میرزای قمی نویسنده کتاب «قوانین الاصول» می‌گوید: من با علامه بحر‌العلوم با هم در درس استاد وحید بهبهانی شرکت می‌کردیم و در مباحثاتی که من با ایشان داشتم اغلب من تقریر کرده و درس را توضیح می‌دادم تا اینکه من به ایران آمدم و سید بحر‌العلوم در نجف ماند

 میرزای قمی سپس ادامه داد: بعدها وقتی شهرت علمی سید‌بحرالعلوم به من رسید تعجب می‌کردم که این نباید تا این حد از حیث علمی قوی شده باشد تا اینکه من برای زیارت عتبات عالیات وارد نجف اشرف شده و سید را ملاقات کردم، با اینکه میرزای قمی، خود از بزرگان به شمار می‌رفت، می‌گوید: من دیدم سید ‌بحر‌العلوم همانند دریای مواج و عمیقی از دانش‌هاست سپس از او پرسیدم: ما در یک درجه‌ای از علم بودیم لذا شما در این حد نبودی و چطور شد که به این معارف دست یافتی؟

سید رو به من کرد و گفت: میرزا این از اسرار است اما من آن را به تو می‌گویم به شرطی که تا زنده هستم به کسی نگویی! علامه بحر‌العلوم ادامه داد: چگونه این طور نباشم در حالی که آقایم حجت‌بن ‌الحسن(ع) شبی مرا در مسجد کوفه به سینه مبارک خود چسباند .

منبع : عقیق





گیاهان خوراکی و چاشنی‌ها فوائد بسیاری برای حفظ سلامت اعضای مختلف بدن دارند و بویژه در کنترل وزن نیز بسیار موثرند.

برخی از مفیدترین گیاهان خوراکی برای کاهش وزن عبارتند از:

- دارچین: دارچین به دلیل کمک به کنترل قند خون، مفیدترین گیاه برای کمک به کاهش وزن است.

- زنجبیل: این گیاه با پاکسازی سیستم گوارشی از ذخیره چربی‌های اضافی در بدن جلوگیری می‌کند.

- هل: این ماده خوراکی به ارتقای فرآیند سوخت و ساز و توانایی بدن در سوزاندن چربی‌ها کمک می‌کند.

- زردچوبه: این ادویه زردرنگ حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی است که از افزایش وزن جلوگیری می‌کنند.

- برگ گیاه گزنه: این گیاه سرشار از آنتی‌اکسیدان و انواع ویتامین‌هاست که به پاکسازی خون و چربی‌سوزی کمک می‌کند.

- فلفل قرمز: این ادویه حاوی ترکیب‌هایی است که میل به پرخوری را از بین می‌برد و از قابلیت چربی‌سوزی برخوردار است.

- زیره سبز: این ماده خوراکی فرآیند هضم غذا و تولید انرژی را ارتقاء می‌دهد و به سوخت و ساز بهتر چربی‌ها در بدن کمک می‌کند.

- جنسینگ: سطح انرژی و میزان سوخت و ساز موادغذایی را در بدن افزایش داده و در نتیجه مانع از افزایش وزن می‌شود.

به گزارش ایندین تایمز، از دیگر مواد خوراکی موثر در کاهش وزن می‌توان به فلفل سیاه، کاسنی زرد و دانه کتان اشاره کرد.

منبع:aftabir.com

ذکرات در مورد چگونگی دم کردن چای‌های گیاهی
1. برای دم کردنی‌های گیاهی بهتر است از قوری‌های چینی یا شیشه‌ای استفاده شود.

2. قوری را روی حرارت غیرمستقیم کتـری یـا سمـاور قرار دهیم.

3. برای دم کشیدن 15 دقیقه کافی است امّا هر چه بیشتر دم بکشد بهتر است.

4. چای را صاف نموده و میل نمایید.

 توصیه‌ها در مورد نوشیدن انواع چای
1. زیاده‌روی در مصرف هیچ‌کدام از چای‌ها مفید نیست ولی آنچه شامل همه‌ی آن‌ها می‌شود این است که انواع چای‌ها خاصیت ضد پیری دارند.

