مشاهده مطالب کاربر

تعداد مطالب : 1652

تعداد نظرات : 115

زمان آخرین مطلب : 4075روز قبل

امر به معروف و نهی از منکر

معلم چنانکه در مقام تعلیم و آموزش موضوعات درسی است در مقام تربیت نیز هست و بایستی نقش مربیگری را نیز ایفا کند.

معلم در جایگاهی است که لازمه اش صاحب نظر بودن در مسائل تعلیم و تربیت است او باید فردی فعال، با هوش خلاق و مبتکر باشد و به شاگردان عشق بورزد و علاقه مند و مشتاق باشد بر اینکه شاگردانش رشد کنند و به مراتب عالی علمی و تربیتی برسند.

تعلیم و تربیت جدا از هم قابل طرح نیست بلکه باید در کنار هم انجام پذیرد و هر کدام بدون دیگری کارساز نیست و نتیجه مطلوبی نخواهد بخشید از این رو معلم چنانکه در مقام تعلیم و آموزش موضوعات درسی است در مقام تربیت نیز هست و بایستی نقش مربیگری را نیز ایفا کند.

منبع: دانستنی های لازم در تعلیم و تربیت، ص۱۵۱.

سه شنبه 6/1/1392 - 23:51

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

امر به معروف و نهی از منکر

راهی برای رسیدن به کمال

خداوند در قرآن مجید هدف خلقت انسان را عبادت می داند، که این موضوع نشان می دهد که عبودیت و بندگی تنها راه کمال انسان است.

به گزارش افکارنیوز، کمال نهایی انسان و هدف از آفرینش او تقرب به خداست. راه اساسی رسیدن به این هدف عبادت و بندگی خداست. این نتیجه گیری مبتنی بر مبانی اسلام و مضامین کتاب و سنت است. در این ارتباط خداوند می فرماید: ای فرزندان آدم، آیا از شما پیمان نگرفتیم که شیطان را نپرستید که او برای شما دشمنی آشکار است و این که مرا بپرستید که راه مستقیم این است.

در جای دیگر در آیه ۵۶ سوره ذاریات خداوند می فرماید: و ما جن و انس را نیافریدیم مگر برای اینکه مرا پرستش کنند.

در آیه فوق، عبادت به عنوان راه رسیدن به هدف نهایی معرفی شده است البته ظاهر آیه بر هدف بودن عبادت دلالت دارد، اما با دقت در آیات قرآن توهم هدف نهایی بودن عبادت رفع می گردد، چرا که گاهی در چند آیه قرآن برای موضوعی چند هدف متفاوت ذکر می شود که بی شک آن اهداف در طول هم قرار دارند و یکی از آنها هدف عالی و نهایی است و سایر اهداف، با حفظ جایگاه خود، در طول آن و مقدمه دست یابی به آن هستند.

بررسی تفسیرهای گوناگون از عبادت

عبادت دارای معانی و یا اطلاقات گوناگون و نیز تفسیرهای متفاوتی است که از سه نظر با یکدیگر تفاوت دارند:

عبدات کاری است که تنها به عنوان عبودیت در پیشگاه پروردگار انجام می شود و ذاتا ارتباطی با غیر خدا ندارد؛ مانند نماز ، روزه، حج

عبادت کاری است که باید با قصد تقرب انجام داده شود هر چند عنوان اولی آن عبودیت در پیشگاه خداوند نباشد و مربوط به بندگان باشد، مانند خمس، زکات، جهاد، امربه معروف و نهی از منکر، در این اطلاق، عبادت همه فروع دین را شامل می گردد و اختصاص به بخشی از آنها ندارد. اما از نظر برخی از فقها، عبادت تنها شامل کارهایی می شود که تنها به عنوان عبودیت انجام می گیرند و ذاتا ارتباطی با غیر خداوند ندارند؛ مانند نماز، روزه، حج در این ارتباط، امام خمینی (ره) در درسشان می فرمودند: عبادت شامل اعمالی می شود که فقط برای عرض عبودیت انجام می پذیرند و نباید سایر فروع دین! مانند خمس، زکات،امر به معروف و نهی از منکر را عبادت نامید، بلکه آنها تنها افعال قربی و واجبات تعبدی شناخته می شوند.

