تبیان، دستیار زندگی

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

سوره : البقرة  آیه شماره : 173

ریشه کلمه : عدو

فعل : عدو

معنی : تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن «عاديتم» دشمني با يکديگر «اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم، «عاديات» دوندگان، اسبان جنگى

توضیح : دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند. دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مى‏شود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77]. بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مى‏كرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

سوره : البقرة  آیه شماره : 173

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

قُل لاَّ أَجِدُ فِي مَا أُوْحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَى طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

سوره : الانعام  آیه شماره : 145

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

قُل لاَّ أَجِدُ فِي مَا أُوْحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَى طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

سوره : الانعام  آیه شماره : 145

ریشه کلمه : عدو

فعل : عدو

معنی : تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن «عاديتم» دشمني با يکديگر «اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم، «عاديات» دوندگان، اسبان جنگى

توضیح : دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند. دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مى‏شود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77]. بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مى‏كرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)

وَإِلَى عَادٍ أَخَاهُمْ هُوداً قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ أَفَلاَ تَتَّقُونَ

سوره : الاعراف  آیه شماره : 65

ریشه کلمه : عدو

فعل : عدو

معنی : تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن «عاديتم» دشمني با يکديگر «اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم، «عاديات» دوندگان، اسبان جنگى

توضیح : دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند. دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مى‏شود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77]. بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مى‏كرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)

وَإِلَى عَادٍ أَخَاهُمْ هُوداً قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ أَفَلاَ تَتَّقُونَ

سوره : الاعراف  آیه شماره : 65

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاء مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِي الأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورًا وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتًا فَاذْكُرُواْ آلاء اللّهِ وَلاَ تَعْثَوْا فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ

سوره : الاعراف  آیه شماره : 74

ریشه کلمه : عدو

فعل : عدو

معنی : تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن «عاديتم» دشمني با يکديگر «اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم، «عاديات» دوندگان، اسبان جنگى

توضیح : دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند. دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مى‏شود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77]. بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مى‏كرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)

وَاذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاء مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِي الأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورًا وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتًا فَاذْكُرُواْ آلاء اللّهِ وَلاَ تَعْثَوْا فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ

سوره : الاعراف  آیه شماره : 74

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وِأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ

سوره : التوبة  آیه شماره : 70

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

وَإِلَى عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ مُفْتَرُونَ

سوره : هود  آیه شماره : 50

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

وَإِلَى عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ مُفْتَرُونَ

سوره : هود  آیه شماره : 50

ریشه کلمه : عدو

فعل : عدو

معنی : تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن «عاديتم» دشمني با يکديگر «اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم، «عاديات» دوندگان، اسبان جنگى

توضیح : دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند. دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مى‏شود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77]. بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مى‏كرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)

أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللّهُ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّواْ أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُواْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ

سوره : ابراهيم  آیه شماره : 9

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالْدَّمَ وَلَحْمَ الْخَنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

سوره : النحل  آیه شماره : 115

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالْدَّمَ وَلَحْمَ الْخَنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

سوره : النحل  آیه شماره : 115

ریشه کلمه : عدو

فعل : عدو

معنی : تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن «عاديتم» دشمني با يکديگر «اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم، «عاديات» دوندگان، اسبان جنگى

توضیح : دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند. دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مى‏شود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77]. بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مى‏كرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)

مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِّلْعِبَادِ

سوره : غافر  آیه شماره : 31

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِّثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَثَمُودَ

سوره : فصلت  آیه شماره : 13

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِّثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَثَمُودَ

سوره : فصلت  آیه شماره : 13

ریشه کلمه : عدو

فعل : عدو

معنی : تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن «عاديتم» دشمني با يکديگر «اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم، «عاديات» دوندگان، اسبان جنگى

توضیح : دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند. دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مى‏شود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77]. بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مى‏كرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)

وَاذْكُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتْ النُّذُرُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ

سوره : الاحقاف  آیه شماره : 21

ریشه کلمه : عدو

فعل : عدو

معنی : تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن «عاديتم» دشمني با يکديگر «اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم، «عاديات» دوندگان، اسبان جنگى

توضیح : دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند. دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مى‏شود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77]. بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مى‏كرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)

وَاذْكُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتْ النُّذُرُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ

سوره : الاحقاف  آیه شماره : 21

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ

سوره : الذاريات  آیه شماره : 41

ریشه کلمه : عود

فعل : عاد

معنی : قوم هود، مردم سرزمين احقاف

توضیح : اين مردم در سرزمين احقاف از يمن سكونت داشتند. [احقاف:21]. پيامبر معروفشان هود «عليه‏السلام» بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‏اند چنانكه قرآن فرموده: [شعراء:123و هود:53]. آنان مرمان قوى هيكل و مرفّه بودند [اعراف:69]. چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان بر ايشان وزيدن گرفت هفت شب و روز ادامه داشت، بدن هاي آنان را مثل چوب خشكاند و خونهايشان را منجمد كرد تا همه از بين رفتند [حاقة:6-8].

وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ

سوره : الذاريات  آیه شماره : 41

ریشه کلمه : عدو

فعل : عدو

معنی : تجاوز ، دويدن، برداشتن، دشمني، ستم، دشمن «عاديتم» دشمني با يکديگر «اعتدي» تجاوز کردن، از حد گذشتن، دشمني، ظلم، «عاديات» دوندگان، اسبان جنگى

توضیح : دشمني و تجاوز، گاهى با قلب است كه به آن عدوات و معاداة گويند و گاهى در راه رفتن است كه عَدْو (دويدن) نام دارد و گاهى در عدم رعايت عدالت در معامله است كه عُدْوان و عدو گويند. دشمن دو جور است يكى آن كه به شخص عداوت دارد و به قصد دشمنى است مثل: [نساء:92]. ديگرى آن كه به قصد عداوت نيست بلكه وى حالتى دارد كه شخص از آن متّأذى مى‏شود چنانكه از كار دشمن، مثل [شعراء:77]. بتهاى بيجان نسبت به ابراهيم «عليه السلام» عداوتى نداشتند واز جماد عداوت متصّور نيست بلكه آنها جنبه معبودى داشتند و آن حالت ابراهيم را ناراحت مى‏كرد لذا فرمود: آنها دشمن منند. (مفردات)