| 1.BÖLÜM: Sözlükte Gadir 2.BÖLÜM: Gadir-i Hum olayı 3.BÖLÜM: Gadir’den, gadir’i rivayet edenler 4.BÖLÜM: Gadir ve imametin ispatı 5:SONUÇ: 6:KAYNAKLAR: 1.BÖLÜM: SÖZLÜKTE GADİR-İ HUM Sözlükte Gadir: الغدیرمستنقع الماء المطر صغیرا كان او كبیرا و لا یبقی الی القیظ الا ما یتخذه الناس من عد او حائر او وجد او وقط او صهریج(1) الغدیر القطعة من الماء یغادرها السیل ای یتركها مستنقع الماء المطر صغیرا كان او كبیرا غیر انه لا یبقی الی القیظ الا ما یتخذه الناس من عد او وجد او وقط او صهریج او حائر (2) Gadir, yağmur sularının toplandığı yere denir. Toplanan su küçük olsun veya büyük, sıcakların etkisiyle çabuk kuruduğundan dolayı, Halk bu suyu akarsu vb. kullanmaz. الغدیر: Yağmurdan sonra,suların bir yerde toplanmasına denir. خم :Tavuk kafesine denir.(3) Terim olarak Gadir-i Hum: Hicretin 10.yılında Peygamberin yüz binlerce Müslüman ile beraber gittiği hacdan dönerken konakladığı ve Hz. Ali (a.s)’ın, kendisinden sonra imamet ve hilafetini, Allah’ın izniyle ilan ettiği yerin adıdır. 2.BÖLÜM: GADİR-İ HUM OLAYI Peygamber,(s.a.a) hicretin onunda Kâbe’yi ziyaret etmek için değişik kabile ve taifelere de onun emriyle ilan edilerek yola çıktı. Çok kalabalık bir topluluk hac vazifesini yerine getirmek için Medine’ye geldi. Bu hac merasimi, Peygamberin(s.a.a) Medine’ye hicretten sonra ki ilk haccıydı. Bu hac, hicretten ne önce nede sonra peygamber tarafından gerçekleşmemişti. Bu hac tarihte, Veda haccı, İslam haccı, Belağ haccı, Kemal haccı ve Tamam haccı gibi isimlerle nakledilmiştir. Peygamber, gusül ve tedhin etti, çok doğal ve gösterişsiz iki elbise giyindi bir tanesini beline bağladı ötekini ise omzuna attı. Cumartesi günü zilkadenin 24 veya 25’inde hac vazifesini yerine getirmek için yaya olarak Medine’den çıktı. Hanımlarını ve ehli-beytini develerin sırtında hazırlanan mahfellere bindirerek. Bütün muhacir, ensar ve arap kabileleri ile beraber büyük bir toplulukla yola koyuldu. Bu arada halk arasında able veya hasbe adında bir hastalık türemişti, bu sebeple halktan bir kısım bu yolculuğa katılamamıştı buna rağmen sayıları oldukça yüksek bir insan topluluğu Peygamber ile beraber yola çıkmıştı. Öyle ki Peygamberle beraber hac vazifesini yerine getirmek için gidenlerin sayısını 114,120 ve124 bin kişi olarak naklediyorlar. Elbette bu rakam Hz. Ali ve Ebu Musa ile mekkeden yola çıkanlardan hariç olanlardır. Pazar sabahı Peygamber ve beraberinde olanlar Yelmelem’e ve gecesi de Şerefu-seyyale’ye yetiştiler. Orada akşam ve yatsı namazını kıldıktan sonra sabahsı Araku-zebiyye’de sabah namazını kıldıktan sonra Ruvha denilen yere geldiler. Oradan hareket ettikten sonra ikindi namazını Munserif’te kılıp akşam ve yatsı namazını Muteş’te kıldıktan sonra orada yemeklerini yediler. Sabah namazını İsabe’de kılıp Salı sabahı Arac’ta oldular. Lehyi Cemel olarak tanınan ve Cuhfe’ye yakın olan yerde Peygamber hicamet etti. Daha sonra Segya denilen yere geldiler. Çarşamba günü oradan ayrıldıktan sonra sabah namazını Ebva denilen yerde kılıp hareket ettiler. Cuma günü Cuhfe’ye yetiştiler ve ordan kadir denilen yere gidip cumartesini orada kaldılar. Pazar günü İsfan’da ve oradan ayrıldıktan sonra Ğamim denilen yere yetiştiler. Yaya