سوره :
هود
آیه شماره :
45
ریشه کلمه :
حكم
فعل :
حكم
معنی :
قضاوت، داورى، حُکم کردن
«احكام» اتقان و استواري
«حکمت» محكم كارى، تشخيص
«حکيم» محكم كار، حكمت كردار، كسى كه كار را از روى تشخيص و مصلحت انجام دهد.
« تحاكم» دادخواهي، رفتن به نزد حاکم، مراجعه به حاكم .
«تحکيم» حکم و داور قرار دادن.
«حکمت»
توضیح :
معناى اوّلى اين كلمه همان منع از فساد و منع براى اصلاح است.
حكيم كسى است كه مانع از فساد باشد و كارها را استوار و محكم كند.
