تبیان، دستیار زندگی

پایتخت :  شهر واتیکان
زبان رسمی :  ایتالیایی و لاتین ( هر دو رسمی ).
نوع حکومت :  اداره توسط کلیسا
پخش سرود ملی کشور
مذهب :  واتیكان مقر اصلی كلیسای كاتولیك رومی است.
واحد پول : یورو
عضویت :  سازمان ملل متحد ( ناظر )، كنفرانس امنیت و همكاری در اروپا.
جمعیت :  921 نفر (July 2004 est.)
روز استقلال :
شهرهای عمده :
امید طول عمر :  69:سال
رشد سالانه جمعیت :  .01% درصد (July 2004 est.)
نژاد :
مساحت :  440 /.کیلومتر مربع
خط ساحلی :  خط ساحلی ندارد
مختصات جغرافیایی :  41 درجه و 54 دقیقه شمالی و 12 درجه و 27 دقیقه شرقی
نقشه جفرافیایی
نقشه سیاسی
حکومت :  پاپ را « هیأت مقدس كاردینالها » به مقام اسقف رم و رهبری كلیسای كاتولیك رومی برای مادام‏العمر انتخاب می‏كند. كمیسیون پاپی اداره شهر واتیكان را در دست دارد و از سوی پاپ انتصاب می‏گردد.
آموزش :  تعداد دانشگاه : 5 دانشگاه پاپی.
دفاع :  كل نیروهای مسلح : گارد سویسی ( تشریفاتی ).
جغرافیا :  این كشور متشكل است از شهر واتیكان، سرزمین محصور در ساحل غربی رود تیبر در شهر رم، به اضافة چند كلیسا در رم ( از جمله كلیسای جامع سنت‏جان لاتران ) و ویلای پاپ در كاستِلگاندولفو.
اقتصاد :
تاریخ معاصر :  شهر كوچك واتیكان تنها بازمانده ایالات وسیع پاپی روزگاران قدیم است. ایالات پاپی، طی جنگهای انقلابی و ناپلئونی، به طرق مختلف ضمیمة كشورهای ایجاد شده به دست ناپلئون گردید و جذب امپراتوری فرانسه ( 1798 تا 1815 ) شد. در 1815 ایالات پاپی دوباره برقرار شد، ولی تمامی آنها، بجز رم و لاتیوم، طی وحدت ایتالیا (1859 تا 1860) از دست رفت. زمانی كه سربازان فرانسوی حافظ پاپ، در 1870 عقب‏نشینی كردند، نیروهای ایتالیایی وارد رم شدند و این شهر پایتخت پادشاهی جدید ایتالیا گشت. پاپ پیوس نهم ( صدارت از 1846 تا 1878 ) به از دست رفتن اختیارات دنیوی خود اعتراض كرد و به شهر واتیكان پناه برد، و تا 1929 هیچ پاپی از آن خارج نشد. در آن سال به موجب قراردادهای لاتران، ایتالیا واتیكان را به صورت كشوری مستقل به رسمیت شناخت. از دهة 1960 و به ویژه تحت صدارت پاپ پل هفتم ( صدارت از 1963 تا 1978 ) و جان پل دوم، مقام پاپ بار دیگر نقش مهمی در دیپلماسی بین‏المللی ایفا كرده است.

پایتخت :  وین
زبان رسمی :  آلمانی(رسمی؛ 96%)
نوع حکومت :  جمهوری فدرال
پخش سرود ملی کشور
مذهب :  کاتولیک رومی, پروتستان
واحد پول : یورو
عضویت :  سازمان ملل متحد ، اتحادیه بازرگانی آزاد اروپا، سازمان همكاری اقتصاد و توسعه، كنفرانس امنیت و همكاری در اروپا، شورای اروپا.
جمعیت :  8,169,929 نفر
روز استقلال :
شهرهای عمده : لینتس، گراتس، زالتسبورگ، اینسبروک،لاگن فورت، ویلاش ،ولس، سانکت پولتن ، دورن بیرن
امید طول عمر :  73/9 سال
رشد سالانه جمعیت :  1/0 درصد
نژاد :
مساحت :  83870 کیلومتر مربع
خط ساحلی :  خط ساحلی ندارد
مختصات جغرافیایی :  47 درجه و 20 دقیقه شمالی و13 درجه و 20دقیقه شرقی
نقشه جفرافیایی
نقشه سیاسی
حکومت :  قدرت اجرایی مشتركا در دست رئیس جمهور فدرال – كه برای دوره شش سال با رأی تمامی افراد بالغ انتخاب می‌شود – و شورای وزیران (كابینه)، تحت رهبری صدر اعظم فدرال است. رئیس جمهور شخصی را به صدر اعظم فدرال است. رئیس جمهور شخصی را به صدر اعظمی انتصال می‌كند كه دارای پشتیبانی اكثریت در مجلس نمایندگان (ناسیونال رات) مجمع فدرال است. 183 عضو مجلس نمایندگان برای دوره‌ای چهار ساله با رأی تمامی افراد بالع طبق روش تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه انتخاب می‌شوند. 63 عضو مجلس دیگر (بوند سرات) را مجالس هر كدام از نه ایالت جمهوری فدرال انتخاب می‌كنند. • احزاب مهم سیاسی عبارتند از:  سوسیال دموكرات (سوسیالیست؛ SPO)  ‌حزب مردم (محافظه كار)  حزب آزادی (راستگرا؛ EPO)  حزب سبز (VGO). ایالات اتریش (لندر) نام ایالت مساحت(کیلومتر مربع) مرکز اشتایرمارک 16387 گراتس اوبراوستررایش 11979 لینتس بورگنلاند 3966 آیزنشتادت تیرول 12647 اینسبروک زالتسبورگ 7154 زالتسبورگ فورآرلبرگ 2601 برگنتس کرنتن 9533 کلاگن فورت نیدراوستررایش 19171 سانکت پولتن وین 415 وین
آموزش :  میزان با سوادی : بیش از 98%. سنین تحصیل اجباری: 6 تا 15 سال. تعداد دانشگاه: 18، شامل 6 مؤسسه همطراز با دانشگاه.
دفاع :  كل نیروهای مسلح: 000/44 (1991). خدمت سربازی: 6 ماه آموزشی؛ تا 60 روز آموزش ذخیره‌ها ، تا 90 روز آموزش تخصصی در هر سال برای مدت 15 سال.
جغرافیا :  كوههای آلپ كه بسیاری از آنها پوشیده است از مراتع و جنگلها، دو سوم مساحت اتریش را در بر دارد. زمینهای كم ارتفاع شرق اتریش متشكل است از تپه‌های كوتاه، آبگیر وین و ناحیه‌ای مسطح و ماندابی در كنار نویزیدلارزه در مرز مجارستان. در امتداد مرز چكسلواكی گرانكوه پوشیده از درختانی است كه به 1200 متر ارتفاع می‌رسد.  رودهای مهم: دانوب، این، مور.  بلندترین نقطه: قله گروس گلوكنر، 3798 متر.  آب و هوا: انواع آب و هوای محلی به دلیل اختلاف ارتفاع و جنبه‌های دیگر وجود دارد. شرق كشور خشك تر از غرب آن است، و به طور كلی در زمستان سردتر در تابستان گرم تر و در عین حال مرطوب تر از نواحی آلپی است. نواحیی كه بیش از 3000 متر ارتفاع دارد در تمامی سال پوشیده از برف است.
اقتصاد :  اتریش با وجود این كه حدود 90% از نیاز غذایی‌اش را خود تولید می‌كند، فقط 8% نیروی كار را در بخش كشاورزی دارد. زمین قابل كشت شرق كشور دارای خاك حاصلخیزی است كه محصول خوبی از غلات و انگور برای شراب تولیدمی‌كند. تولید لبنیات در مراتع شرق و كوههای آلپ اقلام صادراتی مهمی را تشكیل می‌دهد. تكیه گاه اصلی اقتصاد صنایع تولیدی می‌دهد. تكیه گاه اصلی اقتصاد صنایع تولیدی است كه شامل ماشین آلات و لوازم ترابری، محصولات آهن و فولاد، فرآورده‌های نفتی، سیمان و كاغذ است. منابع طبیعی متشكل است از سنگ آهن و منیزیت، و همچنین امكان بالقوه تولید نیروی هیدروالكتریك و مهم ترین جنگلهای اروپای مركزی. كوههای آلپ هم در تابستان و هم در زمستان بازدیدكنندگان را به خود جلب می‌كند و توریسم سهم مهمی از درآمد ارز خارجی را به خود اختصاص می‌دهد. اتریش به حفظ روابط اقتصادی با كشورهای اروپای مركزی كه زمانی جزو امپراتوری هاپسبورگ بودند می‌پردازند.
تاریخ معاصر :  در 1918 و 1919 امپراتوری هاپسبورگ اتریش – هنگری تجزیه شد. جمهوری اتریش، به رغم حمایت فراوانی برای اتحاد با آلمان، به صورت كشوری مجزا ایجاد گشت. اتریش كه طی دهه‌های 1920 و 1930 بی ثبات بود، در 1938 از سوی آلمان الحاق شد. در 1945 اتریش را آزاد ساختند، .ولی نیروهای اشغال گر متفقین تا 1955 وقتی استقلال جمهوری بی طرف اتریش به رسمیت شناخته شد، در آن كشور باقی ماندند. تحولات 1989 و 1990 در اروپای مركزی موجب تشویق اتریش به از سر گرفتن روابط سنتی با مجارستا و جمهوری چك، اسلوونی، كرواسی و اسلوواكی گردید – كه جملگی زمانی جزو امپراتوری هاپسبورگ بودند. اتریش یكی از نامزدهای عضویت در جامعه اروپاست.

پایتخت :  رم یا رما
زبان رسمی :  ایتالیایی (رسمی)، و اقلیتهای كوچك آلمانی ، فرانسوی و آلبانیایی زبان
نوع حکومت :  جمهوری
پخش سرود ملی کشور
مذهب :  كاتولیك رومی (بیش از 90%).
واحد پول : یورو
عضویت :  سازمان ملل متحد، جامعه اروپا، پیمان آتلانتیك شمالی، اتحادیه اروپای ربی،گروه هفت‌، شورای اروپا، سازمان همكاری اقتصادی و توسعه ، كنفرانس امنیت و همكاری در اروپا.
جمعیت :  58,057,477 نفر (July 2004 est)
روز استقلال :
شهرهای عمده : میلان ،ناپل ، تورین ، پالرمو ، جنووا، بولونیا ، فلورانس ، باری ، ونیز ،مسینا ، ورونا
امید طول عمر :  77 سال
رشد سالانه جمعیت :  0.09% (2004 est)
نژاد :
مساحت :  301,230 کیلومتر مربع
خط ساحلی :  7600 کیلومتر
مختصات جغرافیایی :  42 درجه و 50 دقیقه شمالی و 12 درجه و 50دقیقه شرقی
نقشه جفرافیایی
نقشه سیاسی
حکومت :  تا 1993 دو پارلمان برای دوره‌ای پنج ساله تحت نظام تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه انتخاب می‌شدند. اصلاحات زمان بندی شده شامل انتخابات سنا طبق نظام تعیین برنده بر مبنای بیشترین آرای اخذ شده برای اكثر كرسی‌ها و استفاده از نظام تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه برای اقل كرسی‌هاست نظام مشابهی نیز برای مجلس نمایندگان پیشنهاد می‌شود. مجلس سنا 315 عضو دارد كه به نمایندگی از طرف نواحی از سوی شهروندان 25 ساله به بالا انتخاب می‌شوند به علاوه دو رئیس جمهور سابق و پنج سناتور مادام العمر كه رئیس جمهور برمی‌گزیند. مجلس نمایندگان 630 عضو دارد كه از سوی شهروندان 18 سال به بالا انتخاب می‌شوند. رئیس جمهور برای دوره‌ای هفت ساله توسط هیأت انتخاباتی متشكل از اعضای پارلمان و 58 نماینده از نواحی انتخاب می‌گردد. رئیس جمهور نخست وزیر را – كه از پشتیبانی اكثریت پارلمان برخوردار است – و شورای وزیران را انتصاب می‌كند. كلیه وزیران به پارلمان پاسخگو هستند.  احزاب عمده سیاسی عبارتند از: • حزب مردم (محافظه كار • دموكرات مسیحی سابق) • حزب دمكراتیك چپ (حزب كمونیست سابق) – كه در مه 1993 تقسیم شد، • حزب سوسیالیست (PSI) • اتحادیه شمال (تجزیه طلب؛ شامل اتحادیه لومبارد)، • جمهوریخواه (RPI) • حزب رادیكال • حزب لیبرال • حزب سوسیال دموكرات • اتحاد دموكراتیك (اصلاح طلب) • MSI-DN (دست راستی).  نواحی بیست گانه ایتالیا دولتهای محلی خود را دارند.  نواحی ایتالیا نام ایالت مساحت(کیلومتر مربع) مرکز آبروتسی 10,794 لاكوئید (برخی از امور اداری در شهر پسكارا انجام می‌شود) امیلیا رومانیا 22,123 بولونیا اومبریا 8,456 پروجا بازیلیكاتا 9,992 پاتنزا پولیا 19,347 باری پیمونته 25,399 تورین (تورینو) ترنتینو – آلتوآدیجه 13,613 ترنتو و بولتسانو توسكانا 22,992 فلورانس (فیرنتسه) ساردنیا 24,090 كالیاری سیسیل (سیچیلیا) 25,708 پالرمو فریولی – ونتساجولیا 7,846 تریسه كالابریا 158,080 كاتانزارو كامپانیا 13,595 ناپل (ناپولی) لاتسیو 17,203 مركز:رم (رما) لومباردیا 23,834 میلان (میلانو) لیگوریا 5,413 جنووا ماركه 9,692 آنكونا مولیزه 4,438 كامپوباسو واله د آئوستا 3,262 آئوستا ونتو 18,368 ونیز (ونتسیا)
آموزش :  میزان با سوادی : 97% (تخمین 1985). سنین تحصیل اجباری: 6 تا 14 سال تعداد دانشگاه : 59 ، شامل دانشگاه آزاد و دو پلی تكنیك همطراز با دانشگاه.