عبادت کاری است که به قصد قربت انجام داده شود هر چند صحت آن منوط به این قصد نباشد که اصطلاحا به آنها (افعال توصلی) می گویند؛ مانند همه کارهایی که مورد رضایت الهی است که اگر با قصد قربت انجام گیرند، عبادت خواهند بود. با توجه به این برداشت در برخی از روایات بر کارهایی عبادت اطلاق گردیده که نزد متشرعه بر آنها عبادت اطلاق نمی گردد مثلا در روایتی آمده است: عبادت دارای ده بخش است که ۹ بخش آن منحصر به درخواست روزی حلال است.(بحار الانوار، ج۱۰۳ ص ۹)

متصوفه عبادت را تنها توجه قلبی به خداوند می شناسد و آن را بیگانه با رفتار ظاهری و اشکال ظاهری می دانند . حتی عده ای از آنها از انجام عباداتی از قبیل نماز، روزه ، حج که در شرع مقدس واجب شده اند خودداری می کنند و ادعا می کنند که به مرحله ای رسیده اند که دیگر نیازی به این اعمال ندارند. از نظر آنان عبادت واقعی همان توجه قلبی است و عبادات مرسوم را صرفا آدابی می دانند که گاهی مانع توجه قلبی می گردند و از این جهت، وقتی انسان به یقین رسید عبادات ظاهری از او ساقط می گردند.

سه شنبه 6/1/1392 - 23:50

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

اهل بیت

درختی بهشتی که شاخه های آن در دنیاست!

«سخاوت و بخشندگی» درختی است در بهشت که شاخه های آن در دنیاست و هرکس به شاخه ای از شاخه های آن چنگ زند داخل بهشت می شود.

به گزارش افکارنیوز، امام رضا علیه السلام به برخی از این رفتارهای نیکو اشاره می فرمایند:

شخص با «سخاوت» به خداوند نزدیک است ،به بهشت نزدیک است،به مردم نزدیک است و از آتش بدور است

و «بخیل» از «بهشت» دور است و از مردم نیز دور است و به آتش نزدیک است

"سخاوت و بخشندگی" درختی است در بهشت که شاخه های آن در دنیاست و هر کس به شاخه ای از شاخه های آن چنگ زند داخل بهشت می شود(عیون اخبار الرضا ج۲ص ۱۲)

سه شنبه 6/1/1392 - 23:50

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

امر به معروف و نهی از منکر

تواضع را از این عالم بیاموزیم

آن یک دانه گندم هم خودش است، من هیچ نیستم.

افکار نیوز- در شهری دو عالم می زیستند. روزی یکی از دو عالم که بسیار پر ادعا بود، کاسه گندمی به دست گرفت و بر جمعی وارد شد و گفت:

«این کاسه گندم من هستم» و سپس دانه گندمی از آن برداشت و گفت: «این دانه گندم هم فلان عالم است.» و شروع کرد به تعریف از خود. خبر را به گوش آن عالم فرزانه رساندند تا نحوه برخوردش را با این حرف عالم پر مدعا بیازمایند.

فرمود به او بگویید: « آن یک دانه گندم هم خودش است، من هیچ نیستم.»

منبع:خانه خوبان۳۷،ض۲۳.

سه شنبه 6/1/1392 - 23:49

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

جهانگردی

از نتیجه جهانگردی و سیر و سیاحت غافل نشوید!

خداوند متعال در ضمن آیاتی بشر را به جهانگردی دستور داده است و آن را وسیله ای برای بیداری دلها و شکوفائی عقل معرفی نموده است.

خداوند متعال در ضمن آیاتی بشر را به جهانگردی دستور داده است و آن را وسیله ای برای بیداری دلها و شکوفائی عقل معرفی نموده چنانکه می فرماید:

«اَفَلَم یَسیرُوا فِی الأرضِ فَتَکونَ لَهُم قُلُوبٌ یَعقِلونَ بِها»؛ آیا آنها در زمین سیر نمی کنند تا دلهائی داشته باشند که با آن حقیقت را درک کنند؟ ۱

روشن است که توجه به آثار باقی مانده از دورانهای گذشته، کاخهای ویران شده حاکمان جبار و ستمگر هر لحظه پیامی تازه برای انسان دارند و انسان را به عقل و اندیشه وا می خوانند ولی متاسفانه خیلی از انسانها با دیده عقل نمی نگرند و از این رو نمی توانند از جهانگردی نتیجه خوبی بگیرند چنانکه در ادامه آیات به این نکته می پردازد.

بنابراین جهانگردی و سیر و سیاحت در زندگی و توجه به آثار تاریخی، سبب رشد و شکوفائی و بیداری عقل می گردد.

