تبیان، دستیار زندگی

وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُواْ يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ لَئِن كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَآئِيلَ

سوره : الاعراف  آیه شماره : 134

ریشه کلمه : رجز

فعل : رجز

معنی : اضطراب، عذاب، وسوسه، گرفتاري

توضیح : اصل رجز اضطراب است و چون شتر ضعيف شود و قدم‏هاى كوتاه بر دارد، گويند رجز البعير. يا آنکه رجز لرزشى است در پاى شتر که در اثر درد آن شتر را از حرکت و سير معمولى باز مى‏دارد. در قرآن مجيد رجز به عذاب اطلاق شده كه عذاب اضطراب مخصوص و يا سبب اضطراب و پريشانى است. [سباء:5].

فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ

سوره : الاعراف  آیه شماره : 135

ریشه کلمه : رجز

فعل : رجز

معنی : اضطراب، عذاب، وسوسه، گرفتاري

توضیح : اصل رجز اضطراب است و چون شتر ضعيف شود و قدم‏هاى كوتاه بر دارد، گويند رجز البعير. يا آنکه رجز لرزشى است در پاى شتر که در اثر درد آن شتر را از حرکت و سير معمولى باز مى‏دارد. در قرآن مجيد رجز به عذاب اطلاق شده كه عذاب اضطراب مخصوص و يا سبب اضطراب و پريشانى است. [سباء:5].