دفاع :  كل نیروهای مسلح: 400/361 (1991). خدمت سربازی : 1 سال.
جغرافیا :  كوههای آلپ مرزی طبیعی میان ایتالیا و كشورهای همسابه غرب و شمال را تشكیل می‌دهد. رشته‌ای از دریاچه‌ها – در جایی كه كوهها و تپه‌های دامنه كوهها به هم می‌رسد – هست كه شامل دریاچه‌های مابوده و لوگانو و كوموست. دره حاصلخیز پو – زمین پست و بزرگ شمال ایتالیا – میان تپه‌های دامنه كوههای آلپ در شمال، تپه‌های دامنه كوههای آپنین در جنوب، كوههای آلپ در غرب و دریای آدریاتیك در شرق جای دارد. ارتفاعات باریك آلپ لیگوریایی كوههای مریتایم آلپ را به كوههای آپنین متصل می‌كند. كوههای آپنین مانند ستون فقرات در كل طول شبه جزیره ایتالیا امتداد دارد. زمینهای پست ساحلی اندك و نسبتا محدود است ولی شامل آبگیر آرنو در توسكانا، آبگیر تیبر در اطراف رم، زمینهای پست كامپانیا دراطراف ناپل و جلگه‌هایی در امتداد خلیج تارانتو و در پولیا پاشنه ایتالیا می‌باشد ] نقشه ایتالیا را به چكمه تشبیه كرده‌اند- دو جزیره بزرگ ایتالیا – ساردینا و سیسیل – هر دو غالبا كوهستانی است . بیشتر خاك ایتالیا از نظر زمین شناختی ناپایدار است و در معرض زمین لرزه قرار دارد. این كشور چهار آتش فشان فعال دارد از آن جمله اتنا در سیسیل و وزوو نزدیك ناپل.  رودهای مهم: پو، تیبر (توره) آرنو، ولتورنو، گارالیانو.  بلندترین نقطه: نقطه ای درست در زیر قله مونته بلانكو (مون بلان) 4760 متر.  آب و هوا: ایتالیا با تابستانهای گرم و خشك زمستانهای معتدل از آب و هوایی مدیترانه‌ای برخوردار است. جزایر سیسیل و ساردینا از بخش اصلی كشور گرمتر و خشك تر است. كوههای آلپ و دره پو زمستانهای سردتر و مرطوب تری دارند.
اقتصاد :  شمال ایتالیا با دسترسی آسانش به دیگر نقاط اروپا، مركز اصلی صنعت ایتالیاست. در مقابل، جنوب كشور غالبا زراعی است و محصولاتی از قبیل انگور، چغندر قند، گندم ، ذرت ، گوجه فرنگی و سویا تولید می‌كند. اكثر مزارع كوچك است – و بسیاری از كشاورزان جنوب نسبت به تغییر مقاومند – به این علت میانگین درآمد در جنوب ایتالیا (متسو جیورنو) در حدنسبتا زیادی از شمال كشور پایین تر است. كشاورزی در شمال بیشتر مكانیزه است و محصولات عمده آن شامل گندم، ذرت، برنج، انگور (برای صنعت مهم شرابسازی) میوه و علوفه برای گله‌های صنایع لبنی است. هم اكنون صنعتی كردن جنوب مجدانه تشویق می‌شود. صنایع شمال كشور پیشرفته است و شامل صنایع الكتریكی و الكترونیكی، وسایل نقلیه ، دو چرخه سازی، نساجی، پوشاك، كالاهای چرمی، سیمان، شیشه، چینی و سرامیك می‌گردد. شمال از نظر مالی و بانكداری نیز منطقه مهمی است و شهر میلان پایتخت تجاری ایتالیاست. ایتالیا، به غیر از سنگ – به ویژه مرمر – و رودهای آلپی كه برای تولید نیر.وی هیدروالكتریكی مهار شد، ازمنابع طبیعی ناچیزی برخوردار است. صنعت توریسم و پولی كه ایتالیایی‌های شاغل در خارج به كشور می‌فرستند منابع مهم درآمد ارز خارجی است. ركود و كسری بودجه بخش عمومی به مشكلات فزاینده اقتصادی ایتالیا افزوده شده است.
تاریخ معاصر :  در مارس 1861 پادشاهی ایتالیا با متحد كردن بیشتر شبه جزیره بر پا شد. در 1866 و نیز و در 1870 رم نیز به این پادشاهی ملحق گردید. پیشرفت سیاسی بعد از اتحاد با بی ثباتی همراه بود. ماجراجویی های خارجی – مانند كوشش برای ضمیمه كرد بخشهای از انتیوپی (1895 و 1896) – غالبا عقیم می‌ماند. پارلمان از احترام كمی برخوردار بود و پایان قرن نوزدهم شاهد یكسری ترور سیاسی – از جمله ترور امیرتوی اول در 1900 – بود. ایتالیا با امید به دست آوردن زمین از اتریش، در طرف متفقین وارد جنگ جهانی اول شد. ولی ایتالیا خیلی كمتر از آنچخ در پیمانهای صلح پس از جنگ پیش بینی شده بود زمین به دست آوردو این در زمانی بود كه بیم انقلاب كمونیستی منجر به رشد فاشیسم شد. در 1922 موسولینی فاشیست با برنام مدرنیزه كردن وسیع داخلی و سیاست خارجی جنگ طلبانه به نخست وزیری رسید. در 1936 ایتالیا در محور رم – برلین با آلمان متحد شد و در 1940 به بریتانیا و فرانسه اعلم جنگ كرد. وقتی ایتالیا در 1943 به اشغال سربازان متفقین درآمد، پادشاه موسولینی را عزل كرد و ایتالیا به متفقین پیوست. در 1946 جمهوری اعلام شد. نفوذ افزایش یافت ولی سلطه حزب دموكرات مسیحی (محافظه كار) كمونیستها را از دولتهای ائتلافی متوالی حاكم بر ایتالیا بیرون نگه داشته است. جنبشهای تروریستی – چپ و راست – به ویژه در دهه 1970 قعال بوده‌اند. كوششهای فراوانی برای ایجاد وحدت واقعی كشور از طریق تشویق توسعه اقتصادی جنوب انجام شده است. ولی ساختار سیاسی ایتالیا همچنان بی ثبات و طول حیات دولتهای ائتلافی كوتاه بوده است. در 1993 دولت انتقالی غیر سیاسی تشكیل گردید تا تغییرات قانون اساسی را اجرا كند.

پایتخت :  بندر سری بگاوان
زبان رسمی :  مالائی (رسمی؛ بیش از 50%)، چینی (26%)، انگلیسی
نوع حکومت :  سلطان نشین
پخش سرود ملی کشور
مذهب :  اسلام سنی (رسمی؛ بیش از 50%)، بودایی (12%)، كلیساهای مختلف مسیحی (9%) امید طول
واحد پول : دلار برونئی (Bruneian dollar)
عضویت :  ملل متحد، جامعه کشورهای مشترک المنافع، انجمن ملل آسیای جنوب شرقی
جمعیت :  365,251 نفر(July 2004 est)
روز استقلال :
شهرهای عمده :
امید طول عمر :  73/5 سال
رشد سالانه جمعیت :  1.95% درصد(July 2004 est)
نژاد :
مساحت :  5,770 کیلو متر مربع
خط ساحلی :  161 کیلومتر
مختصات جغرافیایی :  4 درجه و 30 دقیقه شمالی و 114 درجه و 40 دقیقه شرقی
نقشه جفرافیایی
نقشه سیاسی
حکومت :  سلطان كه پادشاهی موروثی است با كمك شورای وزیرانی كه خود انتصاب می‌كند با صدور فرمان حكومت می‌كند. هیچ حزب سیاسی وجود ندارد.
آموزش :  میزان با سوادی:‌8/86% (1990). سنین تحصیل اجباری: تحصیل اجباری نیست. تعداد دانشگاه: 1.
دفاع :  كل نیروهای مسلح: 250/4 (1991). خدمت سربازی: ندارد.
جغرافیا :  برونئی متشكل است از دو سرزمین محصور ساحلی. قسمت (بزرگتر) غربی تپه‌دار است؛ سرزمین شرقی بیشتر كوهستانی وجنگلی است.  رود مهم: برونئی  بلندترین نقطه: بوكیت پاگون (در مرز مالزی) 1850 متر.  آب و هوا: برونئی آب و هوای استوایی با بادهای موسمی دارد. میزان بارندگی در جمع بیش از 2500 میلیمتر است.
اقتصاد :  استخراج ذخایر فراوان نفت و گاز طبیعی برونئی را از یكی از بالاترین میزانهای درآمد سرانه در جهان برخوردار كرده است، بیشتر غذای مورد نیاز كشور باید وارد شود.
تاریخ معاصر :  در قرن نوزدهم سلاطین برونئی بخش كوچكی از قلمرو سابقشان را تحت حكومت داشتند. بریتانیا به جایی كه به صورت بهشت دزدان دریایی درآمده بود نظم و ترتیب داد و از 1888 تا 1971 این سرزمین را تحت الحمایه خود كرد. نفت در 1929 كشف شد. در 1984 استبداد كامل تحت حكومت سلطان حسن البولكیاه مجددا برقرار شد. ادعا شده است كه وی ثروتمندترین مرد جهان است.

هرگز نمی توان ارزش همه زمانها را برابر دانست، چنان که نمی توان همه مکانها را برابر شمرد. برخی زمانها و مکانها ارزشی والا دارند. ماه رجب ارزشمند است، ماه سلوک و زدودن زنگارهای شیطانی از آیینه دل است؛ ماه ولایت و برافروختن چراغ معرفت در شبستان وجود است؛ ماه رجب گاهِ اعتکاف است. در این ماه، که هنگامه تحول است، عاکفان کوی دوست، با حضور در صحن و سرای دوست، پله های سلوک را پیموده و پله پله به خدا نزدیکتر می شوند. معتکف روزه اش، نمازش، حضورش در مسجد و دیگر اعمالش مایه تقرب است. در خانه دوست، سفره ایی از مغفرت و بخشایش گسترده شده و عاکف با صیقل روح و روان، زنگار گناه از دل می زداید و مهیای ضیافت بزرگ در ماه وصال می گردد. ماهی که عشاق از سفره پرفیض الهی، لقمه های راز بر می چینند و عطر قرآن از ژرفای دل بار یافتگان، مشام جان را می نوازد.
اعتکاف پرورش جسم و جان است، انسان آمیزه ای است از این دو و نیازمند پرورش در ابعاد وجودی خود؛ انسان به دنبال سعادت و کمال است، روح انسان نیازمند نیایش است، مناجاتی شیرین و زیبا، هم کلامی موجودی ضعیف با منشأ قدرتها. از آغاز خلقت تا صحنه رستاخیز، راز و نیاز زیباترین هنر آدمی است.                        