منبع: دانستنیهای لازم در تعلیم و تربیت، ص۵۴-۵۵.

سه شنبه 6/1/1392 - 23:49

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

اخبار

برنامه ریزی را از نوروز شروع کنیم!

در ایام نوروز شخصی که سرپرست خانواده است، نسبت به هزینه های پیش رو، دست به قلم برده و از مدت ها پیش با تدارک نیازمندی های منزل، خود را آماده قرار گرفتن در این جشن می نماید.

افکارنیوز- تدبیر و داشتن برنامه زندگی، یکی از نشانه های موفقیت و رشد یافتگی است. مدیریت امکانات و نیز ساماندهی به زمان از نشانه های انسان های موفق است.

امام صادق علیه السّلام تدبیر را یکی از نشانه های ایمان می شمارند و می فرمایند: بنده، حقیقت ایمان را به کمال نمی رساند مگر آنکه سه خصلت در او باشد:
فهم در دین، برنامه ریزی درست در امرر معاش و شکیبایی در برابر گرفتاریها.

امیر مؤمنان علیه السّلام نیز، برنامه ریزی درست را ستون زندگی موفق می شمارند و می فرمایند:
«رکن زندگی برنامه ریزی درست است و پایه آن مدیریت صحیح».

در ایام نوروز، هر فردی با چنین فرصتی روبرو می شود. به عنوان مثال، شخصی که سرپرست خانواده است، نسبت به هزینه های پیش رو، دست به قلم برده و از مدت ها پیش با تدارک نیازمندی های منزل، خود را آماده قرار گرفتن در این جشن می نماید.

همچنین، مدیریت روابط و تنظیم برنامه های رفت و آمد، از دیگر فرصت های برنامه ریزی است. برخی نیز در میان انبوه برنامه های فشرده نوروز، دنبال فرصتی برای عبادت و انجام متسحبات این ایام هستند و گروهی دیگر از دانش غفلت نمی کنند و با مطالعه، روزهای اول سال را با اندیشه ای استوار و آگاهانه آغاز می کنند. با مدیریت صحیح زمان و شرایط خاص روزهای اول سال، می توان بهره وری بیشتری را ایجاد کرد.

منبع: خانه خوبان، ش۴۰-۴۱، ص ۳۶.

سه شنبه 6/1/1392 - 23:48

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

امر به معروف و نهی از منکر

چه کسانی به فشار قبر دچار می‌‌شوند؟

ممکن است این سوال مطرح شود که آیا شرکت هفتاد هزار ملک در تشییع جنازة سعد و طلب مغفرت پیامبر برای او برای برداشته شدن فشار قبر از وی سودی نبخشید؟!

به گزارش افکارنیوز، خداوند قادر قهار کوچک‌ترین بد اخلاقی را در این «محبوب‌ترین کانون» برنمی‌تابد و بدون عقاب نمی‌گذارد، هرچند که به مقام سعد بن معاذ نیز نایل گشته باشیم. یعنی اگر بازوی ولایت و امام زمانت نیز شده باشی، اگر در اخلاق خانوادگی ات نقصی باشد، به همان میزان باید حساب پس بدهی.

سعدبن‌معاذ یکی از بهترین اصحاب و یاوران پیامبر (صلوات الله علیه و آله) بود. او بزرگ و آقای انصار و از نخستین کسانی از مردم مدینه بود که اسلام آورد و پیامبر را به مدینه دعوت کرد. او بازوی ولایت و رسالت بود.

وقتی که خبر رحلت سعدبن‌معاذ را به پیامبر دادند، آن حضرت به سرعت با پای پیاده و برهنه به سوی جنازه سعد شتافتند در حالی که در بین راه عبا از دوش مبارکشان افتاد و حضرت اعتنایی نکردند.

به هنگام تشییع جنازه سعد دیدند که رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) در پشت تابوت، سمت راست تابوت، جلوی تابوت و سمت چپ تابوت حرکت می‌کنند. پرسیدند: «یا رسول الله، این چه حالی است که از شما می‌بینیم؟!» فرمودند:

به خدا، دستم در دست برادرم جبرائیل است که مرا دور تابوت سعد طواف می‌دهد. اینک جبرائیل و میکائیل به همراه هفتاد هزار ملک در تشییع جنازه سعد شرکت کرده‌اند.۱

پیامبر اکرم (سلام الله علیه و آله) با دست مبارک خویش بدن مطهر سعد را درون قبر گذاشت و برای او از خداوند طلب مغفرت فرمود.

