تبیان، دستیار زندگی

بابا رفت به صحراي کربلاي ايران، خوزستان داغ، تا شايد درد حسين(ع) را با تمام گوشت و پوستش حس کند. بابا رفت تا شايد بوي خون حسين(ع) به مشامش برسد. بابا رفت تا شايد بتواند بر رگ بريده حسين(ع) بوسه بزند . بابا رفت تا شايد بتواند با خون ناقابلش راه کربلا را بر روي تمام دلهايي که هواي کربلا دارند باز بکند . بابا رفت تا شايد ديگر برود و پهلوي تو نباشد اما اين را بدان که همه چيز ناپايدار است چه براي تو و چه براي من. تنها چيزي که باقي مي ماند و قابل اتکاء است خداست.