربین کج کنید.
چشم‌های غیر هم اندازه: چشم بزرگتر را نزدیک به دوربین و چشم دیگر را در سایه قرار دهید.
چشم‌های گودافتاده: نور را روبروی چشم‌ها بتابانید.
پلک‌زدن: عکس را بلافاصله بعد از یک پلک‌زدن بگیرید.
گوش بزرگ: موقعیت سوژه سه چهارم ‌رخ، فقط یک گوش را نشان دهید. گوش دیگر را در سایه قرار دهید، با عینکی با فریم خالی عکس بگیرید، عینک را در موقعیت دور از نورها قرار دهید، ارتفاع نور را زیاد کرده و یا از بازتاب سقف استفاده نمایید.
موی تیره: بررسی کنید که پس‌زمینه در موها محو نمی‌شود، از نور جداگانه مخصوص موها استفاده کنید تا موها برق بزند.
موقعیت مردان: بالای سر را به طرف شانه دورتر متمایل کنید.
موقعیت زنان: بالای سر را به طرف شانه نزدیک‌تر متمایل نمایید.( البته برای زنان از هر دوی این موقعیت‌ها می‌توان استفاده نمود.)

در مورد دستها:
هیچگاه نواحی صاف دست را نشان ندهید، لبه‌های انگشتان را نشان دهید.
انگشتان نباید در مقابل لنز قرار گیرند.
انگشتان را در تمام مفاصل کمی خم کنید.
دست مردان بهتر است بسته‌تر و دست زنان بازتر باشد.
انگشتان را در هم نپیچید.
سر را در حالت تکیه داده به مشت قرار ندهید.

گرفتن عکس گروهی:
به عنوان یک قاعدة کلی، در عکس باید طیف یکنواختی در گروه دیده شود، هم از لحاظ شرایط فیزیکی گروه و هم شرایط بصری.
تمام افراد گروه بهتر است دارای طیف یکنواختی از رنگها باشند، طیف گرم یا سرد.
افرادی که رنگهای روشن و درخشان پوشیده‌اند باید در میانه گروه قرار گیرند.
مردان را کمی بلندتر از زنان قرار دهید.
ارتفاع قدها را به صورت منظم و به ترتیب تنظیم کنید.
یکبار افراد گروه را بر اساس ارتباطشان با یکدیگر قرار داده و بار دیگر مردان را در یک سمت و زنان را در سمت دیگر کادر قرار دهید.

استقرار باز به عکسی می‌گویند که بین افراد فاصلة فیزیکی یا بصر باشد. استقرار بسته به عکسی گفته می‌شود که بعضی از قسمت افراد در عکس روی هم بیفتد و فاصلة بصری بین آنها نباشد. با ترکیب استقرار باز و بسته در گروههای بزرگ می‌توان عکسهای جالبی گرفت.

یک نمونه عکس گروهی با استقرار بسته

ژست مخصوص زوجها
ژست روبه‌روی هم: افراد روبروی هم قرار می‌گیرند یا همدیگر را لمس می‌کنند.
ژست رو به دوربین: در این حالت دو نفر به صورت پشت سر هم با زاویه‌ای رو به دوربین به صورتی که جلوی بدنشان دیده شود می‌ایستند و به روبرو نگاه می‌کنند.
برای ایجاد صمیمت فاصله بین سرها را کم کنید.
فضای اطراف زوجها را در کادر، زیاد بگیرید.

پیشنهاداتی برای نورپردازی
حالت تصویر را با نورپردازی هماهنگ نمائید.
نورپردازی بالا (High key): القای شادی. در این حالت اکثر قسمتهای تصویر و سوژه روشن است.

نور پردازی Highkey

نورپردازی کم (Low key): القای غم و حالت درام. در این حالت کنتراست نورپردازی بالا می باشد.

نورپردازی Lowkey

مثالی برای نحوة نورپردازی بالا :
● میزان نور اصلی و نورپرکننده را به هم نزدیک کنید (نسبت 1:1 یا حداکثر 1:2
● لباس روشن، زمینة روشن.
● بدون سایه.
● نور را بر اساس مرکز زمینه تنظیم کرده و نور زمینه را یک گام بالاتر از نور اصلی قرار دهید.
● سوژه باید در میانه راه بین زمینه تا دوربین قرار گیرد.
● نور اصلی باید از دو منبع چتری با قدرت مساوی و در حالت ترکیبی باشد.

با توجه به مطالب گفته شده:
الف- اگر از یک لامپ استفاده کنید جزییات چهره مشخص می‌باشد و با کمک صفحات منعکس‌کننده یا نور یک پنجره می‌توان سایه‌های شدید را ملایم کرد.

ب- در پرتره با دو لامپ در صورتی که از یک صفحه منعکس‌کننده استفاده کنید می‌توانید تصویری با عمق و برجستگی ایجاد کنید. مهم ایجاد تعادل بین این دو نور می‌باشد. نباید نورها با هم مساوی باشند بلکه یکی بر دیگری برتری داشته باشد.

نورپردازی با دو لامپ

ج- در پرتره با سه لامپ، یک نور را نور اصلی، یک نور را نور پر کننده و نور سوم را از بالا برای کتفها و مو قرار دهید.

مثالی از نورپردازی با سه لامپ

تهیه و تنظیم:سمیه سفیدگران
استاد راهنما: محسن گلزاریان