غفلت بد است در برخی موارد بدتر؛ جریان زمان در گذر است و با از دست دادن آهی ماند و افسوسی که به هیچ نیرزد. انسان دشمنی دارد در اوج حیله گری، با چنین دشمنی هوشیاری باید و سرعت در خیرات؛
زمان اعتکاف است. خالق مهربان قرب خلایق می طلبد. در فکر پرورش روح و روان انسان است و مقررات دینی را تشریع می کند. تنوع عبادات به دلیل نیازهای گوناگون انسانی است، هر عبادتی جوابگوی نیازی از اوست. نماز، زنگار غفلت از روان می زداید و صیقل روح و روان است. در روزه، پالایشگاه خلوص و نردبان صعود است. روزه دار پرواز در آسمان عبادت و عبودیت را می آزماید و آیینه قلبش را نورستان خدایی می کند. حج، شرکت در آزمون الهی و قطع تعلقات و دلبستگی دنیوی است. عبادات مالی؛ چون خمس و زکات و صدقات، دمیدن روح ایثار و گذشت در وجود آدمی است. اما اعتکاف، آمیزه ای از چند عبادت با فضیلت است. روزه که خود عبادتی ارزشمند است شرط اعتکاف است. حضور در مسجد و خواندن نماز هم شرط آن است. عاکف سه روز در مسجد جامع مقیم می گردد و جز برای ضروریات، کوی دوست را ترک نمی گوید. خود را از حلال باز می دارد تا با تمرین بندگی، جهاد با نفس را بیازماید. اعتکاف عهد مودّت و میثاق مجدد با پروردگار است.
در فضیلت اعتکاف این بس که معادل طواف کعبه و همتای رکوع و سجود است. خدای منّان می فرماید: "... وَ عَهَدنا اِلی ابراهیمَ وَ اِسمعیلَ اَن طَهّرا بَیتی لِلطّائِفینَ وَ العاکِفینَ وَ الرُکّعِ السُجود؛( آیه 125، سوره بقره) و ما به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان از هرگونه آلودگی تطهیر کنند."
اساساً ارزش آدمی را عملش می رساند. معتکف انسانی بزرگ و شریف است به اندازه شرافت و فضل عملش، مقدس اردبیلی یگانه زمان در علم و عمل در شرافت و فضیلت اعتکاف گوید: مبادا کسی گمان کند که اعتکاف مقدمه عبادتی دیگر است. کسی که با طهارت و در حال روزه در مسجد مقیم می شود و تعهد قربت در اعتکاف می نماید، این عمل عبادت است. اعتکاف عبادتی مستقل است به مثابه حج و عمره و روزه و نماز و هر عبادت مستقل دیگر.
و ایام بیض در پیش است زمان عرشی شدن فرشیان؛ اعتکاف با همه فضیلتش، زن و مرد را به خود می خواند، انسان را می خواند تا در دنیای های و هوی و دود و دم، معراج انسانیت را به تماشا بنشینیم. فرصت طلایی عمر در پیش است و ایام در گذر؛ پس همتی باید تا با حضوری سبز از همسفران کوی دوست بگردیم.
تعریف اعتکاف:
اعتکاف چیست؟
اعتکاف در لغت به معنای توقف در جایی است .اما تعریف اصطلاحی اعتکاف: امام خمینی (ره) در تعریف اعتکاف می فرمایند: "وَ هُوَ اللَّبَثُ فِی المَسجِدِ بِقَصدِ التَعّبُدِ بِهِ وَ لا یعتَبَرُ فِیه ضَمُّ قَصدِ عِبادَةٍ اُخری خارِجَةً عَنهُ وَ اِن کانَ هُو الاَحوِط؛ اعتکاف، ماندن در مسجد به نیت عبادت است و قصد عبادت دیگر، در آن معتبر نیست. اگر چه احتیاط مستحب نیت عبادتی دیگر، در کنار اصل ماندن می باشد.
اهمیت اعتکاف:
اعتکاف، محو خود خواهى در امواج بلند خداگرایى و خدمت‏ به امت اسلامى است.  اعتکاف، بیرون رفتن از خانه خویش و مصمم شدن بر حضور در خانه حضرت حق است. عبادتى مستحبى و تقرب جویانه و داوطلبانه است که روزه روز سوم آن رنگ وجوب مى ‏گیرد. اعتکاف، گریز از لذت گرایى و مهار حس خود محورى و برترى جوئى و بازگشت از قبله دنیاگرایان به سمت و سوى قلب و قبله هستى است. خود سازى، محاسبه نفس، توبه و نیایش، نماز و تلاوت قرآن و استمداد از آستان قدس ربوبى از دیگر برکات‏ اعتکاف است.  اسلام، فکر جدایى از زندگى دنیا و گوشه نشینى و کناره گیرى از مردم و به تعبیر دیگر رهبانیت را باطل و ناپسند اعلام کرد، اما اعتکاف را بعنوان فرصتى براى بازگشت‏ به خویش و خداى خویش قرار داد، تا کسانى که از هیاهو و جنجال هاى زندگى مادى خسته مى ‏شوند، بتوانند چند صباحى با خداى خود خلوت کنند و جان و روح خود را با خالق هستى ارتباط دهند .اعتکاف شرایطی را فراهم می کند تا انسانها با توشه معنوى و اعتقادى راسخ و ایمان و امیدى بیشتر، به زندگى خود ادامه داده ، خود را براى صحنه‏ هاى خطر و جهاد در راه خدا آماده سازند ، همیشه با یاد خدا تلاش کنند ، خود را در محضر پروردگار ببینند ، از نافرمانى او بپرهیزند و به سوى سعادت دنیا و آخرت گام بردارند.  
اعتکاف در ادیان دیگر:
اعتکاف چیست؟
کسی به درستی نمی داند که این عبادت، از چه زمانی آغاز و کیفیت اجزا و شرایط آن در بدو شکل گیری چه چیزهایی بوده است.
با توجه به آیه 125 سوره بقره، می توان نتیجه گرفت که اعتکاف عملی بوده که در شریعت ابراهیم از مناسک و عبادات الهی محسوب می شده. و پیروان ایشان به این عمل مبادرت می ورزیدند و لذا ابراهیم و اسماعیل (ع) از طرف خداوند موظف شده بودند تا محیط لازم را برای برپایی این مراسم مهیا سازند. واگذاری این مسؤولیت خطیر به آنها، گواه بزرگی بر اهمیت عباداتی چون حج، اعتکاف و نماز در پیشگاه خداوند است.
حضرت موسی (ع) با آن که مسؤولیت سنگین رهبری و هدایت امت را به دوش داشت، برای مدت زمانی آنان را ترک و برای خلوت با محبوب خویش به خلوتگاه کوه طور شتافت. او در پاسخ به پرسش خداوند که فرمود: چرا قوم خود را رها کردی و با عجله به سوی ما شتافتی؟ عرض کرد: پروردگارا! به سوی تو آمدم تا از من راضی شوی (طه :83و84).
بیت المقدس از مکانهایی بود که همواره عده زیادی از انسانها، برای اعتکاف در آن گرد می آمدند و به راز و نیاز با پروردگار خویش مشغول می شدند. بزرگ این گروه، حضرت زکریا (ع) بود و از جمله کسانی که در امر اعتکاف سرپرستی می نمود حضرت مریم (ع) است. قرآن در این باره می فرماید: "وَ کَفّلَها زَکَریا کُلَّما دَخَلَ عَلَیها زَکَریا المِحرابَ وَجَدَ عِندَها رِزقاً؛ کفالت او (مریم) را زکریا بر عهده گرفت و هر زمان که به محل عبادت او می رفت برای او غذایی مهیا می دید (عمران:37)."
از قرآن مجید (مریم:16و 17) استفاده می شود که حضرت مریم (ع) آنگاه که به افتخار ملاقات با فرشته الهی نایل آمد از مردم بریده بود و در خلوت به سر می برد.
علامه طباطبائی می فرماید: گویا مقصود از دوری مریم از مردم، بریدن از آنان و روی آوردن به اعتکاف برای عبادت بوده است.
طبق روایات اهل سنت، در دوران جاهلیت هم عملی به عنوان اعتکاف در میان مردم رایج بوده است و مردم توسط این عمل به خدای خود تقرب می جسته اند.
اجداد پیامبر اسلام (ص) از پیروان دین حنیف به شمار می روند. اعتکاف در غارها و بیابانها و کوهها، به عده ای از این حنفاء نسبت داده شده است. آنان در جاهای خلوتی که از مردم دور بود به اعتکاف پرداخته و خود را در آن محبوس می کردند و جز برای نیازهای شدید و ضروری، از آن خارج نمی شدند و در آن اماکن به عبادت و تأمل و تفکر در هستی پرداخته و در جستجوی راستی و حقیقت بودند. آنها در آن اماکن خاموش و آرام مثل غار حراء، به عبادت مشغول می شدند.
پیامبر (ص) نیز مانند خود بر دین حنیف یعنی دین حضرت ابراهیم (ع) بود و عبادات متداول آن دین و از جمله اعتکاف را برپا می داشت.
قبل از بعثت حضرت محمد (ص) نیز غار حراء محل عبادت و راز و نیاز بود، حضرت رسول اکرم (ص) نیز به اعتکاف در آن مکان مشغول می شدند و در اندیشه سرنوشت بشریت فرو می رفتند.
ارکان اعتکاف:
اعتکاف چیست؟
ارکان عبادت یعنی اجزایی که اگر عمداً یا سهوا ترک شوند، آن عبادت باطل می شود. اعتکاف نیز ارکانی دارد که عبارت اند از 1) نیت؛ 2) توقف در مسجد جامع شهر یا مساجد چهار گانه معروف؛ 3 کمتر از سه روز نبودن اعتکاف؛ 4) روزه دار بودن معتکف در ایام اعتک
زمان اعتکاف:
اعتکاف در هر زمانی که انسان بتواند حداقل سه روز در مسجد بماند صحیح است، و بهترین زمان برای آن، ماه مبارک رمضان و مخصوصا در دهه آخر آن ماه می باشد.
نیت اعتکاف:
اعتکاف،همانند سایر عبادات،باید با نیت و قصد قربت‏باشد و هر گونه ریا و خود نمایی و قصد غیر الهی آن را باطل می‏کند.  در نیت اعتکاف،قصد وجه شرط نیست،یعنی لازم نیست قصد کند که اعتکاف واجب است‏یا مستحب. زمان نیت اعتکاف، وقت شروع اعتکاف است که شروع طلوع فجر می باشد و با استمرار نیت اول شب هم مانعی ندارد.اعتکاف را می توان به سه صورت به جای آورد. 1) برای خود ؛ 2) به نیابت از مردگان 3) به نیابت از زندگان
اگر اعتکاف را به نیابت از کسی که، از دنیا رفته به جای آورد، در این صورت اعتکاف را تنها به نیابت از یک نفر می توان انجام داد ولی اگر مقصود اهدای ثواب باشد می توان ثواب اعتکاف را به چند نفر، زنده یا مرده، هدیه کرد.
در مورد نیابت از شخص زنده، در میان فقها اختلاف نظر وجود دارد. بسیاری از فقها در درستی چنین اعتکافی، تردید کرده اند. در این صورت، هرگاه نایب، اعتکاف را به قصد رجا، یعنی امید به مطلوب بودن عمل نزد خدا، نه به عنوان عبادتی حتمی انجام دهد، مانعی ندارد.  
شرایط اعتکاف:
در صحت اعتکاف علاوه بر شرایط عامه تکلیف( ایمان، عقل و قدرت)، اموری شرط است:الف) قصد قربت ب) روزه: ج) سه روز روزه دار بودند. د) وقوف در  چهار مسجد: مسجد الحرام، مسجد النبی«ص»، مسجد جامع کوفه و مسجد بصره. ولی به قصد رجاء ( به امید پاداش) می توان در مسجد جامع هر شهر معتکف شد. ه)اجازه شوهر و اجازه پدر و مادر و) پیوستگی اعتکاف
محرمات اعتکاف:
اعتکاف چیست؟
1- پرداختن به امور جنسی به معنای وسیع آن: که شامل هر نوع بهره برداری شهوانی می باشد .
2- بوییدن عطر و هر نوع بوی خوش و گیاهان معطر به قصد لذت بردن
3- مجادله و مناقشه: حرمت جدال مربوط به اموری است که معتکف بخواهد فضل و برتری خود را به دیگران نشان دهد.
4- محرمات روزه: در حال روزه یعنی از طلوع تا غروب خورشید، که معتکف روزه می گیرد، باید از محرمات روزه نیز اجتناب نماید. بعضی از فقها محرمات احرام را بر معتکف مستحب دانسته اند.
