به
راستی که استاد سخن سعدی است . راز شورانگیزی سخن سعدی که با گذشتن بیش
از هفتصد سال هنوز هم پایدار مانده است و کلام اثربخش وی نمودار کمال
شیوایی و رسایی زبان فارسی شمرده می شود . طبع لطیف و ذوق بی مانند و
استعداد شگرف سعدی که بخشش ایزدی است ، نیک پرورش یافت و به کمال نزدیک شد
. بی
گمان آب و هوای فرح بخش شیراز و صحراهای سبز و خرم و دشتهای پرگل و لاله و
مرغان خوش نوا نیز در الهام گرفتن وی از جمال طبیعت ، تاثیر فراوان داشته
است . درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند جهان جوان شد و یاران بعیش بنشستند بساط سبزه لگد کوب شد به پای نشاط ز بس که عارف و عامی برقص برجستند برآمد باد صبح و بوی نوروز بکام دوستان و بخت پیروز بهاری خرمست ای گل کجائی که بینی بلبلان را ناله و سوز بهار آمد که هر ساعت رود خاطر به بستانی بغلغل در سماع آیند هر مرغی بدستانی بوی گل و بانگ مرغ برخواست هنگام نشاط و روز صحراست فراش خزان ورق بیفشاند نقاش صبا چمن بیاراست وقتی دل سودائی میرفت ببستانها بیخویشتنم کردی ، بوی گل و ریحانها گه نعره زدی بلبل ، گه جامه دریدی گل با یاد تو افتادم ، از یاد برفت آنها |