2. بهتر است از چای‌هایی استفاده شود که بدون مـواد افزودنی همچون رنگ‌دهنده و طعم‌دهنده‌ها باشد.

3. جهت کاهش مضرات چای بهتر است با مصلح آن مصرف شود مصلح چای، دارچین و یا هل است.

4. هرگز فراموش نکنید که مصرف یک نوع چای گیاهی به طور مداوم باعث بروز عوارض زیادی می‌شود. از این رو پیشنهاد می‌شود در طول هفته چای‌های گیاهی مختلفی که برای شما مفید هستند را بنوشید تا دچار عوارض ناشی از مصرف زیاد آن نشوید. به طور مثال: خوردن چای معمولی به طور مداوم باعث خشکی روده و معده، خشکی سر و سرد شدن مغز، بیماری‌های کبدی، استسقاء، گرفتگی عضلات و کمبود آهن می‌شود. خوردن قهوه به طور مداوم باعث اعتیاد به کافئین، ناآرامی، سردرد، بیماری‌های کبدی می‌شود. خوردن گل گاوزبان به طور مداوم باعث تپش قلب و کم شدن سوی چشم می‌شود.

منبع:

 

امام‌زاده حسن فرزند امام حسن مجتبی (ع‌) است .روایت است که به اتفاق فرزندش‌ شاه زاده احمد، به منطقه جی‌، حوالی شهرری‌، رسید. نزدیک کشتزاری از شخصی موسوم به سرافراز برای فرزند خویش نان طلبید، و بیل سرافراز را برای آبیاری گرفت‌. سرافراز به خانه رفت و به پدرش مطلب را گفت‌. پدر گفت که او برود و خودش نان را می‌برد. سرافراز چون رفت‌، کشتزار را بسیار خرم دید. و پدر چون فهمید که او از اولاد علی (ع‌) است‌ او و فرزندش را کشت‌.

 

رواق و حرم امام‌زاده حسن به نقاشی‌ها و مقرنس کاری‌های زیبایی آراسته است که به نظر می‌رسد از آثار زمان فتح علی شاه قاجار باشد. گنبد بقعه از کاشی‌کاری‌های عهد قاجاریه است‌. آستانه امام زاده حسن هم اکنون، زیارتگاه دوست داران اهل بیت است و جمعیت بسیاری از نقاط مختلف تهران برای زیارت به آن جا می‌روند.

آدرس: خیابان قزوین‌، خیابان امین الملک

 

 

 

 

 

منبع:کتاب اول

 

اصفهان
مسجد جمعه یا مسجد جامع اصفهان از مهم ترین و قدیمی ترین ابنیه مذهبی ایران است. کاوشهای باستانشناسی حاکی از آن است که این مسجد پیش از تسلط اعراب بر این شهر، مرکز مذهبی مهم شهر بوده است. کشف یک ستون، با تزئینات دوره ساسانیان، در منطقه شمالی مسجد، وجود بنایی قبل از اسلام را تایید می کند. درباره تاریخچه تغییر و تحولات مسجد اختلاف نظرهایی وجود دارد ولی به نظر می رسد ساخت مسجد جامع به قرون اولیه هجری و در زمان عباسیان بوده که در قرن سوم هجری محراب آن تخریب و جهت قبله آن اصلاح شده است.
نکته جالب توجه در معماری این مسجد آنست که بخش های گوناگون آن در مدت نزدیک به دوهزار سال شکل گرفته و طی این سالها همواره در حال مرمت و بازسازی بوده است که آخرین آنها بازسازی بخش تخریب شده بر اثر بمباران هواپیماهای عراقی در طول هشت سال جنگ ایران و عراق است. مهمترین طرحهای توسعه در دوران آل بویه و صفویه صورت پذیرفته اند.

