تبیان، دستیار زندگی

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا كَانُوا مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَن لِّمَن شِئْتَ مِنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

سوره : النور  آیه شماره : 62

ریشه کلمه : اذن

فعل : اِذْن

معنی : اجازه، اِراده، اعلام، اطاعت ، علم

توضیح : اذن چون با باء متعدى باشد به معنى علم، و چون با لام باشد به معنى اجازه و گوش دادن و چنان چه با الى باشد فقط به معنى استماع و گوش دادن است. «اذان» به معنى اعلام است [توبه:3] «مؤذن» يعنى كسى كه به ندا و صداى بلند اعلام ميكند [اعراف:44] «آذَنَ» به معني اعلام است. [انبياء:109] [فصّلت:47] «آذَنَ لَكُمْ» كه با لام متعدى شده به معنى اذن دادن است. « تَأذُّن» اعلام و اخبار مکرر و زياد است.[ابراهيم:7] « استيذان» طلب اذن، اجازه خواستن. [احزاب:13]