راهکارهای توسعه و ترویج فرهنگ
عفاف و حجاب در دانشگاه و جامعه
مرضیه عسکری*
چکیده:
عفاف و حجاب دو مقوله ی مکمل یکدیگر و با
حساسیت زیاد در جامعه ی اسلامی است. و اگر این جامعه با تهدیدات نرم استعمار مواجه
باشد درصد این حساسیت نیز بالا می رود. فعالیت کارشناسانه در راستای تقویت فرهنگ
عفاف و حجاب در میان افراد، حفاظی مطمئن برای مقابله با این تهدیدات ایجاد می کند.
در این میان باید به محیط های آموزشی؛ یعنی مدرسه و دانشگاه توجه ویژه نمود، چرا
که به دلیل پذیرش بالا در این دوره های سنی آسیب پذیری این دو قشر نیز بیشتر است.
عفاف و حجاب اگرچه در ظاهر خاص زنان به نظر می
رسد اما به تصریح قرآن مردان نیز بدان سفارش شده اند.
کلمات کلیدی: عفاف،حجاب
مقدمه:
در بحث مربوط به ارائه ی
راهکار برای ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه ناگزیر به ارائه ی تعریف و توضیح
واژه ی عفاف و حجاب هستیم؛ واژه هایی که شاید به دلیل کثرت استعمال در محاوره،
عادی و به نظر مأنوس می آیند اما وقتی که پای بحث کارشناسانه به میان می آید و
تعریف دقیق از آن ارائه می گردد ابهامات موجود در آن تازه مشخص می شود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* دانش آموخته ی کارشناسی ارشد ادبیات
فارسی از دانشگاه علامه طباطبایی و فعال دانشجویی در فاصله سال های 79تا 86
عفاف
" «عفاف»
با فتح حرف اول، از ریشه «عفت» است و لغت شناسان درباره آن گفته اند:
«واصله الاقتصار على تناول الشى ء القلیل» یعنى: عفاف اكتفا ورزیدن به بهره مندى
كم و شایسته است. و همچنین در مجمع البحرین آمده است: «عف عن الشى ء اى امتنع عنه
فهو عفیف» عفاف از چیزى ورزید، یعنى: از آن امتناع ورزید، پس او عفیف است. ابن
منظور در لسان العرب در این باره مى نویسد: «العفة: الكفّ عما لایحل و لایجمل»
عفت: خویشتن دارى از آن چه كه حلال و زیبا نیست.
صاحب اقرب الموارد «عفت» را این
گونه معنا نموده است: «عفّ الرجل: كفّ عمّا لایحلّ و لا یجمل قولاً او
فعلاً و امتنع»عفاف ورزید، یعنى: در گفتار و كردار، از آنچه كه حلال نیست، دورى
جست و خویشتن دارى نمود. همچنین در قاموس، «عفت» را به معناى كف و خودنگهدارى از
محرمات و زشتیها كه با زیباگزینى منافات دارد، معنا مى كند.
در ادب پارسى، عفاف از نظر معنا و
گویش، تفاوت یافته است. در لغت نامه دهخدا چنین آمده است: «عفاف: پارسایى و
پرهیزگارى نهفتگى، پاكدامنى، خویشتن دارى».
در فرهنگ فارسى «معین» آمده است:
«عفاف عبارت است از: پارسایى، پرهیزگارى،پاكدامنى، در تداول غالباً به كسر اول
تلفظ مى كنند» بنابراین در گویش فارسى، عفاف به كسر اول و به معناى «پاكدامنى» به
كار میرود."(1)
حجاب
در لغت نامه ی دهخدا واژه ی "حجاب" با تلفظ رایج، یک بار در معنای مصدر و یک بار در
معنای اسم تعریف شده است: ]ح ِ ] (ع مص ) در پرده کردن . حجب . || بازداشتن از درآمدن .
(منتهی الارب ). بازداشتن . (دهار) (زوزنی ). || روگیری . عفاف . حیا. شرم کردن
|| (اِ) پرده . (دهار) (ترجمان القرآن جرجانی ) (منتهی الارب ).
