سوره :
الشمس
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
زكو
فعل :
زكو
معنی :
نموّ و زيادت، پاكى، پاكيزگى، خوبي، کامل بودن
«تزکيه» پاک کردن، ستودن، ستايش، پاکيزه داشتن
«تزکّي» خودسازي، پاک سازي، اصلاح نفس، پرداخت زکات
«زکاة» مالياتي در اسلام، مال زكوى، مالى كه در راه خدا انفاق و مصرف مىشود،
توضیح :
اصل زكوة به معنى نموّ و زيادت است زكوة در قرآن گاهى به معنى طهارت و پاكيزگى آمده مثل [شمس:9]، [نور:21]. زكوة در قرآن گاهى به معنى طهارت و پاكيزگى آمده مثل [شمس:9]، [نور:21]. و گاهى به معنى مدح است مثل [نجم:32].
بعضي گفته اند علت نامگذاري زکات آن است كه زكاة سبب پاكى مال است و مال مزكّى پاك و قابل نموّ و بركت است نه مال غير مزكّى.
زكاة واجب به 9 چيز (گندم،جو،خرما،كشمش،طلا،نقره،گوسفند، گاو، و شتر) تعلق مىگيرد.
مراد از زكاة در قرآن، مطلق انفاق در راه خداست اعم از واجب و مستحب.
