AİLE VE YAŞAM –ÇOCUK
Bir baba veya anne olarak yaptığımız en yaygın hatalardan birisi çocuklarımızın ısrarı karşısında sabır göstermemek ve kısa bir ısrardan sonra çocuğumuzun istediğini yerine getirmektir. Örneğin çocuğunuz sizinle birlikte park’a gitmek istiyor veya bilgisayarda oyun oynamasına müsaade etmenizi istiyor ve siz de şu an için bunların uygun olmayacağını düşünerek, “hayır şimdi olmaz” yanıtını veriyorsunuz; örneğin şöyle diyorsunuz: “
önce ev ödevlerini yap daha sonra park’a gideriz veya daha sonra bir saat oyun oynaya bilirsin”.
Ama çocuğunuz ısrarla şimdi park’a gitmek istediğini veya bilgisayarda oyun oynamak istediğini söylüyor ve hatta ağlamaya başlıyor. İşte burada birçok anne ve baba geri adım atıyor ve çocuğunun isteğine teslim oluyor.
Bu eylem, birkaç yanlışı da beraberinde getiriyor, diğer bir deyimle çocuğunuza birkaç zarar veriyor. Çocuğunuz, artık her istediğini ısrar yoluyla almaya başlıyor ve en kötüsü, kararlı olmak konusunda da farkında olmadan sizi örnek alıyor, böylece sabretmesi gereken zorluklar karşısında çok çabuk direncini kaybedebiliyor ve zorluklarla uğraşmak yerine onlardan kaçmayı tercih ediyor. Kısacası sizin bu davranışınızın yan etkileri sandığınızdan çok daha tehlikelidir.
Gerçek şu ki hiçbir araba frensiz olamadığı gibi hiçbir irade de frensiz olamaz, sizin çocuğunuz, istekleri doğrultusunda hiçbir sınır ve engel tanımıyorsa ve hiçbir şey onu durduramıyorsa, bu onun iradeli olduğunu göstermez. Çocuk, kendisine bir hedef belirtmesini ve o hedefe doğru hareket etmesini öğrendiği zaman, iradeli bir çocuktur.
Çocuklara yönelik yaptığımız yaygın hatalardan bir diğeri ise onlardan fazlasını beklemektir.
Örneğin dört yaşında bir çocuğunuz var ve sizin gibi düzenli olmasını bekliyorsunuz; zamanında yemek yiyecektir, zamanında uyuyup kalkacaktır, oyuncakları yerli yerinde olacaktır ve saire. Unutmayın, o daha dört yaşında ve sizin sahip olduğunuz birçok bilgiye sahip değildir. Dolayısıyla onu düzenli bir hayata alıştırırken sıkıştırmanızın ve hatta bazen cezalandırmanızın hiçbir haklı yönü yok.
Buna karşılık bazı ebeveynler de çocuklarını tamamen bir serbestlik ve özgürlük içerisinde büyütmeğe çalışıyorlar ve hiçbir olumlu alışkanlık yönünde çaba göstermiyorlar. Örneğin çocuklarının bütün yanlış hareketlerini “o daha çocuktur” diyerek doğal karşılıyorlar.
Çocuğunuzun iradesini geliştirin (1)
Çocukları Cezalandırmak
Evladın Vazifeleri
