تبیان، دستیار زندگی

وَالَّذِينَ تَبَوَّؤُوا الدَّارَ وَالْإِيمَانَ مِن قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّا أُوتُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

سوره : الحشر  آیه شماره : 9

ریشه کلمه : هجر

فعل : هجر

معنی : دوري، کناره گيري، ترک کردن، «هجرت» و «مهاجرت» خجرت از محلي به محل ديگر، کوچ، متاركه، ترک سرزمين کفر «مهاجرين» کساني که همراه پيامبر اسلام به مدينه هجرت گردند. «هُجْر» هذيان، سخن بيهوده، ناسزا

توضیح : هَجْر و هِجْران آن است كه انسان از ديگرى جدا شود، خواه با بدن يا با زبان يا با قلب. (راغب) هذيان رااز آن هُجْر گويند كه شأنش مهجور و متروك بودن است در آيه [فرقان:30]. مهجور ظاهرا به معنى متروك است وبعضى آن را هذيان گفته‏اند. مهاجران را به جهت قطع مواصلت و ترك قوم و محلشان مهاجر ناميده‏اند و علت آمدن باب مفاعله آن است كه هريك از مهاجران مانند نظير خويش از وطن و قوم خود بريده و مصاحبت رسول خدا«صلى الله عليه وآله» را اختيار مى‏كردند.