سوره :
الرحمن
آیه شماره :
41
ریشه کلمه :
عرف
فعل :
عُرف
معنی :
درك، شناختن، تشخيص
«عُرف» معروف، شناختن، يال و موهاى گردن اسب، پى در پى، متوالي، بلندي، تپه، جمع آن اعراف
«معروف» شناخته شده، معمول، آنچه هماهنگ فطرت و وجدان است
«تعارف» شناختن همديگر
«اعتراف» اقرار.
توضیح :
معرفت و عرفان درك و شناختن شىء است با تفكّر و تدبر در اثر آن و آن از علم اخص است. (راغب)