olanlar, Peygambere çok yorulduklarını söyleyince Peygamber onlara aynı hızda yürümeleri emrini verdi. Ve pazartesi günü Merr-uzehran’da kaldıktan sonra gün batımında Saraf’a ve akşam namazından önce de Mekke etraflarına yetişip Sünyeteyn denilen yerde o gece kaldılar ve Salı günü Mekke’ye yetiştiler. Peygamber ve beraberindekiler Haccın amellerini yerine getirdikten sonra Medine’ye dönmek için yola koyuldular. Gadir-i Hum’a yetiştikleri zaman Cebrail-i Emin Allah tarafından şu ayetleri getirdi: یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیك من ربک وان لم تفعل فما بلغت رسالته(4) Ey Peygamber bildir sana rabbinden indirilen emri ve eğer bu tebliği ifa etmezsen onun elçiliğini yapmamış olursun. Şunu söylemek gerekir ki Cuhfe denilen yer, Medine, Mısır ve Irak yollarının ayrıldığı noktadır. Yani yol ayrımı demek yerinde bir tabir olur. Peygamber ve beraberindekilerinin o noktaya yetişmesi,18 Zilhicce Perşembe günü olmuştur. Cebrail-i emin ayeti getirmiş ve Allah tarafından Hz. Ali’nin imamet ve vilayet makamını halka duyurmasını emretmiştir. Peygamber geriden gelenler yetişene kadar önde gidenlerin geri dönmesini emretmişti. Bu bölgede eski ve büyük ağaçlar bulunuyordu. Peygamber, birbirlerine yapışık olan bu ağaçların gölgesinde oturmayı yasaklamıştı. Öğlenin dayanılmaz sıcağı bastırınca bazıları elbiselerinin bir parçasını başlarına ve öteki parçasını da altlarına sermişlerdi. Peygamber’in rahat edebilmesi için ağaçlara bağlanan parçalarla gölgelik yapılmış, Okunan ezanla Peygamber, öğlen namazını halkla beraber kılmıştı. Namaz bittikten sonra, Peygamber develerin yükleriyle hazırlanan yüksek bir yere çıkmış ve hutbe okumuştu. Hutbesini bitirdikten sonra Ali(a.s)’ın elini tutarak, ikisininde koltuk altı görünecek kadar havaya kaldırarak şöyle buyurmuştu: Ey insanlar, müminlere kendilerinden daha değerli ve evla olan kimdir. ? Onlar, Allah ve resulü daha iyi bilir deyince, Peygamber şöyle dedi: Allah benim mevlam, bende müminlerin mevlasıyım ve onlara kendilerinden daha değerliyim. O halde, Ben kimin mevlası isem Ali’de onun mevlasıdır. Peygamber bu sözü üç kez, Ahmet bin hanbel’den nakledildiğine göre (Hanbelî mezhebinin kurucusu)dört kez tekrarladı. Ve daha sonra şöyle dua etti. Ey Allah’ım onu seveni sev ve ona düşman olanla düşman ol, ona yardım edene yardım et ve onu zelil etmek isteyeni zelil et. Onu hakkın ve hakikatin ölçüsü karar kıl. Sonra şöyle buyurdu: Burada bulunanlar, olmayanlara bu söylediklerimi iletsin. Topluluk dağılmamıştı ki Cebrail-i Emin şu ayeti getirdi: الیوم اكملت لكم دینكم. الخ ایه Bu gün dininizi ikmal ettim size verdiğim nimetimi tamamladım… Peygamber şöyle buyurdu: Allah-u Ekber din kemale yetişmesine ve nimetin tamamlanmasına ve Allah’ın Ali’nin imametine razı olmasına.(5) 3.BÖLÜM: GADİR’DEN, GADİRİ RİVAYET EDENLER Al-gadir kitabında gadir-i hum olayı,110 sahabe,84 tabii ve 360 âlim, üstat ve hafızdan nakledilmiştir. Biz her birinden birkaç isim ve rivayetlerinin geçtiği birkaç kitap nakletmekle yetineceğiz. SAHABELERDEN: 1:Hz.Fatıma (s.a) İbn-i ukde Hadisu-l vilaye kitabında ve Mansur razi al-gadir kitabında iki cihan kadınlarının efendisinden bu hadisi nakletmişlerdir. 