حاجز. رادع . مانع. عائق . سد. حائل میان دو چیز. ج ، حُجُب . (منتهی الارب )
در
فرهنگ معین نیز چنین آمده است: حجاب: (حِ) [ ع . ] (اِ.) 1 - پرده ، ستبر 2- نقابی که زنان چهرة خود بدان پوشانند،
روبند، برقع 3 - چادری که زنان
سرتاپای خود را بدان پوشانند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=934&articleID=354721
عفاف و حجاب در قرآن
سوره نور
بِسم الله الرَّحمنِ الرَّحیم
قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا
مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ أَزْكَىٰ لَهُمْ ۗإِنَّ اللَّـهَ خَبِیرٌ بِمَا
یَصْنَعُونَ ﴿٣٠﴾ وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ
یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ
زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا ۖوَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ
عَلَىٰ جُیُوبِهِنَّ ۖ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ
آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ
بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی
أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ
التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ
الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَىٰ عَوْرَاتِ النِّسَاءِ ۖ وَلَا یَضْرِبْنَ
بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ ۚ وَتُوبُوا إِلَى
اللَّـهِ جَمِیعًا أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣١﴾
ترجمه: به مؤمنان بگو
چشمهای خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند؛ این برای
آنان پاکیزه‌تر است؛ خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است(30) و به زنان با
ایمان بگو چشمهای خود را (از نگاه هوس‌آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و
زینت خود را -جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسری‌های خود
را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار
نسازند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران
همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا زنان هم‌کیششان،
یا بردگانشان [=کنیزانشان]، یا افراد سفیه که تمایلی به زن ندارند، یا کودکانی که
از امور جنسی مربوط به زنان آگاه نیستند؛ و هنگام راه رفتن پاهای خود را به زمین
نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود (و صدای خلخال که برپا دارند به گوش رسد). و
همگی بسوی خدا بازگردید ای مؤمنان، تا رستگار شوید(31)
سوره احزاب
بِسم الله الرَّحمنِ الرَّحیم
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل
لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن
جَلَابِیبِهِنَّ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ ۗوَكَانَ اللَّـهُ غَفُورًا
رَّحِیمًا ﴿٥٩﴾
ترجمه: ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان
مؤمنان بگو: «جلبابها [= روسری‌های بلند] خود را بر خویش فروافکنند، این کار برای
اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است؛ (و اگر تاکنون خطا و کوتاهی
از آنها سر زده توبه کنند) خداوند همواره آمرزنده رحیم است(59)
سوره قصص
بِسم الله الرَّحمنِ الرَّحیم
فَجَاءَتْهُ إِحْدَاهُمَا
تَمْشِی عَلَى اسْتِحْیَاءٍ قَالَتْ إِنَّ أَبِی یَدْعُوكَ لِیَجْزِیَكَ أَجْرَ
مَا سَقَیْتَ لَنَا ۚ فَلَمَّا جَاءَهُ وَقَصَّ عَلَیْهِ الْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْ ۖ نَجَوْتَ مِنَ
الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿٢٥﴾
ترجمه: ناگهان یکی از آن دو (زن) به سراغ او
آمد در حالی که با نهایت حیا گام برمی‌داشت، گفت: «پدرم از تو دعوت می‌کند تا مزد
آب دادن (به گوسفندان) را که برای ما انجام دادی به تو بپردازد.» هنگامی که موسی
