تبیان، دستیار زندگی

پروفسور رویاس در این‌باره می‌گوید: «این ترمزهای اتوماتیک می‌توانند برای افراد معلول مفید باشند. قبل از اینکه اتومبیل‌های کاملا خودمختار وارد خیابان‌ها شوند، این امکان وجود دارد که از اتومبیل‌های نیمه-خودکار استفاده کرد. برخی کمپانی‌‌های سازنده‌ اتومبیل، اکنون روی این ترمزهای اتوماتیک کار می‌کنند و این آینده‌ اتومبیل‌های خودکار خواهد بود».
اتومبیل‌هایی که کاملا به صورت خودکار در خیابان‌های شهر حرکت ‌کنند، آرزوی بسیاری از محققین هستند. اما تا آن زمان راهی طولانی در پیش است. پژوهشگران دانشگاه برلین، اتومبیلی ساخته‌اند که با حرکت چشم راننده هدایت می‌شود.
پروفسور رائول رویاس از موسسه‌ انفورماتیک دانشگاه فنی برلین در باند فرودگاه تمپلهف، مقابل یک اتومبیل دوج استیشن ایستاده است. این اتومبیلی 150 هزار یورویی که از لحاظ تکنیکی مجهز شده است، اولین اتومبیلی است که از طریق حرکت چشم هدایت می‌شود. پشت رل، یک راننده نشسته است. او به طرف چپ و راست نگاه می‌کند، در عین حال می‌توان دید که فرمان اتومبیل، چرخ‌ها را به چپ و راست حرکت می‌دهد. این اتومبیل حتی می‌تواند با حرکت چشم دنده عقب برود. پروفسور رویاس می‌‌گوید: «راننده به آینه‌ عقب نگاه می‌کند و اتومبیل به عقب می‌رود».
دوربین حرکت چشم را فیلم‌برداری می‌کند
این سیستم "چشمی" با یک کلاه مخصوص عمل می‌کند. در جلوی این کلاه به طرف پیشانی راننده، دو دوربین قرار دارند. یکی از آنها از طریق آینه‌ مادون قرمز، چشم راننده را زیر نظر دارد و حرکت آن را اسکن می‌کند. دومین دوربین از شیشه‌ جلوی اتومبیل فیلم برداری می‌کند و کل صورت راننده را نمایش می‌دهد. به این صورت، اتومبیل تشخیص می‌دهد که به کدام طرف باید حرکت کند.
اتومبیلی که بدون راننده ترمز می‌کند، می‌پیچد و سبقت می‌گیرد
اما این اتومبیل جدید که به نام "روح برلین" (Spirit of Berlin) معروف است، توانای‌های دیگری نیز دارد. این اتومبیل حتی می‌تواند بدون هدایت چشم حرکت کند و به صورت خودکار تصمیم بگیرد که آیا به طرف چپ یا راست برود، آیا ترمز کند یا گاز بدهد. برای مثال زمانی که اتومبیل در فاصله‌ 100 متری از پروفسور رویاس قرار دارد، با سرعت 40 کیلومتر در ساعت به طرف او حرکت می‌کند و درست جلوی این شخص ترمز می‌کند. این ترمز اتوماتیک پدیده‌ای است که می‌تواند در ترافیک شهری بسیار عملی باشد.
پروفسور رویاس در این‌باره می‌گوید: «این ترمزهای اتوماتیک می‌توانند برای افراد معلول مفید باشند. قبل از اینکه اتومبیل‌های کاملا خودمختار وارد خیابان‌ها شوند، این امکان وجود دارد که از اتومبیل‌های نیمه-خودکار استفاده کرد. برخی کمپانی‌‌های سازنده‌ اتومبیل، اکنون روی این ترمزهای اتوماتیک کار می‌کنند و این آینده‌ اتومبیل‌های خودکار خواهد بود».
اتومبیل تمام اشیای محیط خود را شناسایی می‌کند
کامپیوتری که در داخل اتومبیل وجود دارد از طریق یک نقشه بهترین راه را محاسبه می‌کند. پس از آن اتومبیل محیط خود را شناسایی می‌کند: تابلوهای رانندگی، اتومبیل‌های دیگر، مانع‌های مختلف از جمله اشیایی هستند که از طریق سنسورهای روی سقف این اتومبیل شناسایی می‌شوند. این سنسورها، اسکنر لیزری هستند که قادر به تشخیص تمام اشیای دوروبر اتومبیل به اندازه‌ 360 درجه هستند. بر اساس این اطلاعات، کامپیوتر اتومبیل، سریعا تصمیم می‌گیرد که ترمز کند، بپیچد یا اینکه سبقت بگیرد.
اتومبیل‌های شخصی در آینده یک سرگرمی می‌شوند

