اعتیاد از نوع اینترنتی!

ساعت 30: 11 شب است و او بسیار خسته، طوری که چشمانش را به زور باز نگه داشته. فردا خیلی کار دارد اما مگر می‌تواند بدون چک کردن ای‌میل‌هایش بخوابد؟ پای رایانه‌اش می‌نشیند و به اینترنت وصل می‌شود. با خود می‌گوید فقط نیم ساعت، بعد می‌خوابم. چند ای میل چک می‌کند و چند تا هم جواب می‌دهد. سه نفر از دوستانش آن لاین هستند. کمی با آنها چت می‌کند. هم زمان مشغول خواندن خبرهای روز در سایت‌های مختلف است. ناگهان به طور تصادفی چشمش به گوشه ی پایین سمت چپ مانیتور می‌افتد و ساعت سیستم را می‌بیند ساعت 30: 2 بامداد است و او هنوز نخوابیده.

 

آیا تا به حال این اتفاق برای شما افتاده؟ اگر پاسخ مثبت است، می‌توان گفت که علایم یک بیماری اینترنتی در شما به چشم می‌خورد. هنگامی که مرور کردن وب، ایمیل زدن، بازی، خرید، دریافت موسیقی و چت کردن با کار یا زندگی اجتماعی یک فرد تداخل پیدا می‌کند، زمانی است که مشکل آغاز شده. روان‌شناسان و محققان جهان مشغول بررسی این مشکل هستند تا افراد مقدار زمانی را پشت رایانه‌هایشان باشند، که مشکلی برای ‌آن‌ها پیش نیاورد. مطابق تحقیقات جدیدی که در دانشگاه فلوریدا انجام گرفته است برای تست وابستگی به اینترنت باید به پنج سوال پاسخ داد:

 

1- گذراندن وقت، پیش از زمان مورد نظر در اینترنت.

2- غفلت از سایر مسوولیت‌ها.

3- بروز مشکل در روابط اجتماعی به علت استفاده از اینترنت.

4- اشتیاق برای حضور در شبکه.

5- مشغولیت فکری و احساس عذاب روحی در زمان عدم حضور در شبکه.

 

طی تحقیقات که بر روی استفاده کنندگان از اینترنت انجام گرفته، مشخص شده که 57 درصد معتادان اینترنتی از چت روم‌ها (اتاق‌های گفت وگو) استفاده می‌کنند.

 

افرادی که از چت روم‌ها استفاده می‌کنند بیشتر وقت خود را صرف گپ زدن و بحث‌های غیر مفید می‌کنند.

 

اعتیاد به اینترنت از سال 1995 مطرح شد و در سال 1996 توسعه یافت و از آن پس مراکز درمانی از این اختلال به عنوان یک اختلال روانی یاد می‌کنند.

 

روان‌شناسان می‌گویند: «اعتیاد به اینترنت یک اختلال جدی در عملکرد افراد محسوب می‌شود و می‌تواند تاثیرات مخربی در روابط اجتماعی آن‌ها بر جای بگذارد.»

 

مردان بیشتر، تمایل دارند از اینترنت برای به دست آوردن انواع و اقسام اطلاعات استفاده کنند.

نتایج مسابقات ورزشی، وضع آب و هوا، اخبار، کاریابی و رتبه‌بندی اجناس و خدمات، مورد علاقه‌ ی مردان هستند. مردان همچنین از اینترنت برای شنیدن موسیقی، جمع‌آوری اطلاعات پیرامون سرگرمی‌های شخصی یا عضویت در گروه‌های ورزشی استفاده می‌کنند.

 

در مقابل، زنان اینترنت را به دلیل فرصت‌هایی که برای حفظ و توسعه ی روابط انسانی به آن‌ها می‌دهد، دوست ندارند. زنان در اینترنت بیشتر سراغ ای‌میل می‌روند، مطالب مربوط به سلامت و بهداشت را جست‌و جو می‌کنند، از نقشه‌های مسیریاب استفاده کرده و موضوعات دینی را مطالعه می‌کنند.

 

اینترنت به عنوان عامل تباه کننده ی وقت

پژوهندگان دریافته‌اند، هر چه افراد، وقت بیشتری را به استفاده از اینترنت اختصاص دهند، میزان روابط خانوادگی و نیز اندازه ی حوزه‌های زندگی اجتماعی و واقعی آن‌ها کاهش می‌یابد. همچنین به مرور زمان، استفاده ی زیاد از اینترنت، ایجاد افسردگی و تنهایی می‌کند.

 

درمان اعتیاد به اینترنت

1- درصورت بروز علایم اعتیاد، منع کامل دسترسی به اعتیاد نیاز نیست، بلکه ایجاد ساختاری که منجر به کاهش دسترسی تا مرز اعتدال شود، می‌تواد مفید واقع شود.

 

2- برای نشان دادن مدت زمان اتصال و نصب یک کپی از دستورالعمل فوق‌الذکر در اتاق فرزندتان برای این که به آن وفادار بماند، می‌تواند مفید باشد.

 

3- به ازای کاهش اتصال به شبکه برای او پاداشی در نظر گرفته و او را تشویق کنید.

 

4- تهیه ی فهرستی از فعالیت‌های جایگزین مفید است. این فعالیت‌ها باید برای او جذاب باشند.

 

5- در صورتی که نیاز به متخصص، احساس می‌شود می‌توانید از مشاوران مدرسه یا مراکز درمانی کمک بگیرید.

ستاره دنباله‌دار  

هنوز هیچ‌كس نمی‌داند كه چرا زندگی خصوصی ستاره‌های سینما این‌قدر برای بسیاری از مردم جذاب است.

 اینكه آنها همانند قهرمان‌های فیلم‌ها پایبند اصول و قواعد نیستند یا اعمال قهرمانی انجام نمی‌دهند و حتی در خانواده‌هایشان درباره مسائل جزئی هم دچار مشكل می‌شوند، همیشه جزء اخبار پرطرفدار بوده است؛ انگار آنها حق ندارند مانند مردم عادی باشند و حتی با همسر و فرزندان‌شان دعوا كنند. تصویر سینما از آنها چهره‌ای دیگر می‌سازد؛ الگویی كه باید همیشه محبوب باشد تا فیلم‌ها «فروش» كنند. «توفیق اجباری» ساخته محمدحسین لطیفی قصه زندگی یك ستاره است. به بهانه نمایش این فیلم درباره آثار دیگری كه به زندگی ستاره‌ها اشاره كرده‌اند، پرداخته‌ایم.

 

محمدرضا گلزار از همسرش جدا شده و می‌خواهد به دور از جنجال، مدتی در خانه‌اش تنها باشد اما برادر همسر سابقش او را تنها نمی‌گذارد و وقتی مهمان همسایه بالایی هم به جمع آنها اضافه می‌شود، دیگر نمی‌شود جلوی حرف‌ها و حاشیه‌ها را گرفت؛ نه، گمان نكنید این یك خبر زرد از زندگی گلزار است؛ این چند خط در واقع خلاصه داستان فیلم «توفیق اجباری» محسوب می‌شود. فیلم، مشكلات ستاره‌ها و مواجه‌شدن‌شان با مسائل مختلف را به تصویر می‌كشد. توفیق اجباری فیلمی كمدی است كه به زندگی ستاره محبوب این سال‌ها می‌پردازد؛ كسی كه عاشق همسرش است اما تا به حال نگفته و مدام هم گرفتار كارهای سینمایی بوده و حالا بعد از جدایی به اهمیت حضور همسرش پی برده. حالا تصور كنید كه این قصه اصلا درباره ستاره‌ها نبود، محمدرضا گلزار هم وجود نداشت و ماجرای جدایی و عشق زن و شوهری معمولی تصویر می‌شد؛

آیا این فیلم باز هم می‌توانست طی 3روز بیش از 80میلیون تومان بفروشد؟

 

ستاره‌ها مانند آهن‌ربا همه را جذب می‌كنند و حاشیه‌هایشان نقل همه محافل است. اما نه گلزار همسرش را طلاق داده (اصلا هنوز ازدواج نكرده) و نه ماجرای عاشقانه‌ای اتفاق افتاده است

این تنها بهانه‌ای شده برای نقد روابط اجتماعی و پیگیری مردم؛ فیلمی كه به خاطر همین حاشیه‌ها و نكته‌ها توانسته ركورد فروش را بشكند و احتمالا جزء پرفروش‌ترین‌های آثار سینمایی ایران می‌شود.