نزد او [= شعیب] آمد و سرگذشت خود را شرح داد، گفت: «نترس، از قوم ظالم نجات
یافتی»(25)
سوره احزاب
بِسم الله الرَّحمنِ الرَّحیم
یَا نِسَاءَ النَّبِیِّ
لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاءِ ۚ إِنِ اتَّقَیْتُنَّ
فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ
قَوْلًا مَّعْرُوفًا ﴿٣٢﴾ وَقَرْنَ فِی
بُیُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَىٰ ۖ وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِینَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّـهَ
وَرَسُولَهُ ۚ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّـهُ لِیُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ
الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَكُمْ تَطْهِیرًا ﴿٣٣﴾
ترجمه: ای همسران پیامبر! شما همچون یکی از
زنان معمولی نیستید اگر تقوا پیشه کنید؛ پس به گونه‌ای هوس‌انگیز سخن نگویید که
بیماردلان در شما طمع کنند، و سخن شایسته بگویید(32) و در خانه‌های
خود بمانید، و همچون دوران جاهلیّت نخستین (در میان مردم) ظاهر نشوید، و نماز را
برپا دارید، و زکات را بپردازید، و خدا و رسولش را اطاعت کنید؛ خداوند فقط می‌خواهد
پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد.(33)
بحث
ارائه ی
راهکار درخصوص توسعه و ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در دانشگاه و جامعه دو بحث با دو
جایگاه متفاوت است. از آنجا که جامعه نسبت به دانشگاه از وسعت میدان بیشتری
برخوردار است، لذا نیاز به سیاست های عام تری دارد. علاوه براین جامعه به مانند
ظرفی است پر از اقلام گوناگون که نگاه های مختلف، برخوردها و سیاست های متفاوت و
متنوع تری می طلبد؛ درحالی که دانشگاه نسبت به جامعه علاوه براین که کوچک تر و
برنامه پذیرتر است با توجه به یکدستی جامعه آماری که دارد به برنامه های یکدست،
بهتر پاسخ می دهد.(اگرچه دانشجویان، برخاسته از متن همان جامعه ی متنوع هستند اما
وجود وجه اشتراک تحصیلی این تفاوت ها را کم می کند.)
بنابراین ما در روند ارائه ی راهکار برای این
مسأله، راهبردهایی را که مشخصاّ برای دانشگاه یا جامعه مطرح می شود از هم تفکیک
کرده ایم تا بتوانیم نگاه کارشناسانه تری نسبت به موضوع داشته باشیم. لازم به
یادآوری است که همانطور که پیش از این گفته شد در وجوب و لزوم حجاب و عفاف برای هر
دو جنس مرد و زن بحث و اختلاف نظری نیست، لذا افراد مورد بحث در این نوشتار شامل
هر دوجنس می شود.
ایجاد معرفت عمقی و علقی نسبت به حجاب در نظام
آموزشی آغازین
نظام آموزش آغازین که در کشور ما معادل مقاطع ابتدایی و
راهنمایی می باشد بهترین فرصت برای ایجاد معرفت نسبت به حجاب و عفاف است؛ شناختی که
علاوه بر درک عقلانی متضمّن احساس علاقه نیز باشد. این امر می تواند با روش های
تربیتی متناسب با این سنین انجام پذیرد؛ روش هایی حاوی ترغیب و تشویق، و دروسی که
به شیوه ی کاملاّ غیرمستقیم مفهوم حجاب و عفاف را به دانش آموز القاء نماید.
قصه
گویی و نمایش های عروسکی، اردوهای تفریحی تربیتی و انتخاب معلم هایی با رفتار و
پوشش اسلامی ازجمله روش های مطلوب ایجاد معرفت نسبت به حجاب در این سنین است.
· تقویت خودباوری ملی
بررسی های کاوشگران تاریخی به خوبی بیانگر
وجود پوشش درمیان اقوام ایرانی در سده های پیش از اسلام است. سنگوار ه ها بهترین
شاهد مثال بر این مدعاست. اما متأسفانه برخی دیدگاه های مغرضانه که نشأت گرفته از
نگاه غرب است حجاب را مقوله ای عربی اسلامی صرف جلوه داده است. ایجاد خودباوری ملی
در میان افراد جامعه به خصوص جوانان کمک زیادی می کند تا این نگاه کم رنگ شود و
احساس علاقه به حجاب در میان ایشان ریشه دار گردد. هیچ تصویری از مردان و زنان
باستان بدون پوشش مناسب در سنگواره ها به چشم نمی آید.
