سوره :
الانفال
آیه شماره :
1
ریشه کلمه :
صلح
فعل :
صلح
معنی :
«صُلح» مسالمت، سازش، آشتي، از بين بردن نفرت
«صلاح» شايسته شدن، خوب شدن «صالح» شايسته، خوب
«صالحون» «صالحين» نيكوكاران، شايستگان، شايسته كاران.
«اصلاح» آشتي دادن، سازش نمودن، خوب شد، کار شايسله انجام دادن، برطرف کردن مفاسد، ايجاد صلح و سازش و الفت
«صالح» نام پيامبر قوم ثمود
توضیح :
عمل صالح و كار شايسته آن است كه مطابق عدل و انصاف باشد كه قهراً مفيد و مورد رضاى خداست.
صالحون، پيوسته وصف اولوالعقل آمده اعم از ملك، انس و جن.
«عَمِلُوا الصّالِحالتِ» كه بيشتر از پنجاه بار در قرآن ذكر شده در همه آنها توأم با «آمَنوا» يا «وَهُوَ مُؤْمِنُ» يا نظير آن دو است مگر در آيه [هود:11]. كه قطعاً در آن نيز ايمان منظور است.
پس بى شكّ عمل صالح پيش خدا در صورتى مؤثر و مقرّب است كه توأم با ايمان به خدا باشد و در غير اين صورت پوچ و بى اثر خواهد بود. [ابراهيم:18]
