تبیان، دستیار زندگی

إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِّنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءهُمْ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ

سوره : القصص  آیه شماره : 4

ریشه کلمه : طوف

فعل : طوف

معنی : دور زدن، طواف کردن، رفت و آمد، احاطه، گرداندن، حرکت دادن «طائف» طواف كننده، حادثه، بلا «طوّافون» خدمتكاران، بسيار طواف کنندگان «طائفه» جمعيت، گروهف قسمتى از مردم، قطعه‏اى از چيزي

توضیح : رفت و آمد ميان دو شى‏ء را نيز طواف گويند كه سعى بين صفا و مروه دور زدن در اطراف آن دو نيست بلكه گردش ميان آنها است. به خيال و جنّ و حادثه به طور استعاره طائف گويند. كه وسوسه شيطانى به دور انسان (در عالم خيال) مى‏گردد تا اغفالش كند. طواف به دور كعبه است كه هفت شوط با شرايط مخصوصى است. «طوفان» باران شديد، مصيبت فراگير، آبي كه هر چيز را فرا مى‏گيرد، شدت تاريكى شب، مرگ عمومى، قتل عام، سيل غرق كننده، طغيان آب