تبیان، دستیار زندگی

وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِن أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ

سوره : المائدة  آیه شماره : 27

ریشه کلمه : احد

فعل : اَحَد

معنی : يک، يکي، يكتا و بى همتا

توضیح : چون در سياق نفى واقع شود افاده عموم مى‏كند که اكثر استعمال آن در قرآن در سياق نفى است. مؤنّث احد، اِحْدَى است.