تبیان، دستیار زندگی

سياهي قلبها از زيادي گناهان است و زيادي گناهان از فراموشي مرگ. و فراموشي مرگ از زيادي آرزوها ست. و زيادي آرزوها از دوست داشتن دنياست و دوست داشتن دنيا در راس همه خطاهاست...پیامبر اعظم

 بخوانید مرا به طاعتهای موقتی تا عطا کنم ثوابهای ابدی

وقتی بنده گناهکار عزرائیل و منظره برزخ را هنگام مرگ می بیند می گوید: ای ملک الملک یک روز دیگر به من فرصت بده تا توبه کنم و عمل صالحی انجام دهم. ملک الملک میگوید:روزهای عمر تو پایان یافت. می گوید:اقلا یک ساعت مرا فرصت بده. ملک الموت میگوید:ساعات عمر تو به پایان رسیده و هیچ نمانده. در این وقت از پشیمانی و حیرت حالی به او دست میدهد که قابل بیان کردن نیست

انَّ شِیعَةَ عَلِیِّ(ع) کانُو خُمُصَ البُطُونِ، ذُبُلَ الشَّفَاهِ، اَهلَ الرَافَةٍ وَ عِلمٍ وَ حِلمٍ، یُعرَفُونَ بِالرَّهبَانِیَّة همانا شیعیان علی(ع) شکمهاشان تهی و لبهاشان خشکیده بود، اهل مهربانی و علم و بردباری بودند و به پارسایی شناخته می شدند ( جهاد با نفس، ح 35 )

 امام حسن مجتبي (ع) ميفرمايند>>اي فرزند آدم از موقعي که بدنياآمده اي در حال گذران عمرت هستي پس از آنچه داري براي آينده ات (قبر وقيامت)ذخيره نما

جبران خليل جبران : حيات درختان در بخشش ميوه است . آنها مي بخشند تا زنده بمانند ، زيرا اگر باري ندهند خود را به تباهي و نابودي کشانده اند

 تقصير دلم چيست اگر روي تو زيباست

حاجت به بيان نيست که از روي تو پيداست

 من تشنه ي يک لحظه تماشاي تو هستم 

 افسوس که يک لحظه تماشاي تو روياست

 آخر این تیره شب هجر به پایان آید

آخر این درد مرا نوبت درمان آید

آخر این بخت من از خواب در آید سحری

روزی آخر نظرم بر رخ جانان آید