 5- خرید و فروش
اعمال اعتکاف:
اعمال شب سیزدهم: اعمالی را باید در این شب انجام داد؛ از جمه آن ده رکعت نماز است که اگر به درستی به جا آورده شود، دارای ثواب و پاداش بزرگی است. در روایتی از پیامبر (ص) می خوانیم: « کسی که در شب سیزدهم ماه رجب ده رکعت نماز بخواند؛ بدین گونه که در رکعت اول حمد یک مرتبه و سوره عادیات هم یک مرتبه و در رکعت دوم حمد یک مرتبه سوره تکاثر نیز یک مرتبه بخواند و بقیه رکعت ها را هم به همین نحو تمام کند، خداوند متعال گناهان او را می آمرزد و اگر عاق والدین هم باشد خداوند سبحان از او راضی می شود، و همچنین در قبر نکیر و منکر به او نزدیک نمی شوند و او را نمی ترسانند و بر پل صراط هم چون برق خاطف (سریع) عبور می کند و نامه اعمالش را به دست راستش می دهند و میزان اعمالش سنگینی می کند و در بهشت فردوس هزار شهر به او اعطا می شود.»روز سیزدهم هم روزه اش ثواب فراوان دارد و برای کسی که بخواهد عمل ام داود را به جای آورد، باید این روز و دو روز بعدش را روزه بگیرد.

از صنایع دستی موجود در استان مازندران می توان به قالی بافی، گلیم بافی، جاجیمچه بافی، بافت گلیچه، چوقا، شمد و ملحفه، سوزن دوزی، رنگرزی و چاپ سنتی سفالگری و سرامیک سازی، فرآورده های پوست و چرم، هنرهای مرتبط با فلز، هنرهای مرتبط با چوب، حصیر بافی، طراحی سنتی و نگارگری، صحافی و جلد سازی سنتی، صنایع دستی دریایی عروسک سازی اشاره کرد.
قالی بافی و گلیم بافی از رشته های اصلی و اساسی مازندران نیست ولی در استان بافته می شود. در شرایطی که فرش در بعضی مناطق حرف اول برای ابراز وجود دارد تنها شهرت خود را در مازندران به سایر رشته ها واگذار کرده است و نقشه هایی که درمازندران بافته می شود مربوط به سایر مناطق است.
دستبافی (نساجی سنتی):
امروزه دستبافی به صورت تهیه و تولید انواع پارچه ها و برخی زیراندازها جاجیم، جاجیمچه، روتختی، رومیزی، روسری، لباسهای محلی، ملحفه و شمد و ... . در بسیاری از مناطق روستایی و برخی نقاط شهری استان مازندران مرسوم است. رامیان در استان مازندران نیز یکی از مراکز مهم پارچه های ابریشمی محسوب می شود. بعضی از دستبافان از دستگاههای ساده بافندگی نظیر دستگاههای "دووردی" و "چهاروردی" استفاده می نمایند و برخی از آنها دستگاههای ژاکارد دستی، تک فاز و سه فاز را نیز به تدریج جایگزین دستگاههای قدیمی نموده اند.
قالی کلاردشت:
صنایع دستی استان مازندران
قالی کلاردشت، فرشی است که در منطقه مازندران و حتی در ایران، بسیار ناشناخته است و حتی بین تجار و بافندگان نیز نا آشنا است. این قالی در بازار داخل بطور کل خریدار بسیار اندکی دارد و تنها گروهی از صادر کنندگان قالی اقدام به صادرات آن به کشورهای اروپایی می نمایند.
معروفترین قالی کلاردشت در روستای مکارود استان بافته می شود. قالی کلاردشت جزء قالیهای درشت با فت می باشد که به قالی خرسک نیز معروف است. نقوش قالی کلاردشت عمدتاً ذهنی و بدون نقشه هستند. در نقشهای قالی کلاردشت گویی طبیعت زیبا و در عین حال سخت کوهستانی متجلی می شود.
نقش "مل چفته" در حاشیه گلیم هرسین دقیقاً در حاشیه نقش متن یک قالی قدیمی کلاردشت مشاهده می شود. از دیگر نقوش قالی در کلاردشت می توان به نقش جنگلی، صندوقی، رودبارکی، مجمه ای، گل سینی، عینکی، چخماقی، رسولی، شمله، خرکی، شکری، سیخ کبابی و مزلقان اشاره کرد.
گلهایی که در متن فرش کلاردشت استفاده می کنند، عبارتند از:
رسین گل (که به آن"طناب رسن" می گویند)، شاخ نر، چنگ گربه، گل کلوچه، حلوا قجل( که یک نوع حلوا با کره محلی و عسل درست می شود)، نقشه گوزن، گنجشک، مسیر کاه گل، شانه هیری، گل ترکمن، گل لاری، گل شاه عباسی، پیل مل یا پول گردن، ماهی گل، گل چخماق، لوله پنجه، پیچ پیچی، پمپال، گل سینی، میش دندان، گل پیاله، پتو گل، کریم خانی، چهارواز، چنار، گل شیدی، پل بز(بز بدون شاخ) و بز چلچله ای(بز شاخ دار)
سفالگری و سرامیک سازی:
صنایع دستی استان مازندران
خاک رس که ماده اولیه کوزه گری است تقریباً در هر کشوری و در هر منطقه ای یافت می شود. و وقتی که بشر اولیه زندگی شکاری خود را تبدیل به دامداری و کشاورزی کرد کوزه های سفالینه نیز به وجود آمد. سفالگری در مازندران نیز از رشته های بسیار رایج است. خاک رس در منطقه بسیار یافت می شود و به دلیل در دسترس بودن خاک رس، این از رشته های رایج استان می باشد. مهمترین مراکز سفالگری استان مازندران عبارتند از کلاگر محله جویبار در 19 کیلومتری قائم شهر، چالوس، تنکابن و برخی از روستاهای بابل و آمل.
حصیر بافی:
حصیربافی نیز از جمله هنرهایی است که جنبه خود مصرفی دارد ولی در حال حاضر جنبه هنری کمتری دارد و بیشتر برای روزمره استفاده می شود
طراحی سنتی و نگارگری:
طراحی سنتی و نگارگری بسیار محدود است و تقریباً می توان گفت حرفی برای گفتن در این خطه سبز ندارد.
کنده کاری روی چوب:
صنایع دستی استان مازندران
در استان مازندران به دلیل شرایط جوی و محیطی و وجود جنگل های فراوان تولید صنایع و هنرهای چوبی بسیار رایج است. از جمله اشیای کنده کاری شده، پیمانه و ظرف شیر، قاشق شربت خوری، صندوق تخته شطرنج یا تخته نرد و قندان و مجسمه های حیوانات است.
چوبهایی که برای این رشته هنری استفاده می شود چوبهایی هستند که دارای سطح صاف و مناسبی می باشند مثل چوب گردو، فوفل، راش انار سرخ، انار زرد و افرا. اما برای کارهای ظریفتر از چوب گلابی استفاده می شود.
ایجاد نقشهای برجسته از جمله فنون معمول است، و آن را منبت می نامند.یکی دیگر از روشهایی که زیاد به کار برده می شود و با برجسته کاری ترکیب می شود، مشبک است. یکی از فعالیتهای منبت کاران در گذشته ساختن قالبهای مشبک در و پنجره بود، که گاهی اوقات فضای بین گره ها با شیشه رنگی پر می شد، این گره ها را قامه می نامیدند.
نمدمالی:
نمد مالی یکی از رشته های مهم استان است. تهیه نمد براساس دو خاصیت پشم است، یکی خاصیت جعدیابی و دیگری پوسته ای شدن. زمانی که پشم در حرارت مرطوب مجعد شده و الیاف آن درهم می روند پوسته ها نمی گذارند الیاف دوباره از هم باز شوند این بهم پیچیدگی، بافت نا منظمی درست می کند که اگر ترکیبات نمدسازی (مانند خاک نمد) را به آن بیافزایند محکمتر می شود.

پایتخت :  آنتاناناریوو نام رسمی(تاناناریو)
زبان رسمی :  مالاگاسی و فرانسوی (هر دو رسمی)
نوع حکومت :  جمهوری
پخش سرود ملی کشور
مذهب :  آنیمیست (47%) ، كاتولیك رومی (28%) ، كلیسای پروتستان عیسی مسیح در ماداگاسكار (22%) .
واحد پول : فرانک مالاگاشیMalagasy Franc))
عضویت :  سازمان ملل متحد ، سازمان وحدت افریقا .
جمعیت :  17.501.871نفر (July 2004 est.)
روز استقلال :
شهرهای عمده : تواماسینا, فیانارانتسوا, ماهاجانگا
امید طول عمر :  51/5 سال
رشد سالانه جمعیت :  3.03 درصد (July 2004 est.)
نژاد :
مساحت :  587.040 کیلومتر مربع
خط ساحلی :  4.828کیلومتر
مختصات جغرافیایی :  20 درجه جنوبی و 47 درجه شرقی
نقشه جفرافیایی
نقشه سیاسی
حکومت :  رئیس جمهور برای دوره ای هفت ساله با رأی تمامی افراد بالغ انتخاب می شود . او و شورای وزیران انتصاب می كنند . مجمع ملی 137 نفره مستقیماً برای پنج سال انتخاب می گردد .  احزاب عمده‌ سیاسی عبارتند از: • طلایه دار انقلاب مالاگاسی (AREMA ؛‌تنها احزاب قانونی سابق) ، • روح مردمی وحدت ملی (VONJY ، میانه رو ) • جنبش ملی برای استقلال ماداگاسكار .
آموزش :  میزان با سوادی : 2/80% (1990) سنین تحصیل اجباری :‌ (فرضاً) 6 تا 13 سال . تعداد دانشگاه :‌ 6.
دفاع :  كل نیروهای مسلح :‌ 21.000 (1991) . به علاوه‌ی 7.500 ژاندارم شبه نظامی . خدمت سربازی : ندارد .
جغرافیا :  گرانكوه ها ستون فقراتی را تشكیل می دهد كه از شمال تا جنوب این جزیره امتداد دارد . به طرف شرق یك جلگه باریك ساحلی ، و به طرف غرب جلگه هایی حاصخیز قرار دارد .  رودهای مهم : ایكوپا ، مانیا ، مانگوسی .  بلندترین نقطه : گرانكوه ماروموكوترو تساراتانانا ، 2885 متر .  آب و هوا : آب و هوا‌ استوایی است ، هر چند ارتفاعات خنك تر است . شمال در معرض بارانهای موسمی قرار می گیرد ، ولی جنوب خشك است .
اقتصاد :  سه چهارم نیروی كار به كشاورزی و دامدای اشتغال دارد . محصولات عمده عبارتند از : قهوه و وانیل برای صادرات و برنج و مانیوك بر مصرف داخلی ، این جزیره از تولید كنندگان مهم كرومیت است . خشكسالی و تغییرات در بهای مواد اولیه به مشكلات شدید اقتصادی ماداگاسكار افزوده است .
تاریخ معاصر :  در قرن نوزدهم ، این جزیره را پادشاهی مرینا متحد كرد . پادشاهان مرینا كوشیدند تا ماداگاسكار را مدرنیزه كنند ولی در 1896 این جزیره تحت سلطه‌ی فرانسه درآمد ، هر چند مقاومت تا 1904 ادامه داشت . احساسات شدید ملی گرایانه در قیامی بزرگ (1947 تا 1948) بروز كرد ولی با تلفات جانی سنگین سركوب شد . سرانجام در 1960 استقلال به دست آمد ، ولی حكومت طرفدار غرب پرزیدنت قیلیبرت تسیرانانا به طور فزاینده ای از محبوبیت افتاد . به دنبال كودتایی نظامی در 1972 ، ماداگاسكار دولتهای چپ گرا داشت تا این كه در 1993 انتخابات ریاست جمهوری چند حزبی منجر به تغییر قدرت گردید .

نام رسمی کشور :
جمهوری اسلامی ایران
(Islamic Republic of Iran)
پایتخت :  تهران
زبان رسمی :  فارسی
نوع حکومت :  جمهوری اسلامی
پخش سرود ملی کشور
مذهب :  اکثرا شیعه
واحد پول : ریال
عضویت :  : سازمان ملل متحد,سران کشورهای اسلامی,کشورهای صادر کننده نفت(اوپک)
جمعیت :  69,018,924 نفر (July 2004 est.)
روز استقلال :
شهرهای عمده : : تبریز, رشت ,ارومیه ,ساری, گرگان, مشهد, اصفهان, یزد, کاشان, اراک ,همدان, شیراز کرمان اهواز, سنندج ,کرمانشاه
امید طول عمر :  65سال
رشد سالانه جمعیت :  1.07% درصد (July 2004 est.)
