تبیان، دستیار زندگی

وَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

سوره : التوبة  آیه شماره : 106

ریشه کلمه : امر

فعل : اَمْر

معنی : دستور، فرمان، (جمع اوامر) کار، چيز، موضوع، مسئله (جمع امور) «امّارَة»، مبالغه و بسيار امرکننده است. «ايتمار»، قبول امر و مشورت [قصص:20]

توضیح : امر يا قولى است و يا فعلى، قولى به معنى دستور و فعلى به معنى كار و چيز است. در آياتى نظير [هود:97] ظاهراً هر دو امر، مراد است. مراد از اولى الامر، امامان اهل بيت مي باشند گرچه احتمالهاي ديگري نيز داده شده از قبيل: امر به معروف كنندگان و فقها و اهل دين و اطاعت کنندگان خدا.