مادر سعد وقتی این صحنه را دید، خطاب به فرزندش سعد گفت: «یا سعد، هنیئاً لَکَ الجَنَّةُ؛ فرزندم، بهشت گوارای وجودت باد!»

پیامبر با شنیدن این جمله چهره درهم کشید و با ناراحتی و عتاب فرمود:

مادر سعد! درباره امر پروردگار این‌گونه با قاطعیت سخن مگو! همینک قبر، چنان فشاری بر فرزندت سعد وارد ساخت که شیری که در دوران کودکی از سینة تو نوشیده بود، از سر انگشتانش خارج شد.۲

همه مات و مبهوت مانده بودند، آخر چرا؟ کسی که هفتاد هزار ملک به تشییع جنازه‌اش آمده‌اند و پیامبر با دست خویش او را دفن کرده و برایش طلب مغفرت فرموده‌اند، چرا باید چنین فشار قبری داشته باشد؟ حضرت در پاسخ فرمودند:

آری، برای آن که اخلاقش با اهل و عیالش اندکی بد بوده است.
واژة “سوءٌ” در سیاق نکره آمده است تا نشانه تصغیر باشد. یعنی نه آن که به طور مطلق بد اخلاق بوده، بلکه بدین معناست که اخلاقش با اهل و عیالش اندکی بد بوده و در عرصة اخلاق خانوادگی کامل نبوده است.

ممکن است این سوال مطرح شود که آیا شرکت هفتاد هزار ملک در تشییع جنازة سعد و طلب مغفرت پیامبر برای او برای برداشته شدن فشار قبر از وی سودی نبخشید؟!

جواب این است که «بد اخلاقی» حق الناس به گردن انسان می‌اندازد. طلب مغفرت ملائکة الله و پیامبر، باعث بخشیده شدن حق الله می شود. اما در مورد حق الناس، باید صاحب حق بگذرد تا خدا هم بگذرد. خداوند از حق خویش خیلی زود می‌گذرد؛ چرا که سریع الرِّضا است، اما گذشتن از حق مردم را به گذشتن صاحب حق واگذار فرموده است. سعد بن معاذ با بد اخلاقی خانوادگی‌اش، حق همسر وفرزندان خویش را ضایع کرده است و تا ایشان از او به طور کامل راضی نشوند و او را حلال ننمایند، خدا هم از او نمی‌گذرد.

بدین‌سان رعایت «اخلاق خانوادگی» به طور کامل در کانون خانواده از سوی تمام اعضای خانواده ضرورت می‌یابد؛ چراکه خداوند قادر قهار کوچک‌ترین بد اخلاقی را در این «محبوب‌ترین کانون» برنمی‌تابد و بدون عقاب نمی‌گذارد، هرچند که به مقام سعد بن معاذ نیز نایل گشته باشیم.

یعنی اگر بازوی ولایت و امام زمانت نیز شده باشی، اگر در اخلاق خانوادگی ات نقصی باشد، به همان میزان باید حساب پس بدهی و عقاب متحمل شوی؛ چرا که نقدکنندة اعمال تو بصیر و تیزبین است.

به اندازه سر سوزنی اخلاق نیک در خانواده نشان داده باشی، پاداشش را می‌بینی: (فَمَن یَعمَل مثقال ذَرَّةٍ خَیراً یَرَهُ)۳ و به اندازه سر سوزنی اخلاق بد نشان داده باشی، عقابش را می‌بینی: (وَ مَن یَعمَل مِثقالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یَرَهُ).۴

پی نوشت ها

۱٫ شیخ طوسی، الأمالی، ص۴۲۷، ح۹۵۵٫
۲٫ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله): «مَه یا اُمِّ سَعدٍ، لا تجزمی علی ربک، فإن سعدا قد اصابته ضمه، قال: فرجع رسول الله ورجع الناس، فقالوا له: یا رسول الله، لقد رایناک صنعت علی سعد ما لم تصنعه علی احد، انک تبعت جنازته بلا رداء ولا حذاء… وامرت بغسله وصلیت علی جنازته، ولحدته فی قبره، ثم قلت: إن سعدا قد أصابته ضمة! … فقال (صلّی الله علیه و آله): نعم انه کان فی خلقه مع اهله سوء» علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۶، ص۲۲۰، ح۱۴، و شیخ طوسی، الأمالی، ص۴۲۷، ح۹۵۵؛ شیخ صدوق، الأمالی، ص۳۱۵، ح۲٫
۳٫ زلزال (۹۹)، ۵٫
۴٫ زلزال (۹۹)، ۶٫

سه شنبه 6/1/1392 - 23:48

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

اهل بیت

فضیلت تسبیح حضرت زهرا (س)

هر کس بعد از نماز واجب تسبیح فاطمه زهرا علیهاالسّلام را به جا آورد جمیع گناهان او آمرزیده می شود، و در این تسبیح از «الله اکبر» آغاز کند.