نژاد :
مساحت :  1,648,195کیلومتر مربع
خط ساحلی :  2440کیلومتر
مختصات جغرافیایی :  32 درجه شمالی و 53 درجه شرقی
نقشه جفرافیایی
نقشه سیاسی
حکومت :
آموزش :  میزان باسوادی : سنین تحصیل اجباری: تعداد دانشگاه:
دفاع :
جغرافیا :  کشور ایران با وسعتی معادل 195، 648 ،1 کیلومتر متر مربع، شانزدهمین کشور بزرگ جهان است. ایران در نیمکره شمالی، نیمکره شرقی در قاره آسیا و در قسمت غربی فلات ایران واقع شده و جزو کشورهای خاورمیانه است.از دید طبیعی ایران از شمال به بیابان خوارزم دریای خزر و رود کورا از مشرق به حوضه آمودریا (جیحون) و کوههای غربی دره سند و دامنه‌های کوه‌های غربی پامیر از مغرب به دامنه‌های غربی کوههای زاگرس و حوضه آبریز اروندرود از جنوب به خلیج فارس و دریای عمان محدود است. نصف النهار 5 44 شرقی از غربی ترین نقطه ایران و نصف النهار 18 63 شرقی از شرقی ترین نقطه ایران عبور می کند. همچنین مدار 3 25 شمالی از جنوبی ترین نقطه ایران و مدار 47 39 شمالی از شمالی ترین نقطه این کشور می گذرد. ایران کشوری کوهستانی محسوب می‌شود. بیش از نیمی از مساحت کشور را کوه‌ها و ارتفاعات و کمتر از 4/1 آن را نیز اراضی قابل کشت تشکیل داده است. ارتفاعات ایران را به طور کلی می توان به چهار رشته کوه شمالی، غربی، جنوبی و کوههای مرکزی و شرقی تقسیم کرد از رشته کوه‌های مهم می‌توان به البرز و زاگرس اشاره کرد. بلندترین قله ایران دماوند نام دارد با ارتفاع 5671 متر که از این جهت در مرتبه بیست و سوم کوه‌های جهان قرار دارد. ایران کشوریست کوهستانی در بخش شمال آن رشته‌کوه‌های البرز است که بلند ترین قله آن دماوند می باشد (5671 متر). در قسمت مغرب رشته کوههای زاگرس. کوههای مرکزی از سبلان تا بلوچستان.  مهمترین رودهای ایران ارس تجن اترک کارون کرخه قزل اوزن و سفید رود است. دریاچه‌های عمده ایران دریاچه ارومیه ساوه بختگان و نیریز می باشد. اکثر رودهای جاری در ایران کم آب‌اند و تنها رود قابل کشتیرانی آن، رود کارون است. مهم‌ترین رودهای حوضه خلیح فارس و دریای عمان عبارت‌اند از: کارون، جراحی، کرخه، در، زهره، دالکی، اروند رود، مهران، میناب، سرباز، با هوکلات، تیاپ، نای بند، شور و مند. همسایگان ایران عبارت‌اند از: جمهوری آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، عراق، افغانستان، پاکستان و ترکمنستان. طول سواحل ایران در امتداد دریای خزر 657 کیلومتر، در خلیج فارس از بندر عباس تا دهانه اروند رود 259، 1 کیلومتر و امتداد دریای عمان از خلیج گواتر تا بندر عباس 784 کیلومتر است که در مجموع بالغ بر 731، 8 کیلومتر را تشکیل می‌دهد. حدود 90 درصد از خاک ایران در محدوده فلات ایران واقع شده است. رود کارون با 950 کیلومتر طول، چهل و هشتمین رود جهان است. حدود 200، 180 کیلومتر مربع از خاک ایران را جنگل‌ها پوشانده که حدود 5/55 % آن مربوط به جنگ های غرب کشور است. جنگل‌های شمال کشور در حاشیه جنوبی دریایی خزر 19%، جنگل‌های پسته پراکنده در جنوب و شرق 3/13%، جنگل‌های کوهستانی ارس 6/6% و جنگل‌های گرمسیر و کویری نیز 6/5% آن را تشکیل می‌دهد. کشور ایران دارای آب وهوای متنوعی است که با مقایسه نقاط مختلف کشور، این تنوع را به خوبی می‌توان مشاهده کرد. پایتخت ایران شهر تهران و 98% مردم ایران مسلمان هستند. ایران کشوری است در جنوب باختری آسیا. پایتخت آن تهران است.پیشینهء آن را در اسطوره های کهن ایرانی به آغاز تاریخ می رساند. نام ایران در پارسی باستان ائیریانا به معنای سرزمین آریاییان بوده است. در زبانهای اروپایی این سرزمین را Perse یا Persia می خوانده اند ولی امروزه بر پایهء خواست دولتمردان دورهء پهلوی نخست بیشتر کشورها این سرزمین را به نام بومی اش ایران می خوانند
اقتصاد :  صنایع کارخانه‌ای عبارتست از: کارخانه‌های قند سازی (قریب 12 کار خانه در نقاط مختلف کشور مشغول کار شده است) کار خانه‌های سیمان سازی (که در حضرت عبد العظیم و خراسان و درود و شیراز دایر گردیده) کار خانه‌های چرم سازی (تبزیز و همدان و خراسان) کار خانه‌های نساجی (اصفهان قزوین) موسسات صابون سازی (تهران و تبریز) کار خانه‌های کبریت سازی (تبریز زنجان همدان قزوین شاهرود تهران اصفهان شیراز) و صدها کارخانه دیگر که در نقاط مختلف کشور مشغول کار می باشند و تا اندازه‌ای رفع احتیاجات کشور را می نمایند و به تدریج از وارد کردن اجناس خارجی ایران را بی نیاز می سازند.راه‌ها و وسایط نقلیه نیز دارای اهمیت است. راه آهن سرتاسری ایران راه آهن تهران به مشهد راه آهن تهران به تبریز تهران به کاشان که مشغول بهره برداریست و راههای دیگری که در دست ساختمان می باشد. جاده‌های شوسه همه شهرهای درجه اول و دوم را بهم مربوط میسازد. راه‌های کشتیرانی در بحر خزر و بحر عمان است. راههای هوایی میان اغلب کشورهای بزرگ جهان و شهرهای درجه اول ایران بر قرار است. معادن: معادن مهم ایران عبارتست از: نفت و گاز - ذخایر نفتی در حدود2100 میلیون تن بر آورده شده است. مهمترین منطقه‌های نفتی مسجد سلیمان هفتگل گچساران آغا جاری و شاه آباد (غرب) است. نفت قم نیز در حال استخراج است. زغال سنگ - معادن زغال سنگ در نقاط زیر است: زیراب قزوین شمشک سمنان دامغان اصفهان انارک یزد بافق خلخال آستارا مراغه. معادن دیگر عبارتست از: منگنز کرومیت مس سرب نقره روی نیکل کبالت نمک طعام گوگود و غیره. محصولات نباتی ایران عبارتست از: گندم جو برنج ذرت نخود لوبیا ماش عدس توتون پنبه کنف نیشکر و کلیه درختهای میوه دار. صید ماهی صید مروارید صید حیوانات وحشی و طیور تربیت کرم ابریشم زنبور عسل نیز رواج دارد. صنایع ایران: صنایع دستی قدیمی عبارتست از: قالی بافی که در درجه اول اهمیت است و به خارج کشور صادر میشود. گلدوزی قلابدوزی گونی بافی حصیر بافی و غیره. اقتصاد ایران در سراسر دوره انقلاب مشروطه و پس از آن، همواره با الگوی بسیار نامتعادل از توزیع ثروت و درآمد مواجه بوده است و تقریباً همیشه قشر عظیم جمیت كشور در فقر و محرومیت به سر برده و تنها طبقات محدودی در رفاه و آسایش مالی زیسته‌اند. دوره مورد گفت وگو، عصر تغییرات مستمر به سوی پیشرفت و رهایی از چنگال بحرانهای پیچیده و شوم اقتصادی نبود. بلكه دوران چالشهای نامنظم و گاه خصمانه ناشی از تنشهای داخلی و مداخلات خارجی به شمار می‌رفت كه اوج آن منازعات گسترده در زمینه اصلاحات شوستر و اولتیماتوم 1290خ/ 1911م. روسیه به ایران بود. در نتیجه ایران نه فقر فراگیرش نسبت به گذشته كاهش یافت و نه كارگزارانی كاركشته و دلسوز داشت تا برنامه و بودجه‌ای برای اصلاح ساختار بغرنج اجتماعی و اقتصادی كشور تنظیم كنند. به علاوه اینك بیش از هر زمان دیگر جایگاهش در روابط بین‌المللی متزلزل شده بود. جمعیت كشور كه به دلیل شیوع بیماریهای همه‌گیر، سوء تغذیه، فقدان امكانات بهداشتی و... به كندی افزایش می‌یافت، در این سالها به 11 میلیون نفر رسیده بود، بی آنكه توزیع آن بر مبنای 25% در شهرها، و 25% عشایری و 50% روستایی تغییر كند. در سراسر این دوره پرداختها دچار كسری مزمن بود و پیوسته بر میزان بدهیهای خارجی افزوده می‌شد. در ساختار اقتصادی یا فنی ـ صنعتی كشور تحول بارزی رخ نداده بود. نزدیك به 90% نیروی كار در كشاورزی و صنایع دستی روستایی اشتغال داشتند و 10% باقیمانده به تجارت، خدمات دولتی و صنایع شهری مشغول بودند. توسعه شبكه راهها، وسایل ارتباطی، بهداشت، آموزش و سایر تسهیلات زیربنایی ناچیز می‌نمود، اگرچه افزایش سرمایه‌گذاری در آموزش در مقایسه با سایر بخشهای زیربنایی سریعتر بود. بودجه ــ هر چند كه در آن روزگار چیزی به معنای مصطلح این واژه وجود نداشت ــ عبارت بود از برآوردهایی از درآمدها و هزینه‌ها كه در هیچ سالی درست درنمی‌آمد و همواره كسری داشت. بودجه‌های تخصیص یافته معمولاً كمتر از برآوردهای مربوط به آنها بود. میزان واقعی هزینه‌ها همواره بر میزان واقعی درآمدها فزونی داشت. در نتیجه دولت معمولاً از تأمین تعهدات مالی و بازپرداخت وامهای خارجی عاجز بود. بخش مهمی از هزینه‌های دولتی به ارتش و سایر نیروهای امنیتی اختصاص داشت كه آنها نیز به دلیل وابستگیهایشان كارآیی چندانی در انجام مسؤولیتها نداشتند. روس و انگلیس هرگونه تلاش برای سر وسامان دادن به امور اقتصادی را ناكام می‌گذاشتند. سیر وابستگی ایران به بازار جهانی و تسلط كالایی استعمار با سرعتی بی مهار ادامه داشت. عمده‌ترین كالاهای وارداتی ایران مصنوعات صنعتی و عمده‌ترین صادراتش مواد خام، محصولات كشاورزی، نفت و صنایع دستی نظیر فرش بود. نزدیك به 80 تا 90% مبادلات بازرگانی ایران با روس و انگلیس صورت می‌گرفت. دیون خارجی ایران رقم كلانی را نشان می‌داد. در آغاز جنگ، ایران در مجموع میلیون بهره مقروض بود. به همین سبب دولت به ناگزیر معادل 3/1 تا 4/1 تمام مخارج خویش را تنها به عنوان ربح این وامها می‌پرداخت. طبیعتاً این وضعیت قدرت هرگونه حركت و تدبیر در برابر قدرتهای مزبور را سلب می‌كرد و ایران را تا حد یك آلت فعل تنزل می‌داد. برای رهایی از این وضعیت و اصلاح عملی زیرساختهای مالی، استخدام مستشاران اقتصادی نظیر شوستر در دستور كار مشروطه‌خواهان قرار گرفت. اقدامات اصلاحی وی با توجه به حجم گسترده اختیاراتش كه به مراتب از وزیر دارایی بلكه از مجموعه هیئت وزیران فراتر می‌رفت با منافع روسیه آشكارا تعارض یافت. در پی اولتیماتوم روسیه شوستر به ناچار ایران را ترك گفت. خزانه‌دار بعدی، « مورنارد» كه با همان اختیارات شوستر یعنی نظارت و مداخله در همه ادارات دولتی به استخدام درآمد، اقتصاد ایران را تا جنگ جهانی تحت نظارت و در اختیار خارجیان قرار داد. زیرا وی برنامه كارش را به گونه‌ای تنظیم می‌كرد كه گزارش محاسبات گمرك و خزانه قبل از آنكه به دولت ایران داده شود به دولتهای روس و