تبیان، دستیار زندگی

لِتَسْتَوُوا عَلَى ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَتَقُولُوا سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ

سوره : الزخرف  آیه شماره : 13

ریشه کلمه : ظهر

فعل : ظَهر

معنی : «ظهر» پشت، سطح، ظاهر «ظِهرىّ» متروک، فراموش شده، چيزى كه به پشت انداخته و فراموشش كنند «ظهير» «مظاهر» پشتيبان، ياور، يار، کمک «ظهيره» وقت ظهر «ظهور» آشكار شدن، غلبه، بالارفتن، مسلّط شدن، چيره گشتن «تظاهر» همکاري، کمک به يکديگر «ظاهر» از اسماي حسناى الهي است، محيط، آگاه «ظهار» نوعي طلاق است

توضیح : ظهار و مظاهره آن است كه كسى به زنش بگويد: «اَنْتَ عَلَّىَ كَظَهْرِ اُمّى» تو بر من مانند پشت مادرم هستى. و از آيه [احزاب:4]. روشن مى‏شود كه عرب با گفتن جمله فوق زنش را مثل مادر خويش مى‏دانست و آن طلاق بود، آيه مى‏گويد با گفتن اين كلمه زن مادر نمى‏شود.