تبیان، دستیار زندگی

 البته میزان اطلاعات و آگاهی كودك نسبت به محیط اطرافش هم در ایجاد ترس یا پرورش آن موثر است. بنابراین طبیعی است كه اگر كودك را در محیطی تاریك قرار دهیم، ترس او هم بیشتر شود. با توجه به این‌كه كودكان قوه تخیل فعالی دارند، به آسانی می‌توانند سایه‌های روی دیوار، صدای پرنده‌ها یا حتی وجود حشرات و صدای قژ قژ تخت خود را بویژه در تاریكی، به موجودی ترسناك ربط دهند.

پدر و مادرها باید دقت داشته باشند كه فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی ترسناك و داستان‌های وحشتناك باعث ایجاد ترس غیرمنطقی در كودك می‌شود و می‌تواند ذهن او را آشفته كند. بنابراین والدین باید با توجه به سن فرزندشان، فقط اجازه دهند او كارتون‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی خاصی را ببیند كه مناسب سن و سالش است. نكته دیگری كه والدین باید به آن توجه كنند این است كه هرگز كودك خود را برای تنبیه‌كردن در جای تاریك و بسته تنها نگذارند.

بچه‌ها را نترسانید

بعضی از والدین برای تربیت‌كردن فرزندشان از روش عجیبی استفاده می‌كنند و او را از موجودات خیالی و ترسناكی مانند شبح، غول، لولو و... می‌ترسانند. شاید آنها ندانند كه چنین كاری چقدر می‌تواند روح كودك را آزار دهد و او را دچار مشكلات جدی كند، بنابراین متخصصان توصیه می‌كنند هیچ وقت بچه‌ها را از این موجودات نترسانید. برای از بین‌بردن ترس كودكان در برابر تاریكی، كمك گرفتن از بازی‌ها و سرگرمی‌هایی كه در تاریكی می‌توان آنها را انجام داد ، مفید است. مثلا بازی نور و سایه كه در تاریكی انجام می‌شود، می‌تواند به كودك كمك كند راحت‌تر در محیط‌های تاریك قرار بگیرد و نترسد. در این بازی پدر و مادر باید با انگشتان خود، شكل‌های مختلفی برای كودك‌شان بسازند و او را سرگرم كنند. یكی دیگر از بازی‌ها جابه‌جایی وسایل اتاق در تاریكی است و وقتی چراغ دوباره روشن می‌شود، كودك باید حدس بزند جای كدام‌یك از وسایل تغییر كرده. این بازی‌ها ترس كودك را تا حد زیادی از بین می‌برد و كمك می‌كند او متوجه شود كه در تاریكی و روشنایی اتاقش به یك شكل است و تنها نور است كه هنگام تاریكی دیگر وجود ندارد. بنابراین متوجه خواهد شد تاریكی ترس ندارد و فقط او نمی‌تواند همه چیز را به درستی ببیند.