 شكلات

چند سال قبل از «توفیق اجباری» فیلم دیگری درباره زندگی یك ستاره سینما ساخته شد؛ «شكلات» به كارگردانی افشین شركت درباره امین حیایی بود؛ بازیگری كه در راه بازگشت به خانه با مردی تصادف می‌كند و بعد او و همسرش وارد زندگی بازیگر مشهور می‌شوند.

ما آنجا قرار نبود به روابط مردم و هنرمندان اعتراض شود بلكه بهانه‌ای بود برای آنكه نشان داده شود زندگی اهالی سینما چقدر تحت‌تأثیر مسائل و اخبار بیرونی است؛تمام روابط آنها زیر ذره‌بین است و ستاره‌ها مثل ماهی در آكواریوم همه زیر وبم قصه‌های خصوصی‌شان پیش مردم مشخص است و اینها چقدر می‌تواند آنها را متزلزل و ناراحت كند. شكلات شرح همه این مصایب بود. با وجود این، انگار این رنج‌ها و اخطارها برای تماشاگران اهمیتی ندارد چون فیلم نتوانست با وجود قصه شخصی‌اش مردم را جذب كند.

مزاحم

«مزاحم» سیروس الوند، باز هم به شرح زندگی بازیگران سینما اشاره می‌كرد اما اینجا قصه با شخصیت‌های واقعی تعریف نمی‌شد.

ماجرای مزاحم از جایی آغاز می‌شد كه بازیگر مشهوری همراه همسرش به وسیله زنی تهدید می‌شوند و زندگی‌شان به آستانه فروپاشی می‌رسد اما بعد جزئیات ماجرا نشان می‌دهد كه چطور شهرت سوپراستار، زندگی جوانی را به هم ریخته و تمام شمایل محبوبیت او را پیش هوادارانش تخریب كرده. مزاحم، قصه تصور مردم بود و درگیری هنرپیشه‌ها با این نكته كه آنها با آنچه بر پرده نقره‌ای رخ می‌دهد، چقدر متفاوت‌اند.

ستاره است

 

سه‌گانه فریدون جیرانی درباره سینما، باعث حرف و حدیث‌های فراوان شد؛ بیش از همه هم این فیلم «ستاره است» بود كه واكنش‌های متفاوتی بین اهالی سینما برانگیخت. قصه وارد شدن دختری به حرفه بازیگری و اتفاق‌هایی كه برای او در این راه می‌افتد، دلیلی شد تا فیلم بعد از 3 سال هنوز هم رنگ پرده سینما را ندیده باشد. خیلی‌ها معتقد بودند كه دوران این قصه‌‌ها گذشته و سینما مانند قبل گرفتار چنین مشكلاتی نیست و بعضی‌ها هم اعتقاد داشتند كه نباید درباره سینما این‌گونه حرف زد اما جیرانی می‌گفت كه ماجراهایی كه برای قهرمان او رخ می‌دهد، جنبه واقعی داشته و از این نوع اتفاق‌ها برای خیلی‌ها رخ داده.

هرمان فیلم «ستاره است» دختر جوانی بود كه برای بازی در نقش كوچكی باید خوار و خفیف می‌شد.  تصویری كه این فیلم از روابط سینماگران نشان می‌داد، دنیای مخاطبان را به هم می‌ریخت. این تصویری بود كه هنرپیشه‌ها را از حاشیه امن بیرون می‌كشید و حتی به آنها نقد هم وارد می‌كرد .

آخر بازی

 

اما ماجرای زندگی خصوصی بازیگران سینما و اخبار جعلی و واقعی درباره آنها همچنان ادامه دارد؛ آنها پای ثابت پچ‌پچ‌ها هستند كه البته گاهی اوقات هم دردسرساز می‌شوند. «توفیق اجباری» با لحن طنز، گوشه‌ای از این اتفاقات را نشان داده؛ اگرچه همان ابتدا این مسئله فراموش می‌شود و خود زندگی خصوصی به عاملی برای فروش فیلم بدل می‌شود. با این وجود، باید امیدوار بود كه بخش حاشیه‌ای سینما حذف شود و هر تماشاگری، هر هنرمندی را تنها به خاطر «هنر» بازیگری‌اش در فهرست افراد محبوبش قرار دهد یا او را طرد كند. این تنها راه‌حل و البته سخت‌ترین راه‌حل است.

نیویورك نیویورك

 

اما ماجرای ستاره‌ها و زندگی خصوصی‌شان در جهان هم به موضوعی بحرانی تبدیل شده.  مایكل داگلاس و كاترین زتاجونز یك روز اتفاقی در مطبوعات، عكس‌های ازدواج‌شان را دیدند و به همین خاطر هم شكایت كردند. یك سال پیش روزنامه نیویورك‌تایمز در گزارشی عنوان كرده بود كه خبرهای مربوط به زندگی ستاره‌ها ـ چه هنری و چه ورزشی‌ـ باعث می‌شود نشریات، هواداران بیشتری پیدا كنند. این اتفاقات در دنیای واقعی رخ داده. هالیوودی‌ها بیش از همه به خود ستاره‌ها ایراد گرفته‌اند. فیلم‌های آنها در تقبیح رفتار آنها بوده؛ اینكه وقتی تبدیل به الگو می‌شوند و طرفدار پیدا می‌كنند، دست به كارهای عجیب و زننده می‌زنند.

 

اما مارتین اسكورسیزی – كارگردان بزرگ آمریكایی – در فیلم «سلطان كمدی» وجه دیگری از این روابط را نشان داد. در فیلم، رابرت دنیرو در نقش هوادار یك مجری و بازیگر مشهور (جری لوئیس) او را تعقیب كرده و گمان می‌كند كه او همان فرد خنده‌رو و مسخره صحنه نمایش است اما بعد وقتی با بی‌تفاوتی ستاره روبه‌رو می‌شود، او را می‌دزدد و مجبور می‌كند فیلمی را كه از خودش تهیه كرده، ببیند و به قدرت بازیگری او اعتراف كند؛ قصه‌ای كه دنیای خیال و واقعیت را به هم می‌آمیخت تا تصویری جدید از زندگی ستاره‌ها و طرفداران‌شان نشان دهد.

ترانه علیدوستی :فیلم جدیدم را ببینید بعد قضاوت كنید

...  این مصاحبه در  هتل همای مشهد انجام شده و سه روز بعد در  روزنامه خراسان منعکس شده است  ... "ترانه علیدوستی" باز هم جایزه گرفت البته این بار در جشنواره فیلم كوثر. او با فیلم «من ترانه پانزده سال دارم»، دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش زن را از این جشنواره دریافت كرد. «ترانه» بازیگر عجیب و غریبی است. بازیگری كه با نخستین فیلمش -من ترانه پانزده سال دارم- گوی سبقت را از دیگران ربود و سیمرغ بلورین بهترین بازیگری جشنواره فیلم فجر را از آن خود كرد. علیدوستی یك ركورد دیگر نیز از خودش به جا گذاشته است. او برای فیلم اول تا سومش، «من ترانه...»، «شهر زیبا» و «چهارشنبه سوری»، سه بار نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم فجر شده است. آن چه می خوانید نتیجه گفت وگوی یك ساعته ما با بازیگر 24 ساله ای است كه با هر نقش آفرینی اش، سینمادوستان را نسبت به حضور استعدادی درخشان در آینده بازیگری سینمای ایران، امیدوار كرده است.