 

شیراز
مسجد جامع عتیق کهن ترین مسجد شیراز است که مسجد جمعه یا آدینه نیز نامیده می شود. بنای اولیه این مسجد در سال 281 هجری قمری در زمان عمرو لیث صفاری ساخته شده است. بعدها شاه اسحق اینجو در سال 752 هجری قمری ساختمانی در میان مسجد بنا کرد که آنرا خدایخانه یا دارالمصحف می نامند و مکان نگهداری قرآن مجید و مکان تلاوت آن بوده است. کتیبه سنگی آن از نمونه های ارزنده هنر خطاطی بشمار می رود. این کتیبه به خط "یحیی الجمالی الصوفی" خطاط نامدار زمان شاه اسحق نوشته شده و حاوی جملاتی در شأن قرآن مجید است.
این مسجد اولین هسته مذهبی در شهر شیراز است که جدا از عملکرد مذهبی نقش اجتماعی- سیاسی نیز داشته است و به همین دلیل دارای شش ورودی در اضلاع مختلف است که مهم رین آن ورودی ضلع شمالی است که در دوره صفویه بازسازی شد.

 زنجان
مسجد و مدرسه جامع زنجان معروف به مسجد سید در قرن سیزدهم هجری قمری در دوره قاجاریه توسط یکی از پسران فتحعلی شاه قاجار به نام عبدالله میرزا دارا ساخته شد. این مسجد در قلب بافت قدیمی شهر و در مکان مناسبی از نظر دسترسی قرار گرفته است و در دوره زندگانی بانی آن به نام های مسجد دارا، مسجد سید، مسجد سلطانی و مسجد جمعه نیز خوانده می شده است. این مجموعه تاریخی که در شمار بزرگترین و زیباترین مساجد و مدارس دینی زنجان است، یکی از بناهای ارزشمند ساخته شده بر اساس طرح مساجد چهار ایوانی است.
ایوان های چهارگانه ای که در چهار ضلع مسجد به شکل قرینه قرار گرفته اند، بیش تر از هر چیزی در صحن مسجد، خودنمایی می کند. صحن این مسجد مانند سایر مساجد چهار ایوانی، به شکل مربع مستطیل است و 48 متر طول و 36 متر عرض دارد. در ایوان های خاوری و باختری 16 حجره به طور قرینه و در جبهه شمالی نیز شش واحد حجره جهت طلاب علوم دینی ساخته شده است. در سطوح ایوان های شمالی و جنوبی تزئیناتی مانند خط بنایی، کاشی معقلی و نگاره های گیاهی با تکنیک کاشی هفت رنگ، به سبک هنری دوره قاجار و بیشتر با استفاده از رنگ های سیاه و زرد به چشم می خورد.

خرمشهر
مسجد جامع خرمشهر از قدیم یکی از مراکز اصلی شهر خرمشهر بوده و حتی پس از پایان جنگ ایران و عراق و تخریب کامل شهر خرمشهر و بازسازی دوباره این مرکزیت را حفظ کرده است. در مقابل این مسجد بازارچه بزرگی وجود دارد که اصناف گوناگون در آن به کسب و کار مشغول هستند. مسجد جامع خرمشهر نه قدمت چندانی دارد، نه معماری خاصی و نه حتی وسعت قابل ملاحظه ای. با این حال این مسجد جزو معروف ترین مسجدهای ایران است. مسجد جامع خرمشهر یکی از تنها ساختمانهایی بود که در این شهر، پس از بازپس گیری به صورت نیمه سالم باقی مانده بود و همچنین چون این مسجد در زمان مقاومت (قبل از اشغال) مرکز فرماندهی و تدارکات و گردهمایی مدافعان شهر بود، لقب نماد مقاومت را به خود گرفت که در حال حاضر نیز بین بازماندگان جنگ و علاقمندان به تاریخ جنگ ایران و عراق به همین عنوان شناخته می شود.

