رفع زحمت

حافظ كنار عكس تو من باز نیت میكنم

انگار حافظ با من و من با تو صحبت میكنم

وقت قرار ما گذشت و تو نمی دانم چرا

دارم به این بد قولیت دیریست عادت میكنم

چه ارتباط ساده ای بین من و تقدیر هست

تقدیر و ویران میكند من هم مرمت می كنم

در اشتباهی نازنین تو فكر كردی این چنین

من دارم از چشمان زیبایت شكایت می كنم

نه مهربان من بدان بی لطف چشم عاشقت

هر جای دنیا كه روم احساس غربت می كنم

بر روی باغ شانه ات هر وقت اندوهی نشست

در حمل بار غصه ات با شوق شركت میكنم

یك شادی كوچك اگر از روی بام دل گذشت

هر چند اندك باشد آن را با تو قسمت میكنم

خسته شدی از شعر من زیبا اگر بد شد ببخش

دلتنگ و عاشق هستم اما رفع زحمت میكنم...

گفت و گو

من میگم بهم نگاه كن

تو میگی كه جون فدا كن

من میگم چشات قشنگه

تو میگی دنیا دو رنگه

من میگم چه قدر تو ماهی

تو میگی اول راهی

من میگم بمون همیشه

تو میگی ببین نمیشه

من می گم خیلی غریبم

تو میگی نده فریبم

من میگم خوابت رو دیدم

تو میگی دیگه بریدم

من می گم هدف وصاله

تو وای میگی محاله

من میگم یه عمره سوختم

تو میگی قلبم رو دوختم

من میگم چشمات و وا كن

تو میگی من و رها كن

من میگم خیلی دیوونم

تو میگی آره می دونم

من میگم دلم شكسته ست

تو میگی خوب میشه خسته ست

من میگم بشین كنارم

تو میگی دوستت ندارم

من میگم بهم نظر كن

تو ولی میگی سفر كن

من میگم واسم دعا كن

تو میگی نذر رضا كن

من میگم قلبم رو نشكن

تو میگی من می شكنم من ؟

من میگم واست می میرم

تو میگی نمی پذیرم

من میگم شدم فراموش؟

تو میگی نه ، رفتم از هوش

من میگم كه رفتم از یاد ؟

تو میگی نه مرده فرهاد

من میگم باز شدی حیروون ؟

تو میگی بیچاره مجنون

من میگم ازم بریدی ؟

تو می پرسی نا امیدی ؟

من میگم واسم عزیزی

تو میگی زبون میریزی؟

من میگم تو خیلی نازی

تو میگی غرق نیازی

من میگم دلم رو بردی

تو میگی به من سپردی ؟

من میگم كردم تعجب

تو میگی دیگه بگو خب

من میگم تنهایی سخته

تو میگی این دست بخته

من میگم دل تو رفته

تو میگی هفت روزه هفته

من میگم راه تو دوره

تو میگی چاره عبوره

من میگم می خوام بشم گم

تو میگی حرفای مردم ؟

من میگم نگذری ساده ؟

تو میگی آدم زیاده

من میگم دل به تو بستن ؟

تو میگی اینقده هستن

من میگم تنهام میذاری ؟

تو میگی طاقت نداری ؟

من میگم خدا به همرات

تو میگی چه تلخه حرفات

من میگم اهل بهشتی

تو میگی چه سرنوشتی

من میگم تو بی گناهی

تو میگی چه اشتباهی

من میگم كه غرق دردم

تو میگی می خوام بگردم

من میگم چیزی می خواستی ؟

تو میگی تشنمه راستی

من میگم از غم آبه

تو میگی دلم كبابه

من می گم برو كنارش

تو میگی رفت پیش یارش

من میگم با تو چیكار كرد ؟

تو میگی كشت و فرار كرد

من میگم چیزی گذاشته ؟

تو میگی دو خط نوشته

من میگم بختش سیاهه

تو میگی اون بی گناهه

من میگم رفته كه حالا

تو می گی مونده خیالا

من میگم می آد یه روزی

تو میگی داری می سوزی

من میگم رنگت چه زرده

تو می پرسی بر میگرده ؟

من میگم بیاد الهی

تو میگی كه خیلی ماهی

من میگم ماهت سفر كرد

تو میگی تو رو خبر كرد ؟

من میگم هر كی با ماهش

تو میگی بار گناهش؟

من میگم تو بی وفایی

تو میگی بریم یه جایی

من میگم دلم اسیره

تو میگی نه خیلی دیره

من میگم خدا بزرگه

تو میگی زندگی گرگه

من میگم عاشق پرنده ست

تو میگی معشوق برنده ست

من میگم به روزها شك كن

تو میگی بهم كمك كن

من میگم خدانگهدار

تو میگی تا چی بخواد یار

من میگم كه تا قیامت

برو زیبا به سلامت

      برو زیبا به سلامت...

وقتی گریه کردم گفتن بچه است.

وقتی که خندیدم گفتن دیوانه است.

وقتی که جدی بودم گفتن مغرور است.

وقتی که شوخی می کردم گفتن سنگین باش.

وقتی که حرف می زدم گفتن پرحرفی.

وقتی که ساکت شدم گفتن عاشق است.

حالا که عاشقتم می گن ....

رز عشق:

بیا با افق مهربانی كنیم

غم پونه را آسمانی كنیم

بیا توی نقاشی قلبمان

رز عشق را ارغوانی كنیم...

خودتون چی فکر می کنید؟

""بررسی های کارشناسان آلمانی نشان می دهد که متاسفانه مردان بیشتر از زنان دروغ می گویند.

بر اساس تحقیقات، بیش از 60 درصد مردان در سخنان خود اغراق می کنند و اسرار دارند که اصلاح کردن گفتار کار درستی نیست، در حالی که آمار در مورد زنان تنها 21 درصد است.

بنا بر این گزارش، در این تحقیقات آمده است، مردان بسیار راحت تر از زنان دروغ می گویند و تنها 30 درصد از آنان به دروغ های خود شجاعانه اعتراف می کنند.

بسیاری از مردان حتی پس از رو شدن دروغ هایشان، احساس شرم و خجالت هم نکرده و یک چهارم آنها از برملا شدن دروغ هایشان ابایی ندارند.""

خبرگزاری آسوشیتدپرس...

 

در طلوع خورشید؛ جاودانگی

در غروب، انتظار

در آبی دریا؛ پاکی

در سبزی برگ؛ صداقت

در سیاهی شب؛ جاودانگی

در آواز باد؛ یک رنگی

در سکوت؛ فریاد

و در تو نهایت را یافتم...

حسّ خوشی بود، مثل احساس صلح...

نیایش برای عشق:

پروردگارا به من بیاموز که دوست بدارم کسانی را که دوستم ندارند.

عشق بورزم به کسانی که عاشقم نیستند...

بگریم، برای کسانی که هرگز غمم را نخوردند...

به من بیاموز تا لبخند بزنم به کسانی که هرگز تبسمی به صورتم ننواختند...

محبت کنم به کسانی که محبتی در حقم نکردند...