تبیان، دستیار زندگی

وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ

سوره : الزمر  آیه شماره : 8

ریشه کلمه : نوب

فعل : نوب

معنی : رجوع پي در پي، توبه کردن، بازگشت به سوى خدا با توبه و اخلاص عمل.

توضیح : نوب اگر با «الى» باشد به معنى پي در پي رجوع کردن و رجوع بعد از رجوع است، همچنين است اِنابه. زنبور عسل را «نوب» گويند كه به كندويش پى در پى باز مى گردد، حادثه را نائبه گويند كه از شأن آن پى درپى بودن است. نوب فقط از باب افعال در قرآن مجيد بكار رفته است.