انگلیس تحویل می‌گردید در ۲۵ سال گذشته جمعیت ۳۶ میلیونی کشور به ۶۶ میلیون نفر افزایش پیدا کرده و نخستین موج این نسل جدید به بزرگسالی رسیده است. اکنون انبوه جوانان بیکار که در فضای انقلاب بزرگ شده اند، تهدیدی جدی برای ثبات داخلی ایران به شمار می روند. بر اساس آمارهای رسمی نرخ بیکاری به ۲/۱۲ درصد رسیده است اما کارشناسان رقم آن را ۲۰ درصد برآورد می کنند. محمد خاتمی رئیس جمهوری سابق می گوید "حضور سالانه ۷۰۰ هزار نفر به بازارکار معرف فشار شدیدی است که اقتصاد ایران ناگزیر به تحمل آن است." حاکمیت جمهوری اسلامی که پس از انقلاب افزایش تعداد فرزندان را تشویق می کرد از یک دهه پیش برنامه کنترل جمعیت را در دستور کار قرار داده است. همزمان، روند تحولات سیاسی در داخل کشور و مسایلی که در زمینه روابط خارجی جمهوری اسلامی وجود دارد همچنان مانع از برخورد ریشه ای با مشکلاتی می شود که اقتصاد ایران با آنها دست به گریبان است. به همین دلیل نیز بسیاری از کارشناسان غلبه بر مشکلات اقتصادی و هموار ساختن مسیر توسعه پایدار در ایران را مستلزم رویکردی جامع به مسایل کشور می دانند. در این دوره(۱۳۸۳ – ۱۳۵۳)، نرخ تورم گاه به ۸/۶ درصد رسیده و گاه به مرز ۵۰ درصد نزدیک شده است و نرخ بیکاری زمانی ۹/۲ درصد و زمانی بیش از ۱۶ درصد بوده در حالیکه در زمینه بدهی خارجی، این رقم برای مدت ها صفر بوده ولی گاه چنان افزایش یافته که دولت را با بحران بازپرداخت مواجه کرده است. رهایی از اقتصاد متکی به نفت، ادامه سیاست های خصوصی سازی و همگام شدن با اقتصاد جهانی پیشنهادهایی است که از سوی تحلیلگران برای تثبیت اوضاع اقتصادی ایران مطرح می شود. همزمان، جمهوری اسلامی باید چاره ای برای انبوه بیکاران بیندیشد که شمار آنان به سه میلیون نفر رسیده و به سرعت رو به افزایش است در حالیکه اقتصاد ایران از جذب سیل متقاضیان جدید کار ناتوان مانده است. انقلاب، دولتی کردن های گسترده، خصوصی سازی های دوباره، جنگ هشت ساله با عراق، تحریم های بین المللی، اتکا به درآمدهای نفتی سوء مدیریت و فساد و رشد بی رویه جمعیت اقتصاد ایران را در سه دهه گذشته با افت و خیزهای بسیار رو برو کرده است. بیکاری و کمبود فرصت های شغلی از جمله معضلات اصلی ایران بوده است
تاریخ معاصر :   وقوع انقلاب با شدت گرفتن ناآرامی ها در سال های 1356 و 1357 و تغییر حکومت، فضای اقتصادی ایران نیز دیگرگون شد. انقلابیونی که با تمسک به استقرار عدالت اجتماعی و رفع هر گونه تبعیض، حکومت را در اختیار گرفته بودند، به مصادره و ملی کردن کارخانجات، شرکت ها و دارایی های بخش خصوصی روی آورند. شش ماه پس از انقلاب، ۲۸ بانک خصوصی و صنایع خودروسازی و تولید فلزات اساسی همچون مس، فولاد و آلومینیوم، و دارایی های ۵۱ سرمایه دار صاحب صنعت ایرانی و بستگان درجه اول آنان ملی اعلام شد. اموال ملی شده در اختیار دولت قرار گرفت و اموال مصادره شده از سوی دادگاه های انقلاب در به بنیاد مستضعفان منتقل شد تا مطابق اهداف اولیه انقلاب برای بالا بردن سطح زندگی محرومانی هزینه شود که همراهی آنها سقوط سلطنت را امکان پذیر کرده بود. اقدامات انقلابیون تازه کار، اگر چه شاخص های توزیع درآمد را برای مدتی اندکی بهبود بخشید، اما سرمایه گذاری را به شدت کاهش داد و باعث افزایش نرخ تورم و رکود اقتصادی طولانی مدت شد. تصمیم دولت به کاهش تولید نفت که از محدودیت فنی و کمبود کارشناس در استخراج آن ناشی می شد و دولت نیز برای جلوگیری از وابستگی به درآمدهای نفتی آن را تایید می کرد و اشغال سفارت امریکا که قطع همکاری با شرکت های آمریکایی و انزوای ایران در جهان را در پی داشت، منجر به افزایش کوتاه مدت قیمت نفت (۳۲ دلار) در بازارهای جهانی شد و درآمدهای ایران با وجود کاهش تولید نفت برای مدتی کوتاه افزایش یافت و به بیش از ۲۴ میلیارد دلار رسید. اقدامات دولت انقلابی باعث بهبود موقت در شاخص توزیع درآمد شد اما کاهش سرمایه گذاری و رکود و بیکاری بلند مدت را در پی آورد.  جنگ هشت ساله وقوع جنگ که صادرات نفت را با مشکل رو به رو کرده بود باعث شد تا درآمدهای ارزی دولت که پس از انقلاب برای مدتی بهبود یافته بود، به ۱۰ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار در سال 1360 رسیده بود کاهش یابد و کشور را با کسری موازنه ارزی ۵/۴ میلیارد دلاری رو برو کند. در سال های آغازین دهه 1360، با افزایش دوباره قیمت نفت، اقتصاد متکی به نفت ایران یکی دو سالی رشد مثبت را تجربه کرد و نرخ تورم در سال ۱۳۶۴ به ۴/۶ درصد رسید که پایین ترین نرخ تورم در سال های بعد از انقلاب به حساب می آید. اما طولانی شدن جنگ منجر به ادامه کاهش درآمد سرانه و سرمایه گذاری شد و درآمدهای ارزی دولت در سال ۱۳۶۵ تنها به ۲/۶ میلیارد دلار رسید. کاهش درآمدهای ارزی آن چنان بودجه کشور را تحت تاثیر قرار داد که در سال پایانی جنگ کسری بودجه به نیمی از کل بودجه می رسید و و تورم به ۲۹ درصد و نرخ بیکاری به ۸/۱۵ درصد رسیده بود. در پایان جنگ کسری بودجه به بیش از نیمی از حجم کل آن می رسید و نرخ تورم به 29 درصد رسیده بود.

نام رسمی کشور :
جمهوری فدرال آلمان
(Federal Republic of Germany)
پایتخت :  برلین
زبان رسمی :  آلمانی
نوع حکومت :  جمهوری فدرال
پخش سرود ملی کشور
مذهب :  كلیساهای مختلف پروتستان ( عمدتاً لوتری)، كاتولیك رومی , اسلام سنی
واحد پول : یورو
عضویت :  سازمان ملل متحد, جامع اروپا، پیمان آتلانتیک شمالی،کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا، اتحادیه اروپای غربی،گروه هفت، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، شورای اروپا
جمعیت :  82,424,609نفر
روز استقلال :
شهرهای عمده : بن ، اسن ، هامبورگ ، مونیخ (مونشن)، کلن ، فرانکفورت ، دورتموند ، دوسلدورف ، اشتوتگارت ،برمن ، لایپزینگ ، دویسبورگ، درسدن، هانوور، نورمبرگ (نورنبرگ)، بوخوم، ووپرتال، بیله فلد، شمنیتز،مانهایم، ماگدبورگ، گلزن گیرشن،کارلسروهه، ویسبادن، روستوک ، برانزویک، مونشن گلادباخ، مونستر،آوگسبورگ، کیل ، کرفلد، آخن ، اوبرهاوزن، لوبک،فرایبورگ،مولهایم ، ماینز, لورکوزن
امید طول عمر :  ٥ /٧٣ سال
رشد سالانه جمعیت :  ٠٢/ درصد
نژاد :
مساحت :  ٣٥٧٠٢١ کیلومتر مربع
خط ساحلی :  ٢٣٨٩ کیلومتر
مختصات جغرافیایی :  ٥١درجه شمالی و ٩ درجه شرقی
نقشه جفرافیایی
نقشه سیاسی
حکومت :  از هر كدام از ١٦ ایالت (لند؛ جمع لنده) آلمان، به نسبت جمعیت، سه چهار یا شش تن از اعضای دولت ایالتی به عنوان نماینده در یكی از مجالس پارلمان – شورای فدرال (بوندسرات) – كه دارای ٧٩عضو است،‌حضور دارند. این اعضاء برای مدت محدودی انتخاب می‌گردند. دیگر مجالس پارلمان – مجلس فدرال (لوندستاگ) –٦٦٢عضو دارد كه تحت نظام مركبی از حوزه‌های انتخابی كه یك نماینده دارند و حوزه‌هایی كه تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت است, برای چهار سال با رأی تمامی افراد بالغ انتخاب می‌شوند. قدرت اجرایی در اختیار دولت فدرال به ریاست صدر اعظم فدرال است. صدر اعظم را بوندستاگ انتخاب می‌كند. رئیس جمهور فدرال طی نشست مشتركی از اعضای بوندسرات و تعداد برابری از نمایندگان ایالات، برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌گردد. با این كه در اوت ١٩٩٠، بر لین پایتخت اعلام شد، پارلمان، دولت، وزیران، رئیس جمهور و صدر اعظم فدرال در شهر بن استقرار دارند.  احزاب عمدة سیاسی عبارتند از: • حزب سوسیال دموكرات (سوسیالیست)، • حزب دموكرات مسیحی (محافظه كار) • حزب سوسیال مسیحی • حزب دموكرات آزاد (لیبرال) • حزب سبز (حفاظت از محیط زیست) • حزب سوسیالیسم دموكراتیك (حزب كمونیست آلمان شرقی سابق)  هر ایالت پارلمان و دولت مجزای خود را دارد.  ایالات آلمان نام ایالت مرکز مساحت(كیلومتر مربع) با دن – ووتمبرگ اشتوتگارت ٣٥٧٥٢ بایرن (باواریا) مونیخ (مونشن) ٧٠٥٤٦ براندنبورگ پوتسدام ٢٨٠١٦ نام ایالت مرکز مساحت(كیلومتر مربع) برلین برلین ٨٨٣ برمن برمن ٤٠٤ تورینگن ارفورت ١٥٢٠٩ راین لند – فالس ماینز ١٩٨٤٨ زارلند زابروكن ٢٥٧١ زاكسن درسدن ١٧٧١٣ زاكسن – آنهالت ماگدبورگ ٢٠٢٩٧ شلسویگ – هولشتاین كیل ١٥٧٢٠ مكلنبورگ – فورپومرن شورین ٢٦٦٩٤ نوردراین – وست فالن دوسلدورف ٣٤٠٦ نیدرزاكسن هانوفر ٤٧٤٣١ هامبورگ هامبورگ ٧٥٥ هسن ویسبادن ٢١١١٤
آموزش :  میزان باسوادی: نزدیك به۱۰۰%سنین تحصیل اجباری:۶تا ١٨ سال. تعداد دانشگاه: ٨(شامل دانشگاه آزاد و مؤسسات همطراز با دانشگاه).
دفاع :  خدمت سربازی: ١٢ ماه
جغرافیا :  در جلگه شامل آلمان – منطقه‌ای پوشیده از مزارع حاصلخیز و شنزارها – رودهای الب و وزر و شاخه‌های آنها جاری است. در غرب این جلگه به زمینهای پست شمال راین می‌پیوندد كه در آن ناحیه زغال خیز روهر و نزدیك به یك چهارم جمعیت قرار دارند. ردیفی از فلاتهای متشكل از سنگهای سخت از شرق تا غرب كشور امتداد دارد و شامل ارتفاعات هونزروك و ایفل در راین لند تاونوس و وستروالد در هسن است و تا كوههای هارتس و ارتس در نورینگن امتداد دارد. رود راین لند، تاونوس و وستراولد در هسن است و تا كوههای هارتس و ارتس در تورینگن امتداد دارد. رود راین در دره تنگ و عمیقی از میان این فلاتهای مركزی می‌گذرد. در جنوب آلمان جنگل سیاه (شوارتز والد) دره راین را از دره‌های حاصلخیز و صخره‌های سوابیا (شوابن) جدا می‌سازد. لبة جنگلی ارتفاعات بوهم در مرز جمهوری چك قرار دارد، در حالی كه كوههای آلپ در بایرن (باواریا) مرز اتریش را تشكیل می‌دهد .  رودهای مهم: راین، البه، دانوب (دونادو)، اودر، موزل‌، نكار، هافل.  بلندترین نقطه: تسوگ اشپیتزه ٢٩٦٣ متر.  آب و هوا: آب و هوا معتدل است، ولی اختلاف بسیاری بین جلگه معتدل ساحلی شمال و كوههای آلپ بایرن در جنوب كه دارای تابستانهای خنك و زمستانهای سرد است,وجود دارد.