تبریز
مسجد جامع تبریز یکی از بناهای تاریخی شهر تبریز است. این مسجد که در کتاب های تاریخی از آن به عنوان "جامع کبیری" نیز نام برده شده، از ابتدای تأسیس مسجد جامع شهر تبریز بوده و بازار تبریز، گرداگرد آن شکل گرفته است. مسجد جامع تبریز مربوط به دوره سلجوقیان تا دوره قاجار است و در تبریز، خیابان شهید مطهری واقع شده و این اثر در سال 1310 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
قدیمی ترین بخش این مسجد شبستان وسیعی است از طاق و گنبدهایی برفراز ستون های هشت گوش آجری که زینت بخش آن گچبری های ظریف و هنرمندانه دوره روادیان (مقارن سلجوقیان) است. مسجد جامع در دوره ایلخانان مغول مورد توجه و تعمیر بوده و بخش هایی به آن افزوده شده است. محراب رفیع گچبری شده، یادگار آن دوره است.
در دوره حکومت آق قویونلویان در آذربایجان گنبدی رفیع مزین به انواع کاشیکاری های معرق در بخش شمالی آن احداث شده که هنوز هم پایه ها و گوشه هایی از کاشی کاری های آن باقیمانده است. این مسجد از آثار مهم دوره قاجاریه است.

یزد
مسجد جامع یزد به مثابه ایوانی در دل کویر است که در طول 100 سال و سه دوره بنا شده است. پایه های اصلی مسجد را ساسانیان ساخته اند و بنای فعلی مسجد، از لحاظ شیوه معماری متعلق به دو دوره موسوم به آذری دانسته اند. بنای گنبد خانه متعلق به دوره ایلخانی و سر در رفیع مسجد را متعلق به زمان شاهرخ و دوره تیموری دانسته اند. این بنا از لحاظ خوابیدگی گنبد، سردر رفیع و بلند و همچنین کاشیکاری زیبا و منحصربفرد، شهرت دارد.
مسجد دارای شش ورودی است که در اضلاع مختلف بنا واقع شده اند. ورودی اصلی که در ضلع شرقی مسجد واقع شده دارای سردر رفیع و نیز کتیبه های کاشی معرق است و دو مناره نیز بر آن استوار شده است. این سردر زیبا در زمان شاهرخ تیموری به بنا اضافه شده و بر آن تزئینات و کاشی معرق با نقوش گره چینی و اسلیمی کار شده است. بخش اعظم این آثار به مرور زمان تخریب شد.
زیباترین بخش بنا را می توان مجموعه ایوان و گنبدخانه و فضاهای پیرامون آن نامید. نمای ایوان رفیع با مجموعه ای از زیباترین تزئینات کاشی معرق و با نقوش اسلیمی و گیاهی و نیز گره چینی پوشانده شده این تزئینات همراه با آجرهای ضربی و نقوش معقلی و کتیبه های کاشی معرق و کوفی بنایی مجموعه ای بدیع و خیره کننده آفریده اند که تحسین هر بیننده ای را بر می انگیزد.
منبع:mehrnews.com

 

مسجد سهله؛ به نام امام زمان(عج)
مسجد سهله، در اطراف کوفه، در دو کیلومترى شمال غربى مسجد اعظم کوفه، کهن‏ترین مکان منتسب به حضرت بقیةاللّه(عج) است.
مسجد سهله،در زمینی خالی از سكنه كه اطراف آن پوشیده از ماسه های قرمز است ساخته شده است.
شكل هندسی مسجد سهله تقریباً به صورت مستطیل با طول 140 متر، عرض 125 متر و مساحتی بالغ بر 17500 مترمربع است. ارتفاع دیوارهایی كه آن را احاطه كرده حدود 22 متر است كه هر یك از اضلاع چهارگانه آن به وسیله برجهای نیم دایره ای از طرف خارج و به فاصله های مساوی تقویت می شوند. در میانه ضلع شرقی دیوار، مناره ای به ارتفاع 30 متر وجود دارد. در اصلی مسجد در میانه ضلع شرقی در مجاورت این مناره قرار دارد.
مجموع فضای مسجد از دو قسمت شبستان و صحن تشكیل شده است. شبستان كه در قسمت جنوب به طول 120 متر و عرض 5/5 متر بنا شده است حدود 660 متر مربع مساحت دارد و از طریق ایوانكهایی به عنوان ورودیهای شبستان به صحن مسجد متصل می شود كه قدمت تاریخی این ایوانكها به قبل از 750ق. می رسد.
در احادیث مأثور از امامان، مسجد سهله، به عنوان اقامت گاه شخصى حضرت ولى عصر (علیه‏السّلام) در عصر ظهور معرّفى شده است.
بدانکه بعد از مسجد کبیر کوفه مسجدى به فضیلت مسجد سهله در آن عرصه نیست و آن خانه حضرت ادریس علیه السلام و حضرت ابراهیم و محلّ ورود حضرت خضر علیه السلام و مسکن آن حضرت است و از حضرت صادق علیه السلام منقول است که به اَبُوبَصیر فرمود اى ابومحمّد گویا من مى بینم حضرت صاحب الا مر علیه السلام در مسجد سهله فرود آید با اهل و عیالش و منزل آن حضرت باشد... مفاتیح الجنان

