تبیان، دستیار زندگی

وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا

سوره : الانسان  آیه شماره : 26

ریشه کلمه : سبح

فعل : تسبيح

معنی : تنزيه و تقديس خداوند، حمد و ستايش، عيادت و پرستش، «سبحان الله» منزّه بودن خداوند، گاهى براى تعجب است

توضیح : قرآن مجيد صراحت دارد در اينكه همه موجودات عالم خدا را تسبيح مى‏كند و حمد مى‏گويد و نيز در تمام آنها شعور و درك و نوعى علم هست.