Niçin Evlilik?
Evliliği çok dar kapsamlı düşünmek veya sadece dünyevi hedeflere ulaşmak için onu bir araç olarak görmek, yüce insanlık makamına yakışmaz. İnsan, şüphesiz fani olarak bilinen bu dünyada sınırlı ve geçici bir zaman içerisinde sadece yemek, içmek, eğlenmek, uyumak, Allah'ın vermiş olduğu tüm nimetlerden lezzet almak ve ruh gırtlağa vardığı an da ümitsiz ve cahil bir şekilde ölmek için yaratılmamıştır. İnsan ve insanlık makamı bundan çok daha üstündür.
İnsan ilim, ahlâk ve amelleriyle kendi nefsini hakikat yolunda terbiye etmek, fani dünyada İblis'e ve onun uşakları olan tağutî güçlere taviz vermeden, tüm günahlardan arınmış olarak asıl hedef olan insanlık makamına ulaşmak, dolayısıyla imana ve salih amellere sahip olmak ve böylece dünya ve ahiret saadetine kavuşmak için yaratılmıştır. İnsan, ancak kendini bu yola adadığı müddetçe melekten üstün sayılır.
Bilindiği üzere yüce Allah, insanoğluna yeme, içme, her nevi şehvet duyguları, imtihanlara tabi tutulma vb. gibi bazı özellikleri bahşetmiş, bunların yanı sıra izleyecekleri yol neticesinde ceza ve mükâfata tâbi tutulacaklarını vaat etmiştir. Ne var ki, meleklere böyle özellikleri vermemiştir.
Bu yüzden insan, iki boyuta sahiptir; manevî boyut ve hayvanî boyut. Ancak, melekler tek boyuta sahiptirler. O da manevî boyuttur. İnsan, hem manevî, hem de hayvanî boyuta sahip olduğundan onda tekâmül olayı bir gerçektir. Meleklerde ise yalnızca manevî boyut var olduğundan böyle bir şey söz konusu değildir.
Bu da apaçık göstermektedir ki, imtihana tâbi tutulan ve bunu da başarıyla veren bir mümin, sürekli ibadet edip de her türlü maddî şeylerden uzak olan meleklerden kat kat üstündür. Tabi üstünlük, tam bir mümin için geçerlidir. Zira, hak yolu bildiği ve ona inandığı hâlde kendi kendini bataklığa süren, sürekli şeytana uyup fitne ve fesada duçar olan bir kimse, asla bu özelliğe sahip değildir. Böyle bir kimseye "melekten üstündür" demek doğru olmadığı gibi "hayvandır" demek bile iltifat sayılır. Yüce Allah yukarıda adı geçen şahsiyetler için Kur'ân-ı Kerim'de şöyle buyurmaktadır:
Andolsun ki biz insanlar ve cinlerden çoğunu cehennem için yarattık; onların kalpleri vardır ama anlamazlar, gözleri vardır ama görmezler, kulakları vardır ama duymazlar. (İşte) onlar dört ayaklı hayvanlara benzerler hatta daha da aşağılıktır onlar. İşte onlar, gafillerin ta kendileridirler.
[1] Yoksa, çokları dinlerler de akıllarını başlarına alırlar mı sanırsın? Ancak hayvanlara benzer onlar. Hatta yol-yordam bakımından daha da sapıktırlar.[2]
Allah'ın varlığına, birliğine iman edip, emirlerini yerine getiren dindar kadın ve erkek, aynı çatı altında birbirlerine destek olarak hayatın zor yaşam şartlarının üstesinden gelirler. Nefislerinin arzuladığı her türlü küçük ve büyük günahlardan sakınmada, ahlâk ve maneviyatlarını güçlendirerek mukaddes İslâm yolunda dünya ve ahiret saadetine erişmede sürekli çaba içerisinde olurlar. Amaç, yüce insanlık makamına ulaşmak, böylece yaradanın rızasını kazanmaktır.
Görülüyor ki, bu makama ulaşmada aile bireylerine düşen görev, oldukça fazladır. Dinimizce bireylerin iki tarafın da dinî vazifelerini yerine getiren hakiki birer Müslüman olmaları, zaruri sayılmaktadır. Zira, hayvandan bile aşağılık biriyle yapılacak evliliğin insanı nerelere çekeceği malumdur.
Demek ki evlilik, insanî hedefe doğru atılan bir adım olduğundan gerekli görülmektedir. Bu yüzden İslâm dini evli kimseleri, bekârlara nazaran daha faziletli kılmıştır. Örneğin, Resul-i Ekrem (s.a.a) bu konuda şöyle buyurmuştur:
Evlenen kimse, dininin yarısını korumuştur.[3]
Yine İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur:
Evli bir insanın kılmış olduğu iki rekât namaz, bekâr bir insanın kılmış olduğu yetmiş rekât namazdan daha faziletlidir.[4]
[1]- A'râf / 179.
[2]- Furkan / 44.
[3]- Vesail'uş-Şia, Kitab'un-Nikâh, böl: 1, b:1, h:11.
[4]- Mizan'ul-Hikmet, c.4, s.273.
Nikâh Tabiat Amaçlarından Biri
Evlilik, ilâhî bir nimettir