2:Hz. Ali bin ebi talip (a.s) 3:Hz. Hasan (a.s) İbn-i ukde Hadisu-l vilaye kitabında ve cuabi, nuheb kitabında İmam Hasan’ı gadir-i hum’un ravilerinden saymıştır. 4:Hz. Hüseyin (a.s) İbn-i ukde Hadisu-l vilaye kitabında ve cuabi, nuheb kitabında İmam Hasan’ı gadir-i hum’un ravilerinden saymıştır. 5:Ebu hureyre 78 yaşında hicretin 57,58 veya 59.yılında ölmüştür. Hatib-i bağdadi tarihinin 8.cildi 190.sayfasında iki vasıtayla gadir-i hum olayını ondan nakletmiştir. 6:Ebu Bekir bin kuhafe Hicretin 13.yılında ölmüştür. Şemsu-din cezri, esnal-metalib 3.sayfada onu gadir-i hum’un ravilerinden zikretmiştir. 7:Usame bin zeyd bin harise Hicretten 54 yıl sonra 54 yaşında öldü. Onun hadisi Hadisu-l vilaye ve Nuheb-ul menagıb kitabında zikredilmiştir. 8:Esma binti umeys Gadir-i Hum hadisini, İbni ukde Hadisu-l vilaye kitabında ondan nakletmiştir. 9:Ummü seleme (Peygamber’in hanımı) Onun hadisini Ahmet bin fazl bin Muhammet, Kesir mekki Şafii ile beraber Vesiletu-l mal kitabında ibni ukde vasıtasıyla nakletmiştir. 10:Ebu Hamza Enes bin malik ensari hazraci Peygamberin hizmetçisi, hicretin 93’ünde vefat etti. Hatip bağdadi tarihinin 7.cilt,277.sayfasında ondan rivayet etmiştir. 11:Cabir bin Abdullah ensari Hicretin 73,74 veya 78 yılında,93 yaşında medinede vefat etti. İbni ukde Hadisu-l vilaye kitabında ondan bu hadisi rivayet etmiştir. 12:Ebu zer cundeb bin cunade el-ğaffari Onun hadisini ibni ukde Hadisu-l vilaye ve cuabi nuhebu-l menakıbında zikretmiştir. 13:Ayşe (Ebu Bekir’in kızı) İbni ukde Hadisu-l vilaye kitabında bu hadisi ondan nakletmiştir. 14:Ömer bin hattap Hatip Harezmî maktelinde ve ibni kesir şami bidaye ve nihaye kitabının 7.cilt,349.sayfasında gadir hadisini ondan nakletmişlerdir. TABİİNDEN: 1:Ebu Raşit Hubrani (Adı Hızır veya Numan’dır.) İbni hacer El-tegrib kitabında doğru ve hadisine güvenilir ravilerden olarak ziktermiş ve hadisini 103.sayfada getirmiştir. 2:Ebu seleme (Adı Abdullah veya İsmail’dir) 3:Ebu Süleyman müezzin Tabiinin büyüklerinden ve hadisleri âlimler tarafından kabul edilen bir şahsiyettir. 4:Ziyad bin ebi ziyad Hafız heysemi mecmeu-zevaidde ve ibni hacer takrib kitabında onu doğru ve hadisine güvenilir birisi olarak tanıtmıştırlar. 5:Ebu sadık selim bin geysi hilali Şia ve Sünni nazarında hadislerine güvenilen bir ravidir. 14.ASRIN ÂLİM VE ÜSTATLARINDAN: 1:Şeyh Muhammet abd bin Hüseyin Hayrullah mısri 1323 yılında vefat etmiştir. Mısırın tanınmış ve ilmi derecesi yüksek âlim ve müftülerindendir. 2:Seyit abdu-l Hamit bin seyit Mahmut alusi bağdadi-şafii- 1232’de doğmuş ve 1324’de vefat etmiştir. Irak’ın başkenti olan Bağdat’ın tanınmış âlimlerinden olan bu şahsın Nesru-leali kitabı yayınlanmıştır. Gadir hadisini bu kitabın 166.sayfasında zikretmiş ve Hz. Ali’nin faziletlerinden olduğunu açıklamıştır. Ayrıca bu hadisin kesinlikle vahiy kaynaklı olduğunu söylemiş ve 172.sayfasında gadir hadisine değinmiştir. 3:Doktor Ahmet Ferit Rufai Dipnot yazdığı Mucemu-l udeba adlı kitabın 14.cilt,48.sayfasında Ali (a.s) ‘ın iki beytini gadir-i hum hakkında zikretmiştir. 