تبیان، دستیار زندگی

فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِن قَبْلِ أَن يُقْضَى إِلَيْكَ وَحْيُهُ وَقُل رَّبِّ زِدْنِي عِلْمًا

سوره : طه  آیه شماره : 114

ریشه کلمه : وحي

فعل : وحى

معنی : فهماندن، اشاره، اشاره سريع، كار سريع، خلقت، ايجاد، كلام خفى، وسوسه «اوحي» «ايحاء» وحي کردن، الهام، وسوسه، القا، در غريزه قرار دادن، اشاره کردن، فهماندن

توضیح : راغب كتابت و رمز و غيره را از اسباب شمرده و معناى اصلى را اشاره مى‏داند. وحى انبياء عليهم السلام همان تفهيم خفى و كلام خفى است كه از جانب خداوند القاء مى‏شود و خداوند از آن به «سخن گفتن» تعبير مى‏كند و آن سه قسم است :وحى، ايجادصدا، آمدن فرشته.