این ذکر شریف، به اندازه ای پر اهمیت و فضیلت است که همه امامان معصوم علیهم السّلام و علما و عرفا و فقها اکیدا به آن توصیه فرمودند.

امام باقر علیه السّلام می فرمایند: «خداوند از حیث حمد و ستایش عبادت نشد که برتر و افضل از تسبیح فاطمه علیها السّلام باشد، و اگر چیزی با فضیلت تر از آن بود هر آینه رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم آن چیز را به حضرت فاطمه علیها السّلام می بخشید.۱

و امام صادق علیه السّلام می فرمایند: «هر کس بعد از نماز واجب تسبیح فاطمه زهرا علیهاالسّلام را به جا آورد جمیع گناهان او آمرزیده می شود، و در این تسبیح از «الله اکبر» آغاز کند.۲

منبع:
۱. وسائل الشیعه، ج۴، ص۱۰۲۴.
۲. تهذیب الاحکام شیخ طوسی، ج۲، ص۱۰۵.
۳. عرفان و عبادت، ص۳۶۷.

سه شنبه 6/1/1392 - 23:47

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

امر به معروف و نهی از منکر

حکم پا گذاشتن روى قبور

سخن ما در این است که آیا رفت و آمد از روى قبور و پا گذاشتن روى آنها از نظر شرع ، اشکال و ایرادى دارد و منعى نرسیده و مى توان روى آنها نشست و یا پا گذاشت ؟

در برخى قبرستان هاى بسیار قدیمى مخصوصا بسیارى از قبرستان هاى کشورهاى عربى مانند وادى السلام در شهر نجف اشرف و خرابات در شهر دمشق قبرها را یک تا یک و نیم متر از زمین بلندتر درست مى کرده اند و بعد از آن بنا به دلایلى از ارتفاع قبرها کاسته و آن را تا حدود سى الى چهل سانتیمتر از زمین بلندتر قرار مى دادند. ولى اخیرا که امور قبرستان ها جزء وظایف شهردارى ها محسوب شده ، اموات با یک ترتیب خاص دفن شده و قبرهاى آنها همکف با زمین قرار مى گیرد.

معمولا در قبرستان هائى که قبرها یک تا یک و نیم متر از زمین بلندتر باشند رفت و آمد از روى آنها و پا گذاشتن روى آنها ممکن نیست ، اما با همکف قرار گرفتن آنها با زمین ، پا گذاشتن و رفت و آمد از روى قبور سهل و آسان شده و مردم بدون توجه از روى آنها رفت و آمد مى کنند. سخن ما در این است که آیا رفت و آمد از روى قبور و پا گذاشتن روى آنها از نظر شرع ، اشکال و ایرادى دارد و منعى نرسیده و مى توان روى آنها نشست و یا پا گذاشت ؟

الف - از نظر شرع و مسائل شرعى خداوند متعال همان گونه که براى مسلمین و مومنین در مقایسه با دیگران ارزش و احترام قائل است ، قبرستان و قبور مسلمانان و مومنین نیز داراى احترام و ارزش است . فقهاء و علماء بزرگ شیعه بر این عقیده اند که بى احترامى نسبت به قبور مومنین ، اهانت به قبرستان مومنین ، ریختن خاشاک و زباله و چیزهائى که موجب هتک حرمت قبور مومنین در قبرستان است ممنوع و حرام است . این بى احترامى چه نسبت به همه و کل قبرستان و یا نسبت به یک قبر، تفاوتى ندارد و گناه است

ب- اگر رفت و آمد از روى قبور همین عنوان جسارت به قبور مومنین را پیدا کند با همان ریختن خاشاک در قبرستان فرقى ندارد. پس از این جهت که ملاک در جواز و عدم جواز، اهانت و جسارت و عدم اهانت و جسارت است بازگشت آن بستگى به قصد انسان دارد؛ اگر به قصد اهانت روى قبر بنشیند، راه برود و یا پا بگذارد حرام و گناهکار محسوب است ، ولى اگر قصد اهانت نیست ؛ مثلا از کثرت جمعیت ضرورت ایجاب مى کند، یا قبور درهم و برهم است که اگر بخواهیم روى قبور پا گذاشته نشود با پیچ و خم هاى زیادى روبرو هستیم ، در این صورت ایراد و اشکالى ندارد.