4:Üstat Hüseyin âli ezemi bağdadi Bağdat’ta hukuk fakültesinin müdürü olan bu şahıs gadir şairlerinden biridir. Kendisi şahsen gadir hakkında yazmış olduğu kitabı Al-gadir’in yazarına haber vermiştir. 5:Üstat abdu-l fettah-abdu-l maksut mısri Dört ciltlik İmam Ali kitabının yazarı olan bu şahıs, kitaba yazdığı methiye ve övgüde gadir hadisine de işaret etmiştir.(6) 4.BÖLÜM: GADİR VE İMAMETİN İSPATI Mevla kelimesi, İmamet ve hilafet hakkında değişik münakaşalara sebep olmuştur. Şia, bu kelimenin imamet makamını ispatladığına ve dolayısıyla Hz. Ali’nin Peygamberden sonra ilk halife olduğun inanmıştır. Gadir-i Hum hadisinin kaynağında şia ve Sünni arasında hiçbir ihtilaf yoktur. Şia mevla kelimesini tasarruf hakkına sahip olan şahıs için kullanmış fakat muhalifler bu kelimeyi, başka manalara da geldiği için, değişik manada kullanmışlardır. Şeyh bu kitapta lügat ve edebiyat âlimlerinin sözlerini dikkatle incelemiş ve insafı elden bırakmadan onları nakletmiştir. Mevla kelimesinin içerdiği manalar şunlardır: Tasarruf etmeye en layık olan, köle sahibi, özgürlüğü bağışlanan köle, amcaoğlu, yardımcı, mütevelliyi cerire, birlikte ahit bağlayan, mücavir ve itaat edilen anlamlarına gelir. Şunu söylemek gerekir ki mevla kelimesinin asıl anlamı tasarruf etmeye en layık olan şahsa denir. Ve aslında bütün manalar, tasarruf etmeye en layık olmak manasına döner. Şeyh, diğer manaların gerçekte tasarruf etmeye en layık olmak manasına geldiğini etraflıca anlatmış ve diğer manaların ise mecaz olarak kullanıldığını ispatlamıştır. Ve bunun tersini iddia edenleri lügat ilminden uzak olmakla veya Ehli-beyt (a.s) ile düşmanlıkla suçlamıştır. Dâhili ve harici karineler ile Peygamberin hadisinden anlaşılan şu ki mevla kelimesinden kasıt tasarrufa en layık olan şahıs manasıdır.(7) Gadir-i Hum hadisi, Şia ve Sünni’nin rivayet ettiği ve Ehli-beytin imametine delalet eden hadislerdendir. Peygamber veda haccından dönerken Gadir-i Hum denilen yere geldi.(konaklama yeri olmamasına rağmen)Orada konakladılar. Ve Peygamberin emriyle Halk bir yere toplatıldıktan sonra Peygamber şöyle buyurdu: Ben sizlere kendi canlarınızdan daha üstün değimliyim. ? Onlar, evet öylesin deyince, Hz. Ali’nin elini havaya kaldırarak şöyle buyurdu: Ben kimin mevlası isem Ali’de onun mevlasıdır. Orada bulunan Müslümanların da itiraf ve ikrarlarından da anlaşıldığı üzere mevla kelimesi tasarruf etme manasında kullanılmıştır. Tasarruf etmenin tek manası da şudur ki, tasarruf edenin emir ve nehiylerine itaat farzdır. Burada, akla 4 soru gelebilir: 1:Bu hadisin senet açısından sahih olduğuna delilimiz nedir. ? Çünkü bazıları bu hadisi uydurma bir hadis olarak biliyorlar 2:Mevla kelimesinin, tasarruf etmeye en layık şahıs anlamında olduğuna delilimiz nedir. ? 3:Mevla kelimesinin tasarruf etmeye en layık olmak manasına geldiğini varsayalım, meşhur gadir hadisinde bu mananın kastedildiğine delil nedir. ? 4:Ve mevladan kastın Hz. Ali olduğuna delilimiz nedir? 