تیم علمی دانشگاه برلین با این تکنیک جدید به مرحله‌ نیمه‌نهایی مسابقه DARPA Challenge برای اتومبیل‌های خودکار، که از طرف وزارت دفاع ایالات متحده برگزار می‌شود، رسیده است. این پروژه‌ علمی دانشگاه آزاد برلین از طرف وزارت پژوهش و تحقیقات آلمان و کمپانی‌های سازنده‌ اتومبیل پشتیانی می‌شود. "روح برلین" در حال حاضر با سرعت 50 کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند. سرعت 100 یا 150 کیلومتر هدف بعدی محققین است. اما هدف نهایی این است که اتومبیل‌های خودکار روزی بتوانند در خیابان‌ها حرکت کنند. این امر در حال حاضر ممنوع است و پروفسور رویاس از این ممنوعیت استقبال می‌کند: «بزرگترین مشکل ما تشخیص عابر است. عابرها معمولا قوانین را رعایت نمی‌کنند و کامپیوتر هنوز باید یاد بگیرد که مردم چه اشتباهاتی می‌کنند. در حال حاضر اتومبیل‌های خودکار تنها در محیط‌های بسته و کنترل شده حرکت می‌‌کنند. پروفسور رویاس به آینده می‌نگرد و می‌گوید: « در 100 سال آینده، دیگر اتومبیل‌های شخصی نخواهیم داشت. آنها در آینده همانند اسب‌های امروزی خواهند بود: تنها یک سرگرمی گران‌قیمت برای دوستداران.

منبع : تابناک

هفت صبح: این ماجرا به یکی از برنامه های روزمره تبدیل شده است. دوستان، آشنایان و همکاران تقریبا هر روز از من درباره خرید لپ تاپ سوال می پرسند و می خواهند بدانند چطور می توانند یک «لپ تاپ

خوب» بخرند. پاسخ همه این سوال ها یکی است. من به آنها می گویم حتی با وجود تمام تلاش هایی که چینی ها به کار می بندند هنوز از نظر فنی هیچ لپ تاپ بدی ساخته نشده است.

از نظرمن لپ تاپ بد یعنی شما پول تان را برای خرید چیزی هدر بدهید که به کارتان نمی آید. یعنی پول بی زبان را برای خرید لپ تاپ صورتی هدر بدهید، یعنی خرید لپ تاپ قسطی از یک فروشنده بی انصاف.

پس بی خود وقت عزیزتان را صرف اسم و برند لپ تاپ نکنید.

وقتی می خواهید این همه پول خرج کنید قبل از هر چیز باید تکلیف تان را با خودتان معین کنید. از لپ تاپ تان چه انتظاری دارید و قصد دارید با آن چه کاری انجام دهید؟ پس کلید حل معما فقط پیش خودتان است.

گول تبلیغات را نخورید

اگر همین حالا به بازار بروید و کمی مغازه ها را بالا و پایین کنید، خیلی زود متوجه می شوید تعداد برندهایی که لپ تاپ تولید می کنند بسیار محدود است. این قضیه نشان می دهد که کیفیت چقدر می تواند روی

تولید و فروش محصول تاثیر مثبت داشته باشد.

همه تولیدکننده ها می دانند که تنها یک اشتباه می تواند برای همیشه تصویری بد از آنها در ذهن مصرف کننده باقی بگذارد. سونی مثل همیشه اسم بزرگی است ولی در بازار فقط یکی از معروف ترین ها به

حساب می آید. دل دوشادوش سونی پیش می رود و سرانجام یاد گرفته برای فروش بیشتر باید به تولیداتش تنوع بدهد. اچی پی، کامپک، فوجیتسو – زیمنس، توشیبا و ایسر تولیدکننده های دیگری هستند که

کمابیش نامی برای خود دست و پا کرده اند.

لنوو را همه نمی شناسند ولی تا به حال هیچ کس از آن بدی ندیده است. ایسوز و MSI هم کم کم با نگاه اقتصادی خودشان را به گود رقابت نزدیک می کنند. ال جی و سامسونگ هم تازه وارد بازار شده اند. اگر

اپل را هم به این لیست اضافه کنیم سر جمع تمام انتخاب ها را روی یک دایره ریخته ایم.