خانم علیدوستی! باز هم با فیلم «من ترانه پانزده سال دارم» در جشنواره ای دیگر درخشیدید. اگر موافق هستید، گفت وگو را با صحبت های شما درباره این فیلم آغاز كنیم. -  واكنش خانواده شما به هنگام انتخاب این نقش چه بود؟ 

 شما با نخستین فیلمتان، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر را گرفتید. این سیمرغ چه تاثیری بر مسیر حرفه ای شما گذاشت؟

 چندی پیش در خراسان چند دیالوگ از فیلم اول شما را در ردیف دیالوگ های ماندگار تاریخ سینما گنجاندیم. یكی اش آن جایی است كه ترانه می گوید: «خدایا وقتی خودت همه چیز رو می دونی كه من نباید بترسم» خودتان كدام دیالوگ از این فیلم را می پسندید؟

 برخی منتقدان هر سه نقش شما در فیلم های اول تا سومتان را تا حدودی شبیه به هم دانسته اند. چون هر سه شخصیت متعلق به طبقه محروم جامعه هستند.

 تعبیر بدبینانه اش این است كه «روحی» به زندگی فقیرانه اش رضایت داده و فیلم « چهارشنبه سوری » فقر را ترویج می كند.

 وجه تمایز «روحی» با دیگر شخصیت هایتان باهوش بودن او بود. این طور نیست؟

 یعنی می خواهید بگویید كارهایش از روی بدجنسی نبود؟

 اصلی ترین صفتی كه در مورد شما به كار می برند، صفت گزیده كاری است .قبول دارید كه در انتخاب هایتان خیلی سخت گیری می كنید؟

 شنیده ام از طریق خواندن كتاب به نقش هایتان نزدیك می شوید.

 در حال حاضر مشغول خواندن چه كتاب هایی هستید؟

 فكر می كنید تصویر ارائه شده از زن در فیلم های كارگردان های زن واقعی تر است یا كارگردان های مرد؟

 باورپذیرترین شخصیت ارائه شده از زن را در كدام فیلم می دانید؟

 می گویند چهره شما حالتی بچه گانه دارد و برای ایفای نقش های زن پر سن و سال مناسب نیست.

 این نقش شباهتی با كارهای قبلی تان ندارد؟

 درباره ویژگی های فیلم های جدیدتان صحبت كنید.

 «من ترانه پانزده سال دارم» نخستین و تعیین كننده ترین فیلم من است. نه به این معنا كه بهترین آن ها بوده و آن را، بیشتر از بقیه دوست داشته باشم. نقش «ترانه» بارها در فیلم های بعدی و آینده كاری ام به من كمك كرده است. - آن ها مخالف بودند. می گفتند: «تازه دوره بازیگری را شروع كرده ای. می روی یك بازی نپخته می كنی و كنار می روی؛ دیگر هم شانسی برای بازی نخواهی داشت.» واقعا «ترانه» نقشی نبود، كه بشود با سهل انگاری آن را ایفا و در آن كم فروشی كرد. - خیلی خوشحال شدم. اما اگر جایزه نمی گرفتم، باز هم همین فیلم ها را بازی می كردم. یعنی همین روند را پیش می گرفتم. - این دیالوگ را من خودم نوشته ام. اگر باور ندارید، می توانید از آقای «رسول صدرعاملی» (كارگردان فیلم) بپرسید. ایشان از من پرسیدند: «تو شب ها دعا می كنی؟» گفتم: «بله». گفت: «فرض كن دختری است كه مشكلاتی دارد و می خواهد دعا كند. برای من بنویس كه چه چیزهایی می گوید.» من هم آن جملات را نوشتم كه به عنوان دیالوگ اصلی فیلم انتخاب شد. از فیلم «من ترانه...» یك دیالوگ دیگر را هم خیلی دوست دارم. آن جا كه پدر «ترانه» به او می گوید: «دخترم هر اشتباهی یك تاوانی دارد. تاوانش را باید بپردازی تا جبران شود.» - من فكر می كنم این دسته بندی اشتباه است. به صرف این كه سه نقش من از یك طبقه اجتماعی بوده اند، نمی توان آن ها را شبیه هم دانست. هر كدام از این سه نقش، آدم های متفاوتی هستند. اگر فقط قضاوتمان در مورد نقش به طبقه اجتماعی او محدود شود و عادت كنیم آدم ها را بدین شكل دسته بندی كنیم، زندگی از نقش گرفته می شود. من این نقد و نظر را نمی پذیرم. اصلا برای من مثل این می ماند كه یك نقش كاملا متفاوت، در یك فیلم كمدی بازی كنم و این حرف رابه من بزنند. تفاوت «فیروزه» شهر زیبا (اصغر فرهادی) با «ترانه» در این است كه او یك شخصیت تلخ وله شده است. روحی «چهارشنبه سوری» (اصغر فرهادی) هم بسیار معصوم تر و شادتر از «ترانه» است. یعنی خودش با خودش خیلی خوب كنار می آید. -نه، آن فیلم جزئیات و حرف های زیادی برای گفتن داشت. ساده انگاری است كه پیام آن فیلم را، این طور تفسیر كنیم. من آقای فرهادی را می شناسم و می دانم منظورش این نبوده است. در فیلم قرار است یك دختر در آستانه ازدواج، كه خیلی هم خوشبین است، به این موضوع شك كند. - من اسمش را می گذارم فضولی (می خندد). من در نقش «روحی» خیلی فضول بودم. - نه. به هیچ وجه. اصلا كارهایش، خیلی بچه گانه تر از این حرف ها بود. او نمی دانست دارد چه مشكل جدی ایجاد می كند. این فضولی صرفا برایش یك كنجكاوی بود كه البته از عواقبش آگاه نبود. -بله، قبول دارم. اما اصلا خوشحال نیستم. من در طول شش سال فقط 5 فیلم بازی كرده ام، كه 2تایش در حال تولید است. دوست داشتم به جای 5 فیلم، 25 فیلم بازی می كردم اما در بین پیشنهادها، فقط همین ها را توانستم انتخاب كنم. البته راستش را بخواهید خیلی وقت ها، فیلم نامه های خوبی هم پیشنهاد شده است كه متاسفانه در آن مقطع نتوانستم بازی كنم. اگرچه بیشتر این فیلم نامه ها من را راضی نكرده اند. به هر حال من بازیگری هستم كه می توانم یك سال در خانه بنشینم و بدون نگرانی نسبت به آینده كاری ام، پیشنهادها را رد كنم. شاید به این دلیل كه خیلی به خودم اطمینان دارم. - كتاب خواندن بیشتر از تماشای فیلم به من كمك می كند. رمان و ادبیات داستانی، قوه تحلیل شخصیت را تقویت می كنند. به كمك این تحلیل می شود با كمترین المان های موجود و اطلاعات محدود فیلم نامه، به چیزهای خیلی مهمی در شخصیت پردازی دست پیدا كرد. داستان خوانی مغز را پرورش می دهد و موجب پیدا كردن كدها می شود. من همیشه كتاب می خوانم و این قضیه ربطی به كارم ندارد. چون از بچگی و پیش از بازیگری هم كتاب می خواندم. - نمی توانم بگویم. بعضی وقت ها، روزی یك كتاب را تمام می كنم. ادبیات معاصر ایران را دوست دارم. آخرین كارهایی كه خواندم، كتاب های خانم «گلی ترقی» بود. الان مشغول خواندن رمان های خارجی هستم. خودم هم چند داستان خارجی را در دست ترجمه دارم كه به زودی منتشر می شوند. - من به قضیه این جوری نگاه نمی كنم و نمی توانم به شما پاسخ دقیقی بدهم. به نظر من ما یا نگاه انسانی به زن و مرد داریم یا نداریم. من فیلم هایی دیده ام كه كارگردانشان زن بوده، اما نگاهشان به زن ناقص بوده است و برعكس فیلم هایی از آقایان دیده ام و گفته ام چقدر خوب این مقوله را می شناسند. - در فیلم «نرگس» رخشان بنی اعتماد شخصیتی به نام «آفاق» وجود دارد كه زن موجهی نیست. اما بسیار دوست داشتنی است؛ یعنی به یاد شما می ماند. در فیلم «من ترانه...» دختری را می بینیم كه مظهر ایستادگی و پایداری است. «ترانه» نسبت به «آفاق» خیلی اخلاقی تر است. من كاراكتر تمام زن های فیلم «مهمان مامان» (داریوش مهرجویی) را دوست دارم، همچنین شخصیت گلشیفته فراهانی در «اشك سرما». البته من فكر می كنم در جشنواره كوثر كه با محوریت زن برگزار شده، جای فیلم «شهر زیبا» خیلی خالی است. «فیروزه» در «شهرزیبا» زنی است كه مثل كوه ایستاده است. كوهی كه زیرش ماسه است. اما به هر حال او ایستاده است. - نه. این گونه نیست. شما فیلم كنعان (مانی حقیقی) را در جشنواره فجر امسال ببینید. من در این فیلم نقش زنی مسن را بازی می كنم. مهم این است كه كارگردان به بازیگرش اطمینان كند. او باید از گریم بازیگر استفاده كرده، بقیه اش را به بازیگر واگذار كند. این موضوع بستگی زیادی به بازی بازیگر دارد. اگر بازی به اصطلاح دربیاید مخاطب نقش را با هر چهره ای باور می كند. من از شما می خواهم «كنعان» را ببینید آن گاه قضاوت كنید بازی من خوب از آب درآمده است یا نه. - نه این یكی را هر كارش كنید، نمی توانید در آن دسته بندی جا دهید. (می خندد). شخصیت «كنعان» نه محروم است، نه معصوم و نه كم سن و سال! فیلم «كنعان» شبیه به «چهارشنبه سوری» نیست. اما می توان حال و هوایش را، با آن فیلم مقایسه كرد. داستان خط مشخصی ندارد كه برایتان تعریف كنم. «تردید» هم فیلم دوم «واروژ كریم مسیحی» است كه پس از هفده سال از نخستین تجربه مطرح این كارگردان -پرده آخر- ساخته شده است. «تردید» هم همچون «پرده آخر» درباره رابطه زندگی واقعی با دنیای نمایش است. در این فیلم با «بهرام رادان»، «محمدرضا فروتن» و گروه زیادی از بازیگران خوب سینما هم بازی هستم.

