تبیان، دستیار زندگی

فَرَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ يَا قَوْمِ أَلَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا أَفَطَالَ عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدتُّمْ أَن يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبٌ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُم مَّوْعِدِي

سوره : طه  آیه شماره : 86

ریشه کلمه : وعد

فعل : وعد

معنی : وعده دادن، خبر دادن، مپده، تهديد کردن، ترساندن «تواعد» و «مواعده» وعده دادن، قرار گذاشتن «ميعاد» وعده، سررسيد، زمان وعده، مکان و محلّ وعده «وعيد» تهديد، وعده بد، هشدار، ارعاب، عذاب

توضیح : وعد در وعده خير وشر هر دو بكار رود ولى وعيد فقط در وعده شر گفته مى‏شود. «مواعده» هم براى مفرد مي آيد و هم براي قرار بين دو نفر.