متاسفانه بزرگ ترین اشتباه ممکن وقتی رخ می دهد که خریدار بخواهد مثل خرید گوشی تلفن همراه به اسم تولیدکننده توجه کند. حقیقت این است که هرکدام از تولیدکننده ها مدل های مختلفی می سازند.

پس امکان دارد فلان مدل ایسر خیلی بهتر از بهمان مدل سونی یا دل کارکرد داشته باشد. حتی بعضی از مدل های یک شرکت نسخه های مختلفی دارند که با نشانه های A و B و C معرفی می شوند. این

علامت نشان دهنده یک سری اختلافات جزئی در مشخصات لپ تاپ است. مثلا ممکن است مدال اول بایک دیسک سخت بزرگ تر تولید شده  باشد یا روی آن سخت افزار بلوتوث نصب کرده باشند. خریدار باهوش

کسی است که گول تبلیغات کاذب را نخورد، پول نقد داشته باشد و لپ تاپ صورتی نخرد.

به گارانتی احترام بگذارید

اینقدر نگویید گارانیت توی ایران مفهومی ندارد. نه! انصافا در بازار کامپیوتر خیلی ها به گارانتی شان مثل یک تعهد پایبند هستند. فقط کافی است گارانتی خود را از بین شرکت های معتبر انتخاب کنید. متاسفانه

این اواخر مد شده کارت های گارانتی شرکت های معتبر را کپی می کنند و در مغازه های کوچک شان می فروشند. اگر زحمت بکشید و از یک فروشنده معتبر خرید کنید به خودتان محبت کرده اید. شرکت های

گارانتی کارکرد سالم همه چیز لپ تاپ شما را ضمانت می کنند. حتی بعضی از آنها باتری، شارژ و نرم افزار را هم در برگه گارانتی شان لحاظ کرده اند.

تازه در صورت بروز مشکل، اطلاعات تان پیش یک شرکت معتبر از امنیت بیشتری برخوردار هستند. از این گذشته لازم نیست به وقت خرابی لپ تاپ تان را زیر بغل بزنید و از این مغازه به آن مغازه بروید تا شاید

محض رضای خدا یکی دلش برای تان بسوزد و با قیمتی نجومی آن را تعمیر کند.

قسطی نخرید

باور کنید خرید لپ تاپ با خرید رب گوجه فرنگی تفاوت دارد. به همین دلیل نمی توانید پول های تان را بریزید داخل کیف دستی، به بازار بروید و یکی را با خودتان به خانه بیاورید. قبل از این حرف ها خوب تحقیق

کنید. از یک نفر که به کار آشناست بپرسید. به او بگویید قصد دارید لپ تاپ تان را برای چه کاری استفاده کنید. ا ین کار به او کمک می کند لپ تاپ مناسب با شرایط تان را معرفی کند. به حرف دوستان تان تحت

هیچ شرایطی گوش ندهید. متاسفانه همه ما عادت کرده ایم درباره همه چیز متعصبانه اظهارنظر کنیم و آنچه را خودمان داریم به هر طریق ممکن بهترین معرفی کنیم. سایت های اینترنتی مرجع مناسبی برای

کسب اطلاعات بیشتر هستند. جمله قبل را یک بار دیگر با دقت بخوانید. گفتم: برای کسب اطلاعات! این یعنی قیمت ها روی فضای مجازی چندان منطبق با واقعیت نیستند. علاوه بر این به دلیل رشد سریع

تکنولوژی و به روز شدن بازار نمی توانید خیلی روی پیداکردن لپ تاپ های روی اینترنت در بازار حساب باز کنید.

سایت های اینترنتی را برای مقایسه عملکرد فنی و دیدن ظاهر لپ تاپ استفاده کنید. در بعضی از انجمن های گفت و گو بحث های داغی درمورد خرید لپ تاپ جریان دارد. بعضی از آدم های باسواد در این گفت و

گوها شرکت می کنند و تجربیات گرانبهای شان را بی هیچ چشم داشتی در اختیار دیگران می گذارند. اما مشکل اینجاست که تعداد این آدم های باسواد در مقایسه با آدم های بی منطق انگشت شمار است.