 

در احادیث فراوانی به صراحت اعلام شده که اقامتگاه شخصی امام مهدی(عج)در دوران ظهور، مسجد مقدس سهله است :
1. محدثان عالی مقام شیعه، با اسناد معتبر، در مجامع حدیثی خود روایت کرده­اند که روزی در محضر حضرت امام صادق(ع) از مسجد سهله گفت و شنود شد، فرمودند: «آنجا اقامتگاه صاحب ماست؛ هنگامی که با خانواده­اش قیام کند». کافی،ج3، ص 495.
2. بیش از یک قرن پیش از ولادت امام مهدی(عج)، امام صادق (ع) به یار باوفایش ابوبصیر، فرمود:
« ای ابا محمد! گویی فرود آمدن قائم(ع‍ج) را با اهل و عیالش در مسجد سهله، با چشم خود می بینم»
ابوبصیر عرضه داشت: آیا محل اقامت دایمی آن حضرت در مسجد سهله خواهدبود؟
حضرت فرمود: آری، سپس فرمود: مسجد سهله اقامتگاه حضرت ادریس بود.
مسجد سهله اقامتگاه حضرت ابراهیم خلیل الرحمان بود.
خداوند، پیامبری را مبعوث نکرده جز اینکه در مسجد سهله نماز گزارده است.
مسجد سهله، پایگاه حضرت خضر(ع) است.
کسی که در مسجد سهله اقامت کند، همانند کسی است که در خیمه رسول اکرم(ص) اقامت کند.
مرد و زن با ایمانی یافت نمی شود، جز اینکه دلش به سوی مسجد سهله پر می زند.
هیچ کس در مسجد سهله نماز نمی­گزارد که با نیت راستین خدا را بخواند ، جز اینکه او را با حاجت برآورده شده از آنجا بر می­گرداند.
هیچ کس نیست که در مسجد سهله به خدا پناهنده شود، جز اینکه خداوند او را از آنچه بیم دارد، پناه دهد.
ابوبصیرعرض کرد: فضیلت بسیار بزرگی است!
امام صادق(ع) فرمود: آیا برایت بیفزایم.
عرض کرد : بلی .
فرمود: مسجد سهله از آن بقعه­ هایی است که خداوند دوست دارد، او را در آنجا بخوانند. 

 

شب و روزی نیست که فرشتگان به زیارت مسجد سهله نشتابند و در آنجا به عبادت حق تعالی نپردازند. اگر من در آن سامان سکونت داشتم، هیچ نمازی را جز در مسجد سهله نمی­خواندم. ای ابا محمد! اگر مسجد سهله هیچ فضیلتی جز فرود آمدن فرشته­ها و اقامت پیامبران نداشت، همین فضیلت بس بود، در حالی که این همه فضیلت دارد.
آنچه از فضایل مسجد سهله برای تو بازگو نکردم، بیش از فضایلی است که برایت گفتم.». بحارالانوار،ج100،ص 436.
3. مفضل در ضمن حدیث مفصلی از محضر امام صادق(ع) پرسید که منزل امام مهدی(ع‍ج) و مرکز اجتماع شیعیان کجا خواهد بود؟
امام صادق (ع) در پاسخ او فرمود: «مرکز حکومت او کوفه و مرکز قضاوتش، مسجد اعظم کوفه و مرکز بیت المال و محل تقسیم غنائم مسلمانان، مسجد سهله و محل خلوت و مناجاتهایش تپه­های سپید و نورانی نجف اشرف است». بحار الانوار،ج53، ص 11.

