تبیان، دستیار زندگی

فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِّنكُمْ وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ذَلِكُمْ يُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا

سوره : الطلاق  آیه شماره : 2

ریشه کلمه : شهد

فعل : شهد

معنی : حضور، معاينه، درک کردن، ديدن، اشراف داشتن، خبر قاطع، آشكار، گواهي ديدن، اداى شهادت، اظهار خبر قاطع، اقرار، حكم، علم، «اَشهاد» و «شهود» جمع شاهد: حاضر، بيننده، شهادت كننده «شهيد» شاهد، حاضر، بيننده، حافظ جمع آن «شهداء» «اِشهاد» گواه قرار دادن، حاضر ساختن، شاهد گرفتن «استشهاد» گواه خواستن، شاهد گرفتن

توضیح : بهتر است شهود در معنى حضور و شهادت را به ديدن و معاينه فرار دهيم. (مفردات)