سوره :
فاطر
آیه شماره :
34
ریشه کلمه :
حزن
فعل :
حزن
معنی :
اندوه، غصه، غمگين
«حَزَن» محزون و غمگين کردن
توضیح :
اصل حزن به معنى سختى زمين يا زمين سخت است و چون اندوه يك نوع گرفتگى و خشونت قلب است لذا به آن حزن گفتهاند.
در (ب ث ث) گذشت كه مراد از بثّ، اندوهى است كه شخص قادر به كتمان آن نيست و آن را اظهار مىكند و گفته شده که حزن نيز چنين است.