تبیان، دستیار زندگی

وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ

سوره : البقرة  آیه شماره : 207

ریشه کلمه : رأف

فعل : رأفة

معنی : رحمت و مهربانى، رحمت شديد ، دلسوزي جمع آن «رؤوف»

توضیح : رأفت و رحمت با آن كه هر دو در معنى شريكند، اما رأفت مخصوص به كسى است كه مبتلى و گرفتار باشد، ولى رحمت اعّم است به مبتلى و غير آن. (الميزان 143 بقره) يا اينکه رأفت اخّص است؛ رحمت هم در شيى محبوب آيد و هم در مكروه از روى مصلحت ولى رأفت فقط در محبوب است. «رؤوف» از اسماءِ حسناى الهي و يازده بار در قرآن مجيد آمده است.

لَقَد تَّابَ الله عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ

سوره : التوبة  آیه شماره : 117

ریشه کلمه : رأف

فعل : رأفة

معنی : رحمت و مهربانى، رحمت شديد ، دلسوزي جمع آن «رؤوف»

توضیح : رأفت و رحمت با آن كه هر دو در معنى شريكند، اما رأفت مخصوص به كسى است كه مبتلى و گرفتار باشد، ولى رحمت اعّم است به مبتلى و غير آن. (الميزان 143 بقره) يا اينکه رأفت اخّص است؛ رحمت هم در شيى محبوب آيد و هم در مكروه از روى مصلحت ولى رأفت فقط در محبوب است. «رؤوف» از اسماءِ حسناى الهي و يازده بار در قرآن مجيد آمده است.

لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ

سوره : التوبة  آیه شماره : 128

ریشه کلمه : رأف

فعل : رأفة

معنی : رحمت و مهربانى، رحمت شديد ، دلسوزي جمع آن «رؤوف»

توضیح : رأفت و رحمت با آن كه هر دو در معنى شريكند، اما رأفت مخصوص به كسى است كه مبتلى و گرفتار باشد، ولى رحمت اعّم است به مبتلى و غير آن. (الميزان 143 بقره) يا اينکه رأفت اخّص است؛ رحمت هم در شيى محبوب آيد و هم در مكروه از روى مصلحت ولى رأفت فقط در محبوب است. «رؤوف» از اسماءِ حسناى الهي و يازده بار در قرآن مجيد آمده است.

وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّه رَؤُوفٌ رَحِيمٌ

سوره : النور  آیه شماره : 20

ریشه کلمه : رأف

فعل : رأفة

معنی : رحمت و مهربانى، رحمت شديد ، دلسوزي جمع آن «رؤوف»

توضیح : رأفت و رحمت با آن كه هر دو در معنى شريكند، اما رأفت مخصوص به كسى است كه مبتلى و گرفتار باشد، ولى رحمت اعّم است به مبتلى و غير آن. (الميزان 143 بقره) يا اينکه رأفت اخّص است؛ رحمت هم در شيى محبوب آيد و هم در مكروه از روى مصلحت ولى رأفت فقط در محبوب است. «رؤوف» از اسماءِ حسناى الهي و يازده بار در قرآن مجيد آمده است.

وَالَّذِينَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ

سوره : الحشر  آیه شماره : 10

ریشه کلمه : رأف

فعل : رأفة

معنی : رحمت و مهربانى، رحمت شديد ، دلسوزي جمع آن «رؤوف»

توضیح : رأفت و رحمت با آن كه هر دو در معنى شريكند، اما رأفت مخصوص به كسى است كه مبتلى و گرفتار باشد، ولى رحمت اعّم است به مبتلى و غير آن. (الميزان 143 بقره) يا اينکه رأفت اخّص است؛ رحمت هم در شيى محبوب آيد و هم در مكروه از روى مصلحت ولى رأفت فقط در محبوب است. «رؤوف» از اسماءِ حسناى الهي و يازده بار در قرآن مجيد آمده است.