چه بسیار نماز ها که به هنگام دویدن در میدان عملیات خوانده شد و چه بسیار نماز ها که با لباس هایی غرق خون و با تیمم اقامه گردید. وقتی معتقد باشی که جنگ و جهادت برای برپا داشتن نماز است ، باید هم چنین باشد. به جرات می توان گفت که پس از صدر اسلام ، جبهه جنگ ایران و عراق ، تنها معرکه نظامی در طول تاریخ بود که نماز در آن حرف اول را می زد و ارزش این ویژگی را تنها اهل نماز می دانند و بس. عکسی که می بینید ، دو رزمنده بسیجی را بر آیینه تاریخ ثبت کرده است که در سنگری حفره روباهی که فاقد فضای کافی حتی برای نشستن دو نفر است ، در حال اقامه نماز هستند. راستی دو رکعت نماز در چنین وضعی ، با چند رکعت نماز ما و شما برابری می کند؟ خداوندا ! ما را با اهل نماز محشور فرما
