علی دایی سرمربی تیم ملی شد....

بالاخره پس همه گمانه زنی ها در مورد انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال ایران نتیجه نهایی اعلام شد..

این تصمیم در حالی اتخاذ شد که از افشین قطبی به عنوان گزینه نخست هدایت تیم ملی فوتبال کشورمان یاد می شد....

بر این اساس علی دایی: سرمربی تیم سایپا ، عضو کمیته فنی فیفا ، کاندیدای نایب رئیسی کمیته جوانان فیفا و همچنین آقای گل جهان به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد....

"علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال اعلام کرد که علی دایی به علت تجربه بالا در بازی ومربیگری و همچنین ارتباط خوب با کادر فنی و.... به عنوان بهترین گزینه انتخاب شدند که  ایشان در انتخاب کادر فنی و بازیکنان اختیار تام خواهند داشت".

 البته نام وی در اسامی کاندیداها وجود نداشت که علی کفاشیان علت این کار را تصمیم گیری به دور از حاشیه عنوان کرد

امیدواریم که تیم ملی بتواند با این بازیکن معروف نتیجه لازم را اخذ کند...

 

افشین قطبی سرمربی تیم ملی فوتبال شد...

 
افشین قطبی پس از حضور صبح امروز خود در سازمان تربیت بدنی به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان انتخاب شد.
به گزارش خبرنگار مهر، پس از کش و قوس های فراوان و منتفی شدن حضور خاویر کلمنته در تیم ملی ، افشین قطبی به عنوان گزینه داخلی هدایت تیم ملی فوتبال کشورمان را برعهده گرفت.

قطبی صبح امروز پس از دیدار با علی کفاشیان راهی سازمان تربیت بدنی شد و در دیدار با برخی مسئولان سازمان تربیت بدنی رسما به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان معرفی شد.

 من هم برای افشین امپراطور آرزوی موفقیت دارم...

 

بمان بهانه من

غم غروب نگاهت نشست بر روحم

بمان ستاره که بی تو بهار می میرد

میان دشت بنفشه کنار برکه عشق

برای شهر دلم انتظار میمیرد

دلم به وسعت آلاله های سرخ ست

وجود آبی احساس پاک و بارانی ست

چگونه بی تو بمانم بدان بهانه من

دلم هنوز به دست تو زندانی ست

بدان که قصه احساس قصه نیلی ست

بیا و قصه او را دوباره باورکن

بجای هجرت و اندوه و بی قراری و درد

بیا و از سر لطف تو فکر دیگر کن

پرنده از غم هجران تو چه باید کرد

دلم برای نگاهت بهانه می گیرد

دلم اگر بروی در خزان هجرانت

چو یک کبوتر بی آب و دانه می میرد

اگر چه قدر نگاه تو را ندانستمن

ولی همیشه به یاد تو شعر می خوانم

کنون گر تو کنارم نمانی و بروی میان هاله ای از انتظار می مانم

به جان برگ گل یاس باغ دل سوگند

قسم به عاطفه یک نگاه دریایی

قسم به بارش شمع وجود یک انسان

قسم به شهر پر از ساکنان رویایی

قسم به واژه کمرنگ عشق در مهتاب

قسم به ترجمه نیلی شکیبایی

قسم به عاطفه نقره فام چشمانت

قسم به هجی مفهوم یک شکوفایی

بمان همیشه که بی تو شکوفه خواهد مرد

دگر میان گلستان گلی نخواهد ماند

بدون تو گل و گلدان غریب خواهد شد

دگر میان چمن بلبلی نخواهد ماند

شکسته می شود از دوریت بلور دلم

بدون تو تپش قلب من چه بی معناست

بدون تو دلم از تب همیشه خواهد سوخت

بدون خنده تو قلب غنچه ها تنهاست

مرور خاطره انتشار احساست

دل مرا به تماشای عشق خواهد برد

بمان همیشه که بی تو ترانه بودن

میان قلب هزاران جوانه خواهد مرد

صدای نبض بنفشه صدای خنده یاس

میان باغ نگاهت چو برکه ای جاریست

بدان اگر بروی کار باغ چشمانم

همیشه شکوه و اشک و شکستن و زاریست

میان شبنم اشکم بلوری از عشقست

به یاد جاده سرسبز شهر چشمانت

بمان همیشه دلم بی تو زرد خواهد شد

تمام هستی این دل فدای مژگانت

غم نبودن تو در کنار من سخت ست

حضور آبیت اینجا چه قدر زیبا بود

چگونه می شود اکنون میان غربت باغ

بدون زمزمه آبی تو اینجا تنها بود

چه لذتی ست درون نگاه پر نورت

بیا و زخم عمیق مرا تو درمان کن

ببین چه درد بزرگی ست غربت دو نگاه

بیا ببار و مرا خیس عطر باران کن

بدون یاد تو قلبم کویر خواهد شد

بمان همیشه که بی تو نسیم غمناکست

تمام کلبه چشمم تمام شهر دلم

ز قطره قطره باران اشک نمناکست

ز سقف نیلی چشمم چکید قطره اشک

ترا قسم به شقایق بمان ستاره من

بچین ز باغ دلت دسته ای گل پونه

بمان که نیست به جز این مرام چاره من

بگو ستاره کنارم همیشه خواهی ماند

بگو که قلب من از انتظار لبریز است

بدون تو تپش قلب من چه بی معناست

بیا که بی تو وجودم همیشه پاییز ست

قسم به نغمه باران بمان بهانه من

بدون تو تپش آفتاب کم رنگست

به هر کجا که روی هر زمان و هر لحظه

دلم همیشه برای نگاه تو تنگ ست

حدس

و حدس می زنم شبی مرا جواب میكنی

و قصر كوچك دل مرا خراب میكنی

سر قرار عاشقی همیشه دیر كرده ای

ولی برای رفتنت عجب شتاب میكنی

من از كنار پنجره تو را نگاه میكنم

و تو به نامدیگری مرا خطاب می كنی

چه ساده در ازای یك نگاه پاك و ماندنی

هزار مرتبه مرا ز خجلت آب میكنی

به خاطر تو من همیشه با همه غریبه ام

تو كمتر از غریبه ای مرا حساب میكنی

و كاش گفته بودی از همان نگاه اولت

 كه بعد من دوباره دوست انتخاب می كنی...

یك فكر دیگر

امشب تمام خویش را از غصه پرپر میكنم

گلدان زرد یاد را با تو معطر میكنم

تو رفته ای و رفتنت یك اتفاق ساده نیست

ناچار این پرواز را این بار باور میكنم

یك عهد بستم با خودم وقتی بیایی پیش من

یه احترام رجعتت من ناز كمتر می كنم

یك شب اگر گفتی برو دیگر ز دستت خسته ام

آن شب برای خلوتت یك فكر دیگر میكنم

صحن نگاهت را به روی اشتیاقم باز كن

من هم ضریح عشق را غرق كبوتر میكنم

شعریست باغ چشم تو غرق سكوت و آرزو

یك روز من این شعر را تا آخر از بر میكنم

گر چه شكستی عهد را مثل غرور ترد من

اما چنان دیوانه ام كه با غمت سر میكنم

زیبا خدا پشت و پناه چشمهای عاشقت

با اشك و تكرار و دعا راه تو را تر میكنم ...