تبیان، دستیار زندگی

وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِينَ لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَقَالَ مُوسَى لأَخِيهِ هَارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَأَصْلِحْ وَلاَ تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ

سوره : الاعراف  آیه شماره : 142

ریشه کلمه : وعد

فعل : وعد

معنی : وعده دادن، خبر دادن، مپده، تهديد کردن، ترساندن «تواعد» و «مواعده» وعده دادن، قرار گذاشتن «ميعاد» وعده، سررسيد، زمان وعده، مکان و محلّ وعده «وعيد» تهديد، وعده بد، هشدار، ارعاب، عذاب

توضیح : وعد در وعده خير وشر هر دو بكار رود ولى وعيد فقط در وعده شر گفته مى‏شود. «مواعده» هم براى مفرد مي آيد و هم براي قرار بين دو نفر.