تبیان، دستیار زندگی

وَضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً رَّجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لاَ يَقْدِرُ عَلَىَ شَيْءٍ وَهُوَ كَلٌّ عَلَى مَوْلاهُ أَيْنَمَا يُوَجِّههُّ لاَ يَأْتِ بِخَيْرٍ هَلْ يَسْتَوِي هُوَ وَمَن يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَهُوَ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ

سوره : النحل  آیه شماره : 76

ریشه کلمه : وجه

فعل : وجه

معنی : «وجه» چهره، روى، صورت، ذات، نفس شى‏ء، جهت، آغاز ، اولين، رضايت، خشنودي، روح، باطن «وِِجْهَة» آنچه انسان به آن رو مى‏كند مثل قبله، جهت، سمت، سوي، روش «وجيه» والامقام، محترم ، آبرومند، داراي منزلت «توجّه» قصد، روي آوردن، «تَوجيه» توجه کردن، فرستادن، کسي را به سمتي روانه کردن

توضیح : چون صورت اولين چيزى است كه با تو روبرو مى‏شود و نيز از همه اعضاء بدن اشرف است لذابه معنى روى هر چيز، اشرف هرچيز، اول هرچيز، بكار رفته است.