تبیان، دستیار زندگی

احادیث و آیات منع غیبت

سوره حجرات آیه 12 : ای کسانی که ایمان آورده اید دوری کنید بسیاری از گمانها را در حق یکدیگر ، البته که بعضی از گمانها گناه است ( و نسبت به یکدیگر بد بین مباشید که کسی که دارای سوء ظن است به مردم ، در زندگی خود راحت نیست بعلاوه به هر سوء ظن و بدگمانیکه در حق کسی کرده گناهی برایش مینویسند ) و جستجو نکنید امور نهانی ( پوشیده ) اشخاص را که بر اسرارشان راه یابید و باید که غیبت نکند بعضی از شما بعضی دیگر را ، آیا دوست دارد یکی از شما که بخورد گوشت بدن برادر مرده خود را کراهت خواهید داشت از این خوراک ، بدانید که غیبت چنین است ، پس بترسید از خدا البته خدا توبه پذیر و مهربانست.

امام صادق (ع) : غیبت نکن که غیبتت می کنند ( غیبت کسی را نکن که غیبتت می کنند ) برای برادرت چاه مکن که در آن می افتی چون همانطور که برخورد می کنی با تو برخورد میشود. ( هر جوری رفتار کنی همانطور باخودت رفتار می کنند )   بحارالانوار جلد 75 صفحه 248

مولا علی (ع) : از غیبت بپرهیز که غیبت کردن تو را با خدا و مردم دشمن می کند و اجر و پاداش کارهای تو را از بین می برد.       غررالحکم حدیث 2632

 

سوره حجرات آیه 12 (( یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا أَیُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن یَأْكُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ )) ای کسانی که ایمان آورده اید دوری کنید بسیاری از گمانها را در حق یکدیگر البته که بعضی از گمانها گناه است ( و نسبت به یکدیگر بد بین مباشید که کسی که دارای سوء ظن است به مردم ، در زندگی خود راحت نیست بعلاوه به هر سوء ظن و بدگمانیکه در حق کسی کرده گناهی برایش مینویسند ) و جستجو نکنید امور نهانی ( پوشیده ) اشخاص را که بر اسرارشان راه یابید و باید که غیبت نکند بعضی از شما بعضی دیگر را ، آیا دوست دارد یکی از شما که بخورد گوشت بدن برادر مرده خود را کراهت خواهید داشت ، از این خوراک ، بدانید که غیبت چنین است ، پس بترسید از خدا البته خدا توبه پذیر و مهربانست.

                             پیامبر اسلام (ص) و نماز

پیامبر بزرگوار اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ به حق، بنده حقیقی حضرت حقّ است، و به این معنا هر روز در پنج نوبت شهادت می دهیم«و اشهد ان محمّداً عبده و رسوله»، یعنی: گواهی می دهیم كه حضرت محمّد ـ صلّی الله علیه و آله ـ بنده و فرستاده اوست. حضرتش گوی سبقت را در این وادی بر همگان و از همگان ربوده و در این معنی و دیگر معانی الگو و اسوه می باشد، كه:«لقدكان لكم فی رسولِ اللهِ اسوهٌحسنهٌ.[1]»، یعنی: هر آنچه وجود رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ برای شما الگوی نیكویی می باشد. در احوالش چنین نقل كرده اند:«كان النّبی ـ صلّی الله علیه و آله ـ اذا قام الی الصلوه یربد وجهه خوفاً من الله تعالی و كان لصدره اولجوفه أزیز كأزیز المرجل»، یعنی: پیامبر خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ هر گاه كه به نماز می ایستادند چهره اش به جهت خوف از خداوند تغییر می كرد، و صدایی همچون جوشش دیگ از درون حضرت شنیده می شد.[2] عایشه همسر پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ می گوید: شبی حضرت از رختخواب برخاست و مشغول مناجات شد تا نزدیك صبح عبادت كرد و پس از آن گریه های سختی سر داد، به حضرت عرض كردم: چرا خودت را به زحمت می افكنی در حالی كه خداوند، گناهان گذشته و آینده تو را بخشیده است؟ فرمودند: ای عایشه! آیا به پاس این همه نعمت بنده شكرگذاری نباشم.[3] در ابتدای وحی آنقدر بر پنجه پا به عبادت ایستاد تا پای مباركش ورم كرد و آیه نازل شد:«طه(1) ما انزلنا علیك القرآن لتشقی(2).[4]»، یعنی ما قرآن را بر تو نازل نكردیم كه خود را به سختی بیفكنی. و نیز روایت شده است:«كان اذا قام الی الصلوه كأنّه ثوب ملقی»، یعنی: وجود مبارك پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ هرگاه به نماز می ایستاد، گویا جامه ای پهن شده به روی زمین بود.[5]