منبع:khabaronline.ir

 

معرفی ۵ زیارتگاه مطرح تهران

با نزدیک شدن تعطیلات نوروز و فارغ شدن از فعالیت‌های روزمره بهتر است برنامه‌های متنوعی تهیه کنید. بعد از دید بازدید و انجام صلحه ارحام پیشنهاد می‌کنیم سری به زیارتگاه‌های سطح شهر تهران بزنید چرا که هم زیارت است و سیاحت. برخی از این آرامگاه‌ها که قدمت چنید ساله و حتی به قرن سوم و چهارم هجری می‌رسد جاذبه‌های تاریخی نیز دارند.
 پایتخت نزدیک به ۸۱ زیارت‌گاه دارد که از بین آن‌ها ۵ امامزاده از ارج و قرب بیشتری برخوردار هستند که در ادامه گزارش به این پنج آرامگاه پرداخته شده است:
مرقد مطهر امام خمینی (ره)
بهشت زهرا (س) به واسطه حضور مرقد مطهر رهبر انقلاب اسلامی از اهمیت ویژه‌ای در بین مردم ایران به خصوص تهرانی‌ها دارد. کار ساخت این آرامگاه، پس از دفن وی در خرداد سال ۶۸ و با محوریت جهاد سازندگی و سپاه پاسداران آغاز شد.

پرویز موید که معمار مرقد امام خمینی (ره) است در اطراف آرامگاه چهار گلدسته به بلندی ۹۱ متر و به نشانه سن وی طراحی کرد. این آرمگاه در مجموع پنج گنبد دار که گنبد اصلی فلزی و چهار گنبد دیگر کاشی کاری شده است. برای زیارت مرقد رهبر انقلاب اسلامی می‌توانید از مترو و خط یک استفاده کنید. این مکان زیارتی به پارکینگ هم مجهز است اگر قصد زیارت با ماشین شخصی دارید نگران جای پارک نباشید. همچنین در مساحت ۱۵ هزار متر مربعی در مرقد امام (ره) موزه‌ای از آثار ایشان در نظر گرفته شده که هم زیارت باشد هم سیاحت.
زائرسرا، هتل ۵ ستاره، فروشگاهای زنجیره‌ای، شهربازی تهران، شهرک سلامت و شهر آفتاب از بخش‌های دیگر این زیارتگاه است.
شاه عبدالعظیم حسنی(ع)
شهر ری، شهر امامزادگان است در بین آرامگاه‌های این شهر، زیارتگاه شاه عبدالعظیم(ع) که قدمتش به قرن سوم یعنی دوران صفوی، ایلخانی و قاجار می‌رسد در کنار آرامگاه امامزاده حمزه و امامزاده طاهر یکی از مشهور‌ترین مکان‌های زیارتی ایران و تهران است.
بنای نخستین این آرامگاه را محمد پسر زید داعی علوی در نیمه دوم قرن سوم تعمیر اساسی کرد. بسیاری از نامداران ایران ازجمله ناصرالدین شاه قاجار (که پس از پیروزی انقلاب اسلامی تخریب شد)، آیت‌الله سید ابوالقاسم کاشانی، ملا علی کنی و محمد قزوینی، عباس اقبال آشتیانی، شیخ محمد خیابانی، ستار خان، محمدتقی فلسفی و برخی حکام اردلان که از وابستگان پادشاهان قاجار بودند در کنار آرامگاه و رواق‌های اطراف، عمدتاً در باغ طوطی، به خاک سپرده شده‌اند.
این آرامگاه آثار تاریخی از جمله صندق مرقد عبد العظیم که تاریخ ساخت آن به سال ۷۲۵ هجری قمری برابر با ۱۳۳۵ میلادی می‌رسد وجود دارد. همچنین دو لوحه کتیبه چوبی که در سالهای ۸۴۸ هجری ساخته شده است اکنون روی یک در چوبی جدید‌تر نصب شده از دیگر اثار باستانی زیارتگاه شاه عبدالعظیم است.
اگر به زیارت این امامزاده رفته باشید در بزرگ چوبی بین رواق شمالی و مسجد زنانه نظرتان را جلب کرده این در تاریخی در سال ۹۰۴ هجری قمری به سبک دوره تیموری ساخته شده است تا قدمت و ارزش زیارتگاه را بیش از پیش نشان دهد.
بهترین گزینه برای رسیدن به شهر ری و حضرت عبدالعظیم مترو است. باید خود را به یکی از ایستگاه‌های خط یک برسانید و سوار قطار شده و در ایستگاه شهر ری پیاده شوید. از این ایستگاه می‌توانید با سه وسیله خود را به حضرت عبدالعظیم برسانید.
از مترو تا حرم. هم می‌توانید تاکسی دربست بگیرید و هم می‌توانید سوار تاکسی‌های خطی میدان شهر ری شوید تا از بخش قدیمی و بازار وارد حرم شده. اما اگر قصد دارید با کمترین هزینه زیارت کنید بعد از پیاده شدن از مترو با اتوبوس‌های خط ۷۱۱ (پارکینگ شهر ری) و ۷۱۹ (فلکه دوم دولت آباد) که از نزدیکی حرم عبور می‌کنند به این آرامگاه برسید.

