به فرموده حضرت امیر(ع):
«اِنّكم اِلی عِمارة دارِ البَقاء اَحْوَجُ مِنكم اِلی عمارةِ دار الفناءِ».
شما به آبادسازی خانه بقا و جاودانی، نیازمندترید از آباد ساختن خانه فنا.
«خُذْ مِنْ نَفْسِكَ لِنَفْسِك و تَزوَّدْ مِن یومِك لِغَدِك ...؛
از خودت برای خودت برگیر و از امروزت برای فردایت توشه بردار!»
غررالحكم، ج3، ص441
زندگی، بنایی است كه روی سرزمینِ «فكر» ساخته میشود.
امام صادق(ع) فرمود: حضرت موسی از خدای متعال سؤال كرد افضل اعمال چیست؟ فرمود: «دوست داشتن فرزندان بهترین اعمال است، زیرا آفرینش آنان بر توحید است و اگر مرگشان فرا رسید به رحمت من داخل بهشت خواهند شد.»
نیز امام صادق(ع) فرمود: «خدا بندهاش را به واسطه شدت محبتی كه نسبت به فرزند خود دارد، مورد مرحمت قرار میدهد.»
كودكان به محبتی نیازمندند كه آثار آن را در رفتار والدین (بزرگترها) مشاهده و لمس نمایند. محبتهای قلبی والدین نسبت به كودكان باید در نوازشها، بوسهها، در آغوش گرفتنها، تبسمها و حتی آهنگ محبتآمیز سخنان والدین مشاهده شود. ممكن است والدین فرزند خود را دوست داشته باشند، اما این محبت را اظهار نكنند، این نوع محبت تأثیر چندانی ندارد و گاه اثر منفی دارد چون تفكر كودك در سطح عینیات میباشد و هر چیزی را كه مشاهده و لمس كند برایش معنی و مفهوم پیدا میكند.»2 بنابراین والدین باید دوست داشتن و علاقه خویش را در رفتار نشان داده و ابراز نمایند، محبت را باید از دل به زبان و عمل آورد تا كودك آن را با تمام وجود احساس و لمس كند.
سرسره بازی طوطی دیدی ؟
حالا این ساختمون رو نگاه کن که چطوری ولو شده
زندگی چون گل سرخیست پر از خار پر از عطر پراز برگ لطیف یادمان باشد اگر گل چیدیم :
عطر وخاروگل وبرگ همه همسایه دیوار به دیوار همند
زندگی بی معناست ما باید آن را معنی دار کنیم
چه رنجی است لذتها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن و چه بدبختی آزاردهنده ای است “تنها خوشبخت بودن!”
در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است.
دکتر شریعتی