زن نمونه یا کارمند نمونه 

زن ، اشتغال و خانواده (3)

                                       

 

               

وظیفه ی مادران شاغل:

الف) مشاغل مجاز: تمام مشاغل مباح موجود در جامعه، چنانچه در چهارچوب شرایط کار زنان واقع شود مجاز و مطلوب است. برخی از این شرایط عبارتند از:

 1- عدم اختلاط با مردان .

 2- احترام به شخصیت والای زن.

 3- عدم مغایرت با فطرت و روحیات زن .

 4- عدم استهلاک نیروی انسانی .

 

ب) حدود زمانی کار زنان: کار زنان در شب به هیچ عنوان مطلوب به نظر نمی رسد. اگر زنان مشکل خاصی ندارند تا جایی که برایشان ممکن است کار نیمه وقت پیدا کنند تا بیشتر اوقات خود را در منزل و کنار فرزندانشان باشند.2

 

ج) نقش پدر در غیاب مادر: پدر باید در کنار مادر در امر تربیت نقش فعالی را ایفا کرده و شانه از این وظیفه‌ی مهم خالی نکند. برخی روان شناسان بر نقش پدر در تربیت بسیار تأکید داشته و معتقدند کودکانی که از پدر محروم هستند ، دچار «گرسنگی پدر» خواهند شد. کودکان این نیاز را دارند که با بزرگسال مذکری ارتباط برقرار کنند و هیجانات خود را کنترل کنند.3

 

د) حدود کار زن:

1-  در نظر گرفتن مصلحت خانواده .

2- رعایت مصلحت فرزندان.

3- رعایت مصلحت همسر.       

4-  در نظر گرفتن مصلحت زن.

 

نتیجه:

 زنان شاغل با توجه به این که به ناچار مدتی از روز را در خارج از خانه می گذرانند مدتی از کودکان خود دور هستند که در نتیجه فرزندان آنان دچار مشکلاتی خواهند شد که قبلا اشاره شد. از آنجا که توسعه ی نیروی انسانی که امری مهم در پیشرفت و توسعه ی کشور است از طریق خانواده به خصوص مادران صورت می گیرد توجه این مسئله با اهمیت است. همچنین باتوجه به کار بیرون زنان شاغل و نیز کارهای خانه، آنان متحمل فشارهای سنگین و مضاعفی می گردند.

 

و اما راهکار:

الف) مادران مشاغل بایداولویت سنجی کرده و تمام جوانب را در نظر گرفته و در صورت نیاز اجتماع، وارد آن مشاغل شوند.

ب) پیشنهاد به همسران زنان شاغل که لازم است آنان تحولی در دیدگاه های خود داده و کمک کار همسر خود باشند.

ج) پیشنهاد به متولیان امور اجتماعی و دولت؛ از جمله دادن امتیازاتی به زنان خانه دار، در نظر گرفتن تسهیلاتی برای زنان شاغل، مجهز کردن شرکتها و مؤسسات به فنون پیشرفته و در اختیار گذاشتن این فنون به زنان شاغل تا با این کار عده زیادی از آنان بتوانند کارهای اداری را در منزل انجام دهند و همچنین برگزاری همایشهایی در زمینه اشتغال زنان و تربیت.

د) پیشنهاد به رسانه ها و مطبوعات که باید بیشتر به بررسی اشتغال زنان بپردازند و راهکارهایی را در جهت کاهش آسیب های اشتغال بر زنان بیان کنند. همچنین مطبوعات نقش مهمی را در توجه دادن زنان به نقش اصلی خود ایفا می کنند.

سرما مانع حضور "صندلی خالی" در جشنواره شد

سرمای هفته‌های اخیر در تهران و حجم عظیم جلوه‌های ویژه مانع از آماده شدن به موقع فیلم سینمایی "صندلی خالی" برای حضور در جشنواره فیلم فجر شد.

فیلمبرداری پروژه سینمایی "صندلی خالی" به کارگردانی سامان استرکی هم اکنون رو به اتمام است و با توجه به تدوین همزمان فیلم توسط کارگردان و نیز ساخت موسیقی آن، گروه تولید امیدوار بودند فیلم برای حضور در جشنواره بیست و ششم فجر آماده شود.

اما عملا سرمای بی‌سابقه هفته‌های اخیر تهران برنامه کاری گروه تولید "صندلی خالی" را دچار مشکل کرد و به همین دلیل چند روز کار عقب افتاد. از سویی در فیلم صحنه‌های انیمیشن وجود دارد که در اجرای کار، حجم آن بیش از پیش‌بینی اولیه بود و پیچیدگی اجرای این صحنه‌ها هم سبب تاخیر در رسیدن کار به جشنواره شد.

"صندلی خالی" این روزها آخرین صحنه‌های فیلمبرداری را پشت سر می‌گذارد و در این صحنه‌ها رضا عطاران و فریده فرامرزی در نقش یک زن و شوهر در کنار اسدالله یکتا که نقش یک مسافرخانه‌دار را ایفا می‌کند مقابل دوربین رفته‌اند. فیلم از هفدهم آذر مقابل دوربین هومن بهمنش رفت و استرکی نویسنده و طراح صحنه و لباس آن نیز بوده است.