توجه کنید که خط ۷۱۱ از ضلع شمالی حرم عبور می‌کند و می‌توانید‌‌ همان جا پیاده شوید اما اگر سوار خط ۷۱۹ شدید باید در میدان شهر ری یا به قول اهالی شهر ری میدان شابدالعظیم پیاده شوید و از بخش قدیمی و سمت بازار وارد حرم شوید.
با این حال از انجا که پیاده روی هوای بهار شور و حال خواصی دارد می‌توانید از ایستگاه مترو تا امامزاده عبدالعظیم پیاده بروید؛ باید از خیابان فرمانداری راه بیافتید و به میدان شهدای شاملو برسید. از انجا وارد بلوار شهید آوینی شوید که از انجا دیگر حرم پیدا است و بعد هم که حرم پیداست. این پیاده روی بیشتر از نیم ساعت وقت نمی‌گیرد.
امامزاده صالح(ع)
تهرانی‌ها وقتی دلشان می‌گیرد، نمی‌توانند به زیارت امام هشتم (ع) بروند، به برادر ایشان امامزاده صالح متوسل می‌شوند، تجریش محله‌ای فارغ از بازارچه‌های خرید، در پس ذهن تهرانی‌های به واسطه حضور آرامگاه امامزاده صالح مکانی برای زیارت و نذر و نیاز است.

بنای این آرامگاه به واسطه وضع طاق‌نما‌ها و معماری ساختمان و پوشش آن از معماری بناهای سدهٔ هفتم و هشتم است. همچنین بالای حرم در رواق، لوح مستطیل خشتی کاشی‌کاری شده‌ای وجود دارد که تاریخ ۱۲۱۰ هجری قمری را بر خود دارد و نام فتحعلی شاه بر آن حک شده‌است.
 «نمک» نذر اصلی این امامزاده است، در تحقیقات به عمل آمده در این خصوص مشخص شد در ایام قدیم چنین رسمی وجود نداشته و مردم اکثرا به روشن کردن شمع و نذر و نیاز در این محل می‌پرداخته‌اند اما از آنجا که در فصل زمستان به دلیل سرما و یخبندان و نبودن جاده‌های مناسب، راه‌های رسیدن به این آرمگاه ناممکن می‌شد و زیارتگاه خالی از زائر، متولیان امامز‌زاده تصمیم می‌گیرند از مردم بخواهند به جای شمع، «نمک» نذر امامزاده کنند تا در فصل زمستان برای آب کردن یخ و برف اطراف امامزاده از آن استفاده کنند. با وجود اینکه این روز‌ها رفتن به امامزاده به واسطه اتوبوس‌های بی‌ار تی راه آهن به تجریش و خط یک متروی تهران سهل و آسان شده است، اما نذر نمک هنوز در بین زائران پابرجاست.