برای من و شما بهترین جای دنیا جهت خرید لپ تاپ است. ولی این کافی نیست. مثل بقیه لوازم کامپیوتری باید به خودتان سختی بدهید و از منزل خارج شوید. در خیابان ولیعصر مغازه های معتبری وجود دارند که

فروشنده های شان فقط به فکر پول نیستند. از آنها کمک بگیرید. قیمت ها را با هم مقایسه کنید و کمی زبان بریزید. بعضی ها حاضر هستند کمی از سودشان بگذرند. فقط گول هدیه هایی را که بعضی فروشگاه

ها ادعا می کنند نخورید. این هدایا را می توان با ۱۰ تا ۲۰ هزار تومان ناقابل خرید. بعضی از لپ تاپ ها در رنگ های مختلفی به فروش می رسند. قیمت رنگ های مختلف را بپرسید و بفهمید خرید یک پل تاپ

صورتی چقدر به جیب تان فشار وارد می کند. در بازار ایران معمولا قیمت ها بدون احساب گارانتی محاسبه می شود. برای گارانتی خوب به طور میانگین باید ۵۰ هزار تومان کنار بگذارید. خرید قسطی را هم به کل

فراموش کنید چون سودی که فروشنده قرار است بابت این لطف از شما بگیرد، به هیچ وجه منطقی نیست. به جای خرید قسطی شکیبایی به خرج بدهید و خریدتان را تا آماده شدن کل مبلغ به تاخیر بیندازید.

به چه چیزهایی توجه کنید؟

اگر از من بپرسید مهم ترین فاکتور یک خرید موفریال، توجه به پردازنده لپ تاپ است. پول تان را بابت خرید لپ تاپ  هایی با پردازنده سلرون و مدل های Duo 2 Core هدر ندهید. این لپ تاپ ها مدتی است که تحت

تاثیر عرضه پردازنده های خانواده Coreix قرار گرفته اند و به اصطلاح از رده خارج شده اند. بعد از پردازنده مهم ترین مسئله وزن لپ تاپ است. خیلی از ما لپ تاپ می خریم تا کارهای سبک مان را در بیرون از خانه یا

محل کار انجام دهیم. پس لازم است که آن را هر روز با خودمان این طرف و آن طرف ببریم. لپ تاپ های معمولی با صفحه نمایش ۱۵ اینچی به طور میانگین وزنی در حدود ۸/۲ کیلوگرم دارند. اگر وزن شارژ و بقیه

لوازم جانبی را هم به این اضافه کنید حتما به سختی کار پی می برید. لپ تاپ های با وزن کمتر صفحه نمایش کوچک تری دارند و گران ترند.

بعضی ها روی کارت گرافیک لپ تاپ حساس هستند چراکه قصد دا رند گاهی در زمان های بیکاری شان بازی کنند. در این صورت باید خوب بگردید. ظرفیت هارد دیسک، مدت زمان عمر باتری، مودم داخلی و

بلوتوث معیارهای دیگری هستند که باید به آن توجه داشت. ظاهر لپ تاپ تنها در درجه آخر اهمیت قرار دارد.

Keylogger یا کی لاگر یک نرم افزار یا وسیله ای سخت افزاری است که به کمک آن هر عملی را که یک کامپیوتر انجام می دهد در حافظه ای ذخیره می شود. و از آن جمله همه کارهایی است که شما با صفحه کلید خود انجام می دهید.

Keylogger در شرکت های کامپیوتری برای عیب یابی مشکلات فنی و حرفه ای مورد استفاده قرار می گیرد. کی لاگر همچنین می تواند در خانه یا سازمان ها مورد استفاده واقع شود تا فعالیت های کامپیوتری افرادی را که در خانه یا در سازمان هستند بدون اینکه خودشان بفهمند زیر نظر بگیرند. به عبارت دیگر به این روش می توان فعالیت های کامپیوتری فرزندان خود را زیر نظر بگیرید تا در دنیای مجازی در دام افراد ناباب نیفتند. یا یک سازمان به این روش می تواند مانع از دزدی اطلاعات و اسرارش شود. از Keylogger  ها به یک روش دیگر هم استفاده می شود برای دزدی اطلاعات محرمانه افراد مانند رمز های عبور، اطلاعات حساب بانکی و… .

