تبیان، دستیار زندگی

وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلاَثَةَ قُرُوَءٍ وَلاَ يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَلِكَ إِنْ أَرَادُواْ إِصْلاَحًا وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكُيمٌ

سوره : البقرة  آیه شماره : 228

ریشه کلمه : درج

فعل : درج

معنی : «درجة» مرتبه، منزلت، مقام، فضيلت، برترى. «درجات» جمع آن « استدراج» كم كم گرفتن، مهلت دادن، به تدريج هلاک کردن

توضیح : درج به معنى راه رفتن و مردن نيز آمده است. به منزلت آنگاه درجه مى‏گويند كه بلندى در آن منظور باشد مثل پلّه نردبان و طبقه‏هاى ساختمان. استدراج آن است كه شخص به تدريج و درجه درجه گرفته شود شخص بد كار در كفر و طغيان خويش مشغول لذّت و كامرانى است ولى بى خبر است كه به تدريج استعداد هدايت را از دست مى‏دهد و عمرش كوتاهتر مى‏شود تا بالاخره فرصت از دستش مى‏رود. از امام حسين عليه السلام در تحف العقول نقل شده که فرمود: استدراج از خداوند سبحان آن است كه نعمت بنده را فراوان كند و توفيق شكر را از او سلب نمايد.