· تشکیل کانون عفاف و حجاب در دانشگاه
ها
ازآنجا
که اجرای برخی راهکارها نیازمند زمینه و بستر خاص و مشخص است لذا تشکیل کانونی
مرتبط و متمرکز برمقوله حجاب و عفاف در دانشگاه امری ضروری به نظر می رسد؛ کانونی
که البته نباید همچون برخی کانون های فعلی در
دانشگاه ها رنگ اداری صرف به خود بگیرد، زیرا تجربه نشان داده است که کانون
هایی با تشکیلات رسمی و اداری نتوانسته است محبوبیت لازم را در میان دانشجویان به
دست آورد و در مقابل، گروه -هایی که از خود دانشجویان هم در چارچوب تشکیلاتی آن
استفاده شده(البته با نظارت کارشناسان مربوطه)بازخورد بهتری در متن دانشگاه داشته
است.(نظر نگارنده در زمان فعالیت های فرهنگی در دانشگاه ها)
در بندهای بعدی از نقش و کارکرد این کانون در
دانشگاه خواهیم گفت.
·
رصد علمی، ورزشی و فرهنگی دانشجویان محجبه
کانون عفاف و حجاب وظیفه دارد نسبت به
دانشجویان محجبه و عفیف حساس و تیزبین باشد و موفقیت های علمی، ورزشی و فرهنگی
ایشان را رصد نماید. و ضمن تقدیر شایسته از این افراد ایشان را به عنوان دانشجویان
موفق محجبه به جامعه دانشگاهی معرفی
نماید.
· فعالیت در جهت ارتقای وضعیت علمی،
ورزشی و فرهنگی دانشجویان محجبه
کانون یاد شده علاوه براینکه باید خروجی فعالیت های موفق دانشجویان محجبه را
به تصویر بکشد لازم است نسبت به تقویت
بنیه ی علمی، ورزشی و فرهنگی ایشان نیز تا حد امکان اقدام نماید تا نتیجه بهتری در
خصوص راهکار قبلی بگیرد.
· اختصاص امتیازات فرهنگی به دانشجویان
محجبه(اردوهای زیارتی- سیاحتی،تخفیفات ویژه و ارائه ی خدمات خاص در صورت امکان)
اگرچه ارزش حجاب و عفاف بسیار والاتر
و برتر از آن است که وجود و دوام آن منوط به اعطای امتیاز و انگیزه مادی باشد و از
سوی دیگر افراد با پوشش و رفتار اسلامی، بر اساس انتخاب شخصی به نتیجه چنین رفتار
و پوششی رسیده اند اما به نظر می رسد اعطای امتیازات فرهنگی به این افراد، احساس
اهمیت نوع پوشش و تحسین و تقدیر از انتخاب ایشان را برایشان به ارمغان می آورد. ضمن
اینکه اختصاص چنین امتیازاتی، برخی محرومیت ها را که متأسفانه شرایط فعلی جامعه برای افراد پایبند
به ارزش ها ایجاد کرده است تا حدودی جبران خواهد کرد؛این محرومیت ها را می توان در
محیط های نامناسب تفریحی در پارک ها و حتی محوطه های تفریحی- استراحتی دانشگاه ها
مشاهده کرد که باعث می گردد اغلب دانشجویان مؤمن و متعهد از آن اجتناب ورزند.
· دعوت از زنان تازه مسلمان در محافل
دانشگاهی و عمومی
ـ "من احساس می کنم تازه متولد
شده ام." این سخن نمونه ای از بیان احساس زنانی است که تازه به جمع مسلمانان
پیوسته اند و از دشواری و محدودیت های روزهای بدون حجاب می گویند. حضور در چنین
محافلی برای آن دسته از افراد که حجاب را مانع و محدودیت زندگی خود می دانند می
تواند مفید و تأثیرگذار باشد. تأثیر سخنان کسانی که میدانی متفاوت از ما را تجربه
کرده اند به مراتب بیشتر از سخنان به اصطلاح خودی هاست. البته در اجرای هر راهکار
و برنامه ای که قابلیت عملیاتی شدن در هم دانشگاه و هم جامعه را دارد باید سطح
علمی اجتماعی مخاطبان را مدّنظر قرار داد. نگاه دانشگاهی به محیط پیرامون با نگاه
غیرآن مسلماّ متفاوت است.