نرم افزار های Keylogger را می توان به صورت مجانی در اینترنت یافت. و این نرم افزار ها نه تنها می توانند کلیه کارهایی که با  کی برد انجام می شوند (مانند تایپ یک نامه) را ثبت کنند بلکه می توانند مجموعه ای از تصاویر صفحه نمایش را ذخیره کنند. تا بعدا مورد استفاده یا سوء استفاده دیگران قرار گیرند. برنامه های معمولی Keylogger  اطلاعات را در هارد دیسک همان کامپیوتری که روی آن نصب شده اند ذخیره می کنند ولی بعضی از آنها به گونه ای برنامه ریزی شده اند که به صورت خودکار از طریق اینترنت یا شبکه به کامپیوتری دیگری که ممکن است کیلومتر ها آنطرف تر باشد بفرستند.

شناسایی Keylogger  ها کار ساده ای نیست و برای این منظور به یک نرم افزار که برای حذف Keylogger ها طراحی شده باشد نیاز دارید به این نرم افزار ها Anti-Keylogger می گویند و اگر از این نرم افزار ها به درستی استفاده شوند معمولاً می توانند به خوبی Keylogger  ها را حذف کنند.

yadbeghir.com

آیا در کامپیوتر خود اطلاعاتی مانند نامه های عاشقانه، عکس های خصوصی، یا اطلاعات محرمانه کاری دارید؟ اگر یک اتصال اینترنتی دائمی مانند ADSL دارید باید بدانید که در برابر هکر ها تقریبا بی دفاع هستید و یک هکر بدون داشتن دانش خاصی می تواند به کامپیوتر شما دست پیدا می کند.

هر گاه به اطلاعات خصوصی شما دست پیدا کنند می توانند، به مدارک شخصی موجود در کامپیوتر شما دست پیدا کنند می توانند فایل های سیستم شما را خراب کنند یا نرم افزار های دلخواه خود را روی کامپیوتر شما نصب کنند نرم افزار امنیتی شما را تحت کنترل خود درآورند و خراب کاری های دیگری انجام دهند.

همچنین هکر های می توانند بدون اطلاع شما میکروفن یا وب کم کامپیوتر شما را روشن کنند و به این ترتیب صدا و تصویر شما را ضبط کنند و از آن سوء استفاده کنند.

هکر ها چگونه این کار را انجام می دهند؟

هر کامپیوتری که به اینترنت متصل می شود یک شماره شناسایی منحصر به فرد دارد که به آن شماره IP می گویند. هکر ها با استفاده از نرم افزار هایی شماره IP های متصل به اینترنت را شناسایی می کنند. و اگر کامپیوتر شما را پیدا کنند بدنبال حفره ها یا سیستم حفاظتی ضعیف برای نفوذ به آن می گردند. و اگر آن را بیابند کامپیوتر شما بی دفاع در برابر آنهاست.

به عنوان مثال به احتمال زیاد در یک کامپیوتر چند نرم افزار (مرورگر، ایمیل و…) که با یک آدرس IP کار می کنند وجود دارند. به هر نرم افزار یک شماره تعلق می گیرد که به آن پورت می گویند که این شماره منحصر به آن نرم افزار خاص است. پورت هایی که برای ارسال و دریافت اطلاعات از طریق این نرم افزار ها استفاده می شوند باید باز باشند. حتی در بعضی از کامپیوتر های حفاظت نشده پورت هایی که استفاده نمی شوند هم باز مانده اند. و وقتی هکری چنین پورتی را کشف می کند مانند این است که او را به آنجا دعوت کرده اند آنها به راحتی از چنین پورت هایی استفاده می کنند تا به کامپیوتر شما دست یابند.

یک خط اینترنت سرعت بالا با IP ثابت که حفاظتی هم ندارد برای هک شدن ایده آل است چون مانند این است که به دنبال کسی می گردید که همیشه در یک آدرس مشخص و نزدیک اتوبان حاضر می شود. اگر یک هکر یا یک آماتور که از اسکریپت های نوشته شده توسط هکر ها استفاده می کند یک بار شما را پیدا کنند بار دیگر هم به راحتی می توانند پیدا کنند.

افرادی که با اینترنت Dial up به اینترنت متمصل می شوند کمتر در معرض خطر هک شدن قرار می گیرند چون هر بار که به اینترنت متصل می شوند شماره IP آنها عوض می شود و برای هک شدن هدف ساده ای نیستند چون دفعه بعد که به اینترنت متصل می شوند شماره IP آنها عوض شده است و پیدا کردن دوباره آنها کار ساده ای نیست البته هک این افراد هم کار غیر ممکنی نیست.