"صندلی خالی" قصه‌ای اجتماعی را به تصویر می‌کشد که ماجراهای آن در شهر تهران و در زمان حال رخ می‌دهد. فیلم در فضایی آمیخته به تخیل و فانتزی قصه آدم‌هایی را روایت می‌کند که در این شهر زندگی می‌کنند و گرفتار مسائلی می‌شوند که خودشان باعث ایجاد آنها هستند.

دیگر عوامل تولید عبارتند از مدیر صدا: بابک اخوان، طراح گریم: پدرام زرگر، عکاس: علی اسداللهی، مسئول تیم جلوه‌های ویژه رایانه‌ای: سعیدرضا حق زارع، مدیر جلوه‌های ویژه میدانی: پیمان ابدی و بازیگران: فریبرز عرب‌نیا، محمدرضا شریفی‌نیا، گوهر خیراندیش، پانته‌آ بهرام، علی مردانه و...

فیلم سینمایی "صنندلی خالی" محصول مشترک موسسه به‌نگر و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است و علیرضا شجاع‌نوری و ایرج تقی‌پور به طور مشترک تهیه‌کنندگی آن را به عهده دارند.

منبع : مهر

خانم های محترم " م ع ت ا د "

افتاده در باد (37)

             

دبیركل ستاد مبارزه با مواد مخدر از زنان به عنوان قربانیان اعتیاد یاد كرد و گفت كه ‪ ۵/۲‬درصد معتادان و ‪ ۲/۵‬درصد مصرف‌كنندگان مواد دخانی در ایران را زنان تشكیل می‌دهند.

به‌گزارش ایرنا، اسماعیل احمدی‌مقدم شنبه (13بهمن) در همایش "زن و ارتقای امنیت اجتماعی" با اشاره به این آمار مركز ملی مطالعات اعتیاد، گفت: این آمار نسبت به آمار مردان بسیار ناچیز است ، اما با توجه به فرهنگ جامعه ایرانی و قبح استعمال دخانیات یا مواد مخدر از سوی زنان، باعث شده این آمار نگران‌كننده باشد.

 

فرمانده نیروی انتظامی خاطرنشان كرد: زنان ما تنها به علت مصرف مواد مخدر، قربانی محسوب نمی‌شوند، چرا كه داشتن همسران معتاد و مشكلات ناشی از آن به زنان ما ضربه‌های روحی و اجتماعی فراوانی وارد می‌كند.

وی گفت: به تازگی استفاده از مواد دخانی نوعی تجددگرایی شده است كه پیشتر مورد سرزنش بود.

دبیركل ستادمبارزه با مواد مخدر تصریح كرد: خال‌كوبی كه زمانی در ایران تنها در بین مردان اراذل و اوباش مرسوم بود، امروز به دایره زنان ما نیز كشیده شده است.

 

وی همچنین گفت: در غرب از حساسیت‌ها و زیبایی‌های زن برای فروش كالاهای تجاری استفاده می‌شود وبرخی احساس می‌كنندمساله مطلوبی‌است، اما این بی‌حرمتی نسبت به زنان است.

 

به گفته وی، سلامت اجتماعی از اهم ابعاد سلامت انسانی است كه اولین ركن آن از خانه و با وجود زن آغاز می‌شود.

احمدی مقدم، خانواده سالم را لزوم داشتن جامعه سالم دانست و گفت: پس از خروج زن از خانه، غرب دچار مشكلات متعددی شده است كه از آن جمله می‌توان به افزایش آمار طلاق و كاهش آمار ازدواج اشاره كرد.

  منبع : ایرنا                          

گفت‌وگو با سیامك شایقی، كارگردان «خواب زمستانی»

            

 

 

سیامك شایقی كه امسال با «خواب زمستانی» در جشنواره فیلم فجر حاضر است، از جمله فیلم‌سازانی است كه در دهه 60 فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز كرد.

 

 او كه با «جهیزیه برای رباب» امیدهایی را برانگیخت، در فیلم‌های بعدی‌‌‌اش فراز و نشیب‌های زیادی را پشت سر گذاشت.

شایقی كه در یك دهه اخیر به صورت توأمان در سینما و تلویزیون فعالیت داشته، سال گذشته «باغ فردوس پنج بعد از ظهر» را روی پرده داشت. او امسال در حالی با «خواب زمستانی» در بخش مسابقه سینمای ایران حاضر است كه می‌گوید این فیلم دومین قسمت از یك سه‌‌گانه است كه با احترام به ادبیات معاصر ایران ساخته شده است. شایقی می‌گوید قصد دارد قسمت اول و سوم این سه‌‌گانه را نیز جلوی دوربین ببرد.

در «خواب زمستانی» كه درامی زن محور است، فاطمه معتمد‌آریا، لادن مستوفی و پگاه آهنگرانی نقش سه خواهر را ایفا می‌كنند.

• درست است كه فیلم تازه شما یعنی «خواب زمستانی» برداشت آزادی از شعر «خواب زمستانی» نیماست؟

نه اصلا این طور نیست. مطمئنا برداشت آزاد از شعر نیما كار بسیار سختی است. ولی اتفاقی كه در مورد فیلم من افتاد این بود كه قصد داشتم قصه سه خواهر را روایت كنم و برای آن هم اسم «طرف ما شب نیست» را انتخاب كرده بودم.

 این اسم را هم بر اساس بخشی از شعر شاملو انتخاب كردم اما بعد حین تكامل فیلم‌نامه به این نتیجه رسیدیم كه حاصل كار به شعر «خواب زمستانی» نیما نزدیك‌تر است. پروسه‌ای كه برای انتخاب عنوان فیلم طی شد به این شكل بود و اصلا مسئله برداشت آزاد از این شعر در میان نبود.

• چرا به سراغ داستانی رفتید كه در آن نقش‌های محوری بر عهده زنان است؟

من در فیلم‌های قبلی‌ام هم گرایش و حساسیت‌هایی نسبت به مسائل زنان داشتم اما به تدریج این گرایش‌ها قوی‌تر شد و فكر كردم یك فیلم‌نامه را به‌طور مشخص به زنان اختصاص دهم به نحوی كه قهرمان آن نه یك زن بلكه سه زن باشند.

من سعی كردم به شكل اساسی تری به آنها بپردازم اما باید در این میان ذكر كنم كه این فیلم بیانیه‌ای در دفاع از حقوق زنان نیست بلكه روایتگر قصه سه خواهر است كه با اختلافاتی كه از نظر شخصیتی دارند و دیدگاه‌های متفاوتی كه دارند در كنار هم و زیر یك سقف زندگی می‌كنند.

• یعنی نگران این مسئله هستید كه برچسب فمینیستی بودن به فیلم‌تان بخورد؟

نه اصلا این طور نیست بلكه من می‌خواهم سوءتفاهمی پیش نیاید و ذهن مخاطب قبل از تماشای فیلم به بیراهه نرود. نمی‌خواهم مخاطب تصور كند كه فیلمی مشخصا راجع به زنان و مسائل مربوط به آنها می‌بیند.

• پس فكر می‌كنید برداشت مخاطب قبل از تماشای «خواب زمستانی» خلاف آن چیزی است كه بعداً در فیلم می‌بیند؟

نه این طور نیست. اتفاقاً فكر می‌كنم مخاطب برداشت درستی از فیلمی كه قرار است ببیند خواهد داشت. نكته فیلم «خواب زمستانی‌» در این است كه می‌خواهم هم قهرمانانم زن باشند و هم اینكه در یك خانه و در كنار هم زندگی كنند.

• «خواب زمستانی» آیا ارتباطی به نمایش‌نامه «سه خواهر» چخوف دارد؟

هر چند كه من نمایش‌نامه «سه خواهر» چخوف را بسیار دوست دارم اما این فیلم هیچ ربطی به آن نمایش نامه ندارد. حتی در این فیلم اشاره‌هایی به این نمایش‌نامه می‌شود یعنی اشاره‌هایی غیرمستقیم به «سه خواهر» داریم اما باز هم ربط مشخصی بین این فیلم و آن نمایش‌نامه وجود ندارد. ضمن اینكه من دو قصه دیگر هم دارم كه با محوریت سه زن و در واقع سه خواهر شكل می‌گیرد.

