سوره :
الرحمن
آیه شماره :
12
ریشه کلمه :
روح
فعل :
ريحان
معنی :
بوئيدني، گياه خوشبو ، روزي، نعمت
توضیح :
در تمام قرآن مجيد اين كلمه فقط دو بار آمده است.
ريحان هر گياهى است كه بوى خوش داشته باشد و در اثر اطلاق برزق به فرزند ريحان گفته شده و از آن است حديث رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم كه به على عليه السلام فرموده «اَوْصيكَ بِريحانَتيّى خَيْراً فى الدُّنيا...» مرادش حسنين عليهمالسلام بود.