هر چند اگر یک کرم اینترنتی مانند اسب تراوا در کامپیوتر شما نصب شود این کرم می تواند هر بار که به اینترنت متصل می شوید شماره تلفن شما را هم به این آدرس IP اضافه کند تا هکر مورد نظر به راحتی شما را پیدا کند.

نرم افزار هایی هم به نام Back door وجود دارند که اگر روی کامپیوتر شما نصب شوند می توانند آنرا بدون اینکه بفهمید تحت کنترل هکری در نقطه ای دیگر از جهان در آورند. طبیعتاً این نرم افزار ها را هکر ها در کامپیوتر شما نصب می کنند یا ممکن است به نرم افزار جدیدی که نصب می کنید متصل شده باشد و همراه با آن مخفیانه در کامپیوتر شما نصب شوند. از مشهور ترین نرم افزار هایی که می توان در این زمینه نام برد SubSevsn ، NetBus و BackOriface هستند.

فایروال ها

اولین مرحله امنیتی فایروال ها نرم افزار ها یا سخت افزار هایی هستند که روی سیستم خود نصب می کنید. این فایروال ها به گونه ای طراحی شده اند که از دسترسی غیر مجاز  از طریق اینترنت جلوگیری می کند. وقتی که فایروال نصب شده است همه پیفام های ورودی و خروجی از طریق فایروال رد و بدل می شوند و همه آنهایی که مشخصه های امنیتی لازم را نداشته باشند سد می شوند. بیشتر فایروال های خانگی نرم افزاری هستند.

فایروال های نرم افزاری هر بسته اطلاعاتی را که به کامپیوتر می رسد بازرسی می کنند این کار درست قبل از اینکه این بسته اطلاعاتی اجازه عبور پیدا کند یا به یک پورت باز متصل شود انجام می شود زیبایی کار فایروال هم در این است که می تواند انتخاب کند که چه چیزی را قبول کند و چه چیزی را رد کند.

فایروال این توانایی را دارد که هر بسته اطلاعاتی را رد کند. اگر به اطلاعات ورودی اجازه ورود داده نشود این پورت در اینترنت ناپدید می شود و هکر ها نمی توانند آنرا پیدا کنند یا از طریق آن به کامپیوتر شما دست پیدا کنند. به عبارت دیگر هیچ پیامی از این پورت به هکر باز نمی گردد تا هکر متوجه باز بودن این پورت شود.

داشتن یک فایروال روی سیستمی که استفاده می کنید بسیار خوب است اما بد نیست از کارایی آن هم مطمئن شوید برای این منظور بهترین کار ارسال پیام هایی مشابه آنچه که یک هکر می فرستد است این کار را یک نرم افزار انجام می دهد به نام Leak Test که متعلق به کمپانی تحقیقاتی گیبسون یا GRC است. این نرم افزار را می توانید از این وب سایت دانلود کنید:

http://www.grc.com.

نتایج تحقیقات و آزمایشات موسسه گیبسون نشان داده است که بهترین فایروال ها گرانترین آنها نیستند بلکه بعض از آنها که رتبه بسیار خوبی هم داشته اند رایگان هستند.

اما یک خبر بد! یک فایروال کامپیوتر را فقط در برابر پورت های باز حفاظت می کند اما در برابر اطلاعاتی که شما اجازه عبور به آنها می دهید نمی تواند کاری بکند. کد های ویرانگر می توانند از طریق پیوست به ایمیل یا از طریق وب سایتی مخرب وارد کامپیوتر شما شوند. حتی وب سایت های معتبر ممکن است به این کد ها آلوده شده باشند بدون اینکه صاحب آن وب سایت خبر داشته باشد. معمولا وب سایت هایی که سیستم عضویت دارند بیشتر به این کد ها آلوده می شوند.

وضعیت حفاظتی کامپیوتر خود را در برابر کد های مخرب در وب سایت فین جان می توانید ارزیابی کنید بیشتر شما از وضعیت امنیتی کامپیوتر خود خواهید ترسید و کامپیوتری که فکر می کردید کاملا امن است بسیار آسیب پذیر است. این نرم افزار را می توانید از این وب سایت دریافت کنید:

http://www.finjan.com

نرم افزار های سد کد های مخرب مانند فین جان اطلاعات ورودی را آنالیز می کند که آیا می توانند مخرب باشند یا خیر و درباره آن تصمیم می گیرند. توصیه شرکت های امنیتی این است که نرم افزار های سد کد های مخرب را در کنار آنتی ویروس و فایروال خود نصب کنید.

yadbeghir.com