آن که بیش از همه با من دم یاری می زد   

دست برداشت ز من روز گرفتاری من

ای خدا این دل چرا یک لحظه آرامش نداره 

یوسف سنگین دلم با من سر سازش نداره 

ای خدا ، ای خدا ، ای خدای چاره جویم ، رفته از کف آرزویم ، قصه دل با که گویم . 

یه روز دلم گرفته بود .... مثل روزای بارونی .... همون هواها که خودت حال و هواش و می دونی       

اگه بشه با واژه ها .... حالم و تعریف بکنم .... تو هم من و شعر من و با همه حست می خونی      

یه حالی داشتم که نگو ، یه حالی داشتم که نپرس ، یه تیکه از روحم و من جایی گذاشتم که نپرس     

یه جایی که می گردم و دوباره پیداش می کنم ، حتی اگر کویر باشه بهشت دنیاش می کنم       

اسم قشنگ شهرم و تو می دونی چی می ذارم ، دونه دونه کوچه هاش و به اسمای چی می ذارم      

آخه تو هم مثل منی .... مثل دلای ایرونی .... وقتی هوا ابری می شه .... حال و هوام و می دونی

الهی ، به حرمت آن نام که تو خوانی و به حرمت آن صفت که تو چنانی ، دریاب که می توانی .  

الهی ، عمر خود به باد کردم و بر تن خود بیداد کردم . گفتی و فرمان نکردم ، درماندم و درمان نکردم .   

الهی ، عاجز و سرگردانم ، نه آنچه دانم دارم و نه آنچه دارم دانم .    

الهی ، اگر تو مرا خواستی ، من آن خواستم که تو خواستی .   

الهی ، به بهشت و حور چه نازم ، مرا دیده ای ده که از هر نظر بهشتی سازم . 

الهی ، در دلهای ما جز تخم محبت مکار و بر جان های ما جز الطاف و مرحمت خود منگار . بر کشت های ما جز باران رحمت خود مبار و به لطف ما را دست گیر و به کرم پای دار .    

الهی ، حجاب ها را از راه بردار و ما را به ما مگذار .

زمان و کلمات را بیهوده مصرف نکنید چرا که هرگز قابل برگشت نیستند .

بزرگترین تراژدی زندگی انسان این است که او فکر کند زمان بسیار زیادی را در اختیار دارد .

واقعیت زندگی در سکوت با ما صحبت می کند .

خدایا به من آرامشی عطا فرما تا بپذیرم آنچه را که نمی توانم تغییر دهم . 

تا تغییر دهم آنچه را که می توانم . 

و بصیرتی تا تشخیص دهم تفاوت این دو را

از شمال محدود است به آینده ای که نیست ، به اضافه غم پیری و سایه مخوف ممات .

از جنوب به گذشته پوچی ... پر از خاطرات تلخ ... گاهی اوقات شیرین . 

مشرق ، طلوع آفتاب عشق ، صلح با مرگ ، شروع جنگ حیات .

مغرب ، فرسنگ ها از حیات دور ، آغوش تنگ گور ، غروب عشق دیرین .

این چه حدودی است آیا شنیده ای و می دانی ؟  

حدود دنیای متزلزلی است موسوم به

 ......... جوانی.........

افسوس که جوانی المثنایی ندارد