امامزاده قاسم (ع) در شمیران
در باره این امامزاده که در حدود دو کیلومتری شمال تجریش، شرق دربند و گلاب دره و در دامنه کوه سرچال کوچک واقع شده، نقل قول‌های فراوانی وجود دارد که اکثرا عامیانه و فاقد سند است، به طور مثال برخی می‌گویند این امامزاده‌‌ همان قاسم بن الحسن معروف است که درجریان کربلا به شهادت می‌رسد و سر ایشان را برای عبرت مردم به اطراف شهر ری می‌فرستند.

همچنین می‌گویند با سر این امامزاده چوکان بازی می‌شد که یک زن شمیرانی برای باز پس گیری آن واطه می‌شود تا در ‌‌نهایت سر در محل فعلی توسط یکی از فرزندان عمار یاسر که ساکن رودبار قصران بوده دفن می‌شود.
در سالهای اخیر شاهد اجرای طرح‌های نوسازی در بافت حرم بودیم، تغییرات زیادی در این بقعه صورت گرفت و بخصوص حیاط امامزاده و بناهایی مثل تعاونی و اتاق‌هایی که در شرق حیاط قرار داشت همگی از بین رفتند. امروز دیگه از آن همه قبر قدیمی در حیاط امامزاده خبری نیست.
حیاط این امامزاده اگرچه نه به اندازه حیاط قدیمی، اما هنوز هم باصفاست و چشم انداز قشنگی به شمیران و تهران دارد. برای زیارت امامزاده قاسم کافی است با مترو خط یک به ایستگاه تجریش بیاید و از آنجا با تاکسی‌های خطی خود را به آرامگاه برسانید.
امامزداه عبدالله(ع)
آرامگاه امامزاده عبدالله شهر ری از مراکز عبادی متعلق به دوران صفوی - قاجاری است. بنای این بقعه که در خیابان فداییان اسلام، سه راه ورامین قرار دارد به قرن یازدهم هجری می‌رسد.
قبرستان ارامگاه امامزاده عبدالله (ع) شهر ری محل دفن بسیاری از مشاهیر ایران از جمله چون سردار شرفی‌ بدر، خاندان مفخم، پورممتاز، حسن وحیدی‌ دستگردی شاعر، مهدی برکشلی، نیما یوشیج، عمادالکتاب، یداالله سحابی، عبدالحسین تیمورتاش، شیخ خزعل و سه دانشجوی کشته شده در تظاهرات ۱۶ آذر ۱۳۳۲ (مهدی شریعت‌رضوی، احمد قندچی، مصطفی بزرگ‌نیا)، عباس مسعودی موسس روزنامه اطلاعات، خاندان ماهرالنقش، محمدعلی باباییان، آیت الله لشکری و دو تنی که در ترور نافرجام شاه در سال ۴۴ به ضرب گلوله کشته شدند، صادق سرمد شاعر دههٔ ۱۳۳۰، خاندان سالار معتضد، عامری، ناصح و حسن وحید دستگردی و محمد علی عبرت که به ترتیب مجله ارمغان و روزنامه عبرت را در می‌آوردند شده است.
همچنین در گوشه و کنار این محوطه آرامگاههای خانوادگی زیادی مشاهده می‌شود که هنوز معماری دوران پهلوی و قاجاری در برخی از آن‌ها پابرجاست.

اما با اجرای طرح توسعه شبستان امامزاده بسیاری از سنگ قبرهای محوطه تاریخی امامزاده عبدالله شهر ری که از مراکز عبادی متعلق به دوران صفوی و قاجاری از بین رفت تا این گورستان نیز به سرنوشتی همچون گورستان ملی ابن بابویه دچار شود و حال و هوای ساخت و سازهای مدرن شهری به خود بگیرد.

منبع:soroushnews.ir