علاّمه مجلسی در«حیوه القلوب» می نویسد: پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ وقتی شب می خواست بخوابد، آب وضو را نزدیك سر خود می گذاشت و سر آب را می پوشاند و مسواك را زیر فراش خود قرار می داد، و قدری می خوابید و چون بیدار می شد، نظر به اطراف آسمان می كرد، و آیات آخر سوره آل عمران را تلاوت می فرمود، سپس مسواك می كرد و وضو می گرفت، و چهار ركعت نماز می خواند، و ركوع و سجود را به قدری طول می داد كه گویا سر از ركوع بر نخواهد داشت، و همچنین سجود را طول می داد، و به رختخواب برمی گشت، و قدری می خوابید، سپس بیدار شده و باز نظر به آسمان می كرد، و آیات را می خواند و مسواك می كرد، و وضو می گرفت و به همان طریق چهار ركعت نماز خوانده و باز به رختخواب برمی گشت و قدری می خوابید و باز برمی خواست، و به همان آداب عمل می كرد .و نماز وتر و نافله صبح را می خواند و سپس به مسجد برای ادای نماز صبح می رفت.[6]
استمداد از نماز در رفع مشكلات زندگی:
«و عن حذیفه قال: كان رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ اذا حزبه امر فزع الی الصّلاه»، یعنی: حذیفه گوید: شیوه رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ چنان بود كه چون مشكلی برای او پیش می آمد، به نماز پناه می برد، و از آن استعانت می جست.[7] «و عن النبّی ـ صلّی الله علیه و آله‌ ـ قال: كانوا یعنی الانبیاء یفزعون اذا فزعوا الی الصّلاه»، از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و اله ـ روایت شده كه فرمودند: پیامبران خدا چنان بودند كه چون دچار نگرانی می شدند به نماز پناه می بردند[8].«و عن الذین الدّرداء قال: كان رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ اذا كانت لیله ریح كان مفزعه الی المسجد حتّی یسكن، و اذا حدث فی السّماء حدث من كسوف شمس او قمر كان مفزعه الی الصّلاه»، یعنی: ابو درداء گوید: رسم رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ چنان بود كه چون شبی باد سهمگینی می آمد به مسجد پناه می برد، تا آرام گیرد، و چون در آسمان كسوف و خسوفی اتّفاق می افتد به نماز پناه می برد.[9]
در احوالات اصحاب رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ و بزرگان نیز می نویسند كه: در سختی ها و مشكلات و مصائب به نماز پناه می بردند، و از آن استمداد می جستند كه از باب نمونه به این روایت توجّه كنید. از ابن عبّاس روایت شده كه در مسیری می رفت كه خبر مرگ فرزندش را به او دادند[10]. در این وقت او از مركب پیاده شد و به كناری رفت و دو ركعت نماز به جای آورد و بازگشت و آنگاه گفت: ما همان كاری را كه خدا به ما دستور داده بود انجام دادیم كه می فرماید:«و استعینوا بالصبر و الصّلاه ...[11].»

---

[1] . سوره احزاب (33)/ 21.
[2] . فلاح السائل/161، بحارالانوار/ ج 84/ 248.
[3] . مشكاه الانوار/ 35، بحارالانوار/ ج 84/ 262.
[4] . سوره طه(20)/1 و2.
[5] . فلاح السائل/161، بحارالانوار/ ج84/248.
[6] . نقل از كتاب ارزش و اهمّیّت نماز به زبان ساده، 45 و 46.
[7] . تفسیر الدّر المنثور/ ج 1/ 67.
[8] . همان مأخذ.
[9] . همان مأخذ.
[10] . در روایت دیگری دارد كه خبر مرگ برادرش«قثّم» را به او دادند.

[11] . تفسیر الدّر المنثور/ ج1/ 67.

منبع:http://andisheqom.com

                                            قضای نماز شب

شب قبل از عملیات محرم ، برادر مهدى سامع تا بعد از نیمه شب به شناسائى رفته بود و دیر وقت خسته و كوفته برگشته و به خواب رفت . بچه ها كه براى نماز شب بیدار شده بودند او را بیدار نكردند و چون خسته بود و شب بعد هم باید در عملیات شركت مى كرد. صبح كه براى نماز بیدار شد گفت : مگر سفارش نكرده بودم مرا براى نماز شب بیدار كنید؟ آه سردى كشید و گفت : افسوس ! شب آخر عمرم نماز شب ام قضا شد! فردا شب ! عملیات آغاز شد و در حین عملیات مهدى به خیل عظیم شهدا اسلام پیوست.[1]

---

[1] . جا نماز معطّر، ص 20.

منبع:http://andisheqom.com

امام حسن عسگری (ع) می فرمایند : خداوند به پدر و مادر، پاداش بزرگی عنایت می فرماید ، آنان می گویند پروردگارا این همه تفضل درباره ما از کجاست ؟ اعمال ما شایسته چنین پاداشی نیست . در جواب گفته می شود : این همه عنایت و نعمت پاداش شماست که به فرزند خود ، کتاب خدا را آموختید و او را در آئین اسلام ، بصیر و بینا ، تربیت کردید .

 

الحدیث جلد 2 صفحه 385

 

امام صادق (ع) فرمودند : وقتی نماز واجب میخوانی آنرا در وقت خودش چنان بخوان که گویا دیگر هرگز به نماز موفق نمی شوی.

 

محجة البیضاء جلد 1 صفحه 350

 

روایت شده که جوانی از انصار با رسول خدا (ص) نماز میخواند و مرتکب گناه هم می شد ، این موضوع برای رسول خدا (ص) بیان شد.پیامبر اکرم (ص) فرمود : نمازش روزی او را از گناهان باز خواهد داشت ، سپس طولی نکشید که توبه کرد.

 

بحارالانوار جلد 82 صفحه

امام باقر (ع) فرمودند : نماز ستون دین است ، مثل آن همانند ستون خیمه است که وقتی استوار باشد میخها و طنابها پابرجاست ، و هرگاه ستون آن کج و شکسته شود هیچکدام از آنها استوار نمی مانند. 

بحارالانوار جلد 82 صفحه 234

 

حضرت محمد (ص) : هنگامی که لقمه حرام در شکم انسانی قرار گیرد هر فرشته ای که در آسمانها و زمین است او را لعنت میکند ، و تا وقتی که آن لقمه در شکم اوست خدا به او نگاه نمیکند  ، و هر کسی که لقمه حرام بخورد بسوی خشم خدا رفته است ، پس اگر توبه کند خدا میپذیرد ، و اگر قبل از توبه بمیرد ، آتش به او سزاوارتر است.

جامع الاحادیث صفحه 289