• و ظاهراً «خواب زمستانی» قسمت دوم از این سه‌‌گانه‌ای است كه قصد ساختش را دارید؟

بله. در واقع قسمت اولی است كه می‌سازم و به لحاظ دسته‌بندی قسمت دوم آن سه‌‌گانه است. من این سه ‌گانه را با تفكیك طبقات اجتماعی می‌سازم و خواهرهای «خواب زمستانی» در واقع خواهران طبقه متوسط جامعه هستند. من قصد دارم دو قسمت دیگر را هم با محوریت سه خواهر از طبقه فقیر و دیگری را با سه خواهر از طبقه مرفه جامعه بسازم.

•  واقعاً فكر می‌كنید از این تكرارها قصه‌های جذاب و پر كششی حاصل می‌شود؟

اشتباه نكنید. من قصد تكرار ندارم بلكه قصه‌های مختلفی دارم كه می‌خواهم آنها را هم روایت كنم. من حرف های بیشتری داشتم كه همه آنها در «خواب زمستانی» نمی‌گنجد به همین دلیل تصمیم به ساخت آن دو قسمت دیگر گرفتم.

دوست دارم نوع نگاهی كه در طبقات مختلف اجتماع به زن ها وجود دارد و نگاهی كه

زن‌ها به اطرافیان و جامعه خود دارند را در طبقات مختلف اجتماع بررسی كنم. «خواب زمستانی» تنها بخشی از این فكر است كه در ذهن من وجود دارد.

• ظاهراً قرار بود لیلا حاتمی به جای لادن مستوفی در نقش یكی از خواهران بازی كند. درست است؟

نه این طور نیست من بارها گفته‌ام و روزنامه‌ها اشتباه نوشته‌اند. انتخاب اول من لادن مستوفی بود ولی او به ‌دلیل پاره‌ای مشكلات شخصی فرصت حضور در این طرح را نداشت. بعد از او من به سراغ لیلا حاتمی رفتم قرارداد بسته شد و حتی تست گریم و لباس و همه كارها انجام شد اما ظاهرا یك قرارداد از پیش بسته شده سر راه این كار قرار گرفت و لیلا حاتمی مجبور شد به سراغ آن طرح برود. بعد از این اتفاق من فكر كردم دوباره بهترین گزینه همان لادن مستوفی است كه خوشبختانه در آن زمان شرایط مساعدی داشت و در فیلم حضور پیدا كرد.

• چرا حضور رضا كیانیان در این فیلم منتفی شد؟

قرار بود رضا كیانیان در یك نقش كوتاه به صورت افتخاری در این فیلم حضور داشته باشد كه البته در مورد نقش به توافق نرسیدیم. او پیشنهادهایی برای این نقش داشتند و گفت‌وگوهایی صورت گرفت، اما من فكر كردم این پیشنهادات ممكن است مسیر قصه را منحرف كند و در نهایت این همكاری منتفی شد.

• همكاری دوباره با فاطمه معتمدآریا چطور بود؟ ظاهراً این دومین همكاری شما پس از سال‌های دور و حضور ایشان در فیلم‌«ستاره و الماس» بود؟

بله. همكاری با ایشان بسیار دلپذیر بود و همان طور كه انتظار داشتیم همه چیز به خوبی پیش رفت.

• ظاهراً برای فیلم شما مشكلاتی هم سر راه فیلم ‌برداری پیش آمد؟

بله. در اوایل كار متأسفانه دوربین نبود و بعد از آن هم دوربینی كه به ما تحویل داده شد سالم نبود كه البته خوشبختانه بعد از مدت كوتاهی دوربین به دستمان رسید و مشكل چندانی پیش نیامد.

• آیا «خواب زمستانی» را برای مخاطب عام ساختید؟ چه پیش‌بینی از استقبال مخاطب دارید؟

بله. این فیلم را برای مخاطب عام ساختم و امیدوارم مخاطب عام فیلم من را بپسندد و هیچ پیش‌بینی ای  از استقبال از این فیلم ندارم اما به حاصل كار امیدوارم.

منبع : همشهری

                                               

دوستی و محبت

                             

                

 هر انسانی میل به محبت کردن و دوست داشتن را در وجود خویش احساس می‏کند. دستورات الهی و روایت‏های ائمه معصوم علیهم‏السلام نیز این اصل را پذیرفته و به جهت دهی صحیح این گرایش پرداخته‏اند. در این آموزه‏ها به حقوق دوستان بر یکدیگر، شرایط دوست خوب، وظایف متقابل دوستان و پرهیز از دوستان بد اشاره شده است.

بنابراین میل به دوستی، نعمتی است الهی که باید هدایت شود و در مسیر صحیح قرار گیرد تا انسان را به کمال و تعالی نزدیک سازد. در متون و روایت‏های دینی به زمینه‏های درست و نادرست به کارگیری این غریزه اشاره و بر انتخاب دوستان شایسته تأکید بسیاری شده است؛ چرا که دوست می‏تواند آدمی را به قله کمال و سعادت و یا به جهل و گمراهی رهنمون سازد.

در برخی آیات الهی حالت حسرت و پشیمانی آدمی در روز قیامت بر اثر پیروی از دوستان ناباب به خوبی نشان داده شده است، آنجا که می‏فرماید:

«یَاوَیْلَتَی لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاَنًا خَلِیلاً؛ ای وای کاش فلانی را دوست (خود) نگرفته بودم». (فرقان: 28)

یا در جای دیگر آمده است:

«الاْءَخِلاَّآءُ یَوْمَئِذِ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ الْمُتَّقِینَ. در آن روز یاران ـ جز پرهیزکاران ـ بعضی‏شان دشمن بعضی دیگرند. (زخرف: 68)

پیام:

 تأیید اصل گرایش به دوستی، به عنوان نعمتی خدادادی.

 ملاک دوست‏یابی

در آموزه‏های دینی، شاخصه‏هایی برای انتخاب دوست آمده است که از مهم‏ترین آنها موارد زیر است:

1. دیدارش، آدمی را به یاد خدا بیندازد که نوع کلامش، پوشش او، حرکاتش و... نیز در کریمه قرآنی آمده است:

... وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ کانَ أَمْرُهُ فُرُطًا. (کهف: 28)

و از آن کس که قلبش را از یاد خدا غافل ساخته‏ایم و از هوس خود پیروی کرده و (اساس) کارش بر زیاده‏روی است، اطاعت مکن.

2. اهل ذکر و مقید به تکالیف دینی باشد، چنان‏که قرآن مجید هم ویژگی‏های این افراد را به روشنی بیان داشته است:

وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَ الْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ اللّه‏. (کهف: 28)

و با کسانی که پروردگارشان را صبح و شام می‏خوانند و خشنودی او را می‏خواهند، شکیبایی پیشه کن.

3. آنچه بر خود می‏پسندد، بر شما نیز بپسندد و آنچه را برای خود کراهت می‏دارد، بر شما نیز چنین بدارد: «یُحِبُّ لَه ما یُحِبُّ لِنَفْسِه وَ یَکْرَهُ له ما یَکْرَهِ لِنَفْسِه».

4. مخالف ارزش‏ها و هنجارهای دینی نباشد و دینتان را به تمسخر نگیرد:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الَّذِینَ اتَّخَذُواْ دِینَکُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِّنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ مِن قَبْلِکُمْ وَالْکُفَّارَ أَوْلِیَآءَ. (مائده: 57)

ای کسانی که ایمان آورده‏اید، کسانی که دین شما را به ریشخند و بازی گرفته‏اند (چه)، از کسانی که پیش از شما به آنان کتاب داده شده و (چه از) کافران، دوستان (خود) مگیر.