· به کارگیری افراد با پوشش اسلامی و
البته متخصص، در کادر علمی و اداری دانشگاه ها و سازمان ها(تا حد مکان)
متأسفانه در سال های اخیر شاهد غلبه ی
حضور افرادی با ظاهر غیراسلامی در دستگاه های اداری و هیآت علمی بوده ایم؛ حضوری
که باعث تسرّی وضعیت پوشش نامناسب در سطح جامعه هم بوده است. وقتی دانشجو با
استادانی روبروست که ظاهر و رفتاری منطبق بر الگوهای دینی ندارند ناخودآگاه به سبب
وجه علمی ایشان تأثیری هرچند اندک، از آنها می پذیرند.
· اصلاح نگاه رسانه به مقوله ی حجاب
" از اولی که رادیو و تلویزیون در اختیار جمهوری
اسلامی واقع شد، راجع به آن نگرانی داشتم. برای اینکه این سازمانی است که اگر خوب
باشد، مملکت ما خوب می شود و اگر فاسد باشد، ممکن است که بسیار فساد ایجاد کند. از
این جهت، تذکراتی باید به شما بدهم. یکی اینکه این دستگاه رادیو تلویزیون که در
خانه های حتی روستاها، در همه جا نفوذ دارد، اگر صد درصد اسلامی نشود، معنایش این
است که اسلام در ایران پیاده نشده است." (صحیفه امام، ج 12، ص 290 - 293، سخنرانی در تاریخ 23/2/1359،
اهمیت رادیو وتلویزیون)
اینکه صدا و سیما تا چه حد در این سال ها مطابق چنین
فرمایشی عمل کرده است خود مجالی دیگر می- طلبد، اما با مروری بر برنامه های تولید
شده در سال های اخیر متأسفانه شاهدیم که
در اغلب موارد ، نگاهی که این رسانه ی جمعی و ملی به مقوله ی حجاب و به خصوص چادر
داشته نگاهی دست چندم و از روی انفعال بوده است. در این برنامه ها معمولاً افراد
تحصیل کرده،متمدن، و متموّل دارای ظاهری آراسته و بدون چادر می باشند،درحالی که ظاهر
زنی که در معیشت و حتی فرهنگ دچار ضعف است در قالب چادر و با نقش های همچون
خدمتکار و درمانده نشان داده می شود. هرچند در سال های اخیر چنین مسأله ای کمتر به
چشم می آید اما پخش چنین تصاویری از زن هرچند اندک، مطمئناً در ایجاد ذهنیت
نامناسب نسبت به چادر و پوشش اسلامی برای مخاطب نقش مؤثری خواهد داشت. چرا یک زن
زیبا و تحصیل کرده و با درجه ی مذهبیت معمولی نمی تواند چادر به سر داشته
باشد؟!آیا حتماً باید از نظر مذهبی بسیار قوی باشد تا او را با چادر نشان دهیم؟! پیش
از این اشاره داشتیم که چادر علاوه بر پشتوانه ی دینی، در فرهنگ اصیل ایرانی ما
نیز حضوری به قدمت تاریخ دارد.
بنابراین پیشنهاد می شود صدا و سیما
نگاه خود را به این مقوله مورد بازبینی قرار دهد و از تأثیر فراوان و قدرتمندی که
بر خودآگاه و ناخودآگاه آحاد جامعه دارد غافل نباشد.
·
یدآ
· الگوسازی مناسب
در مباحث تربیتی و روانشناختی بحث
الگوسازی و پیروی از الگو در مقاطع سنی خاص مطرح است. اگر ما در الگوسازی موفق عمل
نکنیم پس از چندی شاهد جامعه ای با افراد نامتعادل خواهیم بود؛ افرادی که مطابق با
نیاز خود رو به الگوهایی آورده اند که با شرایط فرهنگی - اجتماعی ایشان سازگاری
لازم را نداشته است.
کم کاری ها در این حوزه هم به چشم می آید.
