سوره :
غافر
آیه شماره :
37
ریشه کلمه :
تبب
فعل :
تبب
معنی :
خسران، زيان، زيان مستّمِر، زياني که سبب فساد است، قطع، بريدن، هلاك شدن
توضیح :
بعضى «تَبَّتْ» در آيه «تَبَّتْ يدا ابى لهب» را نفرين و بريده باد نمي دانند، زيرا اوّلا تبّ و تباب را به معناى زيان و خسران مي دانند و ثانياً مي گويند: آيه خبر است و نفرين نيست.