در حقیقت، دوست باید آدمی را در پیمودن نردبان قرب و کمال الهی یاری دهد، بنابراین باید نهایت دقت را در دوست‏یابی به عمل آورد و تنها به صرف ملاک‏های ظاهری نمی‏توان کسی را رفیق راه دانست و به او اعتماد کرد، بلکه باید همراهی امین و درستکار برگزید و قلب و دل و جانمان را که گران‏بهاترین گوهر وجودمان است، به آنها سپرد.

پیام:

ملاک‏های دوست‏یابی:

1. اهل ذکر و مقید به تکالیف دینی و در مسیر دین حرکت کردن دوست‏ها.

2. شما را به مانند خود حساب کردن.

3. توافق ارزشی بین دو نفر.

                                               

دوستی دختر و پسر

(آغازی نامبارک و فرجامی ویران‏گر)

منظور از دوستی دختر و پسر، آن رابطه‏ای است که صمیمانه و گرم و عمدتا پنهانی باشد که از طریق دیدارهای مخفیانه، رد و بدل کردن نامه، ارتباط تلفنی و... ایجاد می‏شود.

بی‏شک این نوع دوستی‏ها از نظر عقل، دین، عرف، تجربه و... نادرست است، زیرا همه دوستان در قیامت دشمن یکدیگر می‏شوند، مگر آن دوستی‏هایی که اساس آنها بر تقوا باشد. کسانی که دوستانی را با روابط نادرست و بر پایه هوس برمی‏گزینند، در روز قیامت دست حسرت می‏گزند و می‏گویند ای کاش او را به عنوان دوست انتخاب نمی‏کردم.

در روایتی آمده است:

برای هر عضوی از اعضای بدن انسان نوعی زنا وجود دارد: زنای چشم نگاه است؛ زنای زبان سخن گفتن؛ زنای گوش شنیدن؛ زنای دست لمس کردن و زنای پاها حرکت به سمت گناه.

آزادی بی حدّ و مرز در روابط بین دو جنس مخالف، دردها و آثار مخربی را در پی دارد. بنابراین، اسلام می‏خواهد با حفظ حریم‏ها، سلامت فردی و اجتماعی را تضمین کند.

پیام:

1. پشیمانی انسان در دوستی با افراد ناباب در دنیا و آخرت.

2. پرهیز از برقراری روابط دوستانه با نامحرمان.

 

پی‏آمدهای اجتماعی روابط ناسالم

نخستین ثمره روابط ناسالم بین دختر و پسر و شکسته شدن قبح چنین روابطی، ایجاد روحیه بی‏اعتمادی نسبت به همسر آینده است و این ذهنیت آزار دهنده در او شکل می‏گیرد که آیا او پیش از این، چنین رابطه‏ای را تجربه کرده است یا خیر؟ در ضمن، این بی‏اعتمادی و شک هیچ‏گاه او را رها نمی‏کند و سرانجام، بنیان مستحکم خانواده را به مخاطره می‏اندازد.

بنابر آخرین تحقیقات، افرادی که پیش از ازدواج چنین روابطی با هم داشته‏اند، پس از ازدواج نیز در حل مشکلات خود عاجزند؛ چرا که نسبت به یکدیگر بسیار بدبین هستند.

افزون بر این، دوستی‏های ناسالم موجب می‏شود دختر و پسر به صورت ابزاری درآیند که هر روز تغییراتی در آرایش، پوشش و حرکات و رفتارشان بدهند که این، چیزی جز سرگرم شدن به کارهای بی‏ارزش و دوری از هدف اصلی، یعنی شناخت خود و شکوفایی خلاقیت‏ها و بازماندن از قله کمال نیست. صاحب نظران در این‏باره می‏گویند:

«اساسا کسانی که به دنبال دوست از جنس مخالف هستند، بیشتر به دنبال تأمین نیازهای بدنی خود هستند و این باعث عدم رشد آنهاست».

غرق شدن در عشق‏های کاذب و دوستی‏های ناشایست، فرجامی جز دوری از معنویت و بیزاری از فرهنگ خودی و گرایش به فرهنگ بیگانه ندارد.

اقبال لاهوری چه زیبا سروده است که:

ای غنچه خوابیده، چو نرگس نگران خیز                                   کاشانه ما رفت به تاراجِ غمان خیز 

پیام:

1. قربانی شدن برخی جوانان بر اثر روابط ناسالم و از دست رفتن اعتبار و حیثیت فردی و اجتماعی آنان.

2. ایجاد شک و دودلی نسبت به همسر آینده، از پی‏آمدهای منفی این‏گونه ارتباط‏ها.

3. گرایش ناآگاهانه به فرهنگ بیگانه و دوری از فرهنگ خودی.

منبع : بخش دین و اندیشه سایت تبیان

در کارنامه جهانگیر جهانگیری که این روزها فیلم سینمایی "ملودی" را بر اکران سینماها دارد، بیش از هر چیز می‌توان گرایش به فیلم‌های حادثه‌ای البته با پرداختی سطحی را مورد توجه قرار داد.

جهانگیری فعالیت هنری را از سال 1344 به عنوان دستیار کارگردان، مدیر تدارکات و بازیگر آغاز کرد. او سینمای حرفه ای را سال 1356 با ساخت فیلم سینمایی "سرنوشت سازان" تجربه کرد و تا امروز 15 فیلم سینمایی در کارنامه خود ثبت کرده است.

در میان آثار جهانگیری شاید بتوان نوعی گرایش به سینمای حادثه از جنس متداول روز را مولفه مشترک در نظر گرفت، سینمایی که اکشن و ماجراسازی های آشنای این حیطه را با خود به همراه دارد. بعلاوه این نکته که وی تنها فیلمنامه سه فیلم خود را به نگارش درآورده و در بقیه کارها از حضور نویسندگان مستقل بهره برده است.

ملودی

"سرنوشت سازان" با فیلمنامه ای از کریم بهی محصول سال 57 است. فیلم درباره مناسبات ارباب رعیتی در دهکده ای مرزی است که در کنار این مضمون آشنا به ابعادی خاص از روابط این نظام می پردازد و تا حدی از جهت زاویه نگاه به موضوع، وامدار سینمای قبل از انقلاب است. حضور رضا بیک ایمانوردی بازیگر معروف فیلمفارسی، کاظم افرندنیا و ... از نکات قابل اشاره درباره اولین فیلم جهانگیری است.

"عصیانگران" دومین همکاری کریم بهی و جهانگیری در سال 60 است. فیلمی که این بار همان نظام ارباب رعیتی را با گذر از فیلتر سینمای پس از انقلاب محور قرار می دهد و شورش های مردمی بر علیه ظلم را در شکلی نمایشی ترویج می دهد. مرحوم گرشا رئوفی، جواد گلپایگانی، مرحوم نعمت الله گرجی و ... از بازیگران این فیلم هستند.

"مزدوران" با فیلمنامه ای از علیرضا داوودنژاد و اکبر صادقی در سال 63 ساخته شد. این بار رگه های سیاسی فیلم پررنگتر شده و تقابل عوامل ساواک با یک زندانی مذهبی-سیاسی مورد توجه جهانگیری می گیرد. در کنار این خط محوری، مضامینی چون اعتیاد و رابطه ارباب رعیتی که به نظر می آید جزء لاینفک آثار این فیلمساز است، مورد توجه قرار می گیرند. مهین شهابی، کاظم افرندنیا، جواد گلپایگانی و ... بازیگران فیلم هستند.

"مرگ گرگها" و "طغیان" با فیلمنامه هایی از خود فیلمساز محصول سال 64 هستند. "مرگ گرگها" داستان چند زندانی شرور است که به منطقه ای محروم تبعید شده و در بین راه موفق به فرار می شوند. حضور یک زندانی سیاسی بین آنها سازمان امنیت را وارد ماجرا می کند. سوژه ای که بعدتر در فیلم "تبعیدی ها" به گونه ای خاص تر مورد توجه جهانگیری قرار گرفت.

