تبیان، دستیار زندگی

وَابْتَلُواْ الْيَتَامَى حَتَّىَ إِذَا بَلَغُواْ النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُواْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ وَلاَ تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَن يَكْبَرُواْ وَمَن كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ وَمَن كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُواْ عَلَيْهِمْ وَكَفَى بِاللّهِ حَسِيبًا

سوره : النساء  آیه شماره : 6

ریشه کلمه : دفع

فعل : دفع

معنی : پرداختن، دادن، كنار زدن، راندن، دفاع و حمايت نمودن. «يدافع» دفاع کردن، راندن دشمن، برطرف کردن مشکلات

توضیح : «دفع» چون با «الى» متعدى شود به معنى دادن، مثل [نساء:6] و چون با «عن» متعدى شود به معنى حمايت و يارى، مثل [حج:38] و چون به نفسه متعدى شود به معنى كنار و دور كردن آيد. مثل [مؤمنون:96]