تبیان، دستیار زندگی

إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ

سوره : السجدة  آیه شماره : 15

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.