اقتصاد :  آلمان پس از آمریكا و ژاپن سومین قدرت صنعتی جهان است. بهبود اقتصادی این كشور پس ازجنگ جهانی دوم «معجزه اقتصادی آلمان» خوانده شده است. صنایع مهم شامل الكتریكی, مكانیكی, مواد شیمیایی, منسوجات, غذایی و وسایل نقلیه است. صنایع سنگین و مهندسی در منطقه روهر, شیمیایی در شهرهای كنار رود راین و وسایل نقلیة موتوری در مراكز بزرگ ایالتی مانند اشتوتگارت تمركز دارد. از آغاز دهه ١٩٨٠ رشد كلانی در صنایع تكنولوژی پیشرفته روی داده است. آلمان بجز زغالسنگ و زغالسنگ قهوه‌ای و ذهیار نسبتا كوچك سنگ آهن، بوكسیت، سنگ مس، نیكل، قلع، نقره، پتاس و نمك، ذخایر طبیعی نسبتا كمی دارد و شدیداً به واردات متكی است. عرضه نیروی كار با كمبود روبرو بوده است و تعداد زیادی «كارگر مهمان» (گاست اربایتر) – بویژه از تركیه و یوگسلاوی سابق – به كار گرفته شده‌اند. از كمبود نیروی كار در غرب كشور با مهاجرت از شرق، جمهوری دموكراتیك آلمان سابق, نیز مواجه شده است. تعداد افراد شاغل در صنایه خدماتی نزدیك به دو برابر كاركنان صنعت تولیدی است. بانكداری و امور مالی از منابع مهم درآمد ارز خارجی است، و فرانكفورت یكی از مراكز اصلی امور مالی و تجاری در جهان است. اتحاد دو آلمان در اكتبر ١٩٩٠ مشكل بزرگی را در پیش روی اقتصاد این كشور قرار داد. در گذشته جمهوری دموكراتیك آلمان دارای موفق‌ترین اقتصاد در بین كشورهای عضو شورای همكاری متقابل (كمكون) بود، ولی بر حسب تولید، كیفیت، طرح، سوددهی و سطح زندگی در مقایسه با آلمان غربی عقب افتاده بود. یك تراست – تروی هنداشتالت – به منظور نظارت بر خصوصی كردن ٨٠٠٠ بنگاه دولتی درآلمان شرقی تشكیل شد. صنایع مهم جمهوری دموكراتیك سابق شامل ماشین آلات و وسایل حمل و نقل، فولاد، سیمان، مواد شیمایی، كودسازی و پلاستیك است. ولی بسیاری از این صنایع در رقابت با همتای خود در غرب ناتوان بوده است. برای مثال در ١٩٩١ تولید اتومبیل در كارخانه‌ای تراباند و وارتبورگ متوقف شد، و با خرید این كارخانه از طرف آلمان غربی، تولید مدلهای غربی در آنها شروع گشت. با این حال بسیاری دیگر از بنگاه‌های آلمان شرقی ور شكست شده‌اند، و در اواخر ١٩٩٢ میزان بیكاری در جمهوری دموكراتیك سابق نزدیك به ٢٠% و با سرعت در حال افزایش بود. محصولات مهم كشاورزی و دامداری آلمان شامل رازك (برای آبجو)، انگور (برای شراب)، چغندر قند، گنام، جو و لبنیات است. مزارع اشتراكی جمهوری دموكراتیك آلمان سابق – كه احتیاجات اساسی مواد خوراكی آن كشور را رفع می‌كرد در ١٩٩٠ و ١٩٩١ خصوصی گشت. جنگلها نزدیك به یك سوم كشور را پوشانده است و صنعت چوب رو به رشدی را تأمین می‌كند.
تاریخ معاصر :  در 1871 امپراتوری آلمان – متشكل از چهار پادشاهی، شش مهدوك نشین, پنج دوك نشین و هفت شاهزاده نشین – با پادشاه پروس در مقام امپراتور آلمان (قیصر) تشكیل یافت. از 1871 تا 1918، آلمان متحد و توسعه طلب كوشید تا نفوذش را در سراسر اروپا گسترش دهد، در عرصة تجارت و نیروی دریایی با بریتانیا به رقابت پرداخت و امپراتوری استعماری ساخت. آلمان تحت حكومت ویلهام (سلطنت از 1888 تا 1918)، كه شخصی تندخوی بود، در سیاست جهان ایجاد بی ثباتی می‌كرد. در ژوئن 1914 ولیعهد اتریش – هنگری در سارایوو ترور شد. اتریشیها – با حمایت آلمانیها، كه از خطر از هم پاشی متحدشان بیمناك بودند – تقصیر را به گردن صربستان انداختند و تهدید به حمله كردند. صربها نیز از هم نژادهایشان در روسیه تقاضای كمك كردند، و روسها بسیج ارتش عظیم خود را آغاز كردند. آلمان كه از مورد حمله واقع شدن هراس داشت، استراتژی موسوم به طرح شلایفن را به مرحلة اجرا گذاشت، و به روسیه و فرانسه اعلام جنگ كرد. مقصود از این طرح مغلوب ساختن فرانسه (متحد روسیه) قبل از تكمیل بسیج روسها بود. هنگامی كه سربازان آلمانی، برای مقدمه حمله به فرانسه، وارد بلژیك بی طرف شدند، بریتانیا – ضامن استقلال بلژیك – به آلمان اعلام جنگ كرد. این جنگ از 1914 تا 1918 ادامه داشت، و در آلمان و اتریش و تركیه در برابر اتحادی جهانی قرار گرفتند. نبرد در جبهه غرب خیلی زود از تحریك بازماند و تبدیل به جنگ سنگری شد، و موازنه قدرت فقط وقتی به نفع متفقین برگشت كه آمریكا در 1917 بر ضد آلمان وارد جنگ شد. در جبهه شرق ، روسیه گرفتار هرج و مرج انقلابی شد (1917) و آلمانها از فرصت استفاده كردند و با حمله به نتایج قطعی رسیدند. تا اوت 1918 قدرت اتریش و تركیه در هم شكست و آلمان منزوی گشت. با كاهش اطمینان عمومی در آلمان، این كشور در نوامبر 1918 تسلیم شد. شكست در جنگ جهانی اول منجر به از دست رفتن سرزمینهای بسیار در اروپا و مستعمرات ماورای بحار پایان پادشاهی‌های آلمانی، تحمیل مبالغ هنگفتی غرامات جنگی و اشغال راینلند به دست نیروهای متفقین تا سال 1930 شد. جمهوری لیبرال و ایمار (1919 تا 1933)‌نتوانست ثبات اقتصادی یا سیاسی ایجاد كند. در اوایل دهه 1930، طرفداری از حزب ناسیونال سوسیالیست كارگران آلمان (نازی) افزایش یافت. این حزب خواهان برقراری دولتی قدرتمند و متمركز، سیاست خارجی جنگ طلب، حفظ خصوصیات نژاد آلبانی و فسخ توافقهای پس از جنگ شد، در 1933 ، رهبر حزب نازی آدولف هیتلر (1889 تا 1945) صدر اعظم و در 1934 رئیس جمهور شد. رایش سوم (امپراتوری) او اتریش را ضمیمه خود ساخت (1938) چكوسلواكی را تجزیه كرد (1939)، و اقدام به نابود سازی یهودیان و دیگرانی كرد كه از نظر نازی‌ها پست بودند. هیتلر به منظور پیشبرد ادعاهای ارزی در لهستان، پیمان عدم تعرض آلمان و شوروی را منعقد كرد. (24 اوت 1939)، كه به شوروی اجازه می‌داد تا جمهوریهای بالتیك (استونی)، لاكوی و لیتوانی را ضمیمه خود سازد و توافقی برای تقسیم لهستان در یك سپتامبر 1939 آلمان را داخل جنگ كرد. دو روز بعد بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ كردند ولی برای كمك به لهستان كاری نمی‌توانستنند انجام دهند. هیتلر پس از گذشت وقفه‌ای موسوم به جنگ ساختگی به سوی غرب روی آورد. (1940) و به دانمارك، نوروژ، بلژیك، هلند، لوكزامبورگ و فرانسه حمله كرد. در 1941 ایتالیا بر ضد بریتانیا و فرانسه وارد جنگ گشت و با حمله این كشور به آلبانی و یونان جبهه بالكان گشوده شد. حمله آلمان به شوروی (1941) جبهه شرق را گشود. همچنین در 1941، ژاپن با حمله به پایگاه دریایی پرل‌هاربر آمریكا در هاوایی به دول محور (آلمان و ایتالیا) پیوست. در اوج قدرت دول محور در1942 آلمان – مستقیماً یا ازسوی هم پیمانانش – نزدیك به كل اروپا به غیر از جزابر بریتانیا، سویس بی طرف سوئد,، اسپانیا و پرتغال را تحت كنترل داشت. در اواخر 1942 درشمال افریقا وضع به ضرر دول محور تغییر كرد. در 1943، ایتالیا تسلیم شد و نیروهای شوروی شروع به عقب راندن آلمانیها كردند. در1944 ، متفقین با پیاده كردن نیرو در ساحل نرماندی آزاد سازی اروپای غربی را آغاز كردند، و با پیشروی در بالكان آلمانیها را ازخاك شوری بیرون راندند. پس از بمبارانهای سنگین متفقین پایان مار آلمان سریع بود. هیتلر در آوریل 1945 خودكشی كرد و برلین در اوائل مه به دست شورویها سقوط كرد. در 1945, آلمان زمینهای بسیاری از به لهستان داد. متفقین (بریتانیا، فرانسه، آمریكا، شوروی) این كشور – و پایتختش، برلین – را به چهار بخش اشغال تقسیم كردند. مقصود متفقین، آلمانی متحدو خلع سلاح شده بود، ولی همكاری بین آنها به سرعت از هم پاشید، و در 1948 و 1949 شوروی برلین غربی را محاصره كرد. در 1948، بخشهای غربی آلمان ازنظر اقتصادی یكی شد. پس از وحدت بخشهای غربی و تشكیل جمهوری فدرال آلمان، دربخش شوروی، استقرار جمهوری دموكراتیك آلمان اعلام شد. پیشرفت اقتصادی جمهوری دموكراتیك آلمان در مقایسه با جمهوری فدرال لطمه خورد. در 1953 كمبود مواد خوراكی و حكومت سركوبگرانه كمونیستی قیامی را به دنباب داشت. در 1955، آلمان غربی در مقام عضوی از اتحاد غربی كسب استقلال كرد. تقسیم كشور در آلمان با اكراه پذیرفته شد. صدر اعظم مونرادآدنائر (1876 تا 1967) از به رسمیت شناسی آلمان شرقی به عنوان كشوری مجزا امتناع كرد و روابط با اتحاد شوروی نامشخص باقی ماند. مسائل مهم با بلوك شرق مشتمل بود بر وضعیت تعریف نشده مناطقی كه در 1945 به تصرف لهستان در آمد و وضعیت دشوار برلین غربی – قسمتی از جمهوری فدرال – كه داخل خاك آلمان شرقی كمونیست در انزوا بود. روابط میان دو آلمان با فرار تعداد زیادی از آلمانیهای شرقی به غرب تیره شد و این فرارها فقط وقتی متوقف شد كه والتر اولرشت (رهبر حزب كمونیست آلمان شرقی از 1950 تا 1971) دستور بنای دیوار برلین را صادركرد (1961). آدنائر با رفع اختلافات با فرانسه و شركت در جامعة اروپا كوشید تا پذیرش مجدد آلمان غربی به درون اروپای غربی را كسب كند. احیای اقتصادی آلمان كه آدنائر شروع كرده بود تحت صدارت جانشینان دموكرات مسیحی (محافظه كار) او – لودویگ ارهارد (صدر اعظم از 1963 تا 1966) – و كورت گئورگ كیسینجر (صدر اعظم از 1966 تا 1969) ادامه یافت. تحت صدارت سوسیال دموكراتها – ویلی برانت (صدر اعظم از 1969 تا 1974) و هلموت اشمیت (صدر اعظم از 1974 تا 1982) – قراردادهایی با اتحاد شوروی (1970) و لهستان (به رسمیت شناختن خط اودر – نایسه به عنوان مرز غربی لهستان) به امضا رسید و روابط با جمهوری دموكراتیك آلمان عادی شد (1972). تحت صدارت هلموت كوهل – آلمان غربی به توسعة چشمگیر اقتصادبی و عضویت مشاتاقانه در جامعه اروپا دامه داد. در اواخر دهه 1980، آلمان غربی نقش آهن ربای اقتصادی و فرهنگی برای بیشتر اروپای شرقی را داشت. با این حال، علل ریشه ای مسائل جمهوری آلمان باقی بود، در اواخر دهه 1980 بار دیگر نمایان شد. رهبری فرتوت كمونیست این كشور به رهبری اریش هونه كر به احساس رایج برای آزادی بیشتر كه از شوروی گورباچف ساطع می‌شد واكنش نشا ن داد. در 1989, شمار زیادی از اهالی آلمان شرقی از طریق لهستان، چكسلواكی و مجارستان جمهوری دموكراتیك آلمان را به مقصد غرب پشت سر گذاشتند. تظاهرات عظیم عمومی به نفع اصلاحات – به رهبری جنبش مخالفان موسوم به سرای نو – منجر به انتصاب رهبری جدید, ایگون كرنتز، گشت. دیوار برلین در نوامبر 1989 بازگشوده و رفت و آمد آزاد بین دو آلمان میسر گردید، ولی تظاهرات برای تغییرات بنیادی ادامه یافت و در تغییر دیگری در رهبری، كرنتز تعویض شد. رئیس جمهوری غیر كمونیست، نخست وزیری جدید (هانس مودرو) و دولتی با حضور اعضای گروه‌های مخالف انتصاب شدند. در مارس 1990، انتخابات آزاد در آلمان شرقی برگذار شد و در نتیجه حزب كمونیست به گروهی در اقلیت نزول كرد. وقتی اقتصاد آلمان شرقی فروریخت. صدر اعظم آلمان غربی هلموت كوهل اتحاد پولی دو آلمان را پیشنهاد كرد. در نتیجه، خواست برای وحدت دوباره آلمان برگشت ناپذیر شد. مذاكرات موسوم به « دو بعلاوه چهار» بین دو آلمان و چهار متفق اصلی زمان جنگ در فوریه 1990 آغاز گشت. به رفم مخالفت اولیه شوروی، به عضویت كامل درآمدن آلمانی واحد در جامعهاروپا و پیمان آتلانتیك شمالی مورد توافق قرار گرفت. وحدت دوباره آمان در 3 اكتبر 1990 به وقوع پیوست و در دسامبر 1990 انتخابات سراسری برگذار گشت. سربازان شوروی سابق خارج شدند. آلمان واحد بزرگترین قدرت اقتصادی در اروپاست و بعد از روسیه بیشترین جمعیت را در این قاره دارد.