1:Sorunun cevabı: Gadir-i Hum hadisinde bulunan bir özellik hiçbir hadiste bulunmamaktadır. Bunun içindir ki âlimler bu hadisin mütevatir olduğunu söylemişler ve siyer âlimleri de onu mütevatir olarak nakletmişlerdir. Örneğin Bedir, Huneyn, Cemel ve Sıffin, kesin olarak gerçekleşen haberlerden olduğu için senet ve ravilerin isimlerinin nakline ihtiyaç duyulmamıştır. Çünkü bütün âlimler bu savaşların gerçekleştiğinde ortak bir görüşe sahiptirler. Gadir-i Hum olayı da bu şekil haberlerden sayıldığı için gerçekleşmiş olmasına bundan daha önemli bir delil bulunmamaktadır. 2.Sorunun cevabı: Tasarrufa en layık olmak mevla kelimesinin yalnız bir manasıdır ve başka ihtimallerde vardır. Bu sözü insaflı olan hiç kimse söylemez çünkü tasarruf hakkına sahip olmak manası mevla kelimesinden anlaşılan ve araplar arasında meşhur olan bir manadır. Mevla kelimesi için söylenen manalar şunlardır: 1:Tasarruf hakkına sahip olmak ki mevla kelimesinin asıl manası budur. Örneğin: Allah kuranda şöyle buyuruyor: فالیوم لایؤخذ منكم فدیة ولا من الذین كفروا وماواكم النار وهی مولاكم وبئس المصیر(8) Artık bugün ne sizden ve ne de kâfir olanlardan, azaptan kurtulmanız için bir şey alınır. Yurdunuz ateştir sizin odur size layık olan ve orası dönüp gidilecek ne kötü yerdir. 2:Köle sahibi: ضرب الله مثلا عبدا مملوكا لا یقدر علی شیئ(9) Allah, hiçbir şeye gücü ve kudreti olmayan bir köleyi örnek verir. 3:Azad olan köle: 4:Amcaoğlu: 5:Yardımcı: ذالك بان الله مولی الذین امنوا وان الكافرین لا مولی لهم(10) Böyle bu, çünkü şüphe yok ki Allah inananların yardımcısıdır ve şüphe yok ki kâfirlerin yardımcısı yoktur. 6:Mütevelliyi zemanı cerire ve miras: ولكل جعلنا موالی مما ترك الوالدان والاقربون والذین عقدت ایمانكم فاتوهم نصیبهم ان الله كان علی كل شیئ شهید(11) Ana ve babayla yakınların bıraktıkları mallara mirasçı olacak erkek ve kadınları tayin ettik kendileriyle ahitleştiğiniz kişilere de paylarını verin şüphe yok ki Allah her şeyi görür. Müfessirler bu ayette geçen Mevla’nın, mirasta tasarruf hakkına en layık olan şahıs olduğunda ortak görüşe sahiptirler. 7:Halif (Ahit ve ahitleşmek) 8:Mücavir (yakın) 9:Sahip ve itaat edilen Yukarıda, mevla kelimesi için açıklanan manalardan da anlaşıldığı üzere tasarruf hakkına sahip olmak, mevla kelimesinin asıl manasıdır. Ve diğerleri mana itibarı ile tasarruf hakkına sahip olmak anlamını taşırlar. Örneğin: Köle sahibi, eğer kölenin bütün işlerinde söz hakkına sahip birisi ise onun mevlası sayılır. Ve eğer amcaoğlu, miras hakkına diğerlerinden daha layık ise miras bırakanın mevlası ve tasarruf hakkına en layık olan şahıstır. Aynı şekilde diğer manalarda bu kural çerçevesindedir. 3.Sorunun cevabı: Mevla kelimesinin tasarruf hakkına en layık olmak anlamında kullanıldığının bir başka delilide şudur: Lügat âlimleri iki cümle arka arkaya söyledikleri zaman, ikinci cümledeki kasıtları birinci cümlede söyledikleri ve irade ettikleri manadan başka bir şey değildir. Örneğin: Bir şahıs şöyle diyor, Benim zeyd adında ve bu özelliklere sahip bir kölem var siz onu tanıyor musunuz? Onlardan itiraf alınca şöyle devam ediyor. Şahit olun ki ben onu Allah rızası için azad ediyorum. Onun bu sözlerinden sonra, kastının başka biri olduğu veya kölesinin bu özelliklere sahip olmadığını iddia etmesi yanlıştır. Ve neticede o kölenin azad olması gereklidir. Bu örneği Gadir-i Hum olayıyla karşılaştırdığımız zaman, şunu anlıyoruz ki Peygamberin sözlerinde eksiklik ve ikilik olmayacağından