فیلمساز در "طغیان" تلاش کرده به فراخور تغییرات فضای جامعه به نوعی بازتاب مسائل جبهه و جنگ را هم وارد فیلم کند. اما از آنجا که گرایش های حادثه سازی در او پررنگ است، گریزی نیست از اینکه به طور مکرر دست به خلق اتفاقات لحظه ای بزند که چند مرگ و سکته و قتل و سقوط از ارتفاع جزئی از آنهاست. بعلاوه اینکه تغییر و تحول آدمها به واسطه قرار گرفتن در شرایط انساندوستانه و ... پرداختی سطحی و یکباره دارد.

"رانده شده" با فیلمنامه ای از حسن هدایت در سال 68 ساخته شد تا آخرین فیلم جهانگیری در دهه شصت محسوب شود. فیلمی با وامداری به گذشته تاریخ قصه ای آشنا دارد. داستان پسری که پس از شش فرزند دختر به دنیا می آید و با توجه و تربیت پدر بی بند و بار می شود. طراحی یک سفر نمادین برای قهرمان اصلی که در ادامه او را با یک پیر و مرشد آشنا می کند، از مولفه های آشنای این قصه قدیمی هستند که البته با حضور جمشید مشایخی، رضا رویگری، رضا کرمرضایی و ... بدل به فیلمی به نسبت متفاوت در کارنامه جهانگیری می شود که بیشتر مسائل روز جامعه را نشانه می رود.

"تبعیدی ها" با فیلمنامه ای از حسین پهلوان نشان و حسین اکبرزاده محصول سال 70 است. فیلمی که در ادامه "مرگ گرگها" این بار اردوگاه تبعیدی های سیاسی را محور قرار می دهد و شخصیت پردازی خاص و فضای خشن و مردانه و ... از مواردی هستند که این فیلم را نسبت به بقیه آثار جهانگیری متفاوت می کنند. فرامرز قریبیان، مرحوم هادی اسلامی، حبیب اسماعیلی، مجید میرزائیان و ... در نقش تبعیدی های این اردوگاه ایفای نقش می کنند.

"رابطه پنهانی" با فیلمنامه ای از محمد آفریده و فرشید گوران در سال 71 ساخته شد. فیلمی که هر چند از حضور ابوالفضل پورعرب به عنوان بازیگر ستاره آن سالها که تازه با فیلم "عروس" درخشیده بود، بهره برد، اما موضوع سفارشی آن به شدت مستقیم و شعاری به تصویر درآمده است. در واقع موضوع کودتای نافرجام نوژه با خطوط داستانی که برای مکمل شدن با آن طراحی شده نمی تواند جذابیتی ویژه و در حد و اندازه های این رویداد تاریخی پیدا کند.

"بدل" با فیلمنامه ای از فرید مصطفوی محصول سال 72 است. فیلمی با پیچیدگی های خاص پیوند زندگی یک بدلکار سینما با فعالیت های موساد و ماجراهای میکروفیلم اطلاعاتی و ... که باز هم از وجه حادثه پردازی و اکشن سازی در امتداد مجموعه فیلم های جهانگیری قرار می گیرد. حبیب اسماعیلی، افسانه بایگان، چنگیز وثوقی، فتحعلی اویسی، جلال مقدم و ... از بازیگران این فیلم هستند.

"مجازات" با فیلمنامه ای از رضا حیدرنژاد و سیدرضا علیقلی در سال 73 ساخته شد. محور اصلی فیلم قتل حاج حیدر است که ابتدا به عنوان یک خودکشی اعلام می شود و بعدتر به عنوان یک قتل مرموز پیگیری می شود. جمشید هاشم پور، محمود دینی، افسانه بایگان، جمشید مشایخی، کامران باختر، مرجان دلدارگلچین و ... بازیگران فیلم هستند.

"حادثه در کندوان" با فیلمنامه ای از سیدمحسن وزیری محصول سال 74 است. فیلمی درباره یک گروه سارق حرفه ای که در تونل کندوان دست به سرقت می زنند و در پیچ و خم مأموریت های جدید هر کدام به گونه ای گیر افتاده و گروهشان متلاشی می شود. چنگیز وثوقی، فتحعلی اویسی، بیوک میرزایی، منوچهر حامدی و ... از بازیگران فیلم هستند.

"یاغی" با فیلمنامه ای از جمشید حیدری در سال 76 ساخته شد. فیلم نوعی بازگشت به مضامین آشنای دهه شصت سینمای ایران است که با ظلم اربابی و شورش مردم روستا همراه است و نیاز به تکرار این موضوعات و روابط کهنه در اواخر دهه هفتاد را زیر سوال می برد. بخصوص با توجه به اینکه سینمای ایران در دهه هفتاد در حال تجربه دورانی ویژه و تأثیرگذار بود و فیلم کلاً بی بهره از فضای موجود است. فرامرز قریبیان، جمشید هاشمپور، افسانه بایگان، فرهاد جم، مهدی فقیه و ... از بازیگران این فیلم هستند.

"بی همتا" با فیلمنامه ای از داریوش جهانگیری محصول سال 80 است. محوریت فیلم با حضور یک غریبه است که زندگی آرام یک زوج را برهم می زند و در انتها هم با قتل مرد مزاحم همه چیز به خوشی تمام می شود تا باز هم وجه حادثه سازی در مفهوم کامل کلمه بر فیلم حاکم شود نه منطق داستانی و احتمالاً پرداخت سینمایی حادثه. زیبا بروفه، مجید مظفری، جعفر دهقان و ... از بازیگران فیلم هستند.

"ملودی" با فیلمنامه ای از جهانگیری بر مبنای داستانی از اشرف غلامی محصول سال 86 است. فیلم قصه تقابل بین دو نسل را به تصویر می‌کشد. نسلی با حفظ معیارها و اعتقادات اجداد و پدران ما در مقابله با پیشرفت تکنولوژی در عصر مدرنیسم. شهرام حقیقت‌دوست، ایرج نوذری، لادن طباطبایی، ثریا قاسمی، رضا کرمرضایی، مهدی امینی‌خواه و محبوبه بیات از بازیگران فیلم هستند.

از دیگر عوامل می توان به محمود اکبری مدیرفیلمبرداری، سیامک خواجه‌وند دستیار اول کارگردان و برنامه ریز، مهدی دارابی مدیرصدابرداری، افسانه محمدزاده طراح صحنه و لباس، غلامرضا جهانمهر طراح چهره پردازی، بهرنگ دزفولی‌زاده عکاس و علی برجسته مدیرتولید اشاره کرد. فیلمی که جهانگیری تلاش کرده در آن ژانر اجتماعی را با طنز موقعیت رنگامیزی کند. این فیلم از سه شنبه 23 بهمن به اکران سینماها درآمده است.

"چشمک" نیز با فیلمنامه ای از اشرف غلامی محصول سال 86 است که از دی ماه تولید آن آغاز شده است. این فیلم موضوعی اجتماعی خانوادگی دارد و به گفته جهانگیری به حال و هوای فیلم "ملودی" نزدیک است. از بازیگران این فیلم می‌توان به اکبر عبدی، افسانه بایگان، حدیث فولادوند، رضا رویگری، یوسف تیموری، ارژنگ امیرفضلی، رابعه اسکویی، آتش تقی‌پور، مینا جعفرزاده، ماندانا حیدری، هستی حیدری راد، آرمان صورتگر و عباس محبوب اشاره کرد.

از سایر عوامل تولید می توان به محمد اکبری‌پرست فیلمبردار، مهدی دارابی صدابردار، محسن ملکی طراح چهره پردازی، شازده احمدی طراح صحنه، بهروز صادقی عکاس، منصور حیدری تهیه کننده و سپاس فیلم مجری طرح اشاره کرد.

منبع : مهر