نام رسمی کشور :
مشترك المنافع استرالیا                          
(Commonwealth of Australia)
پایتخت :  کانبرا
زبان رسمی :  انگلیسی
نوع حکومت :  دموکراتیک،فرمانداری کل (وابسته به انگلیس)
پخش سرود ملی کشور
مذهب :  انگلیكن (26%) كاتولیك رومی (26%) كلیسای متحد در استرالیا (8%) ارتودوكس.
واحد پول : دلار استرالیا Daily Exchange Rates
عضویت :  سازمان ملل متحد، جامعه كشورهای مشترك المنافع، پیمان امنیت اقیانوس آرام، سازمان همكاری اقتصادی و توسعه، جامعه كشورهای جنوب اقیانوس آرام.
جمعیت :  19,913,144 (July 2004 est.) نفر
روز استقلال :
شهرهای عمده : سیدنی ، ملبورن ، بریزبنژ ، پرت ، آدلید , نیوکاسل ، گولدکوست ، ولون گانگ ، هوبارت ، جلانگ، تاونزویل ، لانستان ، کرنز ، بلارت ،داروین ، بندیگو
امید طول عمر :  75/7 سال
رشد سالانه جمعیت :  9/0 درصد
نژاد :
مساحت :  7,686,850 کیلو متر مربع
خط ساحلی :  خط ساحلی ندارد
مختصات جغرافیایی :  27 درجه جنوبی و 133 درجه شرقی
نقشه جفرافیایی
نقشه سیاسی
حکومت :  پارلمان فدرال متشكل است از دو مجلس كه با رأی اجباری تمامی افراد بالغ انتخاب می‌شود. مجلس سنا دارای 76 عضو است كه با تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه انتخاب می‌شوند , 12 سناتور از هر ایالت برای مدت شش سال و 2 سناتور ا زهر دو «سرزمین» برای مدت سه سال انتخاب میشوند.. مجلس نمایندگان با 148 عضو برای دوره سه ساله انتخاب می‌شود. نخست وزیر را كه دارای پشتیبانی اكثریت در مجلس نمایندگان است، فرماندار كل انتصاب می‌كند. ملكه بریتانیا حكمران استرالیا نیز هست و فرماندار كل نمانیده وی در این كشور است. نخست وزیر ،‌رئیس شورای اجرایی فدرال (یا كابینه) است كه به پارلمان پاسخگوست. هر ایالت دارای دولت خود است.  احزاب سیاسی عمده عبارتند از : • حزب كاركر استرالیا، دموكراتهای استرالیا (لیبرال) • حزب لیبرال استرالیا (محافظه كار) • حزب ملی استرالیا (محافظه كار)  ایالات و سرزمینها نام سرزمین مساحت(کیلومتر مربع) مرکز استرالیای جنوبی 98,400 آدلید استرالیای غربی 2,525,500 پرت تاسمانی 67,800 هوبارت كوئینزلند 1,77,200 بریزبن ویكتوریا 227,600 ملبورن ویلز جدید جنوبی 801,600 سیدنی سرزمین شمالی 1,346,200 داروین سرزمین مركز استرالیا 2,400 كانبرا  سرزمینهای برون مرزی استرالیا نام سرزمین مساحت(کیلومتر مربع) موقعیت جزایر اشمور و كارتیه 5 به ترتیب با فواصل 850 و 790 كیلومتر در غرب داروین، در دریای تیمور قرار دارد. جزایر كوكوس (كیلینگ) 14 در حدود 2768 كیلومتری شمال غربی پرت در اقیانوس هند جای دارد. این سرزمین متشكل از 27 جزیره است. مركز: بانتام ویلج (در جزیره هوم). جزایر هرد و مك دونالد 135 در جنوب شرقی جزایركرگلن و حدود 4023 كیلومتری جنوب غرب فرمنتل در جنوب اقیانوس هند قرار دارد. مركز: فلاینگ فیش كوو. جزیره نورفك 5/34 در 1676 كیلومتری سیدنی و 643 كیلومتری زلاندنو در جنوب غربی اقیانوس آرام قرار دارد. مركز: كینگستون سرزمین جزایر دریای مرجان 8 كیلومتر مربع زمین, در حوضه‌ای دریایی بامساحت000/780 كیلومتر مربع در شرق كوئینزلند، بین گریت بریر ریف (آبسنگ بزرگ مرجانی) و 157 درجه و 10 دقیقه شرق قرار دارد.
آموزش :  میزان با سوادی: بیش از 95%. سنین تحصیل اجباری: 6 تا 15 سال. تعداد دانشگاه: 38.
دفاع :  كل نیروهای مسلح : 300/68 (1991). خدمت سربازی:‌ندارد.
جغرافیا :  مساحت وسیع كویری بیشتر زمین را در استرالیای مركزی و غربی پوشانده كه منطقه‌ای است از فلاتهای با ارتفاه میان 400 تا 600 متر با بعضی مناطق بلندتر مانند فلات كمبرلی. در مقایسه با این ناحیه كم آب كه جمعیت نازلی دارد – و بیش از 50% مساحت كشور را در بر می‌گیرد – جلگه‌های باریكه پر آب و حاصلخیز ساحل شرقی قرار دارد كه اكثر استرالیایی‌ها در آنجا زندگی می‌كنند. در پشت جلگه ها,كه از جنگلهای معتدل در جنوب گرفته تا درختزارهای نیمه استوایی و جنگلهای استوایی بارانی در كوئینزلند – ارتفاعات شرقی, یا كوههای گرین دی واید قرار دارد و ردیفی است از سلسله جبال و فالتها با آبگیرهای در میان كه از شبه جزیره كیپ یورگ در شمال تا جزیره تاسمنی در جنوب امتداد دارد. در غرب ارتفاعات آبگیر بزرگ آرتزین قرار دارد كه از خلیج كارپنتاریا تا رود ماری و آبگیرخهای ایر گسترده است. مشخصه‌های زمین آبگیر شامل دشتهای نامسطح، فلاتها، دریاچه‌های نمك و رود دره‌هاست. در حالی كه زندگی گیاهی تنوعی است از علفزارهای استوایی و جنگلهای مختلط تا استپهای كم آب و كویر. در بین رود ماری و آبگیرهای ایر كوههای فلیندرز و ماونت لافتی قرار دارد. بسیاری از رودهای استرالیا جریانی متناوب دارد.  رودهای مهم: متریس، دارلینگ، لاكلن، فلیندرز، دیامانتینا، اشبرتن، فیتز روی.  بلندتری نقطه: فله كازیاسكو، 2230 متر.  آب و هوا: آب و وای شمال استوایی است با تابستانهای مرطوب (ژانویه تا مارس) و زمستاندهای خشك. ساحل شمالی استرالیای غربی و سرزمین شمالی درمعرض بادهای موسمی تابستانی قرار دارند. ساحل كوئینزلند كه گردبادهای استوایی در آن روی می‌دهد، با بیش از 2500 میلیمتر بازان نزدیك كرنز، سنگین‌ترین میزان بارندگی را دارد. مناطق مركزی فوق العادده گرم و خشك است – بیش از یك سوم استرالیا میزان بارندگی كمتر از 255 میلیمتر در سال را داراست. حاشیه‌های ساحلی جنوب دارای آب و هوای معتدل یا نیمه استوایی و تابستانهای داغ یا گرم و زمستانهای معتدل است. بارش برف زمستانی در زمینهای بلتد جنوب شرقی و تاسمانی متداول است.
اقتصاد :  از زمان جنگ جهانی دوم،‌ اقتصاد استرالیا تحت الشعاع استخراج معدن بوده است و اكنون مواد معدنی بیش از 30% صادرات كشور را به خود اختصاص می‌دهد. استرالیا ذخایر بزرگی از زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی، اورانیوم، سنگ آهن، مس، نیكل، بوكسیت ،‌طلا و الماس دارد. صنایع تولیدی و آماده سازی عمدتا بر اساس این منابع استوار است: آهن و فولاد، ساختمان سازی،‌پالایش نفت و مواد پتروشیمی، تولید وسایل نقلیه و مهندسی. صنایع غذایی و منسوجات بر اساس كشاورزی و دامداری است. اتكای استرالیا به بخش كشاورزی و دامداری بسیار كاهش یافت است و در 1990 دولت برنامه‌هایی را برای كاهش تعداد گوسفند اعلام كرد. با این حال، این كشور هنوز بزرگترین تولید كننده پشم است. منابع عمده شامل گوسفند، گاو، غلات (به ویژه گندم)، شكر (در كوئنزلند) و میوه است. بخش قوی تجاری، شامل بانكهاو بنگاه‌های مالی به تنوع اقتصادی می‌افزاید.
تاریخ معاصر :  در 1901 وقتی شش مستعمره بریتانیایی، ویلز جدید جنوبی، كوئینزلند،استرالیای جنوبی تاسمانی، ویكتوریا و استرالیای غربی فدراسیونی را تشكیل دادن، مشترك المنافع استرالیا به وجود آمد.استرالیا نقش مهمی در جنگ جهانی اول ایفاء كرد – یك پنجم نظامیانش در عملیات كشته شدند. پیاده شدن قهرمانانه به ساحل گالیپول در داردانل با روز یادبودی در استرالیا گرامی داشته می‌شود. ركورد بزرگ اقتصادی تأثیر بدی بر كشور گذاشت، ولی سالهای میان دو جنگ جهاین شاهد به رسمیت شناسی بین المللی استرالیا بود. در جنگ جهانی دوم كه سواحل شمالی در معرض خطر ژاپنیها بود، روابط با امریكا مستحكم شد. سربازان استرالیایی در ویتنام جنگیدند و مشاركت‌های مهم تجاری با كشورهای آسیایی برقرار شده است. از 1945 مهاجران از تمامی نقاط اروپا با كمك این كشور وارد شده‌اند و این امر موجب تضعیف پیوند با بریتانیا شده است. استرالیا اكنون دارای رابطه نزدیكی با ایالات متحد امریكاست و قدرتی محلی در منطقه جنوب اقیانوس آرام به شمار می‌رود.