dolayı, halktan aldığı itiraftan sonra Hz. Ali’yi mevla olarak tanıtması Peygamberin kendi makamına ne gözle bakılıyorsa ona da aynı gözle bakılmasıdır. Yani müminlerin kendilerinden onlara daha evla ve tasarruf hakkına en layık olan şahıs olmasıdır. Böylece anlaşılan şu ki mevla kelimesinin birinci cümlede içerdiği mana, ikinci cümlede istenilen şeydir. Bunun tersinin kastedilmesi, fesahat ve belagat ilmine terstir. Ve Peygamberin makamı böyle basit bir şeye cahil olmaktan beri ve münezzehtir. 4.Sorunun cevabı: Mevla kelimesi imamet ve halka önderlik etmek manasındadır. Lügat âlimleri bu kelimeyi, Halka önderlik etmek ve onların işlerinde önayak olmak manasında kullanırlar. Örneğin: Hâkim, şeriatın hükümlerini icra etmekte halktan daha evladır veya sahip, kölesine daha evladır denildiği zaman kastedilen şey onların işlerinin tedbirinde ve yürütülmesinde herkesten daha evla ve öncelikli olmalarıdır. Müfessirler Kuranda geçen şu ayeti; النبی اولی بالمؤمنین من انفسهم Peygamberin, inananların işlerinde tasarruf hakkına sahip en layık şahıs olduğunda ortak görüşe sahiptirler. Ve şüphe yok ki insanların işlerinde tasarruf hakkına sahip olan birinin bütün yönleriyle onlardan daha üstün olması gereklidir. Ve bu itaati farz olan imam ve önderden başkası değildir. Biz eğer, mevla kelimesini tasarruf hakkına sahip olmak manasında kullanmazsak Peygamberin Gadir-i Hum’daki sözleri yanlış olacaktır. Örneğin: Ben kimin amcaoğlu isem Ali’de onun amcasının oğludur veya ben kimin yardımcısı isem Ali’de onun yardımcısıdır gibi… (12) SONUÇ: Allah, bu önemli olayın herkes tarafından bilinmesini ve her zaman dillerde olmasını istiyor. Her asır ve zamanda bu olay, ağızdan ağza dolaşmalı ve anlatılmalıdır. Çünkü Hz. Ali’nin taraftarları için güçlü bir delil olduğundan Peygamber o gün, o hassas noktada bu sözü defalarca tekrarlamıştı. Peygamber büyük bir toplulukla hac vazifesini yerine getirmek için Mekke’ye gittiği zaman dönüşte Hz. Ali’nin imamet ve hilafet makamının halka tebliğ edilmesi Allah tarafından gerekli kılınmıştı. Ve Peygamber konaklama yeri olmamasına rağmen Gadir-i Hum denilen yerde halkı bir yere toplayarak bu vazifesine amel etmişti. Ve orada Müslümanlarda istenen başka bir şeyde şuydu, Bu hadisi işitip burada olanlar, olmayanlara tebliğ etmeliydi.(13) Peygamber, vazifesini en güzel şekilde yerine getirdiği gibi Allah’ın razı olduğu bu makamdan herkesin haberdar olması için yüz binlerce tebliğci karar kılmış ve o gün orada bulunmayanları haberdar etmek görevini onlara vermiştir. Peygamberin böyle bir yönteme, yol ayrımı olan öylesine hassas bir yerde başvurması, bu makamın bilinmesi ve icra edilmesi açısından dinde ne kadar önemli bir konuma sahip olduğunun ve bu önemli olayı tahrif edilmekten kurtarmanın en güzel yolu değilmidir. ? KAYNAKLAR: 1:Kitabu-l Eyn 2:Lisanu-l Arap 3:Er-raid 4:Maide,67 5:Al-gadir,1.cilt,29.sayfa 6Al-gadir,1.cilt,40.sayfa 7:Egsamu-l mevla fi-l lisan, Şeyh Müfit,1.cilt,3.sayfa 8:Hadid,15 9:Nahl,75 10:Muhammet,11 11:Nisa,33 12:Delilu-n nes biğabari-l gadir, keraceki,1.cilt,37.sayfa 13:Al-gadir,1.cilt,34.sayfa
Tarihî Gadir Hadisi Gadir Günü İyi Ameller Yapmak | 