پنج شنبه 3 خرداد 1403 - 13 ذيقعده 1445 - 23 مي 2024
تبیان، دستیار زندگی
در حال بار گزاری ....
مشکی
سفید
سبز
آبی
قرمز
نارنجی
بنفش
طلایی
همه
متن
فیلم
صدا
تصویر
دانلود
Persian
Persian
کوردی
العربیة
اردو
Türkçe
Русский
English
Français
مرور بخشها
دین
زندگی
جامعه
فرهنگ
صفحه اصلی تبیان
شبکه اجتماعی
مشاوره
آموزش
فیلم
صوت
تصاویر
حوزه
کتابخانه
دانلود
وبلاگ
فروشگاه اینترنتی
عضویت در خبرنامه
ارسال
شماره غزل:
35
فهرست غزليات
غزل قبلي
غزل بعدي
وزن و بحر عروضي:
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لان(بحر مجتث مثمن مخبون اصلم مسبغ)
برو به كار خود اي واعظ اين چه فرياد است
مرا فتاد
دل
از ره
تو
را چه
تو
اضع'>افتاده است
ميان او كه خدا آفريده است از هيچ
دقيقه
اي است كه هيچ آفريده نگشاده است
به كام تا نرساند مرا لبش چون
ناي
نصيحت همه عالم به گوش من باد است
گداي كوي
تو
از هشت
خلد
مستغني است
اسير عشق
تو
از هر دو عالم آزاد است
اگر چه
مستي
عشقم
خراب
كرد ولي
اساس هستي من زآن
خراب
آباد است
دلا منال ز بيداد و جور يار كه يار
تو
را نصيب همين كرد و اين از آن داد است
برو فسانه مخوان و فسون مدم حافظ
كز اين فسانه و
افسون
مرا بسي ياد است
آخرين مطالب
ادبیات
غم نیست که قاسم سلیمانی رفت؛ ما را...
به فروردین ما فرخندگی بخش
آیا جانِتان جور است؟
راضی مشو که بیخبران، خندهام کنند...
توانایی ادبیات در نقد وضعیت جامعه
سامانی: «آفرت» رمان دهه 40 و50...
تأثیر غرب در موفقیت نویسندههای روس در...
برگزیدگان نخستین جایزه ملی جمالزاده
قصیده میرشکاک برای موسوی گرمارودی
وقتی نگاه نویسنده جذاب نیست