ورزش و سینما دو عرصه برای عرض اندام افرادی بوده که مورد تقلید و الگوی جوانان و
نوجوانان واقع شده اند، و متأسفانه به دلیل عدم نظارت و کار فرهنگی در این حوزه،
غالباً افرادی کاملاً مغایر و مباین با رفتار و پوشش اسلامی الگو قرار گرفته اند.
اگر در حوزه ی ورزش سرمایه گذاری فرهنگی بیشتری
با عملکرد کارشناسانه صورت پذیرد و اگر فیلترینگ و نظارت صحیح بر اصحاب رسانه و
سینما بیشتر باشد، شاید کمتر شاهد نمونه های نامناسب برای الگوپذیری فرزندانمان
باشیم. از سوی دیگر چنانچه در جهت اثباتی قضیه عمل کرده و خود، الگوهایی متناسب با
فرهنگ اسلامی و البته موفق در حوزه های مختلف اجتماعی را به جامعه ارائه نماییم در
حقیقت به هدایت جریان الگوپذیری جامعه پرداخته ایم که این امر بسیار مؤثر به نظر
می رسد.
·
روشنگری تهدیدات و
آسیب های ناشی از بدحجابی توسط پلیس و دستگاه های نظارت اخلاقی
در صفحه ی حوادث
روزنامه ها کم نیستند اخباری که به آسیب های ناشی از بدحجابی می پردازد؛ حوادثی
اگر فرد آسیب دیده، با پوشش اسلامی ظاهر می شد کمتر مورد صدمه و خطر قرار می گرفت.
خطر مزاحمت های خیابانی، قتل و آدم ربایی، همه و همه گاه تنها بر اثر پوشش های
نامناسب متوجه فرد می شود. اگر در رسانه ها،دانشگاه ها،مدارس و محافل عمومی نسبت
به این خطرات روشنگری شود شاید ترس از مورد طعمه قرار گرفتن در چنین دام هایی به
انتخاب نوع پوشش فرد کمک ویژ ه ای بنماید.
· رفع موانع و محدودیت ها برای حضور بدون دغدغه ی زنان در اجتماع
پیش از این نیز
اشاره شد که به خاطر حضور برخی افراد در مکان های فرهنگی تفریحی به شکل نامناسب، اغلب زنان متعهد به عفاف و نیز
مردان پایبند به ارزش های اخلاقی از حضور در چنین مکان هایی خودداری می- کنند و از
برخی امکانات فرهنگی تفریحی که جزء حقوق یک شهروند است محروم می گردند. مناسب سازی
چنین فضاهایی برای حضور و استفاده ی همه ی افراد از آن می تواند به مردان و زنان
محجبه امنیت روانی لازم را برای چنین حضوری فراهم سازد.
در پایان این نوشتار ذکر این نکته
ضروری به نظر می رسد که لازمه ی توسعه و ترویج فرهنگ عفاف و حجاب، دقت مسؤولان امر
در اجرای احسن راهکارهایی است که کارشناسان مربوطه ارائه می دهند؛ چه بسا بهترین و
جذاب ترین شیوه با اجرایی غیرکارشناسانه، خود به حجاب گریزی جوانان منجر شود و تا
سال ها نتوان اثر مخرب آن را از بین برد. بنابراین تدوین کارشناسی شده ی
راهکارهایی از این قبیل، قبل از اجرا و همین طور حین اجرا ضروری است. همانگونه که
بررسی بازخورد اجرای یک راهکار در این زمینه لازم به نظر می رسد. امید است روزی
شاهد آن نباشیم که واژه های "عفاف" و "حجاب" جزء واژه های نامأنوس برای فرزندان ما باشد.
فرهنگنامه ی رفتار اسلامی غنی ترین و ارزشمندترین میراث مسلمانان به ویژه ما
شیعیان امیرالمؤمنین و زهرای اطهر علیهما السلام می باشد.
منابع:
1. قرآن کریم.ترجمه ی آیت اله مکارم شیرازی
2. http://www.ghorany.com/quran.htm
3. صحیفه نور. امام خمینی (ره). ج12
4. لغت نامه دهخدا. مدخل حجاب
5. فرهنگ معین. مدخل حجاب
6. http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=934&articleID=354721