ج _ در ارتباط با اصل موضوع (پا گذاشتن روى قبور) مرحوم صدوق (ره ) در من لایحضر و مرحوم مجلسى در بحار به نقل از حضرت موسى بن جعفر (ع ) آورده اند:

... و قال ابوالحسن موسى بن جعفر (ع ): اذا دخلت المقابر فطا القبور، فمن کان مومنا استروح الى ذلک و من کان منافقا وجد المه

حضرت موسى بن جعفر (ع ) فرمود: وقتى به قبرستان داخل مى شوید و روى قبرها مى روید، اگر صاحب قبر مومن باشد این پا گذاشتن روى آن موجب آسایش و راحتى او از گرفتارى خواهد شد، و اگر صاحب قبر منافق باشد، پا گذاشتن موجب عذاب و غم و اندوه بیشترى براى او مى شود.
معناى حدیث این نیست که باید روى قبور، به این دلیل که براى آنها اثر دارد پا گذاشت بلکه حدیث در مقام بیان این نکته است که اگر از روى بى توجهى روى قبور رفتیم گناهى نداریم ، گرچه صاحب قبر اگر مومن است بهره مند خواهد شد.

نکته دیگرى که در این بحث مورد توجه است این که فرمودند: در صورتى که صاحب قبر مومن است ، چنین و اگر منافق است چنان ؛ یعنى فقط از مومن و منافق نام برده شده و در مورد قبور کفار سخنى به میان نیاورده اند؟

پاسخ این پرسش در یک جمله و آن این است که : دفن اجساد کفار و مشرکین در قبرستان مومنین جایز نیست .

منبع : انسان و عالم برزخ ، محمد مظاهرى

سه شنبه 6/1/1392 - 23:46

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

اهل بیت

اگر فقیه جامع الشرایط نباشد تکلیف حکومت اسلامی چیست؟

تشکیل حکومت اسلامی واجب است و فقیه و اسلام شناس داشتن که شرط تشکیل حکومت اسلامی می باشد، «شرط تحصیلی» است نه « شرط حصولی».

سوال: اگر در عصری فقیه جامع الشرایط وجود نداشته باشد، تکلیف حکومت اسلامی چیست؟
پاسخ: تشکیل حکومت اسلامی واجب است و فقیه و اسلام شناس داشتن که شرط تشکیل حکومت اسلامی می باشد،« شرط تحصیلی» است نه « شرط حصولی» یعنی مانند وضو برای نماز است که باید آن را تحصیل کرد نه مانند استطاعت برای حج که حصولی است و تحصیلش واجب نیست و هر زمان خود به خود حاصل شد، حج واجب می شود.

تحصیل فقاهت، برهمه کسانی که صلاحیت تحصیل دارند، واجب کفائی است و اگر شخص معین یا گروهی اندک می توانند پرچمدار فقاهت باشند و کس دیگری وجود ندارد، بر آنان واجب عینی است نه کفایی و سرّ وجوب عینی آن بر بیش از یک نفر آن است که نیاز جامعه اسلامی به یک فقیه تامین نمی گردد.

اگر در شرایطی خاص این واجب صورت نگرفت و فقاهت که شرط اصلی حکومت اسلامی است تحصیل نشد، نوبت به عدول مؤمنین می رسد. عدول مؤمنین از هر جایی که دینشان را می گیرند، نحوه اداره کشور را نیز از همان جا می گیرند و حکومت را از باب حسبه تشکیل می دهند. البته اگر عدول مؤمنینی یافت شوند که از لحاظ فقاهت و اجتهاد در حد متجزی باشند، یعنی در برخی از ابواب فقه توان استنباط احکام فرعی از مبادی و اصول را داشته باشند، مقدم هستند و اگر آنان نبودن همان عدول مؤمنین مساله دان، جریان حکومت اسلامی را بر عهده می گیرند.

منبع: ولایت فقیه،آیه الله جوادی آملی،ص۳۶۳.

سه شنبه 6/1/1392 - 23:45

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]