تبیان، دستیار زندگی

وَإِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ فِي أَعْيُنِكُمْ قَلِيلاً وَيُقَلِّلُكُمْ فِي أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولاً وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الاُمُورُ

سوره : الانفال  آیه شماره : 44

ریشه کلمه : رأي

فعل : رأى

معنی : ديدن، دانستن، نگاه كردن، ادراک، شناخت، فهميدن، پنداشتن، نظر، نظريّه و آن چه به فكر آيد. «أَرَأَيْتَ» به من بگو، به من خبر بده

توضیح : رأى و ديدن اعم است از آن كه با چشم باشد يا با قلب. «رثاء» تظاهر و نشان دادن به غير «رؤيا» خواب ديدن «تَرائى» ديدن يكديگر چون رأى به دو مفعول متعدى شود به معنى علم آيد. [سباء:6]. و چون با الى متعدى شود معنى نگاه كردن مى‏دهد كه موجب عبرت باشد. مثل [بقره:243]. «أَرَأَيْتَ» جارى مجراى «اخبرنى» آمده و به آن كاف خطاب براى تأكيد ضمير داخل مى‏شود. مثل [اسراء:62] رأى چون به باب افعال رود پيوسته دو مفعول خواهد داشت مثل [انفال:43] «أرأيت» در